-
1 ściemnieć
(- eje); vi perf* * *pf.1. ( o kolorze) darken.2. (o obrazie, niebie) go dark, darken.3. ( o świetle) dim.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ściemnieć
-
2 ciemni|eć
impf (ciemnieje, ciemniał, ciemniała) Ⅰ vi (tracić jasność) 1. to darken, to grow dark- niebo ciemniało the sky was growing dark ⇒ ściemnieć2. [kolor, włosy, meble, skóra] to grow darker 3. (odcinać się ciemnym kolorem) to stand out dark(ly), to show dark- na podłodze ciemniała spora kałuża krwi a large pool of blood showed dark on the floor- las ciemniał na horyzoncie a forest showed dark on a. against the horizon- ciemniejące w oddali drzewa trees standing out darkly in the distance4. (o wzroku, oczach) to blur- komuś wzrok ciemnieje a. oczy ciemnieją sb’s vision blurs a. is blurred- widziała, jak mu oczy ciemnieją z gniewu she saw his expression cloud over in anger ⇒ pociemniećⅡ v imp. na dworze ciemnieje it’s getting a. growing dark outside- ciemniało jej w oczach, czuła, że za chwilę zemdleje everything went black, and she felt she was going to faintThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ciemni|eć
-
3 zga|snąć
pf (zgasł) vi 1. (nie palić się, nie świecić) to go out- świeca zgasła the candle has gone out- papieros mu zgasł his cigarette went out ⇒ gasnąć2. (przestać działać) [samochód, silnik] to stall- motor zgasł the motor stalled ⇒ gasnąć3. przen. (ściemnieć, zblednąć) to dim, to fade- światła zgasły i podniosła się kurtyna the lights dimmed and the curtain rose ⇒ gasnąć4. przen. (osłabnąć, zaniknąć) [nadzieja, zapał] to fade- uśmiech zgasł mu na ustach his smile faded ⇒ gasnąć5. książk. (umrzeć) to pass on a. away euf.- zgasła przedwcześnie she passed on a. away prematurely ⇒ gasnąćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zga|snąć
См. также в других словарях:
ściemnieć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}ciemnieć I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ściemnieć — dk III, ściemniećeję, ściemniećejesz, ściemniećej, ściemniećniał, ściemniećeli, ściemniećniały, ściemniećniali «nabrać intensywniejszego ciemnego zabarwienia; stać się ciemnym, mrocznym; ściemnić się» Włosy komuś ściemniały. Twarz komuś… … Słownik języka polskiego
ogorzeć — dk III, ogorzećeję, ogorzećejesz, ogorzećej, ogorzećrzał, ogorzećeli, ogorzećrzały, ogorzećrzali «ściemnieć, nabrać śniadej cery wskutek częstego przebywania na słońcu; mocno się opalić» Ogorzeć od słońca … Słownik języka polskiego
ś- — «postać fonetyczna przedrostka s (z ) przed zmiękczonym c, np.: ściąć, ściemnieć, ścierać, ścierpnąć, ściskać, ściszyć» … Słownik języka polskiego
zaciemnić — dk VIa, zaciemnićnię, zaciemnićnisz, zaciemnićnij, zaciemnićnił, zaciemnićniony zaciemniać ndk I, zaciemnićam, zaciemnićasz, zaciemnićają, zaciemnićaj, zaciemnićał, zaciemnićany «uczynić coś ciemnym, zasłonić światło, oddzielić zasłoną od źródła… … Słownik języka polskiego
zgasnąć — dk Vc, zgasnąćnę, zgaśniesz, zgaśnij, zgasł, zgasła, zgaśli «przestać się palić, płonąć, świecić» Zgasły światła w oknach. Zgasła świeca, lampa. Zgasło cygaro. ∆ Motor, silnik zgasł «motor, silnik przestał pracować» przen. a) «stracić blask,… … Słownik języka polskiego
zszarzeć — dk III, zszarzećeję, zszarzećejesz, zszarzećej, zszarzećrzał, zszarzećeli, zszarzećrzały, zszarzećrzali «stać się szarym; o niebie, powietrzu itp.: stać się jaśniejszym (wczesnym rankiem, o świcie) lub ściemnieć (w czasie zmierzchu); poszarzeć»… … Słownik języka polskiego
ciemnieć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, ciemniećeję, ciemniećeje, ciemniećniał, ciemniećnieli {{/stl 8}}– pociemnieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 7}}, {{/stl 7}}{{stl 22}}ściemnieć {{/stl 22}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} stawać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
