-
1 świadectwo
сущ.• аттестат• доказательство• засвидетельствование• отчет• отчёт• подтверждение• показание• свидетельство• сертификат• сообщение• удостоверение• утверждение* * *☼ свидетельство;\świadectwo dojrzałości аттестат зрелости; \świadectwo szkolne табель успеваемости; \świadectwo ślubu, urodzenia, zgonu свидетельство о браке, рождении, смерти
* * *ссвиде́тельствоświadectwo dojrzałości — аттеста́т зре́лости
świadectwo szkolne — та́бель успева́емости
świadectwo ślubu, urodzenia, zgonu — свиде́тельство о бра́ке, рожде́нии, сме́рти
-
2 świadectwo
n свидетельство, аттестатKrótki rosyjsko-polski i polsko-rosyjski Słownik Polytechnic > świadectwo
-
3 świadectwo
• certificateSłownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > świadectwo
-
4 świadectwo dziwnego zachowania
• abnormal behavior signatureSłownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > świadectwo dziwnego zachowania
-
5 dawać świadectwo
давать свидетельствоOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > dawać świadectwo
-
6 nieść świadectwo
нести свидетельствоOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > nieść świadectwo
-
7 posiadać świadectwo
владеть свидетельствоOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > posiadać świadectwo
-
8 wystawić świadectwo
выставить свидетельствоOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wystawić świadectwo
-
9 cenzura
сущ.• цензура* * *♀ 1. цензура;2. (w szkole) табель ♂ успеваемости+2. świadectwo
* * *ж1) цензу́ра2) ( w szkole) та́бель m успева́емостиSyn:świadectwo 2) -
10 dojrzałość
сущ.• зрелость• спелость* * *dojrzałoś|ć♀ зрелость;świadectwo \dojrzałośćci аттестат зрелости
* * *жзре́лостьświadectwo dojrzałości — аттеста́т зре́лости
-
11 legitymacja
сущ.• легитимация* * *1) (dokument) билет (напр. студенческий), книжка (напр. пенсионная), удостоверение (личности)2) legitymacja (podstawa) основание, право3) prawn. legitymacja (procesowa) юр. легитимация (к процессу), право (на иск)4) prawn. legitymizacja юр. легитимация (легитимизация)* * *legitymacj|a♀ 1. удостоверение личности; билет (членский);\legitymacja partyjna партийный билет; \legitymacja związkowa профсоюзный билет;
2. перен. свидетельство ň, рекомендация;3. право ň, основание ň; dać \legitymacjaę do czegoś a) предоставить право на что-л.; б) дать основание к чему-л.+2. świadectwo 3. uprawnienie
* * *ж1) удостовере́ние ли́чности; биле́т ( членский)legitymacja partyjna — парти́йный биле́т
legitymacja związkowa — профсою́зный биле́т
2) перен. свиде́тельство n, рекоменда́ция3) пра́во n, основа́ние ndać legitymację do czegoś — 1) предоста́вить пра́во на что́-л.; 2) дать основа́ние к чему́-л.
Syn:świadectwo 2), uprawnienie 3) -
12 matura
matur|a♀ 1. экзамен на аттестат зрелости;oblać \maturaę срезатья (провалиться) на экзамене на аттестат зрелости;
2. (świadectwo) аттестат зрелости* * *ж1) экза́мен на аттеста́т зре́лостиoblać maturę — сре́затья (провали́ться) на экза́мене на аттеста́т зре́лости
2) ( świadectwo) аттеста́т зре́лости -
13 maturalny
maturaln|yприл. от matura;egzamin \maturalny экзамен на аттестат зрелости; świadectwo \maturalnye аттестат зрелости, свидетельство о среднем образовании; bal \maturalny выпускной бал
* * *прил. от maturaegzamin maturalny — экза́мен на аттеста́т зре́лости
świadectwo maturalne — аттеста́т зре́лости, свиде́тельство о сре́днем образова́нии
bal maturalny — выпускно́й бал
-
14 poświadczenie
сущ.• аттестат• засвидетельствование• подтверждение• свидетельство• сертификат• скрепление• удостоверение* * *☼ удостоверение; справка ž+zaświadczenie, świadectwo
* * *судостовере́ние; спра́вка żSyn: -
15 zaświadczenie
сущ.• аттестат• аттестация• засвидетельствование• подтверждение• свидетельство• сертификат• справка• удостоверение* * *☼. удостоверение; свидетельство, справка ž* * *судостовере́ние; свиде́тельство, спра́вка żSyn:
См. также в других словарях:
świadectwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. świadectwowie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dokument stwierdzający ukończenie określonego etapu nauki; cenzurka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Świadectwo maturalne. Świadectwo… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
świadectwo — n III, Ms. świadectwowie; lm D. świadectwoectw 1. «dokument stwierdzający pewien fakt lub prawo do czegoś, zwłaszcza dokument stwierdzający ukończenie jakiejś szkoły, kursu, zakończenie pewnego okresu nauki; zaświadczenie» Świadectwo lekarskie.… … Słownik języka polskiego
świadectwo — Wystawić komuś, czemuś jakieś świadectwo; coś wystawia komuś, czemuś jakieś świadectwo zob. wystawić 3 … Słownik frazeologiczny
matura — ż IV, CMs. maturaurze; lm D. maturaur 1. «egzamin z zakresu szkoły średniej; egzamin dojrzałości» Zostać dopuszczonym do matury. Zdać maturę. 2. «świadectwo ukończenia szkoły średniej upoważniające do starania się o przyjęcie na wyższą uczelnię;… … Słownik języka polskiego
wystawić — 1. Wystawić kogoś na pośmiewisko, na drwiny itp. «narazić kogoś na jakieś nieprzyjemności, na to, żeby się z niego śmiano»: – Ja mam się zamknąć? – tłuścioch w spódnicy spurpurowiał. – Pan, pan... obraża mnie i wystawia na pośmiewisko. R.… … Słownik frazeologiczny
wystawiać — 1. Wystawić kogoś na pośmiewisko, na drwiny itp. «narazić kogoś na jakieś nieprzyjemności, na to, żeby się z niego śmiano»: – Ja mam się zamknąć? – tłuścioch w spódnicy spurpurowiał. – Pan, pan... obraża mnie i wystawia na pośmiewisko. R.… … Słownik frazeologiczny
matura — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. maturaurze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} egzamin z całości materiału objętego programem szkoły średniej; egzamin dojrzałości : {{/stl 7}}{{stl 10}}Matura z języka polskiego, z … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dojrzałość — ż V, DCMs. dojrzałośćści, blm «stan osiągnięcia pełni rozwoju, stan gotowości do czegoś» a) «o organizmach żywych» Dojrzałość owoców. Dojrzałość owadów, zwierząt. Względność pojęcia dojrzałości roślin. ∆ Dojrzałość płciowa «możność wytwarzania… … Słownik języka polskiego
powołać — dk I, powołaćam, powołaćasz, powołaćają, powołaćaj, powołaćał, powołaćany powoływać ndk VIIIa, powołaćłuję, powołaćłujesz, powołaćłuj, powołaćywał, powołaćywany 1. «ustanowić, wyznaczyć, wybrać kogoś na coś, do czegoś; desygnować» Powołać… … Słownik języka polskiego
wystawić — dk VIa, wystawićwię, wystawićwisz, wystawićstaw, wystawićwił, wystawićwiony wystawiać ndk I, wystawićam, wystawićasz, wystawićają, wystawićaj, wystawićał, wystawićany 1. «wyjąć, wynieść coś skądś stawiając na zewnątrz» Wystawić butelki na mleko… … Słownik języka polskiego
wystawiać – wystawić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {jakieś} {{/stl 8}}świadectwo {{/stl 13}}{{stl 7}} dowodzić jakiejś cechy kogoś; świadczyć o kimś w jakiś (dobry lub zły) sposób; wyrabiać sobie jakąś opinię u innych : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wystawił sobie jak najgorsze… … Langenscheidt Polski wyjaśnień