-
1 usłuchać
(-am, -asz); vb; od słuchać* * *pf.listen, be obedient ( kogoś to sb); usłuchać czyjegoś nakazu obey sb's command; usłuchać czyjejś rady follow l. take sb's advice.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > usłuchać
-
2 usłuchać
глаг.• внимать• вслушиваться• выслушивать• послушать• послушаться• прислушиваться• прослушать• прослушивать• слушать• слушаться* * *сов. kogo-czego послушаться кого-чего, повиноваться кому-чему, внять кому-чему+posłuchać, posłuchać się, usłuchać się
* * *сов. kogo-czegoSyn: -
3 usłuchać
-
4 usłuchać
1. obéir2. Écourter3. écouter -
5 usłuchać
dëgjoj -
6 usłuchać
послухати -
7 usłuchać
Escoite -
8 usłuchać
υπακούω -
9 usłuchać się
[услухачь шіê]v.dk -
10 usłuchać się
послухатися -
11 usłucha|ć
pf vi przest. to listen (kogoś/czegoś to sb/sth); to obey- usłuchać ojca/matki to obey one’s father/mother- usłuchać czyichś rad to take sb’s advice- usłuchać głosu rozsądku to listen to reasonThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > usłucha|ć
-
12 послушаться
глаг.• posłuchać• słuchać• usłuchać* * *posłuchać się, usłuchać -
13 obey
-
14 przestr|oga
f warning, caution (przed czymś against sth)- niech to będzie dla ciebie przestrogą na przyszłość! let that be a warning to you in the future!- dawać komuś przestrogi a. udzielać komuś przestróg to warn sb- usłuchać/nie usłuchać przestróg to heed/disregard warnings- na niego żadne przestrogi nie działają a. nie skutkują with him all warnings are of a. to no avail- słowo przestrogi a word of caution, a word to the wise- ku przestrodze as a warning- rady ku przestrodze cautionary advice- opowiastka ku przestrodze a cautionary taleThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przestr|oga
-
15 posłuch
m sgt (G posłuchu) 1. (autorytet) respect- budzić posłuch u kogoś to command sb’s respect- mieć u kogoś posłuch to be respected by sb- zdobyć sobie posłuch wśród podwładnych to earn the respect of the staff2. (posłuszeństwo) obedience- zmusić kogoś do posłuchu to make sb obey■ dać czemuś posłuch (uwierzyć) to believe sth [plotkom, oskarżeniom]; (usłuchać) to heed sth [radom, ostrzeżeniom]* * *mi1. (= autorytet) influence, authority; mieć posłuch u podwładnych gain the ear of one's subordinates; dawać posłuch komuś give ear to sb.2. (= posłuszeństwo) obedience; ojciec zmusił go do posłuchu his father forced him to obey.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > posłuch
-
16 вслушиваться
глаг.• nasłuchiwać• posłuchać• przysłuchiwać• słuchać• usłuchać• wsłuchać• wsłuchiwać* * *przysłuchiwać się, wsłuchiwać się -
17 выслушивать
глаг.• auskultować• dosłyszeć• nasłuchać• nasłuchiwać• osłuchać• osłuchiwać• posłuchać• przesłuchać• przysłuchiwać• słuchać• słychać• słyszeć• usłuchać• usłyszeć• wsłuchać• wsłuchiwać• wysłuchiwać* * *( больного) osłuchiwać, przesłuchiwać, wysłuchiwać -
18 повиноваться
posłuchać się, usłuchać -
19 послушать
глаг.• nasłuchiwać• posłuchać• przysłuchiwać• słuchać• usłuchać• wsłuchać• wsłuchiwać* * * -
20 прислушиваться
глаг.• nadsłuchiwać• nasłuchiwać• posłuchać• przysłuchiwać• słuchać• usłuchać• wsłuchać• wsłuchiwać* * *nadsłuchiwać, nasłuchiwać, przysłuchiwać się
См. также в других словарях:
usłuchać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, usłuchaćam, usłuchaća, usłuchaćają {{/stl 8}}{{stl 7}} wykonać czyjeś pouczenie, postąpić według wskazówek, rad danych przez drugą osobę, okazać posłuszeństwo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie chciał usłuchać żony.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
usłuchać — dk I, usłuchaćam, usłuchaćasz, usłuchaćają, usłuchaćaj, usłuchaćał «okazać posłuszeństwo komuś, postąpić według danej sobie rady, danego sobie rozkazu, przychylić się, zastosować się do nich» Usłuchać ojca, matki. Usłuchać czyichś rad. Usłuchać… … Słownik języka polskiego
posłuchać — dk I, posłuchaćam, posłuchaćasz, posłuchaćają, posłuchaćaj, posłuchaćał 1. «spędzić pewien czas na słuchaniu czegoś» Chodził na koncerty posłuchać dobrej muzyki. Posłuchał chwilę, czy ktoś nie stuka. 2. «poddać się czyjejś woli, czyimś rozkazom,… … Słownik języka polskiego
przestroga — ż III, CMs. przestrogaodze; lm D. przestrogastróg «wskazówka, uwaga ostrzegająca przed kimś, przed czymś, pouczająca o czymś; ostrzeżenie» Przestroga na przyszłość. Dawać komuś przestrogi. Udzielać przestróg. Usłuchać przestrogi. Coś jest dla… … Słownik języka polskiego