Перевод: с польского на русский

с русского на польский

(postępować)

  • 1 postępować

    глаг.
    • действовать
    • исходить
    • перейти
    • поступать
    • приступать
    • прогрессировать
    • продвигать
    • продвигаться
    * * *
    postęp|ować
    несов. 1. ступать, шагать (вперёд);
    2. перен. продвигаться, подвигаться (вперёд); прогрессировать;

    praca szybko \postępowaćuje naprzód работа быстро продвигается (вперёд); choroba \postępowaćuje болезнь прогрессирует;

    3. поступать; относиться, обходиться;
    źle \postępować z kimś плохо обходиться с кем-л. (относиться к кому-л.)
    +

    1. kroczyć 3. obchodzić się

    * * *
    несов.
    1) ступа́ть, шага́ть ( вперёд)
    2) перен. продвига́ться, подвига́ться ( вперёд); прогресси́ровать

    praca szybko postępuje naprzód — рабо́та бы́стро продвига́ется ( вперёд)

    choroba postępuje — боле́знь прогресси́рует

    3) поступа́ть; относи́ться, обходи́ться

    źle postępować z kimś — пло́хо обходи́ться с ке́м-л. (относи́ться к кому́-л.)

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > postępować

  • 2 winien postępować

    должен продвигаться

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > winien postępować

  • 3 obchodzić się

    (postępować, posługiwać się) обходиться (обращаться)
    być obchodzonym, omijanym обходиться (страдательная форма к гл. «обходить»)
    kosztować разг. обходиться (стоить)
    zadowalać się, obywać się разг. обходиться (довольствоваться)
    * * *
    несов.
    1) ( wzajemnie) обходи́ть друг дру́га
    2) ( z kim) обходи́ться, обраща́ться, поступа́ть
    3) ( z czym) обходи́ться, обраща́ться с чем, по́льзоваться чем

    nie umie obchodzić się się z bronią — он не уме́ет обраща́ться с ору́жием

    4) обходи́ться, справля́ться
    5) czymś дово́льствоваться, удовлетворя́ться; ср. obejść się
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > obchodzić się

  • 4 widzimisię

    нескл. каприз ♂, прихоть ž;

    postępować według swego \widzimisię поступать как заблагорассудится (по своему усмотрению)

    + kaprys, zachcianka

    * * *
    нескл. с
    капри́з m, при́хоть ż

    postępować według swego widzimisię — поступа́ть как заблагорассу́дится (по своему́ усмотре́нию)

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > widzimisię

  • 5 postąpić

    глаг.
    • действовать
    • поступать
    • поступить
    * * *
    postąp сов.
    1) ступи́ть, шагну́ть ( вперёд)
    2) перен. продви́нуться, подви́нуться ( вперёд)
    3) поступи́ть; отнести́сь, обойти́сь; ср. postępować

    Słownik polsko-rosyjski > postąpić

  • 6 prowadzić się

    несов.
    1) вести́ друг дру́га
    2) вести́ себя́
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > prowadzić się

  • 7 zachowywać się

    несов.
    1) сохраня́ться, сберега́ться
    2) вести́ себя́, поступа́ть; ср. zachować się
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > zachowywać się

  • 8 obchodzić\ się

    несов. 1. (wzajemnie) обходить друг друга;
    2. (z kim) обходиться, обращаться, поступать; 3. (z czym) обходиться, обращаться с чем, пользоваться чем;

    nie umie \obchodzić\ się się z bronią он не умеет обращаться с оружием;

    4. обходиться, справляться;
    5. czymś довольствоваться, удовлетворяться; ср. obejść się
    +

    2. postępować, traktować 3. posługiwać się 4. obywać się 5. poprzestawać

    Słownik polsko-rosyjski > obchodzić\ się

  • 9 postał

    pić, \postałp сов. 1. ступить, шагнуть (вперёд);
    2. перен. продвинуться, подвинуться (вперёд); 3. поступить; отнестись, обойтись; ср. postępować

    Słownik polsko-rosyjski > postał

  • 10 prowadzić\ się

    несов. 1. вести друг друга;
    2. вести себя
    +

    2. zachowywać się, postępować

    Słownik polsko-rosyjski > prowadzić\ się

  • 11 zachowywać\ się

    несов. 1. сохраняться, сберегаться;
    2. вести себя, поступать; ср. zachować się
    +

    2. postępować, sprawować się

    Słownik polsko-rosyjski > zachowywać\ się

См. также в других словарях:

  • postępować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, postępowaćpuję, postępowaćpuje {{/stl 8}}– postąpić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, postępowaćpię, postępowaćpi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} idąc krok za krokiem, posuwać się do… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • postępować — ndk IV, postępowaćpuję, postępowaćpujesz, postępowaćpuj, postępowaćował postąpić dk VIa, postępowaćpię, postępowaćpisz, postępowaćstąp, postępowaćpił 1. «stąpając, krocząc posuwać się naprzód, iść za kimś» Postępować krok w krok za kimś, śladem… …   Słownik języka polskiego

  • postępować — Coś postępuje wielkimi krokami zob. krok 4. Postępuj jak człowiek (jak ludzie) zob. człowiek 14 …   Słownik frazeologiczny

  • postąpić — → postępować …   Słownik języka polskiego

  • droga — 1. Być na dobrej drodze «rozumować, myśleć prawidłowo»: (...) sprawiał wrażenie, że nie obchodzą go rewelacje Jakuba. – Jest pan na dobrej drodze, panie profesorze (...). M. Saramonowicz, Siostra. 2. Być na (dobrej, najlepszej, prostej) drodze do …   Słownik frazeologiczny

  • iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… …   Słownik języka polskiego

  • grać — 1. pot. Co jest grane? «o co chodzi?, co się dzieje?»: – Co jest grane? – pytam bardziej przez uprzejmość niż z zainteresowania. M. Bukowski, Wysłannik. 2. Grać, bawić się (z kimś) w kotka i myszkę, w ciuciubabkę «zwodzić kogoś, postępować… …   Słownik frazeologiczny

  • przykład — m IV, D. u, Ms. przykładadzie; lm M. y 1. «wzór do naśladowania; człowiek, fakt, postępek godne naśladowania» Przykład rodziców. Być dla kogoś przykładem. Stawiać siebie, kogoś za przykład. Iść, robić coś za czyimś przykładem. Przykład idzie z… …   Słownik języka polskiego

  • Polish Army oaths — Polish Armed Forces Branches …   Wikipedia

  • być — ndk jestem, jesteś, są, będę, będziesz, będą, bądź, był I w funkcji samodzielnej «zajmować pewne miejsce w rzeczywistości» 1. «mieć byt, istnieć, żyć» Cichy, jakby go nie było. Pomnik jest do dzisiaj. Nie było cię jeszcze na świecie. Był sobie… …   Słownik języka polskiego

  • droga — ż III, CMs. drodze; lm D. dróg 1. «wydzielony pas ziemi łączący poszczególne miejscowości lub punkty terenu, przystosowany do komunikacji» Droga leśna, polna, wiejska. Droga asfaltowa, brukowana, kamienista. Dobra, zła droga. Droga szeroka, wąska …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»