-
1 uprawnienie
entitlement, right* * *n.1. entitlement, power ( do zrobienia czegoś to do sth); prawn. license, right, ability ( do robienia czegoś to do sth); przekroczyć uprawnienia act beyond one's capacities l. powers; rozszerzyć czyjeś uprawnienia strengthen sb's powers; uprawnienia rządu powers of the state.2. pl. (= kwalifikacje) qualifications, eligibility; brak uprawnień ineligibility.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uprawnienie
-
2 uprawnienie
• chartered -
3 uprawnienie administratora bezpieczeństwa
• security administrator authoritySłownik polsko-angielski dla inżynierów > uprawnienie administratora bezpieczeństwa
-
4 uprawnienie administratora ochrony
• security administrator authoritySłownik polsko-angielski dla inżynierów > uprawnienie administratora ochrony
-
5 uprawnienie adoptowane
• adopted authoritySłownik polsko-angielski dla inżynierów > uprawnienie adoptowane
-
6 uprawnienie do danych
• data authoritySłownik polsko-angielski dla inżynierów > uprawnienie do danych
-
7 uprawnienie do obiektu
• object authoritySłownik polsko-angielski dla inżynierów > uprawnienie do obiektu
-
8 uprawnienie do odczytu
• read authoritySłownik polsko-angielski dla inżynierów > uprawnienie do odczytu
-
9 uprawnienie do usuwania
• delete authoritySłownik polsko-angielski dla inżynierów > uprawnienie do usuwania
-
10 uprawnienie do zarządzania zadaniami
• job control authoritySłownik polsko-angielski dla inżynierów > uprawnienie do zarządzania zadaniami
-
11 uprawnienie do zmiany
• change authoritySłownik polsko-angielski dla inżynierów > uprawnienie do zmiany
-
12 uprawnienie publiczne
• public authoritySłownik polsko-angielski dla inżynierów > uprawnienie publiczne
-
13 prawo
I - wa; loc sg - wie; nt( prawodawstwo) law; ( ustawa) nom pl; -wa law; ( zapisana w dzienniku ustaw) statute; ( uprawnienie) nom pl; -wa right; ( zasada) principle, lawprawo cywilne/karne — civil/criminal law
prawo jazdy — MOT driving licence (BRIT), driver's license (US)
mieć prawo do czegoś/coś zrobić — to be entitled to sth/to do sth, to have a right to sth/to do sth
II advprawo poboru — GIEŁDA subscription right
w prawo — ( w prawą stronę) to the right
na prawo — ( w prawą stronę) to the right; ( po prawej stronie) on lub to the right
na prawo i lewo — right and left, all over the place
* * *I.prawo1n.1. (= ogół przepisów) law; prawo rzymskie Roman law; prawo nowożytne modern law; prawo polskie Polish law; prawo amerykańskie American law; prawo angielskie English law; prawo administracyjne administrative law; prawo autorskie copyright; prawo cywilne civil law; prawo karne criminal l. penal law; prawo międzynarodowe international law, law of nations; prawo rodzinne family law, domestic-relations law; prawo rzeczowe law of property; prawo wyborcze election law, right to vote; prawo zwyczajowe common law; w imieniu prawa in the name of law; w obliczu prawa in the eye of the law.2. (= przepis) law, rule, regulation; naruszać literę prawa violate the law; wyjęty spod prawa outlawed; łamać prawo break l. violate the law; omijać prawo flout the law; prawo pięści law of the fist; prawem kaduka przest. unlawfully, illegally.3. uniw. (= nauka prawa) law; studiować prawo study law; ukończyć prawo graduate with a degree in law, graduate in law; absolwent prawa law graduate; wydział prawa law faculty, faculty of law.4. (= uprawnienie) right; prawo pierwokupu preemption right; prawa człowieka human rights; prawa obywatelskie civil rights; prawo jazdy driver's license; Br. driving licence; prawo pierwszeństwa przejazdu mot. right of way; prawo łaski right to pardon; dochodzić swoich praw assert l. claim one's rights; Adam nie ma prawa tak mówić Adam has no right to talk like this; Ewa nie ma prawa do tego domu Eve has no right to this house, Eve is not entitled to this house; jakim prawem? by what right?5. (= prawidłowość, zasada) law, principle; prawa naturalne/biologiczne/fizyczne natural/biological/physical laws; podlegać prawom przyrody l. natury be subject to the laws of nature.II.prawo2adv.right; na prawo (= po prawej stronie) on l. to the right; (= w prawą stronę) to the right; w prawo to the right; na prawo i na lewo on the right and on the left; w prawo i lewo right and left; albo w prawo, albo w lewo either right or left.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > prawo
-
14 przywilej
m (G przywileju) 1. (uprawnienie) privilege- przywileje szlacheckie privileges of the nobility- przywilej dyplomatyczny diplomatic privilege- otrzymać/nadać komuś przywilej to be granted/to grant sb a privilege- korzystać z przywilejów to enjoy privileges- miał ten przywilej, że odebrał dobre wykształcenie he’s been privileged to have had a good education2. Hist. charter- przywilej lokacyjny a foundation charter (for a new town)* * *-u; -e* * *miGen.pl. -ów2. ( dokument) charter; przywilej erekcyjny hist. building l. construction right l. privilege; przywilej lokacyjny hist. settlement grant; nadać przywilej grant a charter.3. prawn. lien.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przywilej
-
15 legitymacja
-i; -e; gen pl -i; f( identyfikująca) ID, identity card; ( członkowska) membership card* * *f.1. (organizacji, klubu) membership card; (= dowód tożsamości) identification, ID, identity card.2. (= uprawnienie) authorization, legitimation ( do czegoś for sth, do robienia czegoś to do sth); legitymacja społeczna social legitimation l. legitimatization l. legitimization.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > legitymacja
-
16 opcja
-i; -e; gen pl; -i; f* * *f.1. option; polit. clean start.2. komp. option.3. (prawn. = wybór obywatelstwa) option (of nationality).4. prawn. ( w prawie autorskim) copyright.5. (prawn. = uprawnienie do kupna lub sprzedaży) option.6. żegl. ship's option.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > opcja
-
17 tytuł
- łu; -ły; loc sg -le; mksiążka pod tytułem... — a book entitled...
tytuły sportowe — sporting honours (BRIT) lub honors (US)
tytuł naukowy/hrabiego/mistrza — academic/earl's/champion's title
obrońca tytułu — SPORT defending champion
tytuł własności — PRAWO title deed
* * *mi1. (= nazwa dzieła) title; film pod tytułem... movie titled...2. (= stopień, godność) title; obrońca tytułu sport defending champion; tytuł mistrzowski championship; tytuł szlachecki knighthood.3. (= uprawnienie) title ( do czegoś to sth); tytuł własności title deed; tytułem próby as an experiment; tytułem rekompensaty by way of compensation; z tytułu dokonań in recognition of achievements.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > tytuł
-
18 praw|o
Ⅰ n 1. sgt (ogół przepisów) law- prawo nowożytne modern law- prawo polskie/francuskie Polish/French law- reguły a. normy prawa legal norms a. principles- rządy prawa the rule of law- zgodnie z prawem in accordance with a. according to the law- zgodnie z polskim prawem under Polish law- zgodnie z duchem i literą prawa in accordance with the spirit and the letter of the law- wbrew prawu against the law, contrary to the law- stosować się do przepisów prawa to abide by a. obey the law- złamać prawo to break the law- być niezgodnym z prawem a. wbrew prawu to be against the law- uznać przerywanie ciąży za niezgodne z prawem to criminalize abortion- działać w granicach prawa/niezgodnie z prawem to operate within/outside the law- stać ponad prawem to be above the law- wejść w konflikt z prawem to fall foul of a. to come into conflict with the law- wyjąć kogoś spod prawa Hist. to outlaw sb- człowiek wyjęty spod prawa Hist. an outlaw- w imieniu prawa in the name of the law- w obliczu prawa in the eyes of the law- nieznajomość prawa nie zwalnia od odpowiedzialności ignorance of the law is no excuse a. defence, ignorance is no defence- prawo drakońskie Hist. Draconian law2. (norma prawna, ustawa) law; (zapisana) statute- zbiór praw a legal code a. code of laws- system praw a system of law, a legal system- uchwalać a. stanowić prawa to enact a. make laws- uchwalić prawo to pass a. adopt a law- uchylić prawo to revoke a. rescind a law książk.- prawo o spółdzielczości/środkach masowego przekazu a law on the cooperative movement/on the mass media- nowe prawo wchodzi w życie a. obowiązuje od 1 maja the new law comes into effect on a. applies as of 1 May- prawo o stowarzyszeniach wygasa a. traci moc 31 grudnia the law on association lapses on a. as of 31 December3. sgt (nauka) law- wydział prawa a law faculty- student/studentka prawa a law student- studiować prawo to study a. read law- ukończyć prawo to graduate in law4. (uprawnienie) right (do czegoś to sth); entitlement książk. (do czegoś to sth); eligibility U (do czegoś for sth)- prawa człowieka/zwierząt human/animal rights- działacz/kampania na rzecz obrony praw zwierząt an animal rights activist/campaign- prawa kobiet women’s rights- prawa publiczne/obywatelskie public/civil rights- prawa małżeńskie/rodzicielskie marital/parental rights- prawa i obowiązki obywatela civil rights and duties- prawo własności proprietorship, ownership- prawa spadkowe inheritance rights- prawa miejskie a (town/city) charter- nadać/odebrać prawa miejskie to grant/revoke a town/city charter- uczestniczyć w zebraniu bez prawa głosu to take part in a meeting without the right to vote- prawo pierwszeństwa przejazdu the right of way- równe prawa equal rights- prawo do emerytury pension rights- prawo do pracy/do strajku the right to work/to strike- mieć prawo do corocznego urlopu/do emerytury to be entitled to annual leave/to a retirement pension- mieć prawa do książki to have a. hold the copyright on a. in a. for a book- mieć prawo do ekranizacji powieści to own the film rights to a novel- mieć prawo coś zrobić to have the right a. to be entitled to do sth- ona nie ma prawa tak cię traktować she has no right to treat you like that- masz pełne prawo odmówić you have every right to refuse- kto ci dał prawo mnie krytykować? what gives a. who gave you the right to criticize me?- rościć/zastrzec sobie prawo do czegoś to claim/reserve the right to sth- nabyć/utracić prawo do czegoś to gain a. acquire/lose the right to sth- zrzec się prawa do czegoś to relinquish a. renounce one’s right to sth książk.- przyznać komuś prawo do czegoś to grant sb the right to sth- odmówić komuś prawa do czegoś to deny sb the right to sth- pozbawić kogoś prawa wykonywania zawodu to deprive sb of the right to practise their profession, to ban sb from practising a profession- upominać się o swoje prawa a. dochodzić swoich praw to demand a. claim one’s rights- jakim prawem? by what right?- jakim prawem wtrącasz się w moje sprawy? who gave you the right to interfere in my affairs?- wszelkie prawa zastrzeżone all rights reserved- wywiad publikowany na prawach wyłączności an exclusive interview- na równych prawach on equal terms- ona jest tu na prawach domownika she’s treated here as one of the family- prawo łaski the prerogative of mercy- skorzystać z prawa łaski to pardon, to be pardoned5. Aut. prawo jazdy driving licence GB; driver’s license US- zdawać/zdać egzamin na prawo jazdy to take/pass one’s driving test- chodzić na kurs prawa jazdy to take driving lessons6. (zasada, prawidłowość) law, principle- prawa naturalne/ekonomiczne/społeczne natural/economic/social laws- prawa fizyczne/natury the laws of physics/nature- odkryć/sformułować prawo to formulate a law a. principle- podlegać prawom materii/przyrody to be subject to the laws of matter/natureⅡ adv. 1. na a. w prawo (w prawą stronę) to the right; (po prawej stronie) on a. to the right- na prawo od budynku jest sad to the right of the building there’s an orchard- na prawo jest a. widzicie ratusz to a. on your right is a. you can see the town hall- iść/skręcić w prawo a. na prawo to go/turn right- skręć w pierwszą (ulicę) w prawo take the first (street to the) right- na prawo patrz! Wojsk. eyes right!- szastał pieniędzmi na prawo i lewo he was spending money right, left and centre pot.- w prawo i w lewo (na wszystkie sposoby) in every possible way2. pot. (w polityce) pójść na prawo to veer to the right- zwrot na prawo a turn to the right- być na prawo od kogoś to be to the right of sb- być na prawo od centrum to be right of centreⅢ z prawa pot. (po prawej stronie) from the right- z prawa rozciągały się pola to the right, there were fields- z prawa i z lewa from all sidesⅣ prawo- w wyrazach złożonych 1. (odnoszący się do strony) right- 2. (dotyczący prawa) law-- □ prawa kardynalne Hist. cardinal laws- prawo administracyjne administrative law- prawo autorskie copyright law- prawo biogenetyczne recapitulation theory; Biol. palingenesis- prawo bliższości Hist., Prawo (the right of) primogeniture- prawo budowlane building code- prawo chełmińskie Hist., Prawo Chełm Law (a charter defining terms under which Polish towns were incorporated, modelled on the Magdeburg Law)- prawo ciążenia Newtona Fiz. Newton’s law of gravitation- prawo cywilne civil law- prawo doraźne Prawo summary justice- prawo finansowe a. skarbowe revenue law- prawo handlowe commercial a. trade law- prawo kanoniczne a. kościelne canon a. church a. ecclesiastical law- prawo karne Prawo criminal law- prawo karne wykonawcze penal law- prawo karne skarbowe penal revenue law- prawo lokalowe housing law- prawo łowieckie game laws- miasto na prawie magdeburskim a town chartered according to the Magdeburg law- prawo mennicze Hist. minting rights- prawo międzynarodowe international law- prawo Murphy’ego Murphy’s a. Sod’s pot., żart. Law- prawo obywatelstwa right of citizenship- prawo państwowe constitutional law- prawo Parkinsona Parkinson’s law- prawo pracy labour legislation, employment legislation- prawo prasowe press legislation- prawo probiercze assay law- prawo procesowe adjective a. procedural law- prawo rodzinne family law- prawo rzymskie Roman law- prawo wartości Ekon. the law of value- prawo wojenne law of war- prawo wyborcze electoral a. election law- bierne prawo wyborcze eligibility to stand for election, right to be elected- czynne prawo wyborcze voting rights, suffrage, franchise- powszechne prawo wyborcze universal suffrage a. a universal franchise- prawo wyborcze dla kobiet women’s suffrage- prawo zwyczajowe common law, custom- albo w prawo, albo w lewo you can’t have your cake and eat itThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > praw|o
-
19 uprawnie|nie
Ⅰ sv ⇒ uprawnić Ⅱ n entitlement, right- uprawnienie do urlopu leave entitlement, entitlement to leaveⅢ uprawnienia plt 1. (przywileje) rights pl, entitlements pl- uprawnienia emerytalne/kombatanckie retirement/veteran’s rights- skorzystać z uprawnień do wcześniejszej emerytury to exercise the right to early retirement- nabyć a. uzyskać uprawnienia do zasiłku to become entitled to a benefit2. (kompetencje) qualifications pl- uprawnienia do kierowania pojazdami driving rights- uprawnienia budowlane/górnicze building/mining qualifications- posiadać uprawnienia przewodnika turystycznego to be qualified as a tourist guide- przekroczyć (swoje) uprawnienia to exceed one’s authority3. (władza) powers pl- uprawnienia rządu the powers of the government- korzystać z szerokich uprawnień to exercise wide powers- mieć specjalne uprawnienia to be vested with special powersThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uprawnie|nie
-
20 prawo pra·wo
I -wa; loc sg - wient1) law2) (ustawa) statute3) nom pl -wa (= uprawnienie) right4) (= zasada) principleprawo jazdy Mot — driving licence BRIT, driver's license US
IImieć prawo do czegoś/coś zrobić — to have the right to sth/to do sth
advw prawo (= kręcić) — to the right
na prawo (= w prawą stronę) — to the right, (= po prawej stronie) on the right
См. также в других словарях:
uprawnienie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. uprawnić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}uprawnienie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. uprawnienieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} nadane komuś prawo do czegoś,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uprawnienie — n I 1. rzecz. od uprawnić. 2. lm D. uprawnienieeń «prawo do czegoś przysługujące, nadane komuś; przywilej» Korzystać z różnych uprawnień. Uprawnienie do urlopu, do korzystania z czegoś … Słownik języka polskiego
prawo — I n III, Ms. prawowie; lm D. praw 1. zwykle blm «ogół przepisów, norm prawnych regulujących stosunki między ludźmi danej społeczności, określających zasady ich postępowania lub zawierających zakazy, których naruszenie zagrożone jest karą;… … Słownik języka polskiego
roszczenie — n I 1. blm rzecz. od rościć. 2. praw. «w prawie cywilnym: uprawnienie do żądania od określonej osoby określonego zachowania się» Roszczenie prawne. Wystąpić z roszczeniem o coś. Wysunąć roszczenie do spadku. ∆ Roszczenie zwrotne «uprawnienie do… … Słownik języka polskiego
użytkowanie — n I 1. rzecz. od użytkować Użytkowanie ziemi. Prawo użytkowania czegoś. Oddać komuś nieruchomość w użytkowanie. 2. praw. «uprawnienie do korzystania z cudzej rzeczy lub cudzego prawa (np. wierzytelności) i do czerpania z nich korzyści, z… … Słownik języka polskiego
przywilej — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. u; lm D. ów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} szczególne uprawnienie uwalniające osobę lub grupę osób od obowiązków w jakimś zakresie lub nadające prawo do korzystania z jakichś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
akredytacja — ż I, DCMs. akredytacjacji, blm «oficjalne uprawnienie przedstawiciela dyplomatycznego, prasowego do pełnienia funkcji przy obcym rządzie lub organizacji międzynarodowej; akredytowanie» Akredytacja dyplomaty przy rządzie. Akredytacja korespondenta … Słownik języka polskiego
jurysdykcja — ż I, DCMs. jurysdykcjacji; lm D. jurysdykcjacji (jurysdykcjacyj) praw. «uprawnienie organu państwa do rozstrzygania spornych spraw; obszar, na który rozciągają się te uprawnienia» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
moc — ż VI, DCMs. y 1. lm M. e, D. y «(wielka, znaczna) energia fizyczna lub duchowa; siła» Moc fizyczna, moralna. Moc ciosu, uderzenia. Moc wiatru, sztormu. Moc czyjegoś charakteru, ducha. Przypisywać czemuś magiczną moc. Szarpać coś z całej mocy … Słownik języka polskiego
pierwokup — m IV, D. u, Ms. pierwokuppie, blm ∆ praw. Prawo pierwokupu «ustawowe lub umowne uprawnienie do pierwszeństwa w nabyciu określonej rzeczy w razie chęci zbycia jej przez osobę zobowiązaną» … Słownik języka polskiego
przywilej — m I, D. u; lm M. e, D. ów 1. «szczególne uprawnienie, prawo korzystania ze szczególnych względów w jakimś zakresie; w dawnej Polsce: akt monarchy nadający pewnym osobom lub całym stanom określone uprawnienia lub uchylający prawo powszechne w… … Słownik języka polskiego