-
1 sustento
sustento, āvī, ātum, āre (Intens. v. sustineo), etw. in die Höhe-, empor-, aufrecht halten, aufhalten, halten, stützen, I) eig.: corpus (damit er nicht sinkt), Plin.: fratrem ruentem dextrā, Verg.: polum, halten, tragen, Claud. – II) übtr.: 1) aufrecht erhalten, stützen, unterstützen, erhalten, nicht sinken od. zugrunde gehen lassen, imbecillitatem valetudinis, Cic.: valetudinem, Cic.: bella aliorum auxiliis, Caes.: famem pecore, Caes.: parsimoniam patrum suis sumptibus, Cic.: rem publicam, Cic.: pugnam manu, voce, Tac.: aciem, Tac.: amicos fide, Cic.: Catonem a Crasso sustentari, Cic.: alcis tenuitatem ex suis angustiis, Cic.: nunc me una consolatio sustentat, Cic.: spes mentes civium sustentet, Cic.: egestatem et luxuriam domestico lenocinio, Cic.: eloquentiā sustentatus, unterstützt, Cic.: sustentor litteris, halte mich aufrecht, tröste mich, daß ich nicht ganz unterliege, Cic.: sustenta te, Cic.: sustentare (sc. se), sich bei Gesundheit erhalten, Plaut. – 2) erhalten, a) unterhalten, ernähren, familiam, Ter.: se amicorum liberalitate, Cic.: m. alere verb., idem (aër) spiritu ductus alit ac sustentat animantes, Cic.: in quo nullā re egens (animus) aletur et sustentabitur isdem rebus, quibus astra sustentantur et aluntur, Cic. – b) erquicken, pflegen, pectora, Stat. Theb. 6, 875. – 3) aushalten, ertragen, vix sustentare posse maerorem suum doloremque, Cic.: aciem diu, Tac. – absol., aushalten, α) im Kampfe, nec ultra sustentaturi fuerint, nisi in tempore subventum foret, Liv.: so auch aegre sustentatum est, Caes.: aegre is dies sustentatur, man hielt kaum den Tag aus, es war ein heißer Tag, Caes. – β) in Krankheit, sustentavit aliquamdiu, Suet. Tib. 72, 3. – 4) aushalten, aufhalten, zurückhalten, impetus legionum, Tac.: hostem, Tac. 5) aufhalten, a) zurückhalten, hemmen, aciem, Auct. b. Afr.: paulisper a rege sustentati, Sall. – b) hinhalten, verzögern, verschieben, rem, Cic.: consilio bellum, absichtlich hinhalten, Liv.: aedificationem ad tuum adventum, Cic.: sustentata Venus gratissima, lange verhaltener Liebesgenuß, Ov.: id (malum) opprimi sustentando et prolatando nullo pacto potest, durch Hinhalten u. Verschleppen, Cic.
-
2 sustento
sustento, āvī, ātum, āre (Intens. v. sustineo), etw. in die Höhe-, empor-, aufrecht halten, aufhalten, halten, stützen, I) eig.: corpus (damit er nicht sinkt), Plin.: fratrem ruentem dextrā, Verg.: polum, halten, tragen, Claud. – II) übtr.: 1) aufrecht erhalten, stützen, unterstützen, erhalten, nicht sinken od. zugrunde gehen lassen, imbecillitatem valetudinis, Cic.: valetudinem, Cic.: bella aliorum auxiliis, Caes.: famem pecore, Caes.: parsimoniam patrum suis sumptibus, Cic.: rem publicam, Cic.: pugnam manu, voce, Tac.: aciem, Tac.: amicos fide, Cic.: Catonem a Crasso sustentari, Cic.: alcis tenuitatem ex suis angustiis, Cic.: nunc me una consolatio sustentat, Cic.: spes mentes civium sustentet, Cic.: egestatem et luxuriam domestico lenocinio, Cic.: eloquentiā sustentatus, unterstützt, Cic.: sustentor litteris, halte mich aufrecht, tröste mich, daß ich nicht ganz unterliege, Cic.: sustenta te, Cic.: sustentare (sc. se), sich bei Gesundheit erhalten, Plaut. – 2) erhalten, a) unterhalten, ernähren, familiam, Ter.: se amicorum liberalitate, Cic.: m. alere verb., idem (aër) spiritu ductus alit ac sustentat animantes, Cic.: in quo nullā re egens (animus) aletur et sustentabitur isdem rebus, quibus astra sustentantur et aluntur, Cic. – b) erquicken, pflegen, pectora, Stat. Theb. 6, 875. – 3) aushalten, ertragen, vix sustentare posse maerorem suum dolo-————remque, Cic.: aciem diu, Tac. – absol., aushalten, α) im Kampfe, nec ultra sustentaturi fuerint, nisi in tempore subventum foret, Liv.: so auch aegre sustentatum est, Caes.: aegre is dies sustentatur, man hielt kaum den Tag aus, es war ein heißer Tag, Caes. – β) in Krankheit, sustentavit aliquamdiu, Suet. Tib. 72, 3. – 4) aushalten, aufhalten, zurückhalten, impetus legionum, Tac.: hostem, Tac. 5) aufhalten, a) zurückhalten, hemmen, aciem, Auct. b. Afr.: paulisper a rege sustentati, Sall. – b) hinhalten, verzögern, verschieben, rem, Cic.: consilio bellum, absichtlich hinhalten, Liv.: aedificationem ad tuum adventum, Cic.: sustentata Venus gratissima, lange verhaltener Liebesgenuß, Ov.: id (malum) opprimi sustentando et prolatando nullo pacto potest, durch Hinhalten u. Verschleppen, Cic.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > sustento
-
3 sustento
sus'tentom1) Lebensunterhalt m, Unterhalt m, Versorgung f2) ( apoyo) Stütze fsustantivo masculino2. [apoyo] Unterstützung diesustentosustento [sus'teDC489F9Dn̩DC489F9Dto] -
4 angustia
angustia, ae, f., gew. Plur. angustiae, ārum, f.. (angustus), die Enge, I) eig.: loci angustia, Plin.: medium spatium per angustiam scissum, Sall. fr.: angustia spiritus, Kürze des Atems, Augustin. serm. 22, 3. – angustiae loci, Sall.: locorum, enge Pässe, Nep.: itineris, Caes.: viarum, Liv.: fretorum, Cic.: angustiae Thermopylarum, Iustin.: oft absol. = »Engpässe«, Caes. u.a. Histor.: Italia coacta in angustias, schmal zusammengedrängt, Sall. fr. – angustiae spiritus, Kürze des Atems, Cic.: urinae, Harnstrenge, Plin. – II) übtr.: 1) im allg.: epistularis angustia, Hier. ep. 53, 6: angustia conclusae orationis, die engen Grenzen eines in kurze Schlußformeln gefaßten Vortrags, Cic. de nat. deor. 2, 20 (s. den Zshg.). – cum sit campus, in quo exsultare possit oratio, cur eam tantas in angustias et Stoicorum dumeta compellimus? Cic. Acad. 2, 112: hunc locum fugis et reformidas et me ex hoc, ut ita dicam, campo aequitatis ad istas verborum angustias et ad omnes litterarum angulos revocas, Cic. Caecin. 84: quantis ex angustiis (engem Gebiet) oratorem educere ausus es et in maiorum suorum regno collocare! Cic. de or. 3, 126. – 2) insbes.: a) v. Atem, die Kürze des Atems, die Beklemmung, defectus et angustia, Plin. Val. 2, 4. – b) v. der Zeit, die Beschränktheit, der Drang, angustia temporis, Apul. met. 10, 26 u. Eccl.: angustiae temporis, Cic.: absol., Cic. Marc. 27. – c) v. Besitztum, die Klemme, beschränkte Lage od. Mittel, Mittellosigkeit, Armut, der Mangel an usw., angustiae pecuniae, aerarii, rei familiaris, Cic.: rei frumentariae, Caes.: fortunae, Tac.: sive ergo in affluentia rerum simus sive in angustia, Augustin. serm. 38, 1. – absol., angustia, fames, Salv. ad eccl. 2, 6, 24.: ex meis angustiis sustento illius tenuitatem, Cic. fil. in Cic. ep.: paternas ei angustias esse, daß seine Mittellosigkeit vom Vater herrühre, Tac. – d) v. äußern Lebensverhältnissen, die Klemme, Mißlichkeit, Verlegenheit, Not, in angustias adduci, Cic.: in angustiis esse, Caes.: petitionis für Bewerbung ungünstige Verhältnisse, Cic.: verebantur angustias, Verlegenheit wegen notwendiger Stimmenzahl, Cic. – Sing. angustia rerum, Tac. ann. 4, 72. – e) v. Gemüt, die Beschränktheit, Engherzigkeit, pectoris, Cic.: cuius animus tantis angustiis invidiae continetur, ein engherzig neidisches Gemüt, Cornif. rhet. – / Über den Singul. angustia vgl. Krebs-Schmalz Antib.7 Bd. 1. S. 163.
-
5 insustentabilis
īnsustentābilis, e (in u. sustento), unerträglich, dolor, Lact. de mort. persec. 49, 4. Cael. Aur. de morb. acut. 2, 16, 100: dominatio, Lact. 7, 16, 4.
-
6 sustentabilis
sustentābilis, e (sustento), erträglich, Lact. de mort. pers. 31, 4. Chalcid. Tim. 52 A u. 343.
-
7 sustentaculum
sustentāculum, ī, n. (sustento), I) der Grundpfeiler, die Stütze, vitium sustentacula, Schol. Bern. Verg. georg. 2, 409. – bildl., victoriae, Halt, Tac. hist. 2, 28: sustentacula alimentorum, die erhaltenden Kräfte der Nahrungsmittel, Augustin. de gen. ad litt. 9, 3, 6. – II) übtr., der Unterhalt, die Nahrung, corporis, Augustin. de moribus eccles. cath. 33.
-
8 sustentatio
sustentātio, ōnis, f. (sustento), I) das Stützen, casae, Serv. Verg. ecl. 2, 29. – II) übtr.: 1) die Erhaltung, Ernährung, mulieris, Ulp. dig. 34, 3, 22. § 9. – 2) die Zurückhaltung, sui, Lact. 6, 18, 32. – 3) das Hinhalten, der Aufschub, die Verzögerung, a) übh., Cic. de inv. 2, 146. – b) insbes., als Redefigur, das Hinhalten der Zuhörer, die Spannung, Cels. b. Quint. 9, 2, 22. Rufin. de fig. sent. § 34.
-
9 sustentatrix
sustentātrīx, trīcis, f. (sustento), die Erhalterin, Iul. Val. 2, 15 (2, 4 extr.). Eustath. hexaëm. 3, 5.
-
10 sustentatus
sustentātus, ūs, m. (sustento), I) das Aufrechterhalten, das In-die-Höhe-Halten, calanticae, Auson. perioch. Odyss. 5: seiner selbst (beim Schwimmen), Ggstz. demersus, Apul. apol. 21 Kr. (Hildebr. sustentui). – II) übtr., die Unterstützung, digna filii dei sustentatu, Hieron. Origen. in Ezech. hom. 4, 1.
-
11 alimento
ali'mentom1) Nahrung f, Speise f2) ( producto) Ernährung f3)4)alimentos pl — ( comestibles) Lebensmittel pl, Nahrungsmittel pl
sustantivo masculino1. [valor nutritivo] Nahrungsmittel dasalimentoalimento [ali'meDC489F9Dn̩DC489F9Dto]num1num (sustancia) Nahrung femenino; los alimentos die Nahrungsmittel; alimento básico Grundnahrungsmittel neutro; alimentos congelados Tiefkühlkost femenino; alimentos genéticamente modificados gentechnisch veränderte Lebensmittel -
12 mantenimiento
manteni'mǐentom1) ( conservación) Beibehaltung f2) ( manutención financiera) Unterhalt m3) TECH Wartung f, Instandhaltung f4) ( de cumplir) Einhaltung fsustantivo masculinomantenimientomantenimiento [maDC489F9Dn̩DC489F9Dteni'mjeDC489F9Dn̩DC489F9Dto]num2num técnica Wartung femenino; mantenimiento de datos informática Datenpflege femenino; sin mantenimiento wartungsfrei -
13 manutención
manuten'θǐɔnfUnterhalt m, Versorgung fsustantivo femenino2. [alimento] Versorgung diemanutenciónmanutención [manuteṇ'θjon] -
14 sostén
-
15 sustentar
susten'tarv1) versorgen2) ( reemplazar) vertreten3) ( sostener algo para que no se caiga) tragen, stützen, erhalten4) ( sostener una opinión) unterstützenYo sustento la opinión de que… — Ich unterstütze die Ansicht, dass…
verbo transitivo1. [sostener] tragen2. [alimentar] unterhalten3. [mantener] aufrecht erhaltensustentarsustentar [susteDC489F9Dn̩DC489F9D'tar]num2num (esperanza) aufrechterhaltennum3num (familia) unterhalten -
16 vida
'biđaf1) Leben nvida cotidiana — Alltag m
la otra vida — Jenseits n
mi vida — mein Schatz m
2)Ese descuido casi me cuesta la vida. — Diese Unvorsichtigkeit hat mich beinahe mein Leben gekostet.
3)4)5)6)7)No sé como pude escapar con vida de ese accidente. — Ich weiß nicht, wie ich diesen Unfall überleben konnte.
8)¿Cómo se gana usted la vida? — Wie verdienen Sie Ihren Lebensunterhalt?
9)10)11)¿Cuántas personas perdieron la vida en ese accidente? — Wie viele Personen starben bei diesem Unfall?
12)13)tener uno más vidas que un gato — mehr Leben als eine Katze haben, sieben Leben haben
14)sustantivo femenino2. [existencia]3. [duración] Lebensdauer die4. [persona] Menschenleben das5. [subsistencia] Lebenshaltung die6. [actividad]7. (locución)¡así es la vida! so ist das Leben!darse o pegarse la gran vida auf großem Fuß leben¡mi vida!, ¡vida mía! mein Liebling!¿qué es de tu vida? was machst du so?vidavida ['biða]num1num (existencia, actividad) Leben neutro; vida afectiva Gefühlsleben neutro; vida íntima Privatleben neutro; vida perra Hundeleben neutro; ¿cómo te va la vida? wie geht's dir?; complicarse la vida sich dativo das Leben schwer machen; darse la vida padre sich dativo ein schönes Leben machen; dejarse la vida en algo sein ganzes Leben etwas dativo widmen; ¡en vida! nie im Leben!; estar aún con vida noch am Leben sein; estar entre la vida y la muerte in Lebensgefahr schweben; este material es de corta vida dieses Material ist kurzlebig; hacer por la vida (familiar) essen; hacer vida marital eheähnlich zusammenleben; llevar una vida miserable ein kümmerliches Dasein fristen; me va la vida en este asunto diese Angelegenheit ist lebenswichtig für mich; partir de esta vida sterben; pasarse la vida haciendo algo die ganze Zeit damit verbringen, etwas zu tun; perder la vida ums Leben kommen; ¿qué es de tu vida? was gibt's Neues bei dir?; quitarle la vida a alguien jdn töten; quitarse la vida sich dativo das Leben nehmen; salir con vida mit dem Leben davonkommen; de por vida zu Lebzeitennum3num (biografía) Lebensgeschichte femenino; de toda la vida schon immer; la vida y milagros de alguien jds ganzes Leben -
17 angustia
angustia, ae, f., gew. Plur. angustiae, ārum, f.. (angustus), die Enge, I) eig.: loci angustia, Plin.: medium spatium per angustiam scissum, Sall. fr.: angustia spiritus, Kürze des Atems, Augustin. serm. 22, 3. – angustiae loci, Sall.: locorum, enge Pässe, Nep.: itineris, Caes.: viarum, Liv.: fretorum, Cic.: angustiae Thermopylarum, Iustin.: oft absol. = »Engpässe«, Caes. u.a. Histor.: Italia coacta in angustias, schmal zusammengedrängt, Sall. fr. – angustiae spiritus, Kürze des Atems, Cic.: urinae, Harnstrenge, Plin. – II) übtr.: 1) im allg.: epistularis angustia, Hier. ep. 53, 6: angustia conclusae orationis, die engen Grenzen eines in kurze Schlußformeln gefaßten Vortrags, Cic. de nat. deor. 2, 20 (s. den Zshg.). – cum sit campus, in quo exsultare possit oratio, cur eam tantas in angustias et Stoicorum dumeta compellimus? Cic. Acad. 2, 112: hunc locum fugis et reformidas et me ex hoc, ut ita dicam, campo aequitatis ad istas verborum angustias et ad omnes litterarum angulos revocas, Cic. Caecin. 84: quantis ex angustiis (engem Gebiet) oratorem educere ausus es et in maiorum suorum regno collocare! Cic. de or. 3, 126. – 2) insbes.: a) v. Atem, die Kürze des Atems, die Beklemmung, defectus et angustia, Plin. Val. 2, 4. – b) v. der Zeit, die Beschränktheit, der Drang, angustia temporis, Apul. met. 10, 26 u. Eccl.: angustiae temporis, Cic.: absol.,————Cic. Marc. 27. – c) v. Besitztum, die Klemme, beschränkte Lage od. Mittel, Mittellosigkeit, Armut, der Mangel an usw., angustiae pecuniae, aerarii, rei familiaris, Cic.: rei frumentariae, Caes.: fortunae, Tac.: sive ergo in affluentia rerum simus sive in angustia, Augustin. serm. 38, 1. – absol., angustia, fames, Salv. ad eccl. 2, 6, 24.: ex meis angustiis sustento illius tenuitatem, Cic. fil. in Cic. ep.: paternas ei angustias esse, daß seine Mittellosigkeit vom Vater herrühre, Tac. – d) v. äußern Lebensverhältnissen, die Klemme, Mißlichkeit, Verlegenheit, Not, in angustias adduci, Cic.: in angustiis esse, Caes.: petitionis für Bewerbung ungünstige Verhältnisse, Cic.: verebantur angustias, Verlegenheit wegen notwendiger Stimmenzahl, Cic. – Sing. angustia rerum, Tac. ann. 4, 72. – e) v. Gemüt, die Beschränktheit, Engherzigkeit, pectoris, Cic.: cuius animus tantis angustiis invidiae continetur, ein engherzig neidisches Gemüt, Cornif. rhet. – ⇒ Über den Singul. angustia vgl. Krebs-Schmalz Antib.7 Bd. 1. S. 163.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > angustia
-
18 insustentabilis
īnsustentābilis, e (in u. sustento), unerträglich, dolor, Lact. de mort. persec. 49, 4. Cael. Aur. de morb. acut. 2, 16, 100: dominatio, Lact. 7, 16, 4.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > insustentabilis
-
19 sustentabilis
sustentābilis, e (sustento), erträglich, Lact. de mort. pers. 31, 4. Chalcid. Tim. 52 A u. 343.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > sustentabilis
-
20 sustentaculum
sustentāculum, ī, n. (sustento), I) der Grundpfeiler, die Stütze, vitium sustentacula, Schol. Bern. Verg. georg. 2, 409. – bildl., victoriae, Halt, Tac. hist. 2, 28: sustentacula alimentorum, die erhaltenden Kräfte der Nahrungsmittel, Augustin. de gen. ad litt. 9, 3, 6. – II) übtr., der Unterhalt, die Nahrung, corporis, Augustin. de moribus eccles. cath. 33.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > sustentaculum
- 1
- 2
См. также в других словарях:
sustento — sustantivo masculino 1. Alimento y conjunto de cosas necesarias para vivir: Necesito muy poco para mi sustento. 2. Apoyo o fundamento de una cosa o de una persona: Tu opinión carece de sustento … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
sustento — 1. acto o proceso para dar apoyo o mantener la vida o la salud. 2. alimentos o nutrientes esenciales para el mantenimiento de la vida. Diccionario Mosby Medicina, Enfermería y Ciencias de la Salud, Ediciones Hancourt, S.A. 1999 … Diccionario médico
sustento — s. m. 1. Alimento. 2. Ato ou efeito de sustentar. 3. Amparo; arrimo; esteio; encosto. ‣ Etimologia: derivação regressiva de sustentar … Dicionário da Língua Portuguesa
sustento — 1. m. Mantenimiento, alimento. 2. Aquello que sirve para dar vigor y permanencia. 3. Sostén o apoyo … Diccionario de la lengua española
sustento — ► sustantivo masculino 1 Conjuto de cosas necesarias para vivir, en especial alimento: ■ las patatas forman parte de su sustento diario. SINÓNIMO manutención 2 Persona o cosa que sostiene a otra física o moralmente. SINÓNIMO sostén * * * sustento … Enciclopedia Universal
sustento — s m Alimento necesario para sobrevivir; mantenimiento: Al indio le basta para su sustento un cuartillo de maíz , ganar el sustento con el sudor de la frente, La tierra de la que sacaba su sustento … Español en México
sustento — (m) (Intermedio) alimento y mantenimiento imprescindible para que una persona pueda vivir Ejemplos: Miguel trabaja muchísimo porque el sustento de una familia numerosa no es fácil. La granja garantiza sustento a los agricultores. Sinónimos: apoyo … Español Extremo Basic and Intermediate
sustento — {{#}}{{LM S36891}}{{〓}} {{SynS37806}} {{[}}sustento{{]}} ‹sus·ten·to› {{《}}▍ s.m.{{》}} {{<}}1{{>}} Manutención o alimento. {{<}}2{{>}} Sostén o apoyo. {{#}}{{LM SynS37806}}{{〓}} {{CLAVE S36891}}{{\}}{{CLAVE}}{{/}}{{\}}SINÓNIMOS Y ANTÓNIMOS:{{/}}… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
sustento — sustantivo masculino alimento, mantenimiento, manutención. * * * Sinónimos: ■ mantenimiento, manutención, alimento, sostenimiento, sostén, apoyo ■ soporte … Diccionario de sinónimos y antónimos
Premio al Sustento Bien Ganado — Saltar a navegación, búsqueda El Premio al Sustento Bien Ganado, llamado también Premio Nobel Alternativo, en inglés Right Livelihood Award, se entrega desde 1980 gracias al filatelista Jakob von Uexkull, y se presenta anualmente en el Parlamento … Wikipedia Español
Rósidas — Saltar a navegación, búsqueda Contenido 1 Concepto 2 Nomenclatura y circunscripción 3 Características de las rósidas … Wikipedia Español