Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

ădorno

  • 1 adorno

    ădorno, āre, āvi, ātum - tr. - [st1]1 [-] préparer, arranger, munir, équiper.    - adornare nuptias, Plaut.: préparer une noce.    - adornare mare classibus, Cic.: couvrir la mer de flottes.    - adornare accusationem, Cic.: préparer les éléments d'une accusation.    - adornare testium copiam, Cic. Clu. 6: produire une foule de témoins.    - adornare ut...: prendre des dispositions pour...    - adorna, ut rem divinam faciam, Plaut. Rud.: prends des dispositions pour que j'offre un sacrifice.    - adornat + inf. Plaut.: il se dispose à...    - tragulam in te injicere adornat, Plaut. Ep.: il se prépare à lancer sur toi un javelot. [st1]2 [-] orner, embellir, décorer; rehausser, faire valoir, vanter.    - flaminem insigni veste et curuli regiā sellā adornavit, Liv. 1: il revêtit le flamine d'un vêtement éblouissant et lui donna la chaise curule, celle des rois.    - bene facta suis verbis adornant, Plin. Ep. 1: ils font valoir par leurs discours le bien qu'ils ont fait.    - hanc legem (s.-ent. verbis) leviter adornabit, Quint. 7: il fera légèrement ressortir les mérites de cette loi.
    * * *
    ădorno, āre, āvi, ātum - tr. - [st1]1 [-] préparer, arranger, munir, équiper.    - adornare nuptias, Plaut.: préparer une noce.    - adornare mare classibus, Cic.: couvrir la mer de flottes.    - adornare accusationem, Cic.: préparer les éléments d'une accusation.    - adornare testium copiam, Cic. Clu. 6: produire une foule de témoins.    - adornare ut...: prendre des dispositions pour...    - adorna, ut rem divinam faciam, Plaut. Rud.: prends des dispositions pour que j'offre un sacrifice.    - adornat + inf. Plaut.: il se dispose à...    - tragulam in te injicere adornat, Plaut. Ep.: il se prépare à lancer sur toi un javelot. [st1]2 [-] orner, embellir, décorer; rehausser, faire valoir, vanter.    - flaminem insigni veste et curuli regiā sellā adornavit, Liv. 1: il revêtit le flamine d'un vêtement éblouissant et lui donna la chaise curule, celle des rois.    - bene facta suis verbis adornant, Plin. Ep. 1: ils font valoir par leurs discours le bien qu'ils ont fait.    - hanc legem (s.-ent. verbis) leviter adornabit, Quint. 7: il fera légèrement ressortir les mérites de cette loi.
    * * *
        Adorno, adornas, adornare, Idem significat quod simplex Ornare. Liu. Aorner, Accoustrer.
    \
        Adornare verbis benefacta sua. Plin. iunior. Enrichir de parolles, Magnifier, Vanter les plaisirs qu'on a faict.
    \
        Adornare. Cic. Apprester, Appareiller, Accoustrer.
    \
        Tragulam in te iniicere adornat. Plaut. Il s'appreste pour te jecter un dard, et te navrer, Pour te tromper.
    \
        Adornare aliquid. Controuver quelque chose, Inventer quelque finesse.
    \
        Testes adornare. Cic. Apposter, Forger des tesmoings.
    \
        Crimen adornare. Cic. Controuver, Inventer.
    \
        Adornare aliquam, pro Ornare, et ad honores promouere. Cic. Eslever aux honneurs.
    \
        Adornatus venatui. Tacitus. Appresté pour aller à la chasse.

    Dictionarium latinogallicum > adorno

  • 2 adorno

    ad-ōrno, āvī, ātum, āre
    1) готовить, устраивать ( nuptias Ter); подготовлять ( accusationem C)
    2) оснащать, снаряжать ( naves Cs)
    a. aliquem armis QC — вооружить кого-л.
    3) украшать (arma auro QC; aliquem honoribus VP); наряжать ( aliquem insigni veste L); разукрашивать, расхваливать ( aliquid verbis PJ)

    Латинско-русский словарь > adorno

  • 3 adorno

    ad-ōrno, āvī, ātum, āre, zu irgend einem Zweck herrichten, a) zum Nutzen, Gebrauch = mit dem Nötigen versehen, ausstatten, ausrüsten, zu etw. Anstalt machen, -treffen, ad fugam viaticum, Plaut.: nuptias, Plaut.: naves onerarias, Caes.: patinam, anrichten, Apic.: Italiae duo maria maximis classibus firmissimisque praesidiis, Cic.: fugam, Ter.: accusationem, Cic.: tu interibi adorna ceterum, quod opus est, Plaut.: m. ut u. Konj., adorna, ut rem divinam faciam, Plaut. rud. 1206: continuo haec adornant, ut lavet, Ter. eun. 582: m. Infin., tragulam in te inicere, Plaut. Epid. 690. – b) zum Schmuck = schmücken, zieren, zum Schmuck mit etw. versehen, α) materiell, forum magno ornatu, Cic.: alqm insigni veste et curuli regiā sellā, Liv.: urbem monumentis, Suet. – β) ideell, iusti honores alqm adornant, Liv.: tantis adornatus virtutibus, Vell.: benefacta verbis, verschönernd herausstreichen, Plin. ep.

    lateinisch-deutsches > adorno

  • 4 adorno

    ad-ōrno, āvī, ātum, āre, zu irgend einem Zweck herrichten, a) zum Nutzen, Gebrauch = mit dem Nötigen versehen, ausstatten, ausrüsten, zu etw. Anstalt machen, -treffen, ad fugam viaticum, Plaut.: nuptias, Plaut.: naves onerarias, Caes.: patinam, anrichten, Apic.: Italiae duo maria maximis classibus firmissimisque praesidiis, Cic.: fugam, Ter.: accusationem, Cic.: tu interibi adorna ceterum, quod opus est, Plaut.: m. ut u. Konj., adorna, ut rem divinam faciam, Plaut. rud. 1206: continuo haec adornant, ut lavet, Ter. eun. 582: m. Infin., tragulam in te inicere, Plaut. Epid. 690. – b) zum Schmuck = schmücken, zieren, zum Schmuck mit etw. versehen, α) materiell, forum magno ornatu, Cic.: alqm insigni veste et curuli regiā sellā, Liv.: urbem monumentis, Suet. – β) ideell, iusti honores alqm adornant, Liv.: tantis adornatus virtutibus, Vell.: benefacta verbis, verschönernd herausstreichen, Plin. ep.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > adorno

  • 5 adorno

    adornare, adornavi, adornatus V TRANS
    equip, get ready, prepare; set off; adorn, array, embellish; honor, endow

    Latin-English dictionary > adorno

  • 6 adorno

    ăd-orno, āvi, ātum, 1, v. a., to prepare a thing for some definite object, to get ready, to furnish, provide, fit out, equip, kosmeô.
    I.
    In gen. (class.;

    esp. freq. in Plaut. and Cic.): quin tu mihi adornas ad fugam viaticum,

    Plaut. Ep. 5, 1, 9:

    nuptias,

    id. Cas. 2, 6, 67; so also id. Aul. 2, 1, 35:

    fugam,

    Ter. Eun. 4, 4, 6 (cf.:

    fugam aut furtum parat,

    id. Phorm. 1, 4, 14):

    maria classibus et praesidiis,

    Cic. Imp. Pomp. 12, 35:

    forum comitiumque adornatum, ad speciem magnifico ornatu, ad sensum cogitationemque acerbo et lugubri,

    id. Verr. 2, 1, 22:

    ut accusationem et petitionem consulatus adornet atque instruat,

    prepare, id. Mur. 22, 46:

    testium copiam,

    to produce, id. Clu. 6:

    invenire et adornare comparationem criminis,

    id. ib. 67:

    contra haec Pompeius naves magnas onerarias adornabat,

    Caes. B. C. 1, 26:

    omni opulentiā insignium armorum bellum adornaverant,

    Liv. 10, 38.—Anteclass. constr. with inf.:

    tragulam in te inicere adornat,

    Plaut. Ep. 5, 2, 25.—And absol.:

    adorna, ut rem divinam faciam,

    Plaut. Rud. 4, 6, 2; Ter. Eun. 3, 5, 34.—
    II.
    To put an ornament upon one; hence, to decorate, adorn, embellish with something (mostly in the Aug. per.; esp. in the histt.): aliquem aliqua re:

    (Numa) flaminem insigni veste et curuli regiā sellā adornavit,

    Liv. 1, 20:

    triumphum,

    Vell. 2, 122; so Suet. Aug. 29; id. Tib. 43; id. Calig. 45; id. Ner. 12; 38: [p. 45] Curt. 3, 3, 13; 17 al.— Trop.:

    tantis adornatus virtutibus,

    Vell. 2, 2:

    praecipuis donis,

    id. 2, 121:

    bene facta suis verbis,

    Plin. Ep. 1, 8, 15:

    adornata verbis,

    Tac. A. 1, 52:

    legem leviter (sc. verbis) adornabit, ut justam,

    Quint. 7, 1, 47.—Hence, * ădornātē, adv.: declamabat splendide atque adornate, brilliantly and elegantly (opp. circumcise ac sordide), Suet. Rhet. 6.

    Lewis & Short latin dictionary > adorno

  • 7 adornate

    adornātē, Adv. (adornatus v. adorno), zierlich, splendide atque adornate declamare (Ggstz. circumcise ac sordide), Suet. rhet. 6.

    lateinisch-deutsches > adornate

  • 8 superadornatus

    superadōrnātus, a, um (super u. adorno), auf der Oberfläche-, von außen verziert (vergoldet, versilbert), Sen. nat. qu. 4, 2, 18.

    lateinisch-deutsches > superadornatus

  • 9 ădornātus

    ădornātus, a, um part. passé de adorno. [st2]1 [-] équipé, préparé, muni. [st2]2 [-] orné, enrichi, rehaussé.

    Dictionarium latinogallicum > ădornātus

  • 10 adornate

    adornātē, Adv. (adornatus v. adorno), zierlich, splendide atque adornate declamare (Ggstz. circumcise ac sordide), Suet. rhet. 6.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > adornate

  • 11 superadornatus

    superadōrnātus, a, um (super u. adorno), auf der Oberfläche-, von außen verziert (vergoldet, versilbert), Sen. nat. qu. 4, 2, 18.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > superadornatus

  • 12 adornate

    ădornātē, adv., v. adorno fin.

    Lewis & Short latin dictionary > adornate

  • 13 superadornatus

    sŭpĕr-ădornātus, a, um, Part. [adorno], further adorned, additionally ornamented:

    materia,

    Sen. Q. N. 4, 2, 18.

    Lewis & Short latin dictionary > superadornatus

См. также в других словарях:

  • adorno — sustantivo masculino 1. Aquello que se pone para embellecer o mejorar una cosa o persona: Tengo que comprar los adornos de Navidad. Lleva una cinta de adorno en la cabeza. Le he comprado un adorno para la mesa. 2. Área: tauromáquia Lance con que… …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • ADORNO (T. W.) — ADORNO THEODOR WIESENGRUND (1903 1969) Philosophe, sociologue, compositeur et musicographe allemand né à Francfort sur le Main. Élève de composition d’Alban Berg, Adorno émigre à l’avènement du nazisme en Angleterre puis aux États Unis, où il… …   Encyclopédie Universelle

  • adorno — (De adornar). 1. m. Aquello que se pone para la hermosura o mejor parecer de personas o cosas. 2. balsamina (ǁ planta balsaminácea). 3. germ. chapines1. de adorno. loc. adj. Que no hace labor efectiva. Se emplea mucho jocosamente. Este está de… …   Diccionario de la lengua española

  • Adorno — (izg. àdorno), Theodor (1903 1969) DEFINICIJA njemački filozof, sociolog i glazbeni teoretičar, u emigraciji u SAD u za vrijeme nacizma, od 1949. opet u Njemačkoj (frankfurtska škola) …   Hrvatski jezični portal

  • Adorno [1] — Adorno, Stadt in der sardinischen Provinz Aosta; Bergbau, Weberei; 10,500 Ew …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Adorno [2] — Adorno, Familie in Genua, gibellinisch gesinnt, besonders berühmt durch 7 Dogen: 1) Gabriel, 1363–70; Antonietto I., 1384–97; 3) Georg, 1413–15; 4) Rafael, 1443–47; 5) Barnabas, 1447; 6) Prosper, 1461–78 u. 7) Antonietto II., 1513 u. 1522–27; in… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Adorno — Adorno, berühmtes Geschlecht zu Genua, das der Republik 7 Dogen gab, in der Regel auf franz. Seite, Gegner der Doria …   Herders Conversations-Lexikon

  • Adorno — Adorno, Theodor W …   Philosophy dictionary

  • Adorno — (Theodor Wiesengrund) (1903 1969) philosophe, sociologue et musicologue allemand. Fondateur de l école de Francfort (1923) …   Encyclopédie Universelle

  • adorno — /a dorno/ agg. [part. pass. senza suff. di adornare ], lett. 1. [ripieno d ornamenti] ▶◀ abbellito, adornato, decorato, ornato. ◀▶ disadorno, nudo, spoglio. 2. [che suscita attrazione] ▶◀ attraente, bello, leggiadro. ◀▶ brutto …   Enciclopedia Italiana

  • Adorno — Adorno, Theodor Wiesengrund …   Dictionary of sociology

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»