-
1 αὐτό-πρεμνος
αὐτό-πρεμνος ( πρέμνον), sammt der Wurzel, ganz, γῆ Aesch. Eum. 379; Soph. Ant. 710. – Adv., Lycophr. 516. Mit Anspielung auf die Stelle des Aeschylus, λόγοι Ar. Ran. 900, gewaltige Worte.
-
2 αὐτόπρεμνος
αὐτό-πρεμνος, ον,A together with the root, root and branch, τὰ δ' ἀντιτείνοντ' αὐτόπρεμν' ἀπόλλυται (sc. δένδρα) S.Ant. 714, cf. Antiph.231.7; (paratrag.); αὐ. τι νέμειν give in absolute possession, A.Eu. 401.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > αὐτόπρεμνος
-
3 αὐτόπρεμνος
αὐτό-πρεμνος, samt der Wurzel, ganz. Mit Anspielung auf die Stelle des Aeschylus, λόγοι, gewaltige Worte -
4 αυτοπρεμνος
21) вместе с корнем(δένδρα αὐτόπρεμνα ἀπόλλυται Soph.)
2) перен. целиком и полностью(αὐτόπρεμνον διδόναι τι Aesch.)
3) ирон. огромный, буйно разросшийся(λόγοι Arph.)
-
5 πρέμνον
Grammatical information: n.Meaning: `tree-stump, trunk, stub', also `bole', metaph. of a column etc. (h. Merc.; on the meaning Strömberg Theophrastea 98 f.).Other forms: also - ος.Compounds: As 2. member a.o. in αὑτό-πρεμνος `together with the trunk, root and branch, entirely' (A., S.).Derivatives: πρέμνια τὰ πάχος ἔχοντα ξύλα H.; πρεμν-ώδης `stump-like' (Thphr.), - ίζω `to pull up, to remove the stump' (Test. ap. D. a.o.; ἐκ- πρέμνον D. a.o.), - ιάσαι ἐκριζῶσαι H.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]Etymology: Unexplained. Uncertain or improbable hypotheses: to Celt., e.g. OIr. crann `tree' (Stokes in Brugmann Grundr. I 375 f.; against this WP. 1, 524); to Lat. quernus `oak(en)' (Pisani Ist. Lomb. 77, 561 ff.); with πρέπω (s.v.) to IE * per- `beat' (Grošelj Živa Ant. 6, 237f.). Still diff. Hofmann Et. Wb. s.v. (with Specht Ursprung 55). Cf. also πρυμνός. -- Furnée 65 assumes that it is a variant of πρυμνός, and considers the word as Pre-Greek.Page in Frisk: 2,591Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > πρέμνον
См. также в других словарях:
κατάπρεμνος — κατάπρεμνος, ον (Α) γεμάτος κλαδιά. [ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α) * + πρεμνος (< πρέμνος «κλαδί»), πρβλ. αυτό πρεμνος, υπό πρεμνος] … Dictionary of Greek
τανύπρεμνος — ον, ΜΑ 1. αυτός που έχει ψηλό κορμό 2. (για τόπο) αυτός που έχει ψηλά δένδρα. [ΕΤΥΜΟΛ. < θ. τάνυ τού ρ. τάνυμαι* «τεντώνομαι» + πρεμνος (< πρέμνον «κούτσουρο»), πρβλ. αὐτό πρεμνος] … Dictionary of Greek
αυτόπρεμνος — αὐτόπρεμνος, ον (Α) 1. (για δέντρα) μαζί με τη ρίζα, από τη ρίζα 2. αυτός που βρίσκεται στην απόλυτη κατοχή μου, ολοκληρωτικά δικός μου. [ΕΤΥΜΟΛ. < αυτο + πρεμνος < πρέμνον «το κάτω μέρος του κορμού του δέντρου, το κούτσουρο, η ρίζα»] … Dictionary of Greek
