-
1 wywnioskować
wywnioskować pf →LINK="wnioskować" wnioskować -
2 wywnioskować
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wywnioskować
-
3 wywnioskować
wywnioskować [vɨvɲɔskɔvaʨ̑] -
4 wywnioskować
глаг.• вывести• заключать* * *wywnioskowa|ć\wywnioskowaćny сов. сделать вывод, заключить* * *wywnioskowany сов.сде́лать вы́вод, заключи́тьSyn: -
5 wywnioskować
déduire -
6 wywnioskować
зробити висновок, вивести -
7 wywnioskować
inferir -
8 wyrozumować
глаг.• заключить* * *wyrozumowa|ć\wyrozumowaćny сов. заключить, сделать вывод* * *wyrozumowany сов.заключи́ть, сде́лать вы́водSyn: -
9 conclude
[kən'kluːd] 1. vtspeech, chapter kończyć (zakończyć perf); treaty, deal zawierać (zawrzeć perf); ( deduce) wnioskować (wywnioskować perf)2. vito conclude (with) — speaker kończyć (zakończyć perf) ( +instr); event kończyć się (zakończyć się perf) ( +instr)
"that," he concluded, "is why we did it" — "oto dlaczego to zrobiliśmy" — zakończył
I conclude that … — wnioskuję, że…
* * *[kən'klu:d]1) (to come or bring to an end: to conclude a meeting; He concluded by thanking everyone.) kończyć2) (to come to believe: We concluded that you weren't coming.) wywnioskować•- conclusive
- conclusively
- conclusiveness -
10 заключать
глаг.• dedukować• konkludować• kończyć• obejmować• otaczać• polegać• przypieczętowywać• wnioskować• wydedukować• wysnuwać• wywnioskować• włączać• zakończyć• zamykać• zawierać• zawrzeć• zwierać* * *( mieścić) streszczać, zamykać разг., zawierać -
11 сделать вывод
(заключе́ние) wyciągnąć wniosek, wysnuć, wywnioskować -
12 ersehen
-
13 schließen
1. * vtin die Arme schließen — obejmować
2) ( beenden) zakończyćeinen Vertrag schließen — zawierać układ
2. * vimit j-m Freundschaft schließen — zaprzyjaźnić się z kimś
1) zamykać się3. * vr, sichschlecht schließen — nie domykać się
-
14 deduce
-
15 gather
['gæðə(r)] 1. vt 2. vito gather (from/that) — wnioskować (wywnioskować perf) (z +gen /, że)
to gather speed — nabierać (nabrać perf) prędkości
* * *['ɡæðə] 1. verb1) (to (cause to) come together in one place: A crowd of people gathered near the accident.) zbierać się2) (to learn (from what has been seen, heard etc): I gather you are leaving tomorrow.) domyślać się3) (to collect or get: He gathered strawberries from the garden; to gather information.) zbierać4) (to pull (material) into small folds and stitch together: She gathered the skirt at the waist.) zmarszczyć2. noun(a fold in material, a piece of clothing etc.) fałd(k)a- gather round
- gather together -
16 infer
[ɪn'fəː(r)]vt* * *[in'fə:]past tense, past participle - inferred; verb(to judge (from facts or evidence): I inferred from your silence that you were angry.) (wy)wnioskować -
17 вывести
глаг.• dedukować• wnioskować• wyhodować• wyplenić• wyprowadzić• wywabić• wywieść• wywnioskować -
18 wniosk|ować
impf Ⅰ vt kryt. (występować z wnioskiem) to put forward a motion (o coś to do sth); to petition (o coś for sth)- wnioskowano o zmianę godzin pracy a motion was put forward to change the working hoursⅡ vi (sądzić) to conclude- z jego miny wnioskowała, że mu się nie powiodło from his expression she concluded a. gathered he’d failed ⇒ wywnioskowaćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wniosk|ować
-
19 wykombin|ować
pf vt pot. 1. (wywnioskować) to work [sth] out, to work out- wykombinować odpowiedź to come up with an answer2. (skombinować) to manage to getThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wykombin|ować
-
20 wyprowa|dzić
pf — wyprowa|dzać impf Ⅰ vt 1. (pomóc wyjść) to lead [sb/sth] out- wyprowadzić dziecko z pokoju to lead the child out of the room- wyprowadzić konia ze stajni to lead a horse out of the stable- wyprowadzić psa na spacer to walk the dog- wyprowadzić samochód z garażu to take the car out of the garage- wyprowadził nas z lasu na szosę he led us out of the wood and down to a road- wyprowadzić zwłoki to escort the coffin2. (skierować) to lead- ścieżka wyprowadziła nas na łąki the path led us to a meadow3. (pomóc wybrnąć) wyprowadzić kogoś/coś z czegoś to get sb/sth out of sth- wyprowadził mnie z bardzo kłopotliwej sytuacji he got a. helped me out of a very embarrassing situation- wyprowadzić kraj z kryzysu to pull the country out of recession4. (wywnioskować) to deduce, to infer [wniosek, twierdzenie]- wyprowadzić wzór matematyczny to derive a formula5. (wywieść) to derive- filozofia ta wyprowadza całą wiedzę ludzką z doświadczenia according to this philosophy all human knowledge is derived from experience6. (wznieść) to build up (to)- wyprowadzić mur do pewnej wysokości to build a wall up to a certain heightⅡ wyprowadzić się — wyprowadzać się to move (out)- wyprowadzić się z domu/mieszkania to move out of the house/flat- wyprowadzić się ze wsi do miasta to move from the countryside to the cityThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyprowa|dzić
- 1
- 2
См. также в других словарях:
wywnioskować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wnioskować {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wywnioskować — dk IV, wywnioskowaćkuję, wywnioskowaćkujesz, wywnioskowaćkuj, wywnioskowaćował, wywnioskowaćowany «wyciągnąć wniosek z czegoś, dojść do przekonania o czymś» Wywnioskować coś z czyjegoś zachowania. Z jego miny można było wywnioskować, co o tym… … Słownik języka polskiego
dojść — dk, dojśćjdę, dojśćjdziesz, dojdź, doszedł, doszła, doszli, doszedłszy dochodzić ndk VIa, dojśćdzę, dojśćdzisz, dojśćchodź, dojśćdził 1. «posuwając się osiągnąć określone miejsce, cel» a) «o ludziach i zwierzętach: idąc dotrzeć dokądś» Dojść do… … Słownik języka polskiego
domyślny — domyślnyni, domyślnyniejszy 1. «łatwo domyślający się; przenikliwy, bystry, przewidujący» Domyślny nauczyciel, opiekun. Domyślni uczniowie. Matka jest domyślniejsza (bardziej domyślna) niż ojciec. 2. «taki, którego trzeba się domyślić; domniemany … Słownik języka polskiego
podmiot — m IV, D. u, Ms. podmiotocie; lm M. y 1. jęz. «imienna część zdania, imienna grupa wyrazowa nazywająca przedmiot (pojęcie), o którym się w zdaniu orzeka, połączona związkiem zgody z orzeczeniem» ∆ Podmiot bierny «podmiot łączący się z orzeczeniem… … Słownik języka polskiego
pomiarkować — dk IV, pomiarkowaćkuję, pomiarkowaćkujesz, pomiarkowaćkuj, pomiarkowaćował, pomiarkowaćowany 1. przestarz. «zorientować się w czymś, wywnioskować, ustalić coś na jakiejś podstawie» Pomiarkował, że za dużo powiedział. 2. przestarz. «sprowadzić coś … Słownik języka polskiego
skombinować — dk IV, skombinowaćnuję, skombinowaćnujesz, skombinowaćnuj, skombinowaćował, skombinowaćowany 1. pot. «zabiegając, czyniąc starania uzyskać, zdobyć coś, wystarać się o coś; wykombinować» Skombinował siatkę na ogrodzenie. Obiecał im skombinować… … Słownik języka polskiego
wniosek — m III, D. wnioseksku, N. wniosekskiem; lm M. wniosekski 1. «to, co ktoś proponuje, projekt przedstawiony do rozważenia i decyzji; propozycja» Pisemny wniosek. Postawić, uchylić, wysunąć, zgłosić wniosek. Odrzucić, przyjąć, rozpatrzyć, uwzględnić… … Słownik języka polskiego
wyczytać — dk I, wyczytaćam, wyczytaćasz, wyczytaćają, wyczytaćaj, wyczytaćał, wyczytaćany wyczytywać ndk VIIIa, wyczytaćtuję, wyczytaćtujesz, wyczytaćtuj, wyczytaćywał, wyczytaćywany 1. «czytając dowiedzieć się czegoś albo o czymś» Wyczytać wiadomość z… … Słownik języka polskiego
wykombinować — dk IV, wykombinowaćnuję, wykombinowaćnujesz, wykombinowaćnuj, wykombinowaćował, wykombinowaćowany 1. «wymyślić, wyrozumować, wywnioskować» Szybko wykombinował rozwiązanie, odpowiedź. Wykombinował sobie, że tym razem wygra. 2. pot. «kombinując,… … Słownik języka polskiego
wymiarkować — dk IV, wymiarkowaćkuję, wymiarkowaćkujesz, wymiarkowaćkuj, wymiarkowaćował, wymiarkowaćowany pot. «wywnioskować, domyślić się; zmiarkować» Nie mógł wymiarkować, o co chodzi … Słownik języka polskiego