-
1 towarzysko
adv. 1. [usposobiony, nastawiony] sociably 2. [wyrobiony] socially 3. [różnić się, udzielać się] socially* * *adv.socially; udzielać się towarzysko socialize, go out.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > towarzysko
-
2 bywać
(-am, -asz); vi(w restauracji, galerii) to frequent; ( udzielać się towarzysko) to mingle, to socialize; ( zdarzać się) to happen* * *I.bywać1ipf.1. (= być często gdzieś l. w jakimś stanie) be (often l. usually l. sometimes), tend to be; bywać na koncertach often attend concerts; bywałem smutny I was often sad; bywałem w złym nastroju I tended to be in a bad mood; bywałem bez grosza I was often broke.2. (= odwiedzać) bywać (na przyjęciach, imprezach) go places; ostatnio nie bywamy we haven't been going out recently; przez jakiś czas bywaliśmy u rodziców codziennie for a while we went to our parents' house every day; bywam między ludźmi I spend a lot of time with people; bywał pan w świecie you've been around.3. (= trafiać się) wieczory bywają już chłodne the evenings are geting chilling; bywa, że nie mogę spać w nocy there are times that I cannot sleep; podróżowałem, bywało, po Ameryce Południowej I travelled and spent time in South America.4. przest. bywaj! welcome; bywaj zdrów! farewell.II.bywać2ipf.( w formach strony biernej) ten film bywa pokazywany w telewizji this movie is sometimes shown on TV.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bywać
-
3 obyty
adj( towarzysko) well-mannered* * *a.1. well-mannered, cultured, cultivated; człowiek obyty w świecie person who has been around.2. (= przyzwyczajony) familiar ( z czymś with sth).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obyty
-
4 udzielać się
vr(o nastroju, chorobie) to be infectiousThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > udzielać się
-
5 bojkot|ować
impf vt to boycott [osobę, instytucję, organizację]; (towarzysko) to ostracize, to send [sb] to Coventry GB ⇒ zbojkotowaćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bojkot|ować
-
6 deklas|ować
impf Ⅰ vt 1. książk. (obniżać pozycję) to declass- to małżeństwo deklasuje go towarzysko his marriage degrades his social status ⇒ zdeklasować2. środ., Sport (pokonywać) to outclass [przeciwnika, rywala] ⇒ zdeklasować Ⅱ deklasować się (tracić pozycję) to be declassed a. déclassé, to lose caste a. (one’s) social standing- w tych trudnych czasach nawet najstarsze rody się deklasują nowadays even the oldest families are losing their social standing ⇒ zdeklasować sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > deklas|ować
-
7 nieoby|ty
adj. 1. (niewyrobiony towarzysko) [młodzieniec, prowincjusz] clumsy, gauche- człowiek nieobyty w towarzystwie a socially awkward person2. (nieobeznany) unfamiliar (z czymś with sth)- ludzie nieobyci z morzem people unfamiliar with the sea- nowi pracownicy są nieobyci z naszą aparaturą/technologią new employees are unfamiliar with a. unaccustomed to our equipment/technologyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nieoby|ty
-
8 udziel|ić
pf — udziel|ać impf Ⅰ vt to give, to provide- udzielić komuś informacji/wskazówek to give sb information/some hints, to provide sb with information/some hints- udzielać (komuś) wyjaśnień/odpowiedzi to provide (sb with) explanations/answers- udzielić komuś nagany to reprimand sb- udzielić komuś rady/złej rady to give sb advice/bad advice, to advise/misadvise sb- udzielić komuś napomnienia a. pouczenia to caution sb- udzielić komuś głosu to give sb the floor- udzielić komuś wywiadu to give a. grant sb an interview- udzielać komuś lekcji to give sb (private) lessons- udzielać komuś swojego poparcia to endorse sb, to give sb one’s support- udzielić komuś pełnomocnictwa to authorize sb- udzielić komuś urlopu to give a. grant sb leave- udzielić komuś gościny to offer sb one’s hospitality- udzielić komuś schronienia to give sb shelter, to provide sb with shelter- udzielić komuś pierwszej pomocy to give sb first aid- udzielić komuś pomocy medycznej to treat sb- udzielać komuś absolucji a. rozgrzeszenia to absolve sb- udzielić komuś sakramentu to administer a sacrament to sb- udzielić komuś ślubu to marry sb, to preside over sb’s weddingⅡ udzielić się — udzielać się (przejść na kogoś) to infect vt przen.- jej nastrój/smutek/entuzjazm udzielił się mężowi her mood/sadness/enthusiasm infected her husbandⅢ udzielać się to be active- udzielać się społecznie a. publicznie to be active in community life- udzielać się towarzysko to have an active social lifeThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > udziel|ić
-
9 wyrobi|ony
Ⅰ pp ⇒ wyrobić Ⅱ adj. 1. (obyty) [osoba] sophisticated, cultured- był wyrobionym towarzysko młodym człowiekiem he was a cultured young man2. (dobrze rozwinięty) [mięśnie] toned 3. (stały) [podpis] customary 4. (wykształcony) [styl, język] sophisticated, educated; [smak, gust] refined, educated; [oko, ucho] practised; [pozycja] establishedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyrobi|ony
-
10 zdeklas|ować
pf Ⅰ vt 1. (spowodować obniżenie pozycji) to declass- to małżeństwo zdeklasowało go towarzysko this marriage has reduced his social standing ⇒ deklasować2. Sport to outclass- nasza drużyna zdeklasowała przeciwników, wygrywając 5:0 our team outclassed the rivals, winning 5-0 ⇒ deklasowaćⅡ zdeklasować się (stracić pozycję) to become declassed a. déclassé; to lose caste przen.- zdeklasował się przez małżeństwo z nią he lost his social standing by marrying her ⇒ deklasować sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zdeklas|ować
См. также в других словарях:
towarzysko — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. towarzyski: Być nastawionym, obytym towarzysko. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
towarzysko — przysłów. od towarzyski a) w zn. 1: Był nastawiony towarzysko. b) w zn. 2: Ktoś jest wyrobiony towarzysko. Udzielać się towarzysko. c) przestarz. w zn. 3: Różnić się od kogoś towarzysko … Słownik języka polskiego
światowy — światowywi 1. «odnoszący się do całego świata, wszystkich narodów i państw na ziemi; powszechny, międzynarodowy» Handel, rynek światowy. Gospodarka światowa. Literatura, prasa światowa. Rekord, rozgłos światowy. Polityka światowa. Wojna światowa … Słownik języka polskiego
deklasować — ndk a. dk IV, deklasowaćsuję, deklasowaćsujesz, deklasowaćsuj, deklasowaćował, deklasowaćowany 1. «powodować deklasację, obniżać pozycję społeczną (towarzyską) jednostki lub grupy» Rozwój kapitalizmu deklasował drobnych fabrykantów. Mezalians… … Słownik języka polskiego
dziadostwo — n III, Ms. dziadostwowie, blm 1. «gromada dziadów, żebraków» Całe dziadostwo ściągnęło na odpust. 2. pot. «biedowanie, nędza, dziadowanie» Sprzykrzyło mu się to wieczne dziadostwo. 3. pot. «lekceważąco, pogardliwie o ludziach biednych, nie… … Słownik języka polskiego
dziki — dzicy, dzikszy 1. «będący w stanie natury, w stanie pierwotnym» a) «o zwierzętach: nie oswojony, nie obłaskawiony, nie hodowany» Dziki mustang. Dzikie gęsi, kaczki, łabędzie. b) «o roślinach: nie uprawiany, nie hodowany» Dzikie wino, dzika mimoza … Słownik języka polskiego
dzikus — m IV, DB. a, Ms. dzikussie; lm M. y, DB. ów «człowiek nie cywilizowany, żyjący z daleka od świata cywilizowanego; dziki» przen. «mężczyzna, chłopiec nieśmiały, nieobyty towarzysko, wstydliwy» Ucieka zawsze od gości, taki z niego dzikus … Słownik języka polskiego
dzikuska — ż III, CMs. dzikuskasce; lm D. dzikuskasek «kobieta, częściej dziewczyna nieśmiała, wstydliwa, nieobyta towarzysko» … Słownik języka polskiego
dziwa — ż IV, CMs. dziwie; lm D. dziw posp. «duża, często niezgrabna dziewczyna, nie obyta towarzysko, prostacka» … Słownik języka polskiego
kulturalnie — kulturalnieej 1. «pod względem kultury» Był wyrobiony kulturalnie. 2. «w sposób właściwy komuś kulturalnemu, wyrobionemu, obytemu towarzysko» Zachowywać się kulturalnie. Zabawić się kulturalnie … Słownik języka polskiego
niewyrobiony — niewyrobionybieni «nie mający wyrobienia, ogłady, obycia; świadczący o braku wyrobienia; niewprawny» Niewyrobione pismo. Niewyrobiony gust, smak. Niewyrobiona ręka. Być niewyrobionym towarzysko … Słownik języka polskiego