-
1 ścierpieć
(-pię, -pisz); vt perf* * *pf.- ę -isz stand, suffer; nie ścierpię tego dłużej I can't stand it anymore.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ścierpieć
-
2 ścierpieć
-
3 ścierpieć
-
4 ścierpieć
глаг.• стерпеть* * *сов. стерпеть, вытерпеть* * *сов.стерпе́ть, вы́терпеть -
5 ścierpieć
стерпіти -
6 ścierpieć zło
стерпеть злоOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > ścierpieć zło
-
7 стерпеть
-
8 вытерпеть
-
9 suffer
['sʌfə(r)] 1. vt( undergo) doznawać (doznać perf) +gen, doświadczać (doświadczyć perf) +gen; (old) (bear, allow) cierpieć (ścierpieć perf)2. vito suffer from — ( illness) cierpieć na +acc; ( shock) doznawać (doznać perf) +gen
to suffer the effects of alcohol/a fall — cierpieć z powodu or na skutek wypicia alkoholu/upadku
* * *1) (to undergo, endure or bear pain, misery etc: He suffered terrible pain from his injuries; The crash killed him instantly - he didn't suffer at all; I'll make you suffer for this insolence.) cierpieć2) (to undergo or experience: The army suffered enormous losses.) ponosić, cierpieć3) (to be neglected: I like to see you enjoying yourself, but you mustn't let your work suffer.) (u)cierpieć4) ((with from) to have or to have often (a particular illness etc): She suffers from stomach-aches.) cierpieć na, być chorym na• -
10 ścierp|ieć
pf (ścierpisz, ścierpiał, ścierpieli) vt to bear [osobę, zachowanie, postawę]- nie mogę tego ścierpieć I can’t stand a. bear itThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ścierp|ieć
-
11 dulden
dulden ['dʊldən]er duldet keinen Widerspruch on nie znosi sprzeciwu -
12 aushalen
1) cierpieć2) przetrzymać3) ścierpieć4) wytrzymać5) wytrzymywać6) znieść7) znosić -
13 erdroen
1) boleć2) cierpieć3) doświadczać4) dźwigać5) ponieść6) ścierpieć7) tolerować8) wycierpieć9) wytrzymać10) wytrzymywać11) znosić -
14 leiden
1) boleć2) cierpieć3) doświadczać4) dźwigać5) ponieść6) ścierpieć7) tolerować8) wycierpieć9) wytrzymać10) wytrzymywać11) znosić -
15 verdroen
1) cierpieć2) przetrzymać3) ścierpieć4) wytrzymać5) wytrzymywać6) znieść7) znosić
См. также в других словарях:
ścierpieć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}cierpieć I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ścierpieć — dk VIIa, ścierpiećpię, ścierpiećpisz, ścierp, ścierpiećpiał, ścierpiećpieli, ścierpiećpiany «cierpliwie coś znieść, wytrzymać, przystać na coś bez buntu, bez sprzeciwu (używane częściej z przeczeniem)» Ścierpieć afront. Nie ścierpię… … Słownik języka polskiego
obraza — ż IV, CMs. obrazazie zwykle blm 1. «obelżywe wyrażenie się o kimś, zachowanie się względem kogoś, uchybienie czyjejś godności osobistej; zniewaga» Obraza czynna, słowna. Śmiertelna obraza. Darować komuś obrazę. Ścierpieć obrazę, nie ścierpieć… … Słownik języka polskiego
znieść — dk XI, zniosę, zniesiesz, znieś, zniósł, zniosła, znieśli, zniesiony, zniósłszy znosić ndk VIa, znoszę, znieśćsisz, znoś, znieśćsił, znoszony 1. «zdjąwszy przenieść gdzieś; zestawić, zsadzić» Znieść dziecko ze schodów. Znieść rzeczy ze strychu.… … Słownik języka polskiego
cierpieć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIb, cierpiećpię, cierpiećpi, cierpiećpiał, cierpiećpieli {{/stl 8}}– ścierpieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIb {{/stl 8}}{{stl 7}} znosić cierpliwie, pokornie coś lub kogoś przykrego, uciążliwego; wytrzymywać coś bez… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
krew — 1. Bez kropli krwi «o człowieku, o twarzy: bardzo blady»: (...) leżał na wznak. Twarz miał bladą, bez kropli krwi, oczy przymknięte. H. Rudnicka, Uczniowie. 2. Błękitna krew «pochodzenie arystokratyczne»: Daniel jest sierotą, a w jego żyłach nie… … Słownik frazeologiczny
strawić — pot. Nie móc strawić kogoś, czegoś «nie móc ścierpieć, znieść czegoś»: Nie lubił też adiutanta za jego afektowaną mowę. Nie, nie mógł go strawić! J. Wittlin, Sól. (...) tak daleko idącej demokracji nie mógł strawić (...). W. Gombrowicz,… … Słownik frazeologiczny
afront — m IV, D. u, Ms. afrontncie; lm M. y «obraźliwe, lekceważące zachowanie się wobec kogoś; postępek mający na celu uchybienie, ubliżenie komuś; zniewaga» Afront towarzyski. Robić komuś afronty. Ścierpieć, znieść afront. Afront kogoś spotkał. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
połknąć — dk Va, połknąćnę, połknąćniesz, połknąćnij, połknąćnął, połknąćnęła, połknąćnęli, połknąćnięty, połknąćnąwszy połykać ndk I, połknąćam, połknąćasz, połknąćają, połknąćaj, połknąćał, połknąćany «za pomocą ruchów mięśni krtani i przełyku przesunąć… … Słownik języka polskiego
strawić — dk VIa, strawićwię, strawićwisz, straw, strawićwił, strawićwiony 1. «o organizmie ludzkim lub zwierzęcym: rozłożyć pobrane substancje pokarmowe na prostsze związki, które mogą być wchłaniane i przyswajane przez organizm oraz wykorzystywane w… … Słownik języka polskiego
trawić — ndk VIa, trawićwię, trawićwisz, traw, trawićwił, trawićwiony 1. «o organizmie (ludzkim i zwierzęcym) i jego narządach: wchłaniać, przyswajać substancje pokarmowe; przetrawiać» Trawić (pokarm) źle, dobrze. ◊ Nie trawić czegoś «nie znosić, nie móc… … Słownik języka polskiego