-
1 əhliləşdirilmiş
прил. приручённый, ставший ручным, привыкший к кому-, чему-л. -
2 əşliləşmiş
См. также в других словарях:
əhliləşdirilmiş — f. sif. Əhli edilmiş, ələ öyrədilmiş. Əhliləşdirilmiş ayı. Əhliləşdirilmiş heyvan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əhli — sif. <ər.> 1. Əhliləşdirilmiş, ələ öyrədilmiş; əhliləşmiş, ələ öyrənmiş. <Qəhrəman:> Bununla belə <fil> özü çox həlim və yumşaq heyvandır. Bunu tutub əhli heyvan edirlər. «Məktəb». 2. Görmüş, keçirmiş, yaxşı pis gün görmüş,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
munis — ə. 1) ünsiyyət edən, əlaqə saxlayan; 2) insandan qaçmayan; istiqanlı; 3) ələ öyrədilmiş; əhliləşdirilmiş (heyvan haqqında). Munisi can can kimi yaxın olan, can qədər sevimli … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
əhli — ə. ələ öyrədilmiş, əhliləşdirilmiş … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
badaqlamaq — f. 1. Qıçları və ayaqları ilə bərk sıxmaq, tutmaq (atı, ağacı və s.). 2. Badaqla bərkitmək (bax badaq 2 və 4 cü mənalarda). 3. Əhliləşdirilmiş quşların ayağına badaq vurmaq, badaqla bağlamaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
heyvan — is. <ər.> 1. İnsanı çıxmaqla hər cür canlı məxluq. <Qaçay:> Atalar deyib ki, heyvan iyləşə iyləşə, insan dilləşə dilləşə yaxınlaşar. Ə. Vəl.. // Bitkilərdən başqa hər cür canlı varlıq. Vəhşi heyvan. Onurğasız heyvanlar. 2.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əlquşu — is. 1. Əhliləşdirilmiş quş. // Ov quşu. 2. məc. dan. zar. Qucaqda saxlanmağa öyrənən, həddən artıq əzizlənib bəslənən uşaq haqqında … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti