-
1 шутливый
прил.• figlarny• filuterny• krotochwilny• psotny• szyderczy• urwisowski• wesołkowaty• zabawny• śmieszny• żartobliwy* * * -
2 шуточный
-
3 забавный
прил.• dziwaczny• dziwny• figlarny• komediowy• komiczny• pocieszny• pogodny• ucieszny• wesoły• zabawny• śmieszny• żartobliwy* * *pocieszny, śmieszny, zabawny -
4 игривый
прил.• figlarny• filuterny• jasny• lekki• psotny• radosny• swawolny• trzpiotowaty• wesoły• zabawny• zalotny• źrebięcy• żartobliwy• żwawy* * *kokieteryjny, figlarny, zalotny, swawolny, zabójczy -
5 насмешливый
прил.• figlarny• kpiarski• pogardliwy• sarkastyczny• szyderczy• urągliwy• wzgardliwy• żartobliwy* * *drwiący, kpiący, szyderczy -
6 негодный
прил.• nieodpowiedni• nieprzyzwoity• niestosowny• niewłaściwy• tandetny• żartobliwy* * *niezdatny do; co -
7 смешной
прил.• dziwaczny• dziwny• groteskowy• głupi• jajcarski• komediowy• komiczny• niedorzeczny• niezwykły• osobliwy• pocieszny• pojedynczy• radosny• szczególny• ucieszny• wesoły• zabawny• śmieszny• żartobliwy* * *paradny, pocieszny, śmieszny, zabawny
См. также в других словарях:
żartobliwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, żartobliwywi {{/stl 8}}{{stl 7}} zawierający w sobie żart, traktujący coś nie na serio : {{/stl 7}}{{stl 10}}Żartobliwy nastrój, ton. Żartobliwa piosenka, nazwa. Żartobliwe określenie, powiedzonko. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
żartobliwy — żartobliwywi «mający charakter żartu, zawierający w sobie żart; traktujący coś niepoważnie, humorystycznie» Żartobliwy ton, uśmiech, wyraz twarzy. Żartobliwa rozmowa. Żartobliwy wiersz, utwór. Żartobliwe przezwisko … Słownik języka polskiego
obrócić — 1. Obrócić coś w gruzy, w perzynę, w popiół itp. «zniszczyć coś całkowicie, zrujnować doszczętnie»: Atak na metro nastąpił, zanim Japonia zdążyła się otrząsnąć po szoku, jakim było styczniowe trzęsienie ziemi w rejonie Kobe. Tamten kataklizm… … Słownik frazeologiczny
obracać — 1. Obrócić coś w gruzy, w perzynę, w popiół itp. «zniszczyć coś całkowicie, zrujnować doszczętnie»: Atak na metro nastąpił, zanim Japonia zdążyła się otrząsnąć po szoku, jakim było styczniowe trzęsienie ziemi w rejonie Kobe. Tamten kataklizm… … Słownik frazeologiczny
arcy- — «pierwszy człon wyrazów złożonych» a) «wskazujący na pierwszeństwo, zwierzchnictwo tego, co nazywa drugi człon złożenia, np. arcybiskup, arcykapłan, arcyksiążę» b) «podkreślający, wzmacniający znaczenie tego, co nazywa drugi człon złożenia,… … Słownik języka polskiego
figlarny — figlarnyni «psotny, żartobliwy, swawolny, filuterny, zabawny» Figlarna dziewczyna. Figlarny uśmiech. Figlarne loczki, minki … Słownik języka polskiego
fraszka — ż III, CMs. fraszkaszce; lm D. fraszkaszek 1. «bagatela, drobnostka, błahostka» Zaprzątać sobie głowę fraszkami. To dla mnie fraszka. 2. lit. «krótki, najczęściej żartobliwy lub liryczny wiersz, oparty na anegdocie lub dowcipnym koncepcie»… … Słownik języka polskiego
frywolny — frywolnyni, frywolnyniejszy «mówiący o sprawach erotycznych w sposób żartobliwy; niezbyt przyzwoity» Frywolny ton. Frywolne rozmowy, piosenki. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
godzić — ndk VIa, godzićdzę, godzićdzisz, gódź, godzićdził, godzićdzony 1. «doprowadzać do porozumienia, do zgody; jednać» Godzić skłóconych, zwaśnionych. 2. «łączyć coś z czymś; przyjmować, stosować dwie różne rzeczy, sprawy» Godzić pracę z rozrywką.… … Słownik języka polskiego
gorzki — 1. «mający ostry, nieprzyjemny smak, taki jak piołun, gorczyca, lub kojarzący się z takim smakiem, przeciwstawiany słodkiemu, zawierający gorycz, goryczkę; także o zapachu: odczuwany jako gorycz, gorzkawy» Gorzkie lekarstwa, ziółka. Gorzkie… … Słownik języka polskiego
humorystyczny — humorystycznyni «pełen humoru, dowcipny, żartobliwy, pobudzający do śmiechu» Humorystyczny monolog. Humorystyczna historia, powieść, scena. Humorystyczne postacie … Słownik języka polskiego
