-
1 βρυχώ
-
2 βρυχῶ
-
3 βρύχω
Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > βρύχω
-
4 βρύχω
βρύχω impf. ἔβρυχον; fut. 3 sg. βρύξει; 1 aor. 3 sg. ἔβρυξεν LXX to grind one’s teeth, gnash, a sign of violent rage (Theodor. Prodr. 5, 49 H.) τοὺς ὀδόντας ἐπʼ αὐτόν they gnashed their teeth against him Ac 7:54 (cp. Lex. Vind. p. 34, 5 βρύχει τ. ὀδόντας ἄνθρωπος, βρυχᾶται δὲ λέων=humans gnash their teeth, lions roar; Job 16:9; Ps 34:16; 36:12; SibOr 2, 203; Hippocr., 8 p. 16 [Mul. 1, 2], Epid. 5, 86 and other medical wr. [Hobart 208] of chattering of the teeth in chills and fevers). The expression may also be intended as metaph. become enraged (so NRSV with others, unless the translators are thinking in terms of functional equivalence).—Frisk. -
5 βρύχω
βρύκωbite: pres subj act 1st sgβρύκωbite: pres ind act 1st sg -
6 βρύχω
+ V 0-0-0-5-0=5 Ps 34(35),16; 36(37),12; 111(112),10; Jb 16,9; Lam 2,16to gnash, to grind (the teeth) [τι]→TWNT -
7 βρύκω
βρύκω or [full] βρύχω [pron. full] [ῡ] (the former [dialect] Att. acc. to Moer. and Ammon.; the distn. βρύκωA bite, βρύχω gnash does not hold good), mostly [tense] pres.: [tense] fut.βρύξω Hp.Mul.1.2
, Lyc.678: [tense] aor.ἔβρυξα Hp. Epid.5.86
, Nic.Th. 207, al., AP7.624 (Diod.), ([etym.] ἐπ-) Archipp.35: [tense] aor. 2ἔβρῠχε AP9.252
(late, perh. [tense] impf.): for βέβρῡχα, v. βρυχάομαι: —[voice] Pass., v. infr.:—eat greedily, gobble, γνάθος ἱππείη βρύκει champs the bit, Hom.Epigr.14.13;ἑφθὰ καὶ ὀπτὰ [κρέα].. βρύκειν E. Cyc. 358
, cf. 372; ; bite, βρύκουσ' ἀπέδεσθαι.. τοὺς δακτύλους biting, Id.Av.26; of smoke, ὀδὰξ ἔβρυκετὰς λήμας ἐμοῦ Id.Lys. 301
; later, simply, devour, consume, Nic.Al. 489, al.; βρύξας, of the sea, is perh. f.l. for βρόξας in AP7.624 (Diod.): metaph., tear in pieces, devour, of a gnawing disease, (lyr.);βρύκει γὰρ ἅπαν τὸ παρόν Cratin.58
;τὰ πατρῷα βρύκει Diph. 43.27
:—[voice] Pass.,ἀπόλωλα, τέκνον, βρύκομαι S.Ph. 745
;βρυχθεὶς ἁλί AP9.267
(Phil.).II gnash or grind the teeth,τοὺς ὀδόντας βρύχει Hp.Mul.1.7
, etc., cf. AP15.51 (Arch.);τὸ στόμα β. Babr.95.45
;β. τοὺς ὀδόντας ἐπί τινα Act.Ap.7.54
; also βρύχει alone, Hp. Mul.2.120; also intr., οἱ ὀδόντες βρύχουσι ib.1.36;βρῦκον στόμα Nic. Al. 226
, cf. Th. 207, al.:—[voice] Med.,βρύχονται Hp.Morb.Sacr.1
(prob.). -
8 βέβρυχε
A v. βρύχω.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > βέβρυχε
-
9 βρυχετός
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > βρυχετός
-
10 βρυχή
-
11 βρυχηδόν
A with gnashing of teeth, AP9.371.II ([etym.] βρυχάομαι) with bellowing, A.R.3.1374, Nonn.D.29.311.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > βρυχηδόν
-
12 βρυχηθμός
βρῡχ-ηθμός, ὁ,A roaring, of the sea or a river, Arist.Mir. 843a22, Opp.C.4.171 (pl.);λέοντος Max.
Tyr.31.3, cf. Aesop.226.2 ([etym.] βρύχω) gnashing of teeth, lamentation, Men.Epit. 472.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > βρυχηθμός
-
13 βρυχός
-
14 βρύκω
Grammatical information: v.Meaning: `bite, eat greedely', beside βρύχω `grind the teeth' but the distinction is not always clear (Com.)Dialectal forms: βρύκω Att. acc. to Moeris and Ammon.Derivatives: βρυγμός (Eup.); βρυκετός ταὑτὸν τῳ̃ βρυγμῳ̃, καὶ βρυκηθμὸς ὁμοίως. Δωριεῖς H.; cf. δακετόν, βρυχηθμός; - βρυκεδανός πολυφάγος... H., cf. πευκεδανός; - βρύγδην `w. clenched teeth?' (AP).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: If κ in βρύκω came for γ or χ in βρῦξαι, βρύξω, βρύκω may continue *gʷrūǵ(h)ō like OCS gryzǫ, grysti `gnaw'; with ablaut Lith. gráužiu, gráužti `id.'. Cf. also Arm. krcem `gnaw' \< * kurcem (with metathese as in turc, Gen. trcoy `γνάθος'?). S. Lidén Armen. Stud. 34f. From Celtic one cites OIr. brōn `sorrow', Welsh brwyn `biting pain' (\< *brŭgnos). S. Pok. 485f. - Cf. βρῦν, βρυχάομαι, βρύχιος.Page in Frisk: 1,272-273Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > βρύκω
-
15 βρῡχάομαι
βρῡχάομαιGrammatical information: v.Meaning: `roar, bellow' (Il.).Other forms: Perf. βέβρῡχα (w. pres. meaning), Aor. βρυχήσασθαιDerivatives: βρυχηθμός `roar(ing)' (Arist.), βρύχημα `id.' (A.); retrograde βρυχή (Opp., cf. βρύχω); - βρυχητής, βρυχητήρ. - βρυχηδόν (A. R.). - Perhaps here also βρούχετος.. βάτραχον δε Κύπριοι, βρυχός κήρυξ H. (also βρυκός). - For the forms s. Fraenkel Nom. ag. 2, 95 n. 3 (S. 96).Origin: ONOM [onomatopoia, and other elementary formations]Etymology: The intensive perfect βέβρυχα (cf. μέμυκα etc.) was the basis of βρυχάομαι. Prob. onomatopoetic like βρῡ́κω, βρῡ́χω.Page in Frisk: 1,273Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > βρῡχάομαι
-
16 ὀδούς
ὀδούς, ὀδόντος, ὁ (Hom.+; pap, LXX; PsSol 13:3; TestSol; ApcEsdr 4:30 p. 29, 6 Tdf.; ApcMos; Philo; Jos., Bell. 6, 197; Just., D. 57, 2) tooth Rv 9:8 (cp. Jo 1:6). διʼ ὀδόντων θηρίων ἀλήθεσθαι be ground by the teeth of wild beasts IRo 4:1. W. ὀφθαλμός Mt 5:38 (Ex 21:24). τρίζειν τοὺς ὀδ. grind one’s teeth Mk 9:18. Also βρύχειν τοὺς ὀδ. ἐπί τινα (s. βρύχω) Ac 7:54. From this, βρυγμὸς τῶν ὀδ. gnashing or grinding of teeth (w. κλαυθμός), only in connection w. the tortures of hell Mt 8:12; 13:42, 50; 22:13; 24:51; 25:30; Lk 13:28 (s. βρυγμός).—B. 231. DELG s.v. ὀδών. M-M.
См. также в других словарях:
βρυχώ — βρυχῶ ( άω) (Μ) βρηνώ. [ΕΤΥΜΟΛ. Ενεργ. του αρχ. βρυχώμαι*] … Dictionary of Greek
βρυχῶ — βρυχάομαι roar pres imperat mp 2nd sg βρυχάομαι roar imperf ind mp 2nd sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
βρύχω — βρύκω bite pres subj act 1st sg βρύκω bite pres ind act 1st sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
βρύκω — και βρύχω (Α) 1. μασώ με θόρυβο 2. τρώω λαίμαργα 3. δαγκώνω 4. κομματιάζω, κατασπαράζω 5. τρίζω τα δόντια. [ΕΤΥΜΟΛ. Βάση των βρύκω και βρύχω θεωρείται το εκφραστικό στοιχείο βρυ , που απαντά ίσως και στα βρυν, βρύχιος, βρυχώμαι. Εάν γίνει… … Dictionary of Greek
брыкаться — брыкать(ся) брык – межд., укр. брикати резво прыгать, бегать , польск. brykac – то же. Формы с другой ступенью чередования см. на брукать. Лит. briaukšt, brukšt – межд. со знач. хвать! шлеп! быстро схватить, хлопнуть, ударить , возм., также лит.… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
брыкаться — брыкать(ся) брык – межд., укр. брикати резво прыгать, бегать , польск. brykac – то же. Формы с другой ступенью чередования см. на брукать. Лит. briaukšt, brukšt – межд. со знач. хвать! шлеп! быстро схватить, хлопнуть, ударить , возм., также лит.… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
брюзга — брызгать, брюзжать, словин. břãždžic бушевать . Родственно лит. briauzgiù, briaũgzti болтать чепуху , briauzgà болтун , bruzgù, bruzgėti шуршать , но не с греч. βρῡχά̄ομαι реву, вою , которое я отношу к βρύχω скрежещу (зубами) ; см. грызу … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
βρυχή — βρυχή, η (Α) 1. το τρίξιμο των δοντιών 2. ο βρυχηθμός. [ΕΤΥΜΟΛ. < βρύχω με τη σημ. 1. και < βρυχώμαι με υποχωρητικό σχηματισμό με τη σημ. 2.] … Dictionary of Greek
βρυχίζω — και βρουχίζω (Μ βρυχίζω) Ι. βρυχιέμαι, μουγκρίζω νεοελλ. 1. (για άψυχα) θορυβώ υπερβολικά II. ( ομαι) 1. κλαίω, θρηνώ 2. πλημμυρίζω κάτι με θόρυβο. [ΕΤΥΜΟΛ. < βρυχώ*, αναλογικά κατά τα σε ίζω, από τον αόρ. σε ησα, που συνέπεσε φωνητικά με τον… … Dictionary of Greek
βρυχιέμαι — (AM βρυχῶμαι, άομαι) 1. (κυρίως για λιοντάρια και άλλα άγρια ζώα) μουγκρίζω, κραυγάζω άγρια 2. ουρλιάζω από πόνο ή οργή 3. θρηνώ, κλαίω γοερά 4. (για τη θάλασσα ή τον άνεμο) παταγώ, κάνω δυνατό θόρυβο μσν. νεοελλ. βουίζω υποχθόνια. [ΕΤΥΜΟΛ.… … Dictionary of Greek
καταβρύχω — (Α) (για λιοντάρι) μουγκρίζω. [ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α) * + βρύχω «δαγκώνω, τρίζω»] … Dictionary of Greek
