Перевод: с польского на русский

с русского на польский

świadectwo

  • 1 świadectwo

    сущ.
    • аттестат
    • доказательство
    • засвидетельствование
    • отчет
    • отчёт
    • подтверждение
    • показание
    • свидетельство
    • сертификат
    • сообщение
    • удостоверение
    • утверждение
    * * *
    свидетельство;

    \świadectwo dojrzałości аттестат зрелости; \świadectwo szkolne табель успеваемости; \świadectwo ślubu, urodzenia, zgonu свидетельство о браке, рождении, смерти

    * * *
    с
    свиде́тельство

    świadectwo dojrzałości — аттеста́т зре́лости

    świadectwo szkolne — та́бель успева́емости

    świadectwo ślubu, urodzenia, zgonu — свиде́тельство о бра́ке, рожде́нии, сме́рти

    Słownik polsko-rosyjski > świadectwo

  • 2 świadectwo

    n свидетельство, аттестат

    Krótki rosyjsko-polski i polsko-rosyjski Słownik Polytechnic > świadectwo

  • 3 świadectwo

    • certificate

    Słownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > świadectwo

  • 4 świadectwo dziwnego zachowania

    • abnormal behavior signature

    Słownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > świadectwo dziwnego zachowania

  • 5 dawać świadectwo

    давать свидетельство

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > dawać świadectwo

  • 6 nieść świadectwo

    нести свидетельство

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > nieść świadectwo

  • 7 posiadać świadectwo

    владеть свидетельство

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > posiadać świadectwo

  • 8 wystawić świadectwo

    выставить свидетельство

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wystawić świadectwo

  • 9 cenzura

    сущ.
    • цензура
    * * *
    ♀ 1. цензура;
    2. (w szkole) табель успеваемости
    +

    2. świadectwo

    * * *
    ж
    1) цензу́ра
    2) ( w szkole) та́бель m успева́емости
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > cenzura

  • 10 dojrzałość

    сущ.
    • зрелость
    • спелость
    * * *
    dojrzałoś|ć
    зрелость;

    świadectwo \dojrzałośćci аттестат зрелости

    * * *
    ж
    зре́лость

    świadectwo dojrzałości — аттеста́т зре́лости

    Słownik polsko-rosyjski > dojrzałość

  • 11 legitymacja

    сущ.
    • легитимация
    * * *
    1) (dokument) билет (напр. студенческий), книжка (напр. пенсионная), удостоверение (личности)
    2) legitymacja (podstawa) основание, право
    3) prawn. legitymacja (procesowa) юр. легитимация (к процессу), право (на иск)
    4) prawn. legitymizacja юр. легитимация (легитимизация)
    * * *
    legitymacj|a
    ♀ 1. удостоверение личности; билет (членский);

    \legitymacja partyjna партийный билет; \legitymacja związkowa профсоюзный билет;

    2. перен. свидетельство ň, рекомендация;
    3. право ň, основание ň; dać \legitymacjaę do czegoś a) предоставить право на что-л.; б) дать основание к чему-л.
    +

    2. świadectwo 3. uprawnienie

    * * *
    ж
    1) удостовере́ние ли́чности; биле́т ( членский)

    legitymacja partyjna — парти́йный биле́т

    legitymacja związkowa — профсою́зный биле́т

    2) перен. свиде́тельство n, рекоменда́ция
    3) пра́во n, основа́ние n

    dać legitymację do czegoś — 1) предоста́вить пра́во на что́-л.; 2) дать основа́ние к чему́-л.

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > legitymacja

  • 12 matura

    matur|a
    1. экзамен на аттестат зрелости;

    oblać \maturaę срезатья (провалиться) на экзамене на аттестат зрелости;

    2. (świadectwo) аттестат зрелости
    * * *
    ж
    1) экза́мен на аттеста́т зре́лости

    oblać maturę — сре́затья (провали́ться) на экза́мене на аттеста́т зре́лости

    2) ( świadectwo) аттеста́т зре́лости

    Słownik polsko-rosyjski > matura

  • 13 maturalny

    maturaln|y
    прил. от matura;

    egzamin \maturalny экзамен на аттестат зрелости; świadectwo \maturalnye аттестат зрелости, свидетельство о среднем образовании; bal \maturalny выпускной бал

    * * *
    прил. от matura

    egzamin maturalny — экза́мен на аттеста́т зре́лости

    świadectwo maturalne — аттеста́т зре́лости, свиде́тельство о сре́днем образова́нии

    bal maturalny — выпускно́й бал

    Słownik polsko-rosyjski > maturalny

  • 14 poświadczenie

    сущ.
    • аттестат
    • засвидетельствование
    • подтверждение
    • свидетельство
    • сертификат
    • скрепление
    • удостоверение
    * * *
    удостоверение; справка ž
    +

    zaświadczenie, świadectwo

    * * *
    с
    удостовере́ние; спра́вка ż
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > poświadczenie

  • 15 zaświadczenie

    сущ.
    • аттестат
    • аттестация
    • засвидетельствование
    • подтверждение
    • свидетельство
    • сертификат
    • справка
    • удостоверение
    * * *
    ☼. удостоверение; свидетельство, справка ž
    * * *
    с
    удостовере́ние; свиде́тельство, спра́вка ż
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > zaświadczenie

См. также в других словарях:

  • świadectwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. świadectwowie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dokument stwierdzający ukończenie określonego etapu nauki; cenzurka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Świadectwo maturalne. Świadectwo… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • świadectwo — n III, Ms. świadectwowie; lm D. świadectwoectw 1. «dokument stwierdzający pewien fakt lub prawo do czegoś, zwłaszcza dokument stwierdzający ukończenie jakiejś szkoły, kursu, zakończenie pewnego okresu nauki; zaświadczenie» Świadectwo lekarskie.… …   Słownik języka polskiego

  • świadectwo — Wystawić komuś, czemuś jakieś świadectwo; coś wystawia komuś, czemuś jakieś świadectwo zob. wystawić 3 …   Słownik frazeologiczny

  • matura — ż IV, CMs. maturaurze; lm D. maturaur 1. «egzamin z zakresu szkoły średniej; egzamin dojrzałości» Zostać dopuszczonym do matury. Zdać maturę. 2. «świadectwo ukończenia szkoły średniej upoważniające do starania się o przyjęcie na wyższą uczelnię;… …   Słownik języka polskiego

  • wystawić — 1. Wystawić kogoś na pośmiewisko, na drwiny itp. «narazić kogoś na jakieś nieprzyjemności, na to, żeby się z niego śmiano»: – Ja mam się zamknąć? – tłuścioch w spódnicy spurpurowiał. – Pan, pan... obraża mnie i wystawia na pośmiewisko. R.… …   Słownik frazeologiczny

  • wystawiać — 1. Wystawić kogoś na pośmiewisko, na drwiny itp. «narazić kogoś na jakieś nieprzyjemności, na to, żeby się z niego śmiano»: – Ja mam się zamknąć? – tłuścioch w spódnicy spurpurowiał. – Pan, pan... obraża mnie i wystawia na pośmiewisko. R.… …   Słownik frazeologiczny

  • matura — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. maturaurze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} egzamin z całości materiału objętego programem szkoły średniej; egzamin dojrzałości : {{/stl 7}}{{stl 10}}Matura z języka polskiego, z …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dojrzałość — ż V, DCMs. dojrzałośćści, blm «stan osiągnięcia pełni rozwoju, stan gotowości do czegoś» a) «o organizmach żywych» Dojrzałość owoców. Dojrzałość owadów, zwierząt. Względność pojęcia dojrzałości roślin. ∆ Dojrzałość płciowa «możność wytwarzania… …   Słownik języka polskiego

  • powołać — dk I, powołaćam, powołaćasz, powołaćają, powołaćaj, powołaćał, powołaćany powoływać ndk VIIIa, powołaćłuję, powołaćłujesz, powołaćłuj, powołaćywał, powołaćywany 1. «ustanowić, wyznaczyć, wybrać kogoś na coś, do czegoś; desygnować» Powołać… …   Słownik języka polskiego

  • wystawić — dk VIa, wystawićwię, wystawićwisz, wystawićstaw, wystawićwił, wystawićwiony wystawiać ndk I, wystawićam, wystawićasz, wystawićają, wystawićaj, wystawićał, wystawićany 1. «wyjąć, wynieść coś skądś stawiając na zewnątrz» Wystawić butelki na mleko… …   Słownik języka polskiego

  • wystawiać – wystawić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {jakieś} {{/stl 8}}świadectwo {{/stl 13}}{{stl 7}} dowodzić jakiejś cechy kogoś; świadczyć o kimś w jakiś (dobry lub zły) sposób; wyrabiać sobie jakąś opinię u innych : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wystawił sobie jak najgorsze… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»