-
1 simulato
simulato agg. simulated, feigned, fake, sham, false: acquisto simulato, fictitious purchase; vendita simulata, fictitious sale; asta simulata, mock auction; indignazione simulata, feigned indignation; malattia simulata, feigned (o sham) illness.* * *[simu'lato] 1.participio passato simulare2.1) [sentimento, dolore, malattia] fake, feigned, simulated, pretended; [ sorriso] fake; [incidente, processo] mock2) dir. [acquisto, vendita] fictitious3) tecn. [ volo] simulated* * *simulato/simu'lato/→ simulareII aggettivo1 [sentimento, dolore, malattia] fake, feigned, simulated, pretended; [ sorriso] fake; [incidente, processo] mock2 dir. [acquisto, vendita] fictitious3 tecn. [ volo] simulated. -
2 volo simulato
-
3 letto mobile simulato
[CHIM]simulated moving bed (abbr. SMB) -
4 finto
1. past part vedere fingere2. adj false( artificiale) artificial( simulato) feigned* * *finto agg.1 ( insincero) false, insincere, deceitful: finto amico, false friend // non fare il finto tonto!, don't put on an act (o don't play dumb)2 ( simulato) feigned, pretended, mock, sham (attr.); (dir.) fictitious: finto dolore, feigned sorrow; finta modestia, mock modesty; finto attacco, mock attack; una finta corrida, a sham bullfight3 ( artificiale, non vero) dummy, sham, fake; false; artificial: capelli e denti finti, false hair and teeth; fiori finti, artificial flowers; perle finte, sham (o artificial) pearls; finta porta, dummy (o sham) door; baffi finti, false moustache // finta pelle, artificial leather◆ s.m. ( ipocrita) hypocrite.* * *['finto] finto (-a)1. ppSee:2. agg(capelli, denti) false, (fiori) artificial, (cuoio, pelle) imitation attr, (fig : simulato: pazzia) feigned, pretended* * *['finto]1) (artificiale) [ capelli] artificial; [avorio, scamosciato] mock; [ gioielli] fake, pretend; [ciglia, denti] false; [oro, pelle, pianta] imitation attrib.2) (simulato) [ emozione] sham, feigned••* * *finto/'finto/1 (artificiale) [ capelli] artificial; [avorio, scamosciato] mock; [ gioielli] fake, pretend; [ciglia, denti] false; [oro, pelle, pianta] imitation attrib.2 (simulato) [ emozione] sham, feignedfare il finto tonto to act dumb. -
5 Simulans
I.In gen., to make a thing like another; to imitate, copy, represent a thing (mostly poet.;II.syn. imitor): corpora igni simulata,
made like, like, Lucr. 1, 687:nimbos et non imitabile fulmen simulare,
Verg. A. 6, 591:simulet Catonem,
Hor. Ep. 1, 19, 13:cum sint crura tibi, simulent quae cornua lunae,
Mart. 2, 35, 1:furias Bacchi,
Ov. M. 6, 596:equam (sonus),
id. ib. 2, 668:artem (natura),
id. ib. 3, 158:anum,
to assume the form of, id. ib. 3, 275; 6, 26; 11, 310; id. F. 4, 517; so,Homeri illa Minerva simulata Mentori,
Cic. Att. 9, 8, 2 (cf. Hom. Od. 3, 22): simulata Troja, a counterfeit Troy, i. e. which is copied after, built like Troy, Ov. M. 13, 721:simulata magnis Pergama,
Verg. A. 3, 349:latices simulatos fontis Averni,
id. ib. 4, 512:cupressum simulare,
to represent, paint, Hor. A. P. 20:antrum in ostro,
Sil. 15, 430. —With object-clause: Pallas... simulat... terram Prodere cum baccis fetum canentis olivae, represents the earth producing, etc., Ov. M. 6, 80; cf.also, transf., of a work of art: aera Fortis Alexandri vultum simulantia,
representing, imaging, Hor. Ep. 2, 1, 241.—In partic., to represent a thing as being which has no existence, to feign a thing to be what it is not (while dissimulare is to pretend a thing not to be which really is, to conceal), to assume the appearance of a thing, to feign, pretend, counterfeit, simulate (class. and freq.).(α).With acc. (in Cic. in the act. perh. only with a pron.):(β).nec ut emat melius, nec ut vendat, quicquam simulabit aut dissimulabit vir bonus,
Cic. Off. 3, 15, 61; cf. Planc. ap. Cic. Fam. 10, 8, 4:experiar, quid ames, quid simules,
Plaut. Ps. 1, 1, 71:(oportuit) non simulare mortem verbis, re ipsā spem vitae dare,
i.e. to pretend that she was dead, Ter. Heaut. 4, 1, 23:studium conjurationis vehementer simulare,
Sall. C. 41, 5:deditionem ac deinde metum,
id. J. 36, 2:diffidentiam rei,
id. ib. 60, 5:pacem,
id. ib. 111, 4; cf.: pacem cum Scipione Sulla sive faciebat sive simulabat, Cic. Phil. 13, 1, 2:constantiam,
Tac. H. 1, 81:obsequium,
id. A. 12, 47 et saep.:Hannibal aegrum simulabat,
pretended to be sick, Liv. 25, 8, 12:sanum,
Ov. R. Am. 493:furentem,
Sen. Herc. Oet. 429:praegravem aut delumbem sese simulans,
Plin. 10, 33, 51, § 103:supervacaneos,
Just. 6, 6, 3.—With pro:simulat se pro uxore Nini filium, pro femina puerum,
Just. 1, 2, 1.— Pass.:tum pol ego is essem vere, qui simulabar,
Ter. Eun. 3, 5, 58:non simulatur amor,
Ov. H. 17, 36:tecto lumine somnus,
id. ib. 21, 199:ad simulanda negotia altitudo ingenii incredibilis,
Sall. J. 95, 3 et saep.—Esp. freq. in part. perf.:ficto officio simulatāque sedulitate conjunctus,
Cic. Caecin. 5, 14:officio simulato,
id. Rosc. Am. 38, 112:simulatā amicitiā,
Caes. B. G. 1,44:hortatur simulata conscientia adeant,
Tac. A. 2, 40 et saep.:cum ex eo quaereretur, quid esset dolus malus? respondebat: cum esset aliud simulatum, aliud actum,
Cic. Off. 3, 14, 60:in amicitiā nihil fictum est, nihil simulatum,
id. Lael. 8, 26; so (with fictum) id. ib. 18, 65; id. Off. 2, 12, 43;with falsum,
id. de Or. 2, 45, 189; id. Phil. 11, 2, 5;with fucata (opp. vera),
id. Lael. 25, 95:simulato vecta juvenco,
Ov. Am. 1, 3, 23:simulatae ordine justo exsequiae,
Sil. 16, 305.—With object-clause (so most freq.):(γ).qui omnia se simulant scire,
Plaut. Trin. 1, 2, 168:ille se Tarentum proficisci cum simulasset,
Cic. Clu. 9, 27:illi reverti se in suas sedes simulaverunt,
Caes. B. G. 4, 4:simulat Jove natus abire,
Ov. M. 2, 697; 4, 338 al.; Plaut. Aul. 3, 4, 4; id. Ep. 3, 2, 37; id. Bacch. 1, 1, 42; id. Rud. 5, 3, 43; id. Truc. prol. 18; 1, 1, 68 sq. al.:id mirari te simulato,
Ter. Heaut. 5, 1, 70; id. Hec. 1, 2, 109; 1, 2, 113; Afran. ap. Non. 511, 7; Cic. Imp. Pomp. 4, 9; id. Off. 1, 30, 108; id. Lael. 26, 99; id. Q. Fr. 1, 1, 4, § 13; Caes. B. C. 3, 21; Quint. 8, 2, 24:simulandum est, quaedam nos dicere,
Quint. 4, 5, 20; cf.:qui per ambitionem probos sese simulavere,
Sall. J. 85, 9:adcurrit pedes ejus feta, praegravem, delumbem sese simulans,
Plin. 10, 33, 51, § 103; Just. 3, 1, 8:simulans a Dareo se esse praemissum,
Curt. 4, 1, 29.— Pass.:schema, quo aliud simulatur dici quam dicitur,
Quint. 9, 1, 14.—With quasi (mostly Plautin.):(δ).quasi affuerim simulabo atque audita eloquar,
Plaut. Am. 1, 1, 45; id. As. 4, 1, 51:quasi militi animum adjeceris simulare,
id. Mil. 3, 3, 35; id. Pers. 4, 5, 5; cf.:praefectus, quasi et ipse conterritus, simulans cuncta pavore compleverat,
Curt. 3, 13, 10. —Absol.:A.cur simulat?
Ter. And. 2, 3, 1; 1, 1, 21; 3, 4, 9:non in perpetuom ut dares, Verum ut simulares,
id. Heaut. 4, 5, 34; Cic. Q. Fr. 1, 1, 5, § 15:simulandi gratiā,
Sall. J. 37, 4; Quint. 1, 3, 12; 6, 3, 85; Ov. M. 13, 299 al.— Impers. pass.:quid est, quod amplius simuletur?
Ter. Heaut. 5, 1, 28.—Hence,sĭmŭlans, antis, P. a.* 1. 2.Sĭmŭlans, The Pretender, the title of a comedy of Afranius (v. the Fragm. Com. Rel. p. 172 sq. Rib.), Cic. Sest. 55, 118.— Advv.: sĭmŭlanter, feignedly, pretendedly, apparently (for the class. simulate):B.simulanter revictā Charite,
App. M. 8, p. 205, 36.—sĭmŭlātē, feignedly, pretendedly, not sincerely:sive ex animo id fit sive simulate,
Cic. N. D. 2, 67, 168:ficte et simulate,
id. Q. Fr. 1, 1, 4, § 13.— Comp.: simulatius exit proditionis opus, Petr. poët. Fragm. 28, 4. -
6 simulo
I.In gen., to make a thing like another; to imitate, copy, represent a thing (mostly poet.;II.syn. imitor): corpora igni simulata,
made like, like, Lucr. 1, 687:nimbos et non imitabile fulmen simulare,
Verg. A. 6, 591:simulet Catonem,
Hor. Ep. 1, 19, 13:cum sint crura tibi, simulent quae cornua lunae,
Mart. 2, 35, 1:furias Bacchi,
Ov. M. 6, 596:equam (sonus),
id. ib. 2, 668:artem (natura),
id. ib. 3, 158:anum,
to assume the form of, id. ib. 3, 275; 6, 26; 11, 310; id. F. 4, 517; so,Homeri illa Minerva simulata Mentori,
Cic. Att. 9, 8, 2 (cf. Hom. Od. 3, 22): simulata Troja, a counterfeit Troy, i. e. which is copied after, built like Troy, Ov. M. 13, 721:simulata magnis Pergama,
Verg. A. 3, 349:latices simulatos fontis Averni,
id. ib. 4, 512:cupressum simulare,
to represent, paint, Hor. A. P. 20:antrum in ostro,
Sil. 15, 430. —With object-clause: Pallas... simulat... terram Prodere cum baccis fetum canentis olivae, represents the earth producing, etc., Ov. M. 6, 80; cf.also, transf., of a work of art: aera Fortis Alexandri vultum simulantia,
representing, imaging, Hor. Ep. 2, 1, 241.—In partic., to represent a thing as being which has no existence, to feign a thing to be what it is not (while dissimulare is to pretend a thing not to be which really is, to conceal), to assume the appearance of a thing, to feign, pretend, counterfeit, simulate (class. and freq.).(α).With acc. (in Cic. in the act. perh. only with a pron.):(β).nec ut emat melius, nec ut vendat, quicquam simulabit aut dissimulabit vir bonus,
Cic. Off. 3, 15, 61; cf. Planc. ap. Cic. Fam. 10, 8, 4:experiar, quid ames, quid simules,
Plaut. Ps. 1, 1, 71:(oportuit) non simulare mortem verbis, re ipsā spem vitae dare,
i.e. to pretend that she was dead, Ter. Heaut. 4, 1, 23:studium conjurationis vehementer simulare,
Sall. C. 41, 5:deditionem ac deinde metum,
id. J. 36, 2:diffidentiam rei,
id. ib. 60, 5:pacem,
id. ib. 111, 4; cf.: pacem cum Scipione Sulla sive faciebat sive simulabat, Cic. Phil. 13, 1, 2:constantiam,
Tac. H. 1, 81:obsequium,
id. A. 12, 47 et saep.:Hannibal aegrum simulabat,
pretended to be sick, Liv. 25, 8, 12:sanum,
Ov. R. Am. 493:furentem,
Sen. Herc. Oet. 429:praegravem aut delumbem sese simulans,
Plin. 10, 33, 51, § 103:supervacaneos,
Just. 6, 6, 3.—With pro:simulat se pro uxore Nini filium, pro femina puerum,
Just. 1, 2, 1.— Pass.:tum pol ego is essem vere, qui simulabar,
Ter. Eun. 3, 5, 58:non simulatur amor,
Ov. H. 17, 36:tecto lumine somnus,
id. ib. 21, 199:ad simulanda negotia altitudo ingenii incredibilis,
Sall. J. 95, 3 et saep.—Esp. freq. in part. perf.:ficto officio simulatāque sedulitate conjunctus,
Cic. Caecin. 5, 14:officio simulato,
id. Rosc. Am. 38, 112:simulatā amicitiā,
Caes. B. G. 1,44:hortatur simulata conscientia adeant,
Tac. A. 2, 40 et saep.:cum ex eo quaereretur, quid esset dolus malus? respondebat: cum esset aliud simulatum, aliud actum,
Cic. Off. 3, 14, 60:in amicitiā nihil fictum est, nihil simulatum,
id. Lael. 8, 26; so (with fictum) id. ib. 18, 65; id. Off. 2, 12, 43;with falsum,
id. de Or. 2, 45, 189; id. Phil. 11, 2, 5;with fucata (opp. vera),
id. Lael. 25, 95:simulato vecta juvenco,
Ov. Am. 1, 3, 23:simulatae ordine justo exsequiae,
Sil. 16, 305.—With object-clause (so most freq.):(γ).qui omnia se simulant scire,
Plaut. Trin. 1, 2, 168:ille se Tarentum proficisci cum simulasset,
Cic. Clu. 9, 27:illi reverti se in suas sedes simulaverunt,
Caes. B. G. 4, 4:simulat Jove natus abire,
Ov. M. 2, 697; 4, 338 al.; Plaut. Aul. 3, 4, 4; id. Ep. 3, 2, 37; id. Bacch. 1, 1, 42; id. Rud. 5, 3, 43; id. Truc. prol. 18; 1, 1, 68 sq. al.:id mirari te simulato,
Ter. Heaut. 5, 1, 70; id. Hec. 1, 2, 109; 1, 2, 113; Afran. ap. Non. 511, 7; Cic. Imp. Pomp. 4, 9; id. Off. 1, 30, 108; id. Lael. 26, 99; id. Q. Fr. 1, 1, 4, § 13; Caes. B. C. 3, 21; Quint. 8, 2, 24:simulandum est, quaedam nos dicere,
Quint. 4, 5, 20; cf.:qui per ambitionem probos sese simulavere,
Sall. J. 85, 9:adcurrit pedes ejus feta, praegravem, delumbem sese simulans,
Plin. 10, 33, 51, § 103; Just. 3, 1, 8:simulans a Dareo se esse praemissum,
Curt. 4, 1, 29.— Pass.:schema, quo aliud simulatur dici quam dicitur,
Quint. 9, 1, 14.—With quasi (mostly Plautin.):(δ).quasi affuerim simulabo atque audita eloquar,
Plaut. Am. 1, 1, 45; id. As. 4, 1, 51:quasi militi animum adjeceris simulare,
id. Mil. 3, 3, 35; id. Pers. 4, 5, 5; cf.:praefectus, quasi et ipse conterritus, simulans cuncta pavore compleverat,
Curt. 3, 13, 10. —Absol.:A.cur simulat?
Ter. And. 2, 3, 1; 1, 1, 21; 3, 4, 9:non in perpetuom ut dares, Verum ut simulares,
id. Heaut. 4, 5, 34; Cic. Q. Fr. 1, 1, 5, § 15:simulandi gratiā,
Sall. J. 37, 4; Quint. 1, 3, 12; 6, 3, 85; Ov. M. 13, 299 al.— Impers. pass.:quid est, quod amplius simuletur?
Ter. Heaut. 5, 1, 28.—Hence,sĭmŭlans, antis, P. a.* 1. 2.Sĭmŭlans, The Pretender, the title of a comedy of Afranius (v. the Fragm. Com. Rel. p. 172 sq. Rib.), Cic. Sest. 55, 118.— Advv.: sĭmŭlanter, feignedly, pretendedly, apparently (for the class. simulate):B.simulanter revictā Charite,
App. M. 8, p. 205, 36.—sĭmŭlātē, feignedly, pretendedly, not sincerely:sive ex animo id fit sive simulate,
Cic. N. D. 2, 67, 168:ficte et simulate,
id. Q. Fr. 1, 1, 4, § 13.— Comp.: simulatius exit proditionis opus, Petr. poët. Fragm. 28, 4. -
7 apparente
apparent* * *apparente agg.1 ( evidente, chiaro) apparent, evident, obvious, clear, plain: senza ragione apparente, for no obvious reason2 ( non reale) seeming, apparent: (med.) morte apparente, catalepsy; la sua era una calma solo apparente, his calm was more apparent than real3 (astr., fis., geol.) apparent: inclinazione apparente, apparent dip; magnitudine apparente, apparent magnitude; posizione apparente, apparent position (o aspect).* * *[appa'rɛnte]1) (falso, simulato) [sicurezza, calma] outward; [ semplicità] seemingmoto apparente — fis. apparent motion
2) (evidente) [segno, somiglianza] apparent, visible* * *apparente/appa'rεnte/1 (falso, simulato) [sicurezza, calma] outward; [ semplicità] seeming; moto apparente fis. apparent motion2 (evidente) [segno, somiglianza] apparent, visible; senza motivo apparente for no apparent reason. -
8 volo
m flight( caduta) fallprendere il volo di uccello fly awaydi persona run awayvolo a vela glidingvolo diretto direct flightvolo di linea scheduled flightvolo internazionale international flightvolo nazionale domestic flightvolo senza scalo nonstop flightfig afferrare qualcosa al volo be quick to grasp something* * *volo s.m.1 flight (anche fig.): un volo dell'immaginazione, dell'ingegno, a flight of the imagination, of genius; in volo, ( di uccello) on the wing: sparare a un uccello in volo, to shoot at a bird on the wing; spiccare il volo, to fly away (o off); colpire una palla al volo, to volley a ball // capire qlco. al volo, (fig.) to grasp sthg. immediately // cogliere un'occasione al volo, (fig.) to grasp an opportunity // prendere il volo, (fig.) to make off (o to disappear): i ladri hanno preso il volo, the thieves have disappeared; il bottino ha preso il volo, the loot has vanished into thin air // correre a casa di volo, to dash home // vado e torno in un volo, I'll go and come back in no time // ho fatto un volo dalle scale, I fell headlong down the stairs2 (aer.) flight; flying: volo acrobatico, stunt flying; volo a punto fisso, ( di elicottero) hovering; volo a vela, gliding (o sailflying); volo cieco, blind flying; volo strumentale, instrument flying; volo di allenamento, practice flight; volo di collaudo, test flight; volo di durata, endurance flight; volo librato, planato, glide; volo orizzontale, level flight; volo senza scalo, nonstop flight; comandi di volo, flying controls; durata di volo, flight (o flying) time; piano di volo, flight plan; spiccare il volo da una nave portaerei, to take off from an aircraft carrier // in volo, in flight: l'aeroplano è in volo, the airplane is in flight; a quest'ora sarà in volo per Londra, by now he'll be flying to London.* * *['volo]sostantivo maschile1) (di uccello, aereo) flightprendere il volo — [ uccello] to spread one's wings, to take wing o flight; fig. (sparire) [ persona] to cut and run, to take to one's heels
alzarsi in volo — [ uccello] to rise up, to soar up; [ aereo] to take off
a volo d'uccello — [ ripresa] bird's eye attrib.
in volo — [uccello, aereo] in flight
di volo — [istruttore, scuola, condizioni] flying; [piano, rotta, registratore, simulatore] flight
volo interno — domestic o internal flight
il volo per Parigi — the Paris flight, the flight to Paris
2) (caduta) fall3) al volocogliere o prendere al volo — to seize, to grab, to jump at [offerta, opportunità]
•volo strumentale — blind o instrument flight
volo a vela — sport (hang-)gliding
* * *volo/'volo/sostantivo m.1 (di uccello, aereo) flight; prendere il volo [ uccello] to spread one's wings, to take wing o flight; fig. (sparire) [ persona] to cut and run, to take to one's heels; alzarsi in volo [ uccello] to rise up, to soar up; [ aereo] to take off; a volo d'uccello [ ripresa] bird's eye attrib.; in volo [uccello, aereo] in flight; di volo [istruttore, scuola, condizioni] flying; [piano, rotta, registratore, simulatore] flight; volo internazionale international flight; volo interno domestic o internal flight; volo di linea scheduled flight; il volo per Parigi the Paris flight, the flight to Paris; ci sono tre ore di volo tra it's a three-hour flight between2 (caduta) fall; fare un volo di tre metri to have a three-metre fall3 al volo sparare a un uccello al volo to shoot a bird in flight; afferrare una palla al volo to catch a ball in midair; colpire la palla al volo to volley the ball; è una che capisce al volo she's quick on the uptake; capì al volo la situazione she understood the situation immediately; prendere un treno al volo to jump on a train; cogliere o prendere al volo to seize, to grab, to jump at [ offerta, opportunità]volo planato glide; volo simulato simulated flight; volo strumentale blind o instrument flight; volo a vela sport (hang-)gliding; volo a vista contact flying. -
9 re-fugiō
re-fugiō fūgī, —, ere, to flee back, flee for safety, run from, run away, flee, escape, take refuge, avoid, shun: qui refugerant, the refugees, Cs.: subsidia armatorum simulato pavore refugerunt, took to flight, L.: Audiit sonum, et tremefacta refugit, V.: ex castris in montem, Cs.: ex cursu ad Philippum, L.: admissis equis ad suos refugerunt, Cs.: in maiorem arcem, took refuge, L.: Syracusas: impetum Antiochi ceterorumque tela: non modo id refugisti, avoided: Attollentem iras (anguem), V.: (Cupido) refugit te, H.: nec Polyhymnia refugit tendere barbiton, refuses, H.: nec te (amnis) transire refugi, O.—Of things, to shrink back, flee, move away, turn back: refugiat timido sanguen, Enn. ap. C.: (sol) ubi medio refugerit orbe, shrinks from sight, V.: refugere oculi, C. poët.: quo pridie refugisset (mare), Cu.—Of places, to run back, fall back, recede: refugit ab litore templum, V.: ex oculis visa refugit humus, vanishes, O.—Fig., to flee, turn away, be averse, avoid, shun: animus meminisse horret luctuque refugit, has avoided the recollection because of grief, V.: refugit animus eaque dicere reformidat: ne recordatione mei casūs a consiliis fortibus refugiatis: a dicendo: Foeda ministeria, V.: iurgia, H.: opus, O. -
10 simulō
simulō (not similō), āvī, ātus, āre [similis], to make like, imitate, copy, represent: nimbos et fulmen, V.: Catonem, H.: artem Ingenio suo, O.: anum, assume the form of, O.: Homeri illa Minerva simulata Mentori: simulata Troia, counterfeit Troy, O.: cupressum, i. e. depict, H.; cf. aera Alexandri voltum simulantia, imaging, H.: simulat... terram Edere fetum olivae, represents the earth producing, etc., O.— To represent, feign, assume the appearance of, pretend, counterfeit, simulate: cur simulat? T.: qui te ament ex animo ac non simulent: simulandi gratiā, S.: quasi perterritus simulans, by pretending fear, Cu.: Quid est, quod amplius simuletur? T.: mortem verbis, i. e. to pretend that she was dead, T.: studium coniurationis, S.: aegrum, pretend to be sick, L.: ad simulanda negotia altitudo ingeni incredibilis, S.: eius ficti simulatique voltūs: simulatā amicitiā, Cs.: simulato vecta iuvenco, O.: ille se Tarentum proficisci cum simulasset: simulat Iove natus abire, O.: sese probos simulare, S.* * *simulare, simulavi, simulatus Vimitate, copy; pretend (to have/be); look like; simulate; counterfeit; feint -
11 finto
['finto] finto (-a)1. ppSee:2. agg(capelli, denti) false, (fiori) artificial, (cuoio, pelle) imitation attr, (fig : simulato: pazzia) feigned, pretended -
12 aliquantisper
ălĭquantisper, adv. temp. [aliquantus-per; analog. to paulisper], for a moderate period of time (neither too long nor too short), for a while, for a time, for some time (ante-class. and post-Aug.): concedere aliquantisper hinc mihi intro libet, * Plaut. Ps. 1, 5, 158:Quor non ludo hunc aliquantisper?
Ter. Ad. 4, 5, 5:concedas aliquo ab ore eorum aliquantisper,
id. Heaut. 3, 3, 11: si illi egestate aliquantisper jacti forent, Caecil. ap. Non. 511, 27; Flor. 2, 18, 14:sed ille simulato timore diu continuit se, et insultare Parthos aliquantisper passus est,
Just. 42, 4, 8; so id. 1, 8, 3. -
13 index
I.Lit.A.Of things.1.Of the forefinger, index-finger.(α).With digitus:(β).indice monstraret digito,
Hor. S. 2, 8, 26; Isid. Orig. 11, 1, 70.—Alone:2.sed plane pollex, non index,
Cic. Att. 13, 46, 1. —In gen., an index, sign, mark, indication, proof:B.complexus, summae benevolentiae falsi indices in amore simulato,
Cic. Phil. 11, 2, 5:quia continetis vocem, indicem stultitiae vestrae,
id. Rab. Perd. 6, 18: auctoris anulus index, Ov. P. 2, 10, 3:lacrimas paenitentiae indices profuderunt,
Curt. 5, 10, 13:herbae horarum indices heliotropium ac lupinum,
Plin. 18, 27, 67, § 252:imago animi vultus, indices oculi,
Cic. Or. 18, 60:Janum indicem pacis bellique fecit,
Liv. 1, 19, 2.—Of persons.1.In gen., one who indicates or discloses, a discoverer, director, guide, informer, discloser, witness:2.haec omnia indices detulerunt, rei confessi sunt,
Cic. Cat. 4, 3, 5:Sestius ab indice Cn. Nerio de ambitu est postulatus,
id. Q. Fr. 2, 3, 5; id. Clu. 7, 21:immittere ad rei probationem,
Just. 32, 2 fin.:idem et testis,
Tac. A. 4, 28.—Esp., in a bad sense, an informer, betrayer, spy:II.Catilinam vallatum indicibus atque sicariis,
Cic. Mur. 24, 49:saeptus armatis indicibus,
id. Sest. 44, 95; id. Vat. 10, 24.—Transf.A.Of books.1.A title, superscription:2.deceptus indicibus librorum,
Cic. de Or. 2, 14, 61:alteri (libello) Gladius, alteri Pugio index erat,
Suet. Cal. 49:index orationis P. Scipionis nomen M. Naevii habet,
Liv. 38, 56. —An index, catalogue, table, list, summary:B.ut non indicem certe ex bibliotheca sumptum transferre in libros suos possit,
Quint. 10, 1, 57:philosophorum,
Sen. Ep. 39, 2; cf. Gell. 3, 3, 1:hactenus omnia jura quasi per indicem tetigisse satis est,
Gai. Inst. 3, 54:quasi per indicem rem exponere,
id. ib. 4, 15:fungar indicis partibus,
Plin. Ep. 3, 5, 2.—Of paintings or statues, an inscription:C.nec quaeris, quid quaque index sub imagine dicat,
Tib. 4, 1, 30:tabula in aedem Matris Matutae cum indice hoc posita est, etc.,
Liv. 41, 28, 8.—Of a touchstone:in durum silicem, qui nunc quoque dicitur Index,
Ov. M. 2, 706. -
14 obficio
offĭcĭo ( obf-), ēci, ectum, 3, v. n. and a. [ob-facio], to come in the way of, to hinder, oppose, thwart, obstruct (class.; syn. obsto).I.Lit.(α).Neutr.:(β).nunc quidem paululum, inquit, a sole: offecerat videlicet apricanti,
hindered him from sunning himself, stood before him so as to intercept the sunshine, Cic. Tusc. 5, 32, 92: luminibus, to obstruct one's light:jus vel altius tollendi aedes aut non tollendi, ne luminibus vicini officiatur,
Gai. Inst. 2, 31; Dig. 8, 2, 2; 10; 23;39, 1, 5 et saep.—So, in a fig.: nec mentis quasi luminibus officit altitudo fortunae et gloriae,
Cic. Rab. Post. 16, 43:demoliri ea, quorum altitudo officeret auspiciis,
id. Off. 3, 16, 66:ipsa umbra terrae soli officiens noctem efficit,
intervening before, id. N. D. 2, 19, 49:cum alii in angustiis ipsi sibi properantes officerent,
Sall. J. 58, 6:hostium itineri,
id. ib. 52, 6: prospectui, Auct. B. Afr. 52.—Act. (only ante- and post-class.):II.quapropter simul inter se retrahuntur et extra Officiuntur,
are impeded, Lucr. 2, 156; 4, 763; 5, 776 (iter, Auct. B. Afr. 61, is prob. a gloss).—Trop., to stand in the way of, to oppose, obstruct, to be detrimental or hurtful to, to hurt (cf.:obsisto, adversor, noceo): promitto tibi non offerturum,
Plaut. As. 1, 1, 97:cur te mihi offers, ac meis commodis, officio simulato, officis et obstas?
Cic. Rosc. Am. 38, 112; cf. id. ib. 2, 6:consiliis alicujus,
Sall. C. 27, 4:timor animi auribus officit,
id. ib. 58, 2:nomini, i. e. famae, Liv. praef. 1: officiunt laetis frugibus herbae,
hurt by shutting off light and moisture, Verg. G. 1, 69:lactucae officiunt claritati oculorum,
Plin. 20, 7, 26, § 68.—With quominus:nec vero Isocrati, quominus haberetur summus orator, offecit, quod, etc.,
Plin. Ep. 6, 29, 6. -
15 officio
offĭcĭo ( obf-), ēci, ectum, 3, v. n. and a. [ob-facio], to come in the way of, to hinder, oppose, thwart, obstruct (class.; syn. obsto).I.Lit.(α).Neutr.:(β).nunc quidem paululum, inquit, a sole: offecerat videlicet apricanti,
hindered him from sunning himself, stood before him so as to intercept the sunshine, Cic. Tusc. 5, 32, 92: luminibus, to obstruct one's light:jus vel altius tollendi aedes aut non tollendi, ne luminibus vicini officiatur,
Gai. Inst. 2, 31; Dig. 8, 2, 2; 10; 23;39, 1, 5 et saep.—So, in a fig.: nec mentis quasi luminibus officit altitudo fortunae et gloriae,
Cic. Rab. Post. 16, 43:demoliri ea, quorum altitudo officeret auspiciis,
id. Off. 3, 16, 66:ipsa umbra terrae soli officiens noctem efficit,
intervening before, id. N. D. 2, 19, 49:cum alii in angustiis ipsi sibi properantes officerent,
Sall. J. 58, 6:hostium itineri,
id. ib. 52, 6: prospectui, Auct. B. Afr. 52.—Act. (only ante- and post-class.):II.quapropter simul inter se retrahuntur et extra Officiuntur,
are impeded, Lucr. 2, 156; 4, 763; 5, 776 (iter, Auct. B. Afr. 61, is prob. a gloss).—Trop., to stand in the way of, to oppose, obstruct, to be detrimental or hurtful to, to hurt (cf.:obsisto, adversor, noceo): promitto tibi non offerturum,
Plaut. As. 1, 1, 97:cur te mihi offers, ac meis commodis, officio simulato, officis et obstas?
Cic. Rosc. Am. 38, 112; cf. id. ib. 2, 6:consiliis alicujus,
Sall. C. 27, 4:timor animi auribus officit,
id. ib. 58, 2:nomini, i. e. famae, Liv. praef. 1: officiunt laetis frugibus herbae,
hurt by shutting off light and moisture, Verg. G. 1, 69:lactucae officiunt claritati oculorum,
Plin. 20, 7, 26, § 68.—With quominus:nec vero Isocrati, quominus haberetur summus orator, offecit, quod, etc.,
Plin. Ep. 6, 29, 6. -
16 prorsum
prorsum (collat. form prōsum, like prosus=prorsus, Plaut. Trin. 5, 2, 6 Ritschl), adv. [pro-versum].I.Forwards ( poet.):II.neque prorsum iniit,
Plaut. Cist. 4, 2, 32:cursari rursum prorsum,
to and fro, Ter. Hec. 3, 1, 35.—Straight on, right onwards, directly (ante-class.):B.simulato, quasi eas prorsum in navem,
Plaut. Pers. 4, 5, 5; id. Mil. 4, 4, 56 Ritschl.—Trop., straightforwards, without ceremony, i. e. wholly, absolutely, at all (ante- and post-class.):prorsum perit,
Plaut. Curc. 5, 3, 3: prorsum quodcumque videbat fecisse, Cato ap. Charis. p. 189 P.:praedones prorsum parcunt nemini, Plaut. ib.: prorsum credebam nemini,
id. Pers. 4, 3, 8:prorsum nihil intellego,
Ter. Heaut. 4, 5, 28; cf. id. Eun. 2, 3, 41:irritatus,
Gell. 17, 3, 3. -
17 qua
quā, adv. [ abl. fem. from qui], on which side, at or in which place, in what direction, where, by what way (class.).I.Lit., of place:II.orasque Italicas omnis, quā adgreditur mare, sumus circumvecti,
Plaut. Men. 2, 1, 12:fumus si quā exit foras,
id. Aul. 2, 4, 22:jubet persequi, si quā queat reperire quae sustulerit,
id. Cist. 1, 3, 35: regna mihi liquit Pelops, quā ponto ab Helles urgetur Isthmos, Poët. ap. Sen. Ep. 80, 7; cf. Cic. Or. 49, 163:ad omnes introitus, quā adiri poterat,
id. Caecin. 8, 21:quo loco depulsus, Caecina, quā potuit, profectus est,
id. ib. 8, 22:sum e proximo vicini fundo dejectus, quā adibam ad istum fundum,
id. ib. 29, 82:in templum ipse nescio quā ascendit,
id. Phil. 3, 8, 20:eādem, quā ceteri, fugere noluit,
id. Div. 1, 54, 123:quā se parens persequeretur,
id. Imp. Pomp. 9, 22:arx Athenarum, quā ad meridiem vergit,
Nep. Cim. 2, 5:reliquum spatium, quā flumen intermittit,
Caes. B. G. 1, 38:plurima quā silva est,
Ov. M. 14, 361:complentur moenia ac tecta, quāque longissime prospectari poterat,
i. e. as far as the eye could reach, Tac. A. 3, 1; Verg. A. 2, 753:quā te ducit via, dirige gressum,
id. ib. 1, 401;12, 507: oras, quā medius liquor Secernit Europen ab Afro,
Hor. C. 3, 3, 46; 3, 30, 10; Ov. M. 1, 187:vagari, quā velit,
wherever, wheresoever, as far as, Cic. de Or. 1, 16, 70:omnia, quā visus erat, constrata telis, armis,
Sall. J. 101, 11; cf. Ov. M. 1, 241:quā murum ducturi erant,
Liv. 1, 44; 4, 17; 5, 43:quā modo simulato metu cesserant, eā in veram fugam effusi,
id. 6, 24, 11.— Rarely with antecedent in plur.:ad omnes introitus quā adire poterat,
Cic. Caecin. 8, 21:vias relaxat, veniat quā sucus in herbas,
Verg. G. 1, 90:viae, quā,
id. A. 5, 590:duae erant viae, quā, etc.,
Nep. Eum. 8, 4. —Transf.A.Partit.: quā... quā, partly... partly; as well... as; both... and:B.mores rapere properant, quā sacrum, quā publicum,
Plaut. Trin. 4, 3, 39:qui consectare quā maris quā feminas,
id. Mil. 4, 2, 20; 4, 9, 15:ut si sunt quā suis quisque quā totius ordinis viribus,
Liv. 2, 35, 4:omnia convestivit hederā, quā basim villae, quā intercolumnia,
Cic. Q. Fr. 3, 1, 2, § 5:quā dominus, quā advocati,
id. Att. 2, 19, 3; 9, 12, 1:quā de Buthrotiis, quā de Bruto,
id. ib. 15, 18, 2:quā falsa, quā vera,
Liv. 2, 45 et saep.:quā feminae, quā viri,
Plin. Ep. 6, 33, 4.—As far as, in so far as (mostly post - Aug.):C.statui non ultra attingere externa, nisi quā Romanis cohaerent rebus,
Liv. 39, 48:Aegyptii ignem vocant masculum, quā ardet flamma, et feminam, quā lucet innoxius tactu,
Sen. Q. N. 3, 12, 2:assumere in causam naturas eorum, quā competent, aut mitigare, quā repugnabunt, oportebit,
Quint. 4, 1, 17; Tac. A. 6, 10; cf.:in praesentia non quā filius alicujus, sed quā homo, aestimatur,
Dig. 35, 2, 63.—In what manner, how, by what method; to what degree or extent:quominus ei liceat eādem illā facultate et copiā vagari, quā velit,
Cic. de Or. 1, 16, 70:numquid tute prospexti tibi, Quid fieret? quā fieret?
Ter. Ad. 4, 5, 56 (id est: quā ratione, quo modo fieret, Don.); cf. id. ib. 4, 4, 18:quā facere id possis, nostram nunc accipe mentem,
Verg. A. 1,676:coëant in foedera dextrae, Quā datur,
Verg. A. 11, 293 Forbig. ad loc.: ante praedico, M. Antonium delectus, quā possit, habiturum, in whatever manner, Cic. Phil. 6, 3, 5:veterem tutare sodalem, Quā licet,
Ov. P. 2, 4, 33:quā licet et possum, luctor celare furorem,
id. H. 15 (16), 235:quā populus laboret,
Hor. C. 3, 8, 25. -
18 utrum
ū̆trum, adv. [uter].I.Introducing an alternative question (direct or indirect), with an beginning the second clause (v. an); in Engl. represented in direct questions simply by the tone of voice, and in indirect questions by whether.A.In a direct interrogation.1.With ne,(α).Attached to the emphatic word of the first clause:(β).utrum tu masne an femina es?
Plaut. Rud. 1, 2, 16: Ba. Simulato me amare. Pi. Utrum ego istoc jocon' assimulem, an serio, id. Bacch. 1, 1, 42:utrum studione id sibi habet an laudi putat Fore?
Ter. Ad. 3, 3, 28:utrum igitur tandem perspicuisne dubia aperiuntur an dubiis perspicua tolluntur?
Cic. Fin. 4, 24, 67:utrum censes illum tuamne de se orationem libentius auditurum fuisse an meam?
id. ib. 2, 19, 60.—With ne attached to utrum, utrumne... an ( poet. and post-Aug.): utrumne jussi persequemur otium... An hunc laborem, etc. Hor. Epod. 1, 7:(γ).utrumne salvum eum nolet orator, an? etc.,
Quint. 12, 1, 40:utrumne igitur ego sum, Domiti, exemplo gravis an tu, qui, etc.,
Plin. 17, 1, 1, § 4.—With ne repeated in place of an (very rare): sed utrum terraene motus, sonitusne inferum Pervasit auris? Att. ap. Prisc. 6, p. 680 P. (Trag. Rel. v. 479 Rib.).—2.Without ne, utrum... an (class.):B.utrum pro ancillā me habes, an pro filiā?
Plaut. Pers. 3, 1, 13:utrum hac me feriam, an ab laevā, latus?
id. Cist. 3, 13:sed utrum nunc tu coelibem ted esse mavis liberum, an maritum servom, etc.,
id. Cas. 2, 4, 11:utrum pro dimidiā parte, an pro totā societate? Utrum pro me an pro me et pro te?
Cic. Rosc. Com. 11, 32:utrum ea vestra an nostra culpa est?
id. Ac. 2, 29, 95; id. Tusc. 1, 25, 61.—In an indirect interrogation.1.With ne attached,(α).To the emphatic word of the first clause: sed utrum strictimne attonsurum dicam esse an per pectinem Nescio, Plaut. Capt. 2, 1, 18:(β).videndum'st primum utrum eae velintne an non velint,
id. Most. 3, 1, 151:cum animo depugnat suo, Utrum itane esse ma. velit... an ita potius,
id. Trin. 2, 2, 26; id. Ps. 2, 4, 19; id. Bacch. 3, 4, 1: de istac rogas Virgine? Py. Ita, utrum praedicemne an taceam? Ter. Eun. 4, 4, 53:ea res nunc in discrimine versatur, utrum possitne se parsimonia defendere, an, etc.,
Cic. Quint. 30, 92:videamus, utrum ea fortuitane sint an eo statu, quo, etc.,
id. N. D. 2, 34, 87; id. Phil. 2, 12, 30; cf.:est... illa distinctio, utrum... an... et utrum illudne... an, etc.,
id. Tusc. 4, 27, 59.—With ne attached to utrum; utrumne... an ( poet. and post-Aug.):(γ).nec quidquam differre utrumne in pulvere... ludas opus, an meretricis amore Sollicitus plores,
Hor. S. 2, 3, 251:utrumne Divitiis homines an sint virtute beati,
id. ib. 2, 6, 73:in eo plures dissenserunt, utrumne hae partes essent rhetorices, an ejusdem opera, an elementa,
Quint. 3, 3, 13:Dareus dubitaverat utrumne circa Mesopotamiam subsisteret, an interiora regna sui peteret,
Curt. 4, 9, 1; Col. 11, 1, 50; Suet. Caes. 80; Tac. Or. 37.—With ne attached to an; utrum... anne:2.me jussit percontarier utrum aurum reddat anne eat secum simul,
Plaut. Bacch. 4, 1, 4:est quaerendumque utrum una species sit earum anne plures,
Cic. Or. 61, 206:id autem utrum illi sentiant anne simulent, tu intelleges,
id. Att. 12, 51, 2; cf. uter, I. B. 4, fin. —Without ne:3.quid tu, malum, curas, Utrum crudum an coctum edim,
Plaut. Aul. 3, 2, 16:facite indicium, utrum hac an illac iter institerit,
id. Cist. 4, 2, 11:utrum stultitiā facere ego hunc an malitiā Dicam, incertus sum,
Ter. Phorm. 4, 3, 54:id utrum Romano more locutus sit, an, quomodo Stoici dicunt, postea videro,
Cic. Fam. 7, 16, 3:permultum interest, utrum perturbatione aliquā animi, an consulto fiat injuria,
id. Off. 1, 8, 27:quid interest utrum hoc feceris, an, etc.,
id. Verr. 2, 3, 75, § 174; id. Rosc. Com. 3, 9:multum interest, utrum laus imminuatur, an salus deseratur,
id. Fam. 1, 7, 8: quomodo transierit, utrum rate an piscatorio navigio, nemo sciebat, Cael. ap. Quint. 6, 3, 41; Varr. R. R. 1, 2, 8; Cat. 17, 21.—With necne (rarely ne) in place of the second clause with an; utrum... necne, whether... or not:II.jam dudum ego erro, qui quaeram, utrum emeris necne,
Cic. Verr. 2, 4, 16, § 35:di utrum sint necne sint quaeritur,
id. N. D. 3, 7, 17:utrum proelium committi ex usu esset necne,
Caes. B. G. 1, 50: deliberent, utrum traiciant legiones necne... et Brutum arcessant necne, et mihi stipendium dent an decernant, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 26; Liv. 39, 48, 2.—So, utrum... ne:cum interrogaretur, utrum pluris patrem matremne faceret? matrem inquit,
Nep. Iphic. 3, 4.—Introducing a disjunctive question with more than two members, with an beginning each clause after the first.A.A direct question:B.utrum hoc tu parum commeministi, an ego non satis intellexi, an mutasti sententiam?
Cic. Att. 9, 2:utrum hoc signum cupiditatis tuae an tropaeum necessitudinis an amoris indicium esse voluisti?
id. Verr. 2, 2, 47, § 115; 2, 3, 36, § 83:utrum hostem an vos an fortunam utriusque populi ignoratis?
Liv. 21, 10, 6; 6, 7, 3:utrum major... an majores... an aetas... an cum Karthaginiensi, etc.,
id. 28, 43, 12.—An indirect question:III.in quo (convivio) nemo potest dicere utrum ille plus biberit an vomuerit an effuderit,
Cic. Pis. 10, 22:utrum admonitus an temptatus an sine duce ullo... nescio,
id. Verr. 2, 1, 41, § 105.—Introducing a single question without an expressed alternative (cf. the similar use of an).a.In a direct interrogation:b.utrum enim in clarissimis est civibus is, quem judicatum hic duxit Hermippus?
Cic. Fl. 19, 45:utrum igitur hactenus satis est?
id. Top. 4, 25:utrum majores vestri omnium magnarum rerum et principia exorti ab diis sunt et finem eum statuerunt?
Liv. 45, 39, 10.—In an indirect interrogation:neque utrum ex hoc saltu damni salvum scio eliciam foras,
Plaut. Men. 5, 6, 30:an hoc dicere audebis, utrum de te aratores, utrum denique Siculi universi bene existiment, ad rem id non pertinere?
Cic. Verr. 2, 2, 69, § 167: [p. 1949] Nep. Eum. 6, 1.—With the interrog. particle nam:cum percontatus esset, utrumnam Patris universa classis in portu stare posset,
Liv. 37, 17, 10 dub. Weissenb. ad loc. (Hertz and Madv. possetne).
См. также в других словарях:
simulato — agg. [part. pass. di simulare ]. 1. [che imita il vero o che si vuol far passare per vero: una tranquillità s. ] ▶◀ falso, finto, mendace, menzognero, mistificatorio, (lett.) simulatorio. ◀▶ autentico, effettivo, reale, schietto, vero. 2. (tecnol … Enciclopedia Italiana
simulato — si·mu·là·to p.pass., agg. 1. p.pass. → simulare, simularsi 2. agg. CO che non risponde a verità o sincerità, finto: affetto simulato, dolore simulato Sinonimi: falso, finto. Contrari: autentico, 1reale, 1sincero, vero. 3. agg. CO TS tecn. di… … Dizionario italiano
simulato — pl.m. simulati sing.f. simulata pl.f. simulate … Dizionario dei sinonimi e contrari
simulato — part. pass. di simulare; anche agg. falso, finto, fittizio, menzognero, ostentato, insincero □ mascherato, dissimulato CONTR. vero, verace (lett.), autentico, sincero … Sinonimi e Contrari. Terza edizione
RAPINA — furtum impudenter ac vi factum, IC. definitur cuius actio simul rem et poenam persequebatur, Iustinian. Quamobrem formula erat: Aio maevium vi vestem mihi eripuisse, atque, eius rei nomine, eum quadruplum mihi dare oportere. Ioh. Rosin. Antipq.… … Hofmann J. Lexicon universale
dissimulato — dis·si·mu·là·to p.pass., agg. 1. p.pass. → dissimulare, dissimularsi 2. agg. CO nascosto, simulato: mal dissimulato stupore Sinonimi: celato, mascherato, simulato. Contrari: 2manifesto, palese … Dizionario italiano
falso — fàl·so agg., avv., s.m. FO I. agg. I 1a. non vero; che non corrisponde alla realtà, alla verità; sbagliato, erroneo: una notizia, un affermazione, un opinione, un interpretazione falsa; un indizio, un sospetto falso; farsi un falso concetto di… … Dizionario italiano
finto — fìn·to p.pass., agg. 1. p.pass. → fingere, fingersi 2a. agg. FO non vero, falso: usare un nome finto, avere un finto passaporto italiano; quel quadro è un finto Renoir; porta, finestra finta, dipinta sul muro Sinonimi: falso, fasullo, fittizio,… … Dizionario italiano
posticcio — po·stìc·cio agg., s.m. 1. agg. CO aggiunto dopo, applicato ad arte per sostituire qcs. che manca; finto, artificiale: dente posticcio, baffi posticci, ciglia posticce | estens., che è slegato da quanto lo precede: lo spettacolo aveva un finale… … Dizionario italiano
Forlì — For the municipality in Molise, see Forlì del Sannio. For the infantry division, see 36 Mountain Infantry Division Forlì. Forlì Comune Comune di Forlì … Wikipedia
ACCIUS — I. ACCIUS Pisauriensis, cuius accusationi Cicer. pro Cluentio respondit, quemque in Oratore suo inter claros Oratores refert: fuit alius Accius Navius, vel Naevius, cuius idem Cicer. in Divinat. meminit. Vide Actius. II. ACCIUS tragaediographus,… … Hofmann J. Lexicon universale