-
1 zabłądzić
(-dzę, -dzisz); imp; -dź; vi perfto lose one's way, to get lost* * *pf.1. (= zmylić drogę) get lost, lose one's way.2. (= trafić dokądś przypadkiem) wander over ( to a place), stray.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zabłądzić
-
2 zabłądzić zabłą·dzić
-dzę, -dzisz; impf -dźvi pf(= zgubić się) to get lost -
3 zgub|ić
pf Ⅰ vt 1. (stracić) to lose [pieniądze, klucz, rękawiczki]- wczoraj zgubiłam parasol yesterday I lost my umbrella ⇒ gubić2. książk. (narazić) to be sb’s undoing książk., to bring [sb] to ruin książk.- zgubiła go zachłanność his greed was his undoing a. brought him to ruin- zgubiła go fałszywym oskarżeniem her trumped-up accusations brought him to ruin ⇒ gubić3. pot. (zmylić) zgubić pościg to shake off one’s pursuer(s) ⇒ gubić 4. (zabłądzić) zgubić szlak to get lost, to lose one’s a. the way- zgubiła z oczu ścieżkę she lost sight of the path ⇒ gubić5. przen. to lose- zgubić myśl to lose one’s train of thought- zgubić rytm/takt to lose the beat, to be out of step- zgubić wątek to lose the thread ⇒ gubićⅡ zgubić się 1. (zabłądzić) to get lost, to lose one’s way- zgubili się w lesie they got lost in the woods ⇒ gubić się2. przen. (stracić orientację) to get lost a. confused- czytaj wolniej, zgubiłam się read more slowly, I’m lost ⇒ gubić się3. (stracić się z oczu) to lose sight of each other- zgubili się w tłumie they lost sight of each other in the crowd ⇒ gubić się4. pot. (zapodziać się) to get lost, to be mislaid- gdzieś mi się zgubiły te zdjęcia I’ve mislaid the photos ⇒ gubić się5. (sprowadzić na siebie nieszczęście) to bring about one’s own downfall książk.■ lepiej z mądrym zgubić, niż z głupim znaleźć przysł. (it’s) better to lose with a wise man than win with a fool książk.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zgub|ić
-
4 bór
abbr; = Biuro Ochrony Rządu* * *mi-o- (conifer) forest l. woods; bór sosnowy pine forest; nieprzebyty bór impenetrable forest; zabłądzić w borze get lost in the woods; za borami, za lasami over the hills and far away.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bór
-
5 pobłądzić
pf.1. (= zabłądzić) get lost.2. (= pobłąkać się) roam around.3. lit. (= uczynić coś złego) go astray.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pobłądzić
-
6 zabłąkać się
(-am, -asz); vr perf* * *pf.1. (= zmylić drogę) zob. zabłądzić.2. (= trafić dokądś przypadkiem) stray.3. (= zawieruszyć się) make way, find way; między papiery zabłąkały się jakieś stare zdjęcia some old pictures somehow made l. found their way into l. among the papers.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zabłąkać się
-
7 zagubić
(-bię, -bisz); vt perf* * *pf.lose.pf.1. (= zostać zagubionym) get lost; zagubiły mu się ważne dokumenty he lost some important documents.2. (= zabłądzić) get lost.3. (= zaplątać się) get confused.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zagubić
-
8 zgubić
(-bię, -bisz); vb; od gubić* * *pf.1. (= stracić) lose; zgubić oczko dzierganie miss a stich; zgubić drogę get lost, lose one's way; zgubić wątek lose the thread; zgubić takt miss the bar; zgubić rytm miss the rythm; lepiej z mądrym zgubić, niż z głupim znaleźć it's better to lose sth with the wise than to find sth with the stupid.2. (= doprowadzić kogoś do klęski) bring sb to ruin, bring about sb's destruction; zgubiła ją zazdrość jealousy brought her to ruin.pf.1. (= zabłądzić) get lost, lose one's way; zgubił się w plątaninie ulic he got lost in the web of the streets.2. (= stracić orientację w czymś) get mixed up l. confused; zgubić się w szczegółach get bogged down in details.3. (= wzajemnie stracić się z oczu) lose the sight of each other; zgubić się w tłumie get lost in a crowd.4. (= zostać zgubionym) get lost, be mislaid; gdzieś zgubiły się moje okulary my glasses are missing somewhere.5. (= doprowadzić się do klęski) bring about l. engineer one's own destruction; zgubiła się przez swoją zazdrość jealousy caused her own destruction, jealousy lost her.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zgubić
-
9 błą|dzić
impf vi 1. (szukając drogi) to wander about a. around, to wander around a. go round in circles- błądzić po lesie to wander around in the forest- błądzić uliczkami nieznanego miasta to wander around lost in the backstreets of a strange town- błądził, nie mogąc trafić do hotelu he wandered around in circles, unable to find the hotel- błądziła w ciemnościach, szukając kontaktu she stumbled around in the dark, looking for the light switch ⇒ zabłądzić2. (chodzić bez celu) to wander, to roam- lubił błądzić pustymi ulicami he loved to wander a. wandering the empty streets- mucha błądziła po suficie a fly wandered (all) over the ceiling3. przen. (robić coś bezmyślnie) to wander, to roam- błądzić gdzieś myślami to let one’s thoughts wander- błądzić wokół tematu to skirt around the subject a. issue- uśmiech błądził mu po twarzy a smile played on his face- błądziła oczami a. wzrokiem po twarzach zebranych her eyes wandered a. roamed over the faces of the guests4. (mylić się) to go astray, to be mistaken- błądził w swym rozumowaniu he was mistaken in his reasoning- błądził w swych dociekaniach he went astray in his research a. investigation- w młodości błądziła she went astray a. lost her way in her youth- błądzić jest rzeczą ludzką to err is human ⇒ zbłądzićThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > błą|dzić
-
10 ciemnic|a
f 1. książk. (więzienie) (black) hole, dark cell- zamknąć kogoś w ciemnicy to lock sb up in a dark cell2. sgt pot. (ciemność) pitch-blackness, pitch-darkness- zabłądzić w ciemnicy to get lost in the dark- ciemnica taka, że strach wychodzić z domu it’s so pitch-black outside you’d be afraid to go out3. pot. (pomieszczenie) pitch-dark roomThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ciemnic|a
-
11 uroczysk|o
n 1. książk. (odludzie, pustkowie) wilderness- zabłądzić na uroczysku to lose one’s way in the wilderness2. Leśn. nature reserve 3. Hist. (miejsce kultu) sacred siteThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uroczysk|o
-
12 zabłą|dzić
pf vt 1. (zgubić się) to get lost- zabłądzić w lesie to get lost in the forest2. (trafić przypadkiem) to stray- zabłądził do jakiejś knajpy he strayed into a barThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zabłą|dzić
-
13 zabłąka|ć się
pf 1. (zabłądzić) to get lost 2. (zawędrować) [osoba, zwierzę] to stray; (przybłąkać się) [pies] to wander up- wieloryb zabłąkał się do zatoki the whale strayed into the bay3. przen. (znaleźć się przypadkowo) to find its way- między książki zabłąkały się stare zdjęcia some old photos had found their way between the booksThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zabłąka|ć się
См. также в других словарях:
zabłądzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, zabłądzićdzę, zabłądzićdzi, zabłądzićbłądź {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stracić orientację, zgubić się; zabłąkać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zabłądzić w lesie. Zabłądzić w obcym… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zabłądzić — dk VIa, zabłądzićbłądzę, zabłądzićbłądzisz, zabłądzićbłądź, zabłądzićdził 1. «nieświadomie zboczyć z właściwej drogi, zmylić drogę; zbłądzić, pobłądzić, zabłąkać się» Zabłądzić w lesie, w nieznanej okolicy. Gdzieś łatwo zabłądzić. 2. «błądząc,… … Słownik języka polskiego
zabłąkać się — dk I, zabłąkać sięam się, zabłąkać sięasz się, zabłąkać sięają się, zabłąkać sięaj się, zabłąkać sięał się 1. → zabłądzić w zn. 1 Zabłąkać się w dużym mieście. 2. → zabłądzić w zn. 2 Autostopem zabłąkał się nad morze. Niedźwiedź zabłąkał się pod… … Słownik języka polskiego
zgubić — dk VIa, zgubićbię, zgubićbisz, zgub, zgubićbił, zgubićbiony 1. «dopuścić, żeby coś zginęło, pozostawić, stracić coś przez nieuwagę, niedopatrzenie; upuścić coś bezwiednie» Zgubić pieniądze. Zgubić okulary, chusteczkę, portmonetkę. ∆ Zgubić oczko… … Słownik języka polskiego
zgubić — 1. Zgubić drogę, ścieżkę, szlak «zejść z właściwej drogi i nie móc jej odnaleźć, zabłądzić»: Nie mogli dojść do sklepu, zgubili drogę i ledwo trafili z powrotem. Nie poznawali miasta, wszystkie ulice były jak przestawione. B. Schulz, Sklepy.… … Słownik frazeologiczny
bór — m IV, D. boru, Ms. borze; lm M. bory «duży, gęsty, stary las iglasty lub z przewagą drzew iglastych» Bór sosnowy, świerkowy, mieszany. Odwieczny, nieprzebyty bór. Zabłądzić, zaszyć się w borze. Bór szumi. ◊ Iść, chodzić borem, lasem «iść, chodzić … Słownik języka polskiego
pobłądzić — dk VIa, pobłądzićdzę, pobłądzićdzisz, pobłądzićbłądź, pobłądzićdził 1. «nieświadomie zboczyć z właściwej drogi, zmylić drogę; zbłądzić, zabłądzić» Pobłądzić w lesie. W tak gęstej mgle łatwo można było pobłądzić. Wziął przewodnika, aby nie… … Słownik języka polskiego
stracić — dk VIa, stracićcę, stracićcisz, strać, stracićcił, stracićcony 1. «przestać coś mieć, zostać bez kogoś lub bez czegoś; zostać pozbawionym kogoś lub czegoś» Stracić rodzinę. Stracić posadę. Drzewa straciły liście jesienią. Stracić czyjąś przyjaźń … Słownik języka polskiego
śnieżyca — ż II, DCMs. śnieżycacy; lm D. śnieżycayc 1. «duży opad śniegu połączony z silnym wiatrem; zamieć śnieżna, zawierucha śnieżna, zadymka» Śnieżyca szaleje. Śnieżyca się rozszalała. Zabłądzić w śnieżycy. 2. bot. «Leucoium, roślina cebulowa z rodziny… … Słownik języka polskiego
zagubić — dk VIa, zagubićbię, zagubićbisz, zagubićgub, zagubićbił, zagubićbiony «dopuścić, żeby coś zginęło, umieścić coś tak, że nie można odnaleźć; zgubić, zapodziać» Zagubić książkę, list. zagubić się 1. «zostać zagubionym» Zagubiły mu się ważne… … Słownik języka polskiego
zmylić — dk VIa, zmylićlę, zmylićlisz, zmyl, zmylićlił, zmylićlony 1. «wprowadzić w błąd, spowodować pomyłkę; zwieść, oszukać» Zmylić czyjąś czujność. Zmylić pogoń. Zmyliły kogoś pozory. 2. «poplątać, pomieszać, pomylić» Zmylić krok. Zmylić takt. ◊ Zmylić … Słownik języka polskiego