(rzucenie)

См. также в других словарях:

• ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… …   Słownik frazeologiczny

• lu — 1. «wyraz naśladujący odgłos chluśnięcia wodą, gwałtownego wylania się wody» 2. posp. «wyraz określający uderzenie, rzadziej rzucenie czegoś albo czymś» Uniosłem lagę i lu go przez łeb. 3. posp. «wyraz oznaczający raptowny początek jakiejś… …   Słownik języka polskiego

• o — I 1. «litera oznaczająca samogłoskę o» ∆ O kreskowane «litera ó oznaczająca brzmienie u, stosowana przede wszystkim w wypadkach, gdy samogłoska ta wymienia się z o, np. wóz wozy» 2. «samogłoska ustna wymawiana przy niewielkim wzniesieniu tylnej… …   Słownik języka polskiego

• posiew — m IV, D. u, Ms. posiewwie; lm M. y 1. rzad. «rzucenie nasion roślin w glebę w celu uzyskania z nich plonu, siew; także: to, co zostało zasiane; zasiew» 2. biol. «przenoszenie na pożywki określonych drobnoustrojów w celach naukowo badawczych lub… …   Słownik języka polskiego

• wyrzut — m IV, D. u, Ms. wyrzutucie; lm M. y 1. «żal, pretensja o coś; wymówka, zarzut, karcąca uwaga» Bolesny, gorzki, niemy wyrzut. Spojrzenie pełne wyrzutu. Powiedzieć coś z wyrzutem. Robić, czynić komuś, sobie wyrzuty (za coś). ◊ Wyrzuty sumienia… …   Słownik języka polskiego

• zagranie — n I 1. rzecz. od zagrać. 2. lm D. zagranieań «w grze sportowej: rzucenie, odbicie, podanie piłki itp. zwłaszcza mające znaczenie taktyczne lub strategiczne» Ostre, skuteczne, defensywne zagranie. 3. lm D. zagranieań pot. «sposób postępowania… …   Słownik języka polskiego

• zamierzać — ndk I, zamierzaćam, zamierzaćasz, zamierzaćają, zamierzaćaj, zamierzaćał, zamierzaćany rzad. zamierzyć dk VIb, zamierzaćrzę, zamierzaćrzysz, zamierzaćmierz, zamierzaćrzył, zamierzaćrzony «mieć zamiar, snuć plany, projekty; planować, projektować,… …   Słownik języka polskiego

• zaprószyć — dk VIb, zaprószyćszę, zaprószyćszysz, zaprószyćprósz, zaprószyćszył, zaprószyćszony rzad. zaprószać ndk I, zaprószyćam, zaprószyćasz, zaprószyćają, zaprószyćaj, zaprószyćał, zaprószyćany «o pyle, kurzu: dostać się gdzieś, zanieczyścić coś;… …   Słownik języka polskiego

• robinsonada — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. robinsonadaadzie {{/stl 8}}{{stl 7}} podróż, wyprawa podjęta w poszukiwaniu przygód; życie w surowych, prymitywnych warunkach <od imienia bohatera powieści> {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rzut — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. rzucie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} spowodowanie szybkim ruchem poruszania się czegoś w powietrzu; rzucenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rzut piłką, granatem. Celny rzut.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień