-
1 przyrzec
przyrze|c\przyrzecknę, \przyrzecknie, \przyrzecknij, \przyrzeckł, \przyrzecczony сов. обещать, пообещать;\przyrzec poprawę обещать исправиться (стать лучше)
+ obiecać, zapewnić* * *przyrzeknę, przyrzeknie, przyrzeknij, przyrzekł, przyrzeczony сов.обеща́ть, пообеща́тьprzyrzec poprawę — обеща́ть испра́виться (стать лу́чше)
Syn: -
2 przyrzec
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przyrzec
-
3 przyrzec*
przyrzec* pf →LINK="przyrzekać" przyrzekać -
4 przyrzec
-
5 przyrzec
vt pf -
6 przyrzec
пообіцяти, обіцяти -
7 przyrzeć się
= przygłądać się -
8 przyrzekać
impf ⇒ przyrzec* * *-am, -asz, przyrzec; perf; vtprzyrzekać coś komuś — to promise sth to sb, to promise sb sth
przyrzekł, że to zrobi — he promised to do it lub that he would do it
* * *ipf.promise, make a promise.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przyrzekać
-
9 obiecać
глаг.• обещать• пообещать• сулить* * *obieca|ć\obiecaćny сов. (по)обещать;● \obiecać sobie coś дать себе обещание ((по)обещать себе) сделать что-л.+* * *obiecany сов.(по)обеща́тьSyn: -
10 przyobiecać
глаг.• пообещать* * *przyobieca|ć\przyobiecaćny сов. пообещать, посулить+przyrzec, obiecać
* * *przyobiecany сов.пообеща́ть, посули́тьSyn: -
11 promise
['prɔmɪs] 1. n 2. viprzyrzekać (przyrzec perf), obiecywać (obiecać perf)3. vtto promise sb sth, promise sth to sb — przyrzekać (przyrzec perf) or obiecywać (obiecać perf) coś komuś
to promise (sb) to do sth — obiecywać (obiecać perf) (komuś) coś zrobić
to promise (sb) that … — dawać (dać perf) (komuś) słowo, że …
to make a promise — składać (złożyć perf) obietnicę
to break a promise — łamać (złamać perf) obietnicę
to keep a promise — dotrzymywać (dotrzymać perf) obietnicy
* * *['promis] 1. verb1) (to say, or give one's word (that one will, or will not, do something etc): I promise (that) I won't be late; I promise not to be late; I won't be late, I promise (you)!) przyrzekać2) (to say or give one's assurance that one will give: He promised me a new dress.) obiecywać3) (to show signs of future events or developments: This situation promises well for the future.) zapowiadać (się)2. noun1) (something promised: He made a promise; I'll go with you - that's a promise!) obietnica2) (a sign of future success: She shows great promise in her work.) (dobre) rokowania, zapowiedź powodzenia• -
12 poprawa
-wy, -wy; dat sg - wie; f* * *f.1. (= polepszenie) improvement; (= poprawienie czegoś, się) betterment; (= zmiana na lepsze) change for the better; nieznaczna/odczuwalna poprawa small/significant improvement; przyrzec poprawę ( lepsze zachowanie) promise to behave better; ( w nauce) promise to study harder.2. (= polepszenie stanu zdrowia) improvement, recovery; u chorego nastąpiła poprawa the patient is recovering l. shows improvement.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > poprawa
-
13 solennie
adv. grad. 1. książk. (uroczyście) [obiecać, przyrzec, obchodzić] solemnly 2. żart. [ośmieszyć się, przegrać] thoroughly* * *adv(przyrzekać, zapewniać) solemnly* * *adv.solemnly, earnestly; obiecać solennie give a solemn promise.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > solennie
-
14 обещать
глаг.• obiecać• obiecywać• przyobiecywać• przyrzekać* * *obiecywać, przyobiecywać, przyrzec, przyrzekać, rokować -
15 пообещать
глаг.• obiecać• obiecywać• przyobiecać• przyrzekać* * *obiecać, przyobiecać, przyrzec -
16 pledge
[plɛdʒ] 1. nprzyrzeczenie nt, zobowiązanie nt2. vtto pledge sb to secrecy — zobowiązywać (zobowiązać perf) kogoś do zachowania tajemnicy
* * *[ple‹] 1. noun1) (a promise: He gave me his pledge.) obietnica2) (something given by a person who is borrowing money etc to the person he has borrowed it from, to be kept until the money etc is returned: He borrowed $20 and left his watch as a pledge.) zastaw3) (a sign or token: They exchanged rings as a pledge of their love.) dowód, znak2. verb1) (to promise: He pledged his support.) obiecywać2) (to give to someone when borrowing money etc: to pledge one's watch.) zastawiać -
17 vow
[vau] 1. n 2. vtto vow that/to do sth — przyrzekać (przyrzec perf) (uroczyście), że/, że się coś zrobi
she took/made a vow to give up smoking — postanowiła uroczyście, że rzuci palenie
* * *1. noun(a solemn promise, especially one made to God: The monks have made/taken a vow of silence; marriage vows.) przysięga2. verb1) (to make a solemn promise (that): He vowed that he would die rather than surrender.) przysięgać2) (to threaten: He vowed revenge on all his enemies.) przysiąc -
18 obiec|ać
pf — obiec|ywać1 impf vt (przyrzec) to promise- obiecać komuś coś to promise sb sth a. sth to sb- obiecać komuś mieszkanie/pieniądze/pracę to promise sb a flat/money/a job- obiecać solennie to promise solemnly- obiecywać pomoc to promise help- obiecano mi pomoc I was promised help- obiecywać poprawę to promise to mend one’s ways- obiecywać cuda (niewidy) to promise the earth przen.- obiecaj mi jedno promise me one thing- nie mogę nic obiecać I can’t promise anything a. make any promises- jedyne, co mogę ci obiecać, to to, że… the only thing I can promise you is that…- obiecana pomoc nie nadeszła the promised help has not arrived- dostałem obiecane zdjęcia/długo obiecywaną podwyżkę I got the photos I was promised/the long-promised rise- obiecałem sobie, że moja noga nigdy więcej tam nie postanie I promised myself never to set foot there again a. (that) I would never set foot there again- obiecali sobie spotkać się za rok they promised (each other) that they would meet in a year- przecież obiecałeś but you promised■ obiecywać gruszki na wierzbie to make empty a. idle promises- wiele obiecywać sobie po czymś to pin one’s hopes very much on sth, to expect a great deal from sth- za wiele sobie obiecujesz po tej znajomości you expect too much from this acquaintance- obiecywać komuś złote góry to promise sb the earth a. the moon- ziemia obiecana promised landThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obiec|ać
-
19 przyrzecze|nie
Ⅰ sv ⇒ przyrzec Ⅱ n pledge- dać komuś przyrzeczenie to make a pledge to sb- złożył przyrzeczenie, że to zrobi he pledged to do it- dotrzymać przyrzeczenia to keep one’s pledge a. promise- złamać przyrzeczenie a. nie dotrzymać przyrzeczenia to break one’s pledge a. promiseThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przyrzecze|nie
-
20 zażegn|ać
pf — zażegn|ywać impf książk. Ⅰ vt (zapobiec) to head off, to prevent [awanturę, konflikt]- zażegnać niebezpieczeństwo to obviate a dangerⅡ zażegnać się — zażegnywać się (przyrzec) to swear- zażegnywał się, że już wiecej tego nie zrobi he swore he wouldn’t do that againThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zażegn|ać
- 1
- 2
См. также в других словарях:
przyrzec — komuś (swoją) rękę zob. ręka 36 … Słownik frazeologiczny
przyrzec — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}przyrzekać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przyrzec — dk Vc, przyrzecrzeknę, przyrzecrzekniesz, przyrzecrzeknij, przyrzecrzekł, przyrzecrzekli, przyrzecrzeczony przyrzekać ndk I, przyrzecam, przyrzecasz, przyrzecają, przyrzecaj, przyrzecał, przyrzecany «zapewnić kogoś, że się coś zrobi, dać… … Słownik języka polskiego
przyrzekać — → przyrzec … Słownik języka polskiego
przyrzekać — Przyrzec komuś (swoją) rękę zob. ręka 36 … Słownik frazeologiczny
ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… … Słownik frazeologiczny
słowo — 1. przestarz. Być (z kimś) po słowie «być (z kimś) zaręczonym»: – Żeni się pan? – Tak, po słowie jesteśmy. I. Newerly, Pamiątka. 2. Chwytać, łapać kogoś za słowa (słówka) «zwracać złośliwie uwagę na formę wypowiedzi, nie na jej treść, dopatrywać… … Słownik frazeologiczny
audiencja — ż I, DCMs. audiencjacji; lm D. audiencjacji (audiencjacyj) «oficjalne posłuchanie udzielone komuś przez osobę na wysokim stanowisku» Audiencja u premiera, u marszałka sejmu. Starać się o audiencję. Udzielić, odmówić komuś audiencji. Wyjednać,… … Słownik języka polskiego
dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… … Słownik języka polskiego
przyobiecać — dk I, przyobiecaćam, przyobiecaćasz, przyobiecaćają, przyobiecaćaj, przyobiecaćał, przyobiecaćany przyobiecywać ndk VIIIa, przyobiecaćcuję, przyobiecaćcujesz, przyobiecaćcuj, przyobiecaćywał, przyobiecaćywany «dać obietnicę, przyrzec coś komuś;… … Słownik języka polskiego
przyrzeczenie — n I 1. rzecz. od przyrzec. 2. lm D. przyrzeczenieczeń «to, co zostało przyrzeczone; obietnica, zapewnienie, ślubowanie» Uroczyste przyrzeczenie. Przyrzeczenie harcerskie. Złożyć, dać komuś przyrzeczenie. Dotrzymać, nie dotrzymać przyrzeczenia.… … Słownik języka polskiego