-
1 amictus
amictus ūs, m [amicio], a throwing on, throwing around; hence, amictum imitari alicuius, style of dress. — Meton., an outer garment: statuam esse eiusdem, amictus declarat: duplex, of double texture, V.: Phrygius, i. e. the Trojan chlamys, V.—Poet.: nebulae, V.* * *cloak, mantle; outer garment; clothing, garb; fashion; manner of dress; drapery -
2 amictus
amictus P. of amicio.* * *cloak, mantle; outer garment; clothing, garb; fashion; manner of dress; drapery -
3 amictus
1.ămictus, a, um, Part. of amicio.2. I.The manner of dressing, fashion:II.amictum imitari alicujus,
Cic. de Or. 2, 22, 91 (cf. Plin. Ep. 2, 3, 2):est aliquid in amictu,
Quint. 11, 3, 156.—Meton., abstr. pro concr., the garment itself that is thrown about or on, any clothing, a mantle, cloak, etc.:B.quam (statuam) esse ejusdem, status, amictus, anulus, imago ipsa declarat,
Cic. Att. 6, 1, 17:frustra jam vestes, frustra mutatur amictus,
Tib. 1, 9, 13:velut amictum mutabis eos,
Vulg. Heb. 1, 12:duplex,
made of a double texture, Verg. A. 5, 421:Tyrii,
Ov. A. A. 2, 297:amictus corporis,
Vulg. Eccli. 19, 27:nec amictu ora velabis,
ib. Ez. 24, 17: gloriam dedit sanctitatis amictum, the garment of holiness, i. e. the sacred vestment, ib. Eccli. 50, 12 et saep.—Trop.1.For other kinds of covering: caeli mutemus amictum, the air which surrounds us, i. e. to go into another region, * Lucr. 6, 1133:2.Phrygius,
Verg. A. 3, 545:nebulae amictus,
id. ib. 1, 412; Stat. Th. 1, 631:caecus,
Sil. 12, 613:jam virides lacerate comas, jam scindite amictus,
i. e. the herbage that clothes the ground, weeds, Col. 10, 70.—Prov.:quem mater amictum dedit, sollicite custodire,
i. e. not to give up the habits formed in early youth, Quint. 5, 14, 31. -
4 Nyctyornis amictus
ENG red-bearded bee-eaterNLD Maleise baarbijeneter -
5 amicio
ăm-ĭcĭo, ĭcui, or ixi, ictum, 4, v. a. ( fut. amicibor, Plaut. Pers. 2, 5, 6; perf. only in exs. below; inf. perf. amicisse, Front.) [jacio], to throw round, to wrap about (cf. amphiballô); exclusively of upper garments (on the contr., induere, of clothes put or drawn on; vestire, of those for the protection or ornament of the body): se amicire or pass. amiciri, to throw round, veil one's self.I.Lit.:II.amictus epicroco, Naev. ap. Var. 7, 3, 92: palliolatim amictus,
Plaut. Ps. 5, 1, 29:amicibor gloriose,
id. Pers. 2, 5, 6:pallium, quo amictus, soccos, quibus indutus esset,
Cic. de Or. 3, 32:amictus est pallio,
Vulg. 1 Reg. 28, 14:amictus togā purpureā,
Cic. Phil. 2, 34: qui te togā praetextā amicuit, Brut. ap. Diom. p. 364 P.:celerius mater amixit, Varr. ib.: dum calceabat ipse sese et amiciebat,
Suet. Vesp. 21 al. — Poet.: nube umeros (Gr. acc.) amictus, Hor. C. 1, 2, 31; Verg. A. 1, 516:amictus nube,
Vulg. Apoc. 10, 1:lumine,
ib. Psa. 103, 2:mulier amicta sole,
ib. ib. 12, 1; so,(rex) amicietur terrā Aegypti, sicut amicitur pastor pallio suo,
ib. Jer. 43, 12.—Trop., of other things, to cover, clothe, wrap up:nive amicta loca,
Cat. 63, 70:colus amicta lanā,
id. 64, 311:amicitur vitibus ulmus,
Ov. P. 3, 8, 13:et piper et quidquid chartis amicitur ineptis,
Hor. Ep. 2, 1, 270:amicta ossa luridā pelle,
id. Epod. 17, 22:amicti vitibus montes,
Flor. 1, 16:partem alteram luce, alteram tenebris amicisse Jovem,
Fronto, Fer. Als. p. 188. -
6 amiciō
amiciō —, ictus, īre [am- (for ambi-) + iacio], to throw around, wrap about: quo (pallio) amictus est: velis amicti: nube umeros amictus, H.— Fig., to cover, wrap, surround: quidquid chartis amicitur, H.: ulmi amicti vitibus, O.* * *Iamicire, amicui, amictus V TRANSclothe, cover, dress; wrap about; surround; veil; clothe with wordsIIamicire, amixi, amictus V TRANSclothe, cover, dress; wrap about; surround; veil; clothe with words -
7 circumspicio
circum-spĭcĭo, exi, ectum, 3 ( perf. sync. circumspexti, Ter. Ad. 4, 5, 55; inf. sync. circumspexe, Varr. ap. Non. p. 106, 16, or Sat. Men. 82), v. n. and a. (class.).I.Neutr., to look about one ' s self, to cast a look around; or, with an obj.-clause, to observe, see, look about:(β).circumspicedum, numquis est, Sermonem nostrum quiaucupet,
see whether there is any one, Plaut. Most. 2, 2, 41; 2, 2, 43; Ter. And. 2, 2, 20;Varr. l. l.: suus conjux ubi sit circumspicit,
Ov. M. 1, 605:circumspicere late,
Quint. 10, 3, 29:num quid circumspexti?
Ter. Ad. 4, 5, 55:diversi circumspiciunt,
Verg. A. 9, 416:qui in auspicium adhibetur nec suspicit nec circumspicit,
Cic. Div. 2, 34, 72:circumspicit, aestuat, of one in trouble or perplexity,
id. Rosc. Com. 14, 43; cf. Liv. 21, 22, 7.—Sometimes circumspicere se, to look about one ' s self:B.circumspicedum te, ne quis adsit arbiter,
Plaut. Trin. 1, 2, 109; Varr. ap. Non. p. 106, 16;Auct. B. Afr. 47: numquamne te circumspicies?
Cic. Par. 4, 2, 30.—In partic., to look about one ' s self with haughtiness; to think highly of one ' s self:usque eone te diligis et magnifice circumspicis?
Cic. Rosc. Com. 2, 5;and trop. of language: Romanus sermo magis se circumspicit et aestimat praebetque aestimandum,
Sen. Ep. 40, 11.—Trop., to exercise foresight, be cautious, take heed:II.esse circumspiciendum diligenter, ut, etc.,
Cic. Q. Fr. 1, 1, 3, § 10: cui mandetis (rempublicam) circumspicite [p. 342] Sall. H. 2, 41, 10 Dietsch.—Esp. freq.,Act., to view on all sides, to survey:2.cum sua quisque miles circumspiceret,
looked carefully to see, Caes. B. G. 5, 31; Liv. 9, 28, 5:tam latā acie ne ex medio quidem cornua sua circumspicere poterant,
Liv. 37, 41, 4:lucos,
Ov. M. 5, 265:amictus,
to review, id. ib. 4, 318; so,habitum suum,
Plin. Ep. 4, 11, 3; cf. under circumspectus, adv.—To descry, get sight of by looking around:B.saxum circumspicit ingens,
Verg. A. 12, 896:Athin,
Ov. M. 5, 72.—Transf., of things:C.in latus omne patens turris circumspicit undas,
Ov. H. 6, 69.—Trop.1.To view something mentally, to survey, ponder upon, weigh, consider (syn.:2.considero, perpendo): reliqua ejus consilia animo circumspiciebat,
Caes. B. G. 6, 5:circumspicite paulisper mentibus vestris hosce ipsos homines,
Cic. Sull. 25, 70; cf.se,
id. Par. 4, 2, 30:neque temere consulem saltatorem vocare, sed circumspicere, quibus praeterea vitiis adfectum esse necesse sit eum, etc.,
id. Mur. 6, 13.—So with rel. -clause, Sall. H. 2, 41 Dietsch; Sen. Ep. 70, 5; Calp. Ecl. 5, 95:circumspectis rebus omnibus rationibusque subductis summam feci,
Cic. Fam. 1, 9, 10:permulta sunt in causis circumspicienda, ne quid offendas,
id. de Or. 2, 74, 301; id. Agr. 1, 8, 23; id. Fam. 5, 13, 3:circumspicite celeriter animo, qui sint rerum exitus consecuti,
id. Leg. 2, 17, 42:vide, quaere, circumspice, si quis est forte ex eā provinciā qui te nolit perisse,
id. Verr. 2, 3, 77, § 180; id. Clu. 53, 147; id. Cat. 4, 2, 4; Liv. 23, 20, 6; cf. Tac. H. 2, 6; Suet. Aug. 63.—With ut and subj., Cic. Q. Fr. 1, 1, 3, § 10; Ov. Tr. 1, 1, 87:cum circumspicerent Patres quosnam consules facerent,
Liv. 27, 34, 1.—To look about for something with desire, to seek for, etc. (so mostly since the Aug. per.):A.nec, sicut aestivas aves, statim auctumno tecta ac recessum circumspicere,
Liv. 5, 6, 2; 7, 14, 6:externa auxilia,
id. 1, 30, 6; cf. Just. 22, 5, 4:fugam,
Tac. A. 14, 35; Just. 2, 12, 26:novas belli causas,
id. 31, 1, 8; Verg. G. 3, 390; Plin. Ep. 3, 3, 3:peregrinos reges sibi,
Just. 40, 1, 1; 22, 5, 4:viresque suas circumspectantes his validiores,
Amm. 22, 8, 18.—Hence, circumspectus, a, um, P. a.Of things, weighed with care, well considered, guarded, circumspect (perh. not ante - Aug.):2.verba non circumspecta,
Ov. F. 5, 539:judicium,
Quint. 10, 1, 26:interrogatio,
id. 5, 7, 31:moderatio animi,
Val. Max. 4, 3, 4:circumspectissima sanctio decreti,
id. 1, 1, 20.—Transf. to the person who carefully weighs a thing, circumspect, considerate, cautious, wary, provident, heedful:B.modo circumspectus et sagax, modo inconsultus et praeceps,
Suet. Claud. 15:circumspectissimus et prudentissimus princeps,
id. Tib. 21:tenues et circumspecti,
Quint. 12, 10, 23; Cels. 3, 9 fin.:omnes,
Col. 1, 8, 16; 1, 7, 12:sive aliquis circumspectior est,
Sen. Q. N. 5, 1, 5.—Of dogs:assidui et circumspecti magis quam temeraril,
Col. 7, 12, 5.—In late Lat., worthy of consideration, respected, distinguished:circumspectum et verecundum nomen populi Romani,
Amm. 14, 6, 6:colores,
id. 28, 4, 12:circumspectus genere, famā potentiāque,
id. 18, 10, 1.—Hence, circumspectē, adv., with consideration, with mature deliberation, warily, cautiously, considerately, circumspectly, etc.:circumspecte compositeque indutus et amictus,
Gell. 1, 5, 2 (cf. supra, II. D.):circumspecte vestiti,
Amm. 27, 3, 14:circumspecte facti versus,
Gell. 9, 10, 6:facere aliquid,
Dig. 4, 4, 7, § 8: parcius et circumspectius faciendum est, * Quint. 9, 2, 69:circumspectius donare, eligere eos, in quos merita conferantur,
Sen. Ben. 3, 14, 1. -
8 decet
dĕcet, cuit, 2, v. impers. [Sanscr. dacas, fame; Gr. dokeô, to seem, think; Lat. decus, dignus]. It is seemly, comely, becoming,; it beseems, behooves, is fitting, suitable, proper (for syn. v. debeo init.):a.decere quasi aptum esse consentaneumque tempori et personae,
Cic. Or. 22, 74; cf. also nunc quid aptum sit, hoc est, quid maxime deceat in oratione videamus, id. de Or. 3, 55, 210 (very freq. and class.; not in Caes.).—Constr., with nom. or inf. of the thing, and with acc.; less freq. with dat. of the pers.; sometimes absol.With nom. rei(α).and acc. pers.: Ph. Quin me aspice et contempla, ut haec (sc. vestis) me decet. Sc. Virtute formae id evenit, te ut deceat, quicquid habeas, Plaut. Most. 1, 3, 16 sq.; cf.:(β).quem decet muliebris ornatus, quem incessus psaltriae, Cic. Clod. fragm. 5, p. 105 ed. Beier: te toga picta decet,
Prop. 4, 4, 53 al.; Hor. Ep. 1, 18, 30; Quint. 8, 5, 28;and nec habitus triumphalis feminas deceat,
id. 11, 1, 3; cf.:omnis Aristippum color decuit,
Hor. Ep. 1, 17, 23:intonsus crinis deum,
Tib. 1, 4, 38; cf.:neglecta decet multas coma,
Ov. A. A. 3, 153; id. F. 2, 106 et saep.:id maxime quemque decet, quod est cujusque maxime suum,
Cic. Off. 1, 31, 113:quod omnes et semper et ubique decet,
Quint. 11, 1, 14:non si quid Pholoen satis, Et te, Chlori, decet,
Hor. Od. 3, 15, 8 et saep.:qui flexus deceat miserationem,
Quint. 1, 11, 12:civitatem quis deceat status,
Hor. Od. 3, 29, 25 et saep.—In plur.:quem tenues decuere togae nitidique capilli,
Hor. Ep. 1, 14, 32:te non citharae decent,
id. Od. 3, 15, 14:alba decent Cererem: vestes Cerealibus albas Sumite,
Ov. F. 4, 619; id. M. 1, 457 et saep.:nec velle experiri, quam se aliena deceant,
Cic. Off. 1, 31, 113; Quint. 6, 1, 25:illa quoque diversa bonum virum decent,
id. 11, 1, 42 et saep.:duo verba uni apposita ne versum quidem decuerint,
id. 8, 6, 43.—Without acc. pers.:(γ).nihil est difficilius quam quid deceat videre,
Cic. Or. 21, 70; cf.:quid deceat et quid aptum sit personis,
id. Off. 1, 34 fin.:casus singularis magis decuit,
Quint. 8, 3, 20; id. 11, 3, 161 et saep.:idem fere in omni genere causarum et proderit et decebit,
id. 11, 1, 14; cf. id. 9, 4, 21.—In plur.:ubi lepos, joci, risus, vinum, ebrietas decent,
Plaut. Ps. prol. 20:cum magna pars est exhausta orationis, pene omnia decent,
Quint. 11, 3, 147; 150; id. 11, 1, 48 et saep. —With dat.:b.istuc facinus nostro generi non decet,
Plaut. Am. 2, 2, 188: certa est ratio quae deceat philosopho, Apul. Flor. 3, p. 355, 13; Plaut. Pers. 2, 2, 34; cf. infra. —With inf.(α).and acc. pers.:(β).non te mihi irasci decet,
Plaut. Am. 1, 3, 24:hanc maculam nos decet effugere,
Ter. Ad. 5, 8, 31:oratorem irasci minime decet,
Cic. Tusc. 4, 25; Quint. 12, 6, 3; Ov. M. 3, 265; so freq. with inf. pass.:specimen naturae capi debet ex optima quaque natura,
Cic. Tusc. 1, 14, 32:mortalin' decuit violari vulnere divum?
Verg. A. 12, 797; Ter. And. prol. 16. —Without acc.:(γ).injusta ab justis impetrare non decet,
Plaut. Am. prol. 35:exemplis grandioribus decuit uti,
Cic. Div. 1, 20; Ov. M. 8, 27:nunc decet caput impedire myrto: nunc et in umbrosis Fauno decet immolare lucis,
Hor. Od. 1, 4, 9 sq.; id. Ep. 1, 17, 2; Pers. 3, 27.—With dat.:c.decet tantae majestati eas servare leges, quibus, etc.,
Dig. 32, 1, 23:ita uti liberali esse ingenio decet,
Ter. Hec. 1, 2, 89:prima certe pensari decet populo utrum, etc.,
Liv. 34, 58, 8.Absol.(α).with acc. pers.:(β).ita ut vos decet,
Plaut. Most. 3, 2, 40; cf.:facis, ut te decet,
Ter. Andr. 2, 5, 10; id. Heaut. 5, 5, 10:ita uti fortes decet milites,
id. Eun. 4, 7, 44; cf.: id. Andr. 2, 6, 14:illum decet,
Quint. 9, 4, 15 et saep.—Without case:(γ).eia haud sic decet,
Ter. Eun. 5, 9, 35; cf. id. Hec. 2, 2, 10:fecisti ut decuerat,
id. ib. 4, 4, 66:minus severe quam decuit,
Cic. Phil. 6, 1:velata parte oris, quia sic decebat,
it was becoming, Tac. A. 13, 45:nihil aliter ac deceat,
id. Att. 6, 3, 8: perge;decet,
Verg. A. 12, 153 et saep.—With dat.:2.ita nobis decet,
Ter. Ad. 5, 8, 5; id. Heaut. 5, 2, 12:locum editiorem quam victoribus decebat,
Sall. H. 1, 98 (Serv. Verg. A. 8, 127.)— Hence, dĕcens, entis, P. a. (freq. in Hor., Ov., and post-Aug. prose, esp. Quint.; not in Verg.; in Cic. once adverbially, and cf. decentia), seemly, becoming, decent, proper, fit:amictus,
Ov. Pont. 2, 5, 52; cf.:decentior amictus,
Quint. 11, 3, 156;and sinus (togae) decentissimus,
id. 11, 3, 140:ornatus,
id. 2, 15, 21:motus,
Hor. Od. 4, 13, 17; Quint. 1, 10, 26; cf.:corporis decens et accommodatus orationi motus,
id. 11, 3, 29;and allevatio atque contractio humerorum,
id. 11, 3, 83:decentissimum sponsalium genus,
Sen. Ben. 1, 9 et saep.:quid verum atque decens,
Hor. Ep. 1, 1, 11:decentius erit servare pudorem,
Quint. 11, 1, 78; cf. 8, 6, 6.—Esp. of corporeal fitness and symmetry, regularly, symmetrically, handsomely shaped; well-formed; noble:forma,
Ov. Am. 3, 1, 9; cf.:habitus decentior quam sublimior,
Tac. Agr. 44:facies,
Ov. Tr. 3, 7, 33:malae,
Hor. Od. 3, 27, 53:Venus,
id. ib. 1, 18, 6; cf.:Cynthia,
Prop. 4, 8, 52 (5, 8, 52 M.):Gratiae,
Hor. Od. 1, 4, 6:(Paullus) et nobilis et decens,
id. ib. 4, 1, 13: pulcher et decens toto corpore, Suct. Dom. 18; cf. Juv. 6, 161:sumptis decentior armis Minerva,
Ov. H. 5, 35; Quint. 8, 3, 10 et saep.— Adv.: decenter (acc. to no. 1), becomingly, decently, properly, fitly:fictis nominibus decenter uti,
Plin. Ep. 6, 21, 5; cf.:fieri,
Quint. 11, 1, 79:singula quaeque locum teneant sortita decenter,
Hor. A. P. 92; cf.:maesta,
Ov. Am. 2, 5, 44.— Comp.: Hor. Ep. 2, 2, 216; Quint. 9, 1, 21 al.— Sup., a false reading for diligentissime, Cic. Caes. 26, 74. -
9 glaucopis
glaucōpis, ĭdis, f., = glaukôpis (gray-eyed, an epithet of Minerva), the owl:1.si meus aurita gaudet glaucopide Flaccus,
Mart. 7, 87 dub. (ex conject. Scalig., al. lagopode; v. lagopus).† glaucus, a, um, adj., = glaukos, bright, sparkling, gleaming, grayish ( poet. and in post-Aug. prose; cf.:2.caeruleus, caesius): undae,
Lucr. 1, 719;so of water: amictus (Nymphae),
Verg. A. 12, 885; cf.:amictus (dei Tiberini),
id. ib. 8, 33:sorores,
i. e. the Nereides, Stat. Th. 9, 351:ulva,
Verg. A. 6, 416:salix,
id. G. 4, 182; cf.:frons (salictorum),
id. ib. 2, 13:equus,
id. ib. 3, 82:oculi,
Plin. 8, 21, 30, § 75; 11, 37, 53, § 141 sq.— Transf.:glauca uxor, i. e. with gleaming eyes,
Amm. 15, 12, 1. -
10 glaucus
glaucōpis, ĭdis, f., = glaukôpis (gray-eyed, an epithet of Minerva), the owl:1.si meus aurita gaudet glaucopide Flaccus,
Mart. 7, 87 dub. (ex conject. Scalig., al. lagopode; v. lagopus).† glaucus, a, um, adj., = glaukos, bright, sparkling, gleaming, grayish ( poet. and in post-Aug. prose; cf.:2.caeruleus, caesius): undae,
Lucr. 1, 719;so of water: amictus (Nymphae),
Verg. A. 12, 885; cf.:amictus (dei Tiberini),
id. ib. 8, 33:sorores,
i. e. the Nereides, Stat. Th. 9, 351:ulva,
Verg. A. 6, 416:salix,
id. G. 4, 182; cf.:frons (salictorum),
id. ib. 2, 13:equus,
id. ib. 3, 82:oculi,
Plin. 8, 21, 30, § 75; 11, 37, 53, § 141 sq.— Transf.:glauca uxor, i. e. with gleaming eyes,
Amm. 15, 12, 1. -
11 circumspiciō
circumspiciō ēxī (perf. circumspēxtī, T.), ectus, ere [circum + specio], to look about, cast a look around, observe, see: circumspicio; nusquam (sc. te video), T.: coniunx ubi sit, O.: nec suspicit nec circumspicit: nusquam circumspiciens aut respiciens, L.—Fig., to exercise foresight, be cautious, take heed: esse circumspiciendum diligenter, ut, etc.—To view on all sides, survey: sua circumspicere quid secum portare posset, Cs.: amictūs, to review, O.: turris circumspicit undas, commands, O.—To descry, get sight of, discern: saxum, V.— Fig., to view mentally, survey, ponder, weigh, consider: consilia animo, Cs.: circumspectis rebus omnibus: procellas quae impendent: circumspicere, quibus necesse sit, etc.: animo, qui sint exitūs rerum: quosnam consules facerent, L.: usque eone te diligis et magnifice circumspicis? are you so haughty? — To look about for, seek for: tecta ac recessum, L.: alium (arietem), V.* * *circumspicere, circumspexi, circumspectus Vlook around/over/for, survey; inspect; search for/seek; examine/review; ponder -
12 croceus
-
13 decēns
decēns entis, adj. with comp. [P. of decet], seemly, becoming, decent, proper, fit: amictus, O.: motus, H.: quid verum atque decens, H.: (habitus) decentior quam sublimior, Ta.— Symmetrical, well-formed, beautiful, noble: mālae, H.: Venus, H.: quā nulla decentior, O.* * *decentis (gen.), decentior -or -us, decentissimus -a -um ADJappropriate, decent/seemly/becoming, in approved standard; pleasing/graceful -
14 dē-pendeō
dē-pendeō —, —, ēre, to hang from, hang on, hang down: ex umeris nodo dependet amictus, V.: galea ramis, V.: serta tectis, O.: laqueo, L.: Licia dependent, O.—Fig., to be dependent on, wait for: Dependet fides a veniente die, O.—To depend, be derived: ‘augurium’ dependet origine verbi, O. -
15 dī-scindō
dī-scindō cidī, cissus, ere, to tear asunder, cut apart, cleave, divide, rend, tear: Vestem, T.: tunicam: purpureos amictūs manu, V.: labrum, T.: artūs, V.: novaculā cotem, L.: amicitiae discindendae, rudely broken off. -
16 ex-olēscō
-
17 glaucus
glaucus adj., γλαυκόσ, bright, sparkling, gleaming, grayish: amictus, V.: lumen (oculorum), V.: ulva, V.: equus, V.* * *glauca, glaucum ADJ -
18 per-lūceō (pell-)
per-lūceō (pell-) lūxī, —, ēre, to shine through, glimmer: perlucens iam aliquid lux, i. e. in some measure piercing, L.: pelluces, i. e. you wear a transparent garment, Iu.—P. praes., transparent: perlucens aether: amictus, O.: ruina, Iu. —Fig., to shine through, gleam forth, appear, be clear, be intelligible: illud quasi perlucet ex eis virtutibus: pellucens oratio. -
19 prae-texō
prae-texō xuī, xtus, ere, to weave before, fringe, edge, border: Purpura praetexit amictūs, O.: litora Praetexunt puppes, V.: nationes Rheno praetexuntur, border on the Rhine, Ta.—To border, furnish, provide, adorn: primis litteris sententiae carmen omne praetexitur, i. e. the initial letters of the verses are those of the sentence: omnia lenioribus principiis natura praetexuit, has provided with, etc.: praetexta quercu domus, O.: praetexat fastigia chartae littera, i. e. be written on the margin, Tb.—Fig., to cover, cloak, conceal, disguise: hoc nomine culpam, V.—To assign as a pretext: servatam ab eo filiam, Ta.: nomina speciosa, Ta. -
20 sordidus
sordidus adj. with comp. and sup. [sordes], dirty, unclean, foul, filthy, squalid, sordid: amictus, V.: mappa, H.: duces Non indecoro pulvere, H.: Auctumnus calcatis uvis, O.: terga suis, dingy, O. —Prov.: saepe est etiam sub palliolo sordido sapientia, Caec. ap. C.—Fig., low, base, mean, poor, humble, small, paltry: homo: non sordidus auctor Naturae, H.: sordidissimus quisque, L.: rura, V. — Low, mean, base, abject, vile, despicable, disgraceful: ut quisque sordidissimus videbitur: sordidissima ratio et inquinatissima: sordidiores (artīs) repudiare: Virtus repulsae nescia sordidae, H.: pecuniam praeferre amicitiae sordidum existiment. — Mean, niggardly, penurious, sordid: Sordidus quod nolit haberi, H.: periurium, Ph.* * *sordida -um, sordidior -or -us, sordidissimus -a -um ADJdirty, unclean, foul, filthy; vulgar, sordid; low, base, mean, paltry; vile
См. также в других словарях:
AMICTUS — Anglis olim, an Amytte, primum ex sex indumentis Episcopo, in Ecclesia Romana, cum Presbyteris communibus: Sunt autem illa, Amictus, Alba, Cingulum, Stola, Manipulus et Planeta, uti habet Innocentius III. de Myster. Myssae l. 1. c. 10. Et quidem… … Hofmann J. Lexicon universale
Amictus — (lat.), 1) (röm. Ant.), Oberkleid; 2) auch im Allgemeinen Kleid; 3) (Kirchw.), so v.w. Humerale … Pierer's Universal-Lexikon
Amictus — (lat.), Gewand; besonders das viereckige, weißleinene Tuch, das der Priester seit dem 8. Jahrh. zur Zelebration des Hochamtes über Nacken und Schulter trug und vorn auf der Brust mit Schnüren zusammenband … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Amictus — (lat.), Humerale, das weißleinene Schultertuch des amtierenden Priesters … Kleines Konversations-Lexikon
Nyctyornis amictus — Guêpier à fraise Nyctyornis amictus … Wikipédia en Français
Monoplex amictus — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Mollusca Class: Gastr … Wikipedia
Omorgus amictus — Omorgus amictus, adult Scientific classification Kingdom: Animalia … Wikipedia
Aegus amictus — Aegus amictus Clasificación científica Reino … Wikipedia Español
Nyctyornis amictus — raudonbarzdis naktinis bitininkas statusas T sritis zoologija | vardynas atitikmenys: lot. Nyctyornis amictus angl. red bearded bee eater vok. Rotbartspint, m rus. краснобородая ночная щурка, f pranc. guêpier à fraise, m ryšiai: platesnis… … Paukščių pavadinimų žodynas
Guepier a fraise — Guêpier à fraise Nyctyornis amictus … Wikipédia en Français
Guêpier À Fraise — Nyctyornis amictus … Wikipédia en Français