(dźwięki)

См. также в других словарях:

• Polepione dźwięki — Infobox Album | Name = Polepione dźwięki Type = Album Artist = Fisz Background = Released = 2000 Recorded = Genre = Hip Hop Length = 51:30 Label = Asfalt Records Producer = DJ M.A.D. (Emade) Reviews = Last album = This album = Polepione dźwięki… …   Wikipedia

• Fisz — Infobox musical artist Name = Fisz Birth name = Bartosz Waglewski Alias = Fisz Born = birth date and age|1978|03|19 Origin = Warszawa, Poland Instrument = Vocals Genre = Hip hop/Rap/Alternative rock Occupation = Rapper Years active = 1999 –… …   Wikipedia

• muzyka — ż III, CMs. muzykayce 1. blm «dziedzina sztuki, której tworzywem artystycznym są dźwięki zorganizowane w kompozycyjną całość; utwory, melodie wykonywane na instrumentach lub przez głos ludzki; komponowanie, granie, śpiewanie» Muzyka poważna,… …   Słownik języka polskiego

• bulgotać — ndk IX, bulgotaćocze (oce), bulgotaćał 1. «o płynach: wydawać dźwięki towarzyszące wrzeniu, przelewaniu, laniu się» Rzeka bulgocze. Woda bulgocze w czajniku. Deszcz bulgotał w rynnach. 2. «o istotach żywych: wydawać dźwięki podobne do bulgotu… …   Słownik języka polskiego

• dźwięk — m III, D. u, N. dźwiękkiem; lm M. i 1. «wszelkie wrażenie słuchowe będące reakcją na bodziec zewnętrzny; brzmienie czegokolwiek; głos, szmer, hałas, zgrzyt, stuk» Dźwięki mazurka, walca. Dźwięk dzwonka, fletu, cymbałów. Maszerować przy dźwiękach… …   Słownik języka polskiego

• enharmoniczny — przym. od enharmonia Wieloznaczność enharmoniczna dźwięku. Przemiana, przejście enharmoniczne. ∆ Dźwięki enharmoniczne «w systemie równomiernie temperowanym: dźwięki posiadające tę samą wysokość brzmienia przy zastosowaniu różnej nazwy i pisowni …   Słownik języka polskiego

• gdakać — ndk IX, gdaczę, gdaczesz, gdacz, gdakał, rzad. ndk I, gdakaćam, gdakaćasz, gdakaćają, gdakaćaj gdaknąć dk Va, gdakaćnę, gdakaćniesz, gdakaćnij, gdakaćnął, gdakaćnęła, gdakaćnęli, gdakaćnąwszy 1. «o kurze (rzadko o innych ptakach): wydawać głośne… …   Słownik języka polskiego

• gulgotać — ndk IX, gulgotaćocze a. gulgotaćoce, gulgotaćał «o przelewającym się lub gotującym płynie: wydawać charakterystyczne dźwięki; o niektórych ptakach: wydawać charakterystyczne dźwięki zbliżone do odgłosu gotującego się płynu; bulgotać» Zupa w… …   Słownik języka polskiego

• harfa — ż IV, CMs. harfafie; lm D. harf 1. «instrument strunowy, szarpany, o strunach rozpiętych na trójkątnej ramie; znany już w starożytności» Harfa pedałowa. Utwór solowy na harfę. Grać na harfie. ∆ Harfa eolska a. Eola a) mit. gr. «harfa boga wiatrów …   Słownik języka polskiego

• jęczeć — ndk VIIb, jęczećczę, jęczećczysz, jęcz, jęczećczał, jęczećczeli jęknąć dk Va, jęczećnę, jęczećniesz, jęczećnij, jęczećnął, jęczećnęła, jęczećnęli, jęczećnąwszy 1. «wydawać przeciągłe żałosne dźwięki pod wpływem bólu, cierpienia; wydawać jęki»… …   Słownik języka polskiego

• rejestrować — ndk IV, rejestrowaćruję, rejestrowaćrujesz, rejestrowaćruj, rejestrowaćował, rejestrowaćowany 1. «wciągać, wpisywać do rejestru, umieszczać na liście; prowadzić rejestr; spisywać, notować, zapisywać» Rejestrować chorych zgłaszających się do… …   Słownik języka polskiego