-
1 θυστήριος
θυστήριοςsacrificing priest: masc nom sg -
2 θυστήριον
θυστήριοςsacrificing priest: masc acc sg -
3 θυστήριον
θυστήριον· ὁρμητήριον, Suid.; but θυστηρίοις· θυμιατηρίοις, Hsch. [full] θυστήριος, ὁ, epith. of Dionysus, EM455.31. [full] θύστης, ου, [dialect] Dor. [suff] θῠσι-τας, α, ὁ,A sacrificing priest (Cret.), Hsch. [full] θύστινον· τρίχινον, [full] οἱ δὲ μεσοτριβῆ, Id. [full] θύστρα, τά,= θύματα, SIG1026.24 ([place name] Cos).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > θυστήριον
-
4 θύ̄ω 1
θύ̄ω 1.Grammatical information: v.Meaning: `rush in, sethe, storm, rage' (Il.)Other forms: also θυίω (Hom., h. Merc. 560; cf. Chantraine Gramm. hom. 1, 51 and 372), θύ̄νω (Il.), ipf. also ε᾽θύνεον (Hes.), aor. ἔθῡσα (Call. Fr. 82),Derivatives: θυ(ι)άς, - άδος f. "the storming one", `thyiade, Bacchante' (A., Tim.), also θυῖα f. (Str. 10, 3, 10 [and S. Ant. 1151, lyr.?]; cf. Fraenkel Nom. ag. 1, 95); Θυῖα n. name of a Dionysos-feast in Elis (Paus. 6, 26, 1), Θυῑος name of a Thessal. and Boeotian month (inscr.); Θυώνη surn. of Semele (h. Hom., Sapph., Pi.); also θύστα θυῖα and θυστάδες νύμφαι τινές, αἱ ἔνθεοι, καὶ Βάκχαι H.; Θυστήριος surn. of Bakchos (EM); θῦνος πόλεμος, ὁρμή, δρόμος H. (from θύνω; not = Skt. ptc. dhūna-); θῦσις (Pl. Kra. 419e as explanation of θυμός). Deverbat.: θυάω `be rutty, of swines' (Arist.; after βακχάω, μαργάω a. o.; s. Schwyzer 726 n. 2). Unclear θυωθείς μανείς, ὁρμήσας H. - On θύελλα and θύσθλα s. v. Here also θυάκται m. pl. (Troizen IIa), if = `mystae sive thiasotae'; cf Fraenkel Nom. ag. 1, 174; DELG refers this to θύω 2.Origin: XX [etym. unknown]Etymology: θύ̄νω has been analysed as *θύ-νϜ-ω (with ἐθύνεον \< *ἐ-θύ-νεϜ-ον), an old νῡ-present and identified with Skt. dhū̆-nó-ti `schütteln' (Schwyzer 696 a. n. 2). But I don't see what `schütteln' has to do with our verb. - For θυστάδες, θύσθλα one posited a stem θυσ-, which has also been posited for θυίω, if from *θύσ-ι̯ω (Schulze Q. 313 n. 5, Fraenkel Nom. ag. 2, 37; diff. J. Schmidt KZ 27, 294f.; s. also Schwyzer 686 ε). It is however not certain that this supposed *θυσ- has anything to do with our verb. This *θυσ- has been connected with Lat. fur-ō, - ere, s. W.-Hofmann s. v., where also other interpretations are given; we can therefore better leave furō on itself. See also 2. θύω. - The hesitation between θύω 1 and θύω 2 shows how uncertain the interpretation is. I wonder whether *θυσ- is not of foreign origin. Note rare forms or meanings as θύστα, θυτάδες, θυάω. Pok. 261ff. gives anenormous amount of forms and meanings, but no close parallel for the meaning of θύω 1. In the present situation, without further research, nothing can be said.Page in Frisk: 1,697-698Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > θύ̄ω 1
См. также в других словарях:
θυστήριος — θυστήριος, ον (Α) 1. το αρσ. ως ουσ. ὁ θυστήριος προσωνυμία τού Διονύσου 2. (κατά το λεξ. Σούδα) το ουδ. ως ουσ. τὸ θυστήριον «όρμητήριον». [ΕΤΥΜΟΛ. Μπορεί να θεωρηθεί παράγωγο είτε τού θύω (I) είτε τού θύω (ΙΙ) και αποτελεί ένδειξη τής πιθ.… … Dictionary of Greek
θυστήριος — sacrificing priest masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θυστήριον — θυστήριος sacrificing priest masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θύω — (I) (ΑΜ θύω) προσφέρω θυσία, θυσιάζω νεοελλ. μτφ. 1. καταστρέφω, αφανίζω, εξοντώνω 2. φρ. α) «θύω στον Βάκχο» μεθώ, πίνω υπερβολικά β) «θύω στην Αφροδίτη» παραδίδομαι σε σαρκικές απολαύσεις γ) «θύω και απολλύω» i. κάνω μεγάλες καταστροφές ii.… … Dictionary of Greek
dheu̯es-, dhu̯ē̆s-, dheus-, dhū̆ s- — dheu̯es , dhu̯ē̆s , dheus , dhū̆ s English meaning: to dissipate, blow, etc. *scatter, dust, rain, breathe, perish, die Deutsche Übersetzung: ‘stieben, stäuben, wirbeln (nebeln, regnen, Dunst, Staub; aufs seelische Gebiet angewendet:… … Proto-Indo-European etymological dictionary
