-
1 βιαιως
1) силой, насильно(παρευνάζεσθαι γυναιξί Hom.; ἀγροίκως τε καὴ β. Plut.)
2) чиня насилия, насильничая(χαλεπῶς καὴ β. ἄρχειν Plut.)
3) по принуждению, вынужденно(διαβαίνειν τέν τάφρον Thuc.)
4) с силой, сильно(εἰς τέν γῆν ἐρείδειν Polyb.)
5) вопреки законам природы, неестественно(κινεῖσθαι Arst.)
-
2 βιαιον
τό насилие Aesch., Plat., Arst.τοῖς βιαίοις ἔνοχος Lys. — виновный в насильственных деяниях;
πρὸς τὸ β. Aesch. = βιαίως -
3 εισελαυνω
эп. тж. εἰσελάω1) погонять, подталкивать(ἵππους Hom.; τινὰ πρός τι Plut.)
εἰ. τινὰ εἰς τὸν τοῦ πράγματος δρόμον или εἰς τοὺς τοῦ πράγματος λόγους Aeschin. — заставлять кого-л. держаться в рамках вопроса, т.е. не разрешать уклоняться от темы2) приводить корабль, приставать, причаливать(ἔνθ΄ οἵγ΄ εἰσέλασαν Hom.)
3) въезжать(εἰς τέν πόλιν Xen.)
εἰ. βιαίως εἰς τοὺς προτεταγμένους Plut. — врезаться на всем скаку в стоявший впереди строй;τὸν θρίαμβον εἰ. Plut. — (у римлян) совершать триумфальный въезд -
4 καρτερως
-
5 συναρπαζω
(fut. συναρπάσω и συναρπάσομαι)1) схватывать, хватать, ловить, похищатьσ. τινὰ ἐκ τῆς ἀγορᾶς βιαίως Luc. — силой уводить кого-л. с площади;πάντα συναρπάσαι θύελλ΄ ὅπως Soph. — унести все словно буря;ξυναρπάσασθαι μέσον (sc. τινά) Arph. — схватить кого-л. поперек тела;συναρπασθέντος τοῦ πλοίου NT. — так как корабль уносился (течением);τὸ λεχθὲν συναρπάζεται Luc. — сказанные слова пропадают, т.е. не производят впечатления2) улавливать, воспринимать(φώνημα φρενί Soph.)
3) преждевременно произносить суждение, предвосхищать, упреждатьτὰ φαινόμενα σ. Sext. — принимать на веру данные явлений;
σ. τὸ ζητούμενον Sext., Luc. — предвосхищать искомое, т.е. допускать petitio principii (предполагать доказанным то, что подлежит доказательству)4) терзать, мучить
См. также в других словарях:
βιαίως — βίαιος forcible adverbial βίαιος forcible masc acc pl (doric) βίαιος forcible adverbial βίαιος forcible masc/fem acc pl (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ноужьно — (14) нар. к нѹжьныи. 1.Насильственно; вынужденно, поневоле: не подобаѥть бо рече нѹжьно чьто творити хрьсти˫анѹ. ˫ако писано ѥсть волѥю пожьрѹ ти (ἠναγκασμένως) КЕ XII, 272б; ти тако нѹжно ѹмрѣ. прѣдавъ ст҃ѹю свою д҃шю г(с)ви. ПрЛ XIII, 10б; и… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
προς — πρός ΝΜΑ, επικ. τ. προτί, κρητ. τ. πορτί, αργείος τ. προτ(ί), παμφυλιακός τ. περτ(ί), αιολ. τ. πρές Α (πρόθεση, κύρια, μονοσύλλαβη, η οποία, γενικά, συντάσσεται με γενική, δοτική και αιτιατική και δηλώνει την από τόπου κίνηση, τη στάση σε τόπο… … Dictionary of Greek
нуждно — @font face {font family: ChurchArial ; src: url( /fonts/ARIAL Church 02.ttf );} span {font size:17px;font weight:normal !important; font family: ChurchArial ,Arial,Serif;} трудно, опасно; (βιαίως) – докучливо, неотступно, сильно … Словарь церковнославянского языка
ноужа — НОУЖ|А (578), Ѣ (А) с. 1.Принуждение, воздействие силой; притеснение: ѡна же... съ гнѣвъмь великъмь въпи˫ааше. о нѹже старьцѧ сего ˫ако имыи с҃на моѥго и съкрывыи въ пещерѣ не рачить ми ѥго ˫авити. ЖФП XII, 32в; Аште кто каженикъ бѹдеть нѹжею… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
BRIMO — unum ex Hecates, sive Proserpinae nominibus, ἀπὸ τȏ βριμᾷν, h. e. a terrendo impositum, eo quod nocturna terriculamenta ab eâ immitti credebantur, ut ex Apollonii Scholiaste annotat Cael. Rhodig. l. 11. c. 16. Hesiodi Interpres l. 1. Βριμὼ δὲ καὶ … Hofmann J. Lexicon universale
εκλαμβάνω — (AM ἐκλαμβάνω) αντιλαμβάνομαι, εννοώ ή ερμηνεύω κάτι με κάποιον τρόπο ή έννοια («τόν εξέλαβε ως κακοποιό», «η υποχωρητικότητα εκλαμβάνεται ως αδυναμία») μσν. 1. προβάλλω ένσταση 2. αισθάνομαι 3. νοικιάζω αρχ. 1. παίρνω κάτι από κάποιον 2. αρπάζω… … Dictionary of Greek
ελαύνω — (ΑΜ ἐλαύνω) 1. κινώ, οδηγώ, κατευθύνω 2. (για ιππέα) κατευθύνω το άλογο ή τα άλογα τού άρματος 3. επιτίθεμαι 4. κωπηλατώ 5. διώχνω, απομακρύνω βιαίως 6. (για μέταλλα) σφυρηλατώ μσν. 1. συλλαμβάνω 2. ανακοινώνω αρχ. 1. (για πεζούς) προχωρώ 2. πλέω … Dictionary of Greek
εξαποπέμπω — ἐξαποπέμπω (Μ) αποπέμπω βιαίως, διώχνω εντελώς. [ΕΤΥΜΟΛ. < εξ + αποπέμπω «διώχνω»] … Dictionary of Greek
εξαποστέλλω — και ξαποστέλνω (AM ἐξαποστέλλω και ξαποστέλνω) στέλνω έξω, μακριά («ἐξαπέστειλαν πρεσβευτὰς πρὸς Ἀντίοχον», Πολ.) νεοελλ. ειρων. ξεπροβοδώνω κάποιο, τόν αποπέμπω βιαίως, τόν διώχνω, τόν ξεφορτώνομαι μσν. στέλνω πίσω αρχ. 1. αφήνω έναν αιχμάλωτο… … Dictionary of Greek
επαναστρέφω — (Α ἐπαναστρέφω) [στρέφω] (αμτβ.) επανέρχομαι, γυρίζω πίσω, επιστρέφω νεοελλ. στρέφω κάτι προς τα πίσω, τό ξαναγυρίζω μσν. 1. (για ομιλία) επανέρχομαι 2. (για καιρό) έχω γυρίσματα, ξαναγυρίζω αρχ. μσν. (για ποταμό) επιστρέφω, αλλάζω διεύθυνση τής… … Dictionary of Greek