çıkarcı

См. также в других словарях:

• çıkarcı — is. Yalnız kendi çıkarını düşünen, çıkarını kollayan kimse, çıkarsever, menfaatçi, menfaat düşkünü, menfaatperest, menfaatperver, menfaattar Büyüklere ve topluma en büyük fenalık çıkarcı oğlu çıkarcı pohpohçulardan gelir. H. Taner …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• eşek eşeği ödünç kaşır — çıkarcı, başkasına yardım ederken ileride onun da kendisine yardım edeceğini düşünür anlamında kullanılan bir söz …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• avantacı — is. Çıkarcı, beleşçi, bedavacı …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• çıkarsever — is. Çıkarcı …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• menfaat düşkünü — is. Çıkarcı Şu milletini üstün görmeyen, şu menfaat düşkünü, şu bozguncu, millî şuura erememiş insanlardır. O. S. Orhon …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• menfaatçi — is. Çıkarcı …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• menfaatperest — is., esk., Ar. menfaˁat + Far. perest Çıkarcı …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• menfaatperver — is., esk., Ar. menfaˁat + Far. perver Çıkarcı Şimdiye kadar eğilmeyen boynunu menfaatperver, hesapçı bir zahit gibi büktü. Ö. Seyfettin …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• menfaattar — is., esk., Ar. menfaˁat + Far. dār Çıkarcı Biz birbirimizi çekemeyiz. Ve menfaattar olmadıkça da hiçbir şeyi methetmeyiz. H. R. Gürpınar …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• menfaatperest — (A. F.) [ ﺖﺱﺮﭘ ﺖﻌﻔﻨﻡ ] çıkarcı …   Osmanli Türkçesİ sözlüğü