Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

(con+infinito)

  • 1 di

    di
    di [di] <d', del, dello, dell', della, dei, degli, delle>
      preposizione
     1 (specificazione) von +dativo , für +accusativo , zu +dativo; (riferito a materia) aus +dativo; (possessivo) von +dativo; una donna di trent'anni eine dreißigjährige Frau; un litro di latte ein Liter Milch; la città di Torino die Stadt Turin; il mese di gennaio der Monat Januar
     2 (causa) vor +dativo; gridare di gioia vor Freude schreien
     3 (modo, mezzo) mit +dativo; venire di corsa schnell kommen, angerannt kommen
     4 (fine, scopo) zu +dativo , für +accusativo
     5 (origine) aus +dativo , von +dativo; cittadino di Torino Einwohner Maskulin von Turin; essere di Trieste aus Triest sein
     6 (moto da luogo) von +dativo , aus +dativo
     7 (tempo) bei +dativo , in +dativo , an +dativo; alzarsi di mattina morgens aufstehen; d'estate im Sommer; di giorno tagsüber, bei Tag(e), untertags austriaco; di sera abends, am Abend
     8 (paragone) als
     9 (partitivo) vorrei del pane ich möchte (etwas) Brot
     10 (con infinito) mi sembra di capire ich glaube, ich verstehe; tentare di fuggire zu fliehen versuchen
     11 (loc): non c'è di meglio es gibt nichts Besseres; invece di lui an seiner Stelle; dopoprima di me nachvor mir

    Dizionario italiano-tedesco > di

  • 2 mettere

    mettere
    mettere ['mettere] <metto, misi, messo>
     verbo transitivo
     1 (collocare, apporre) setzen; (in piedi) stellen; (orizzontalmente) legen; mettere a confronto gegenüberstellen, vergleichen; mettere ai voti zur Abstimmung bringen; mettere al mondo zur Welt bringen; figurato in die Welt setzen; mettere in chiaro klar stellen; mettere in funzione in Betrieb setzen; mettere in giro in Umlauf bringen; mettere in pericolo in Gefahr bringen; mettere qualcuno in libertà jdm die Freiheit geben; mettere su (fondare) gründen; (organizzare) einrichten, aufbauen; (aprire) eröffnen; (familiare: mettere a cuocere) aufsetzen
     2 (ficcare) (hinein)stecken; mettere dentro (infilare) hineinstecken familiare (figurato: imprigionare) einlochen
     3 (applicare) (auf)kleben; (appendere) (auf)hängen
     4 (familiare: installare) installieren; elettricità legen
     5 (infondere) machen; (discordia) säen; (provocare) verursachen, auslösen; mettere paura a qualcuno jdm Angst einjagen
     6 (indossare) anziehen, tragen; (cappello) aufsetzen
     7 (imporre) auferlegen
     8 (ridurre) umsetzen, machen zu; mettere in pratica in die Tat umsetzen
     9 (sviluppare) bekommen; (radici) ansetzen; mettere i denti Zähne bekommen; mettere le radici Wurzeln ansetzen; figurato Wurzeln schlagen
     10 (alloggiare) unterbringen
     11 (depositare) deponieren
     12 (puntare) (ein)setzen
     13 (familiare: far pagare) zahlen lassen
     14 (loc): mettercela tutta alles daran setzen; mettere bocca d(a)reinreden, sich einmischen
     II verbo intransitivo
     1 (sboccare) münden
     2 (germogliare) keimen, treiben
     3 (supporre) annehmen; mettiamo che... congiuntivo nehmen wir an, dass...
     III verbo riflessivo
    -rsi
     1 (collocarsi) sich stellen; (sedersi) sich setzen; (sdraiarsi) sich legen; mettere-rsi a... infinito anfangen zu... infinito beginnen zu... infinito ; mettere-rsi a sedere sich (hin)setzen; mettere-rsi a proprio agio es sich bequem machen
     2 (cacciarsi) sich bringen, sich stürzen
     3 (indossare) (sich) anziehen; (cappello) (sich) aufsetzen
     4 (unirsi) sich vereinigen, sich zusammentun; mettere-rsi con qualcuno (associarsi) sich mit jemandem vereinigen; (avere una relazione amorosa) mit jemandem gehen; mettere-rsi in contatto con qualcuno sich mit jemandem in Verbindung setzen

    Dizionario italiano-tedesco > mettere

  • 3 toccare

    toccare
    toccare [tok'ka:re]
     verbo transitivo avere
     1 (sentire con la mano) berühren, anfassen; toccare con mano figurato mit Händen greifen
     2 figurato berühren; (cibo) anrühren
     3 (tasto) drücken
     4 (giungere) erreichen; toccare terra landen; toccare la sessantina an die Sechzig sein
     5 (argomento) streifen
     6 (naut:porto) anlaufen
     7 (commuovere) rühren, ergreifen
     8 (riguardare) betreffen, angehen; la cosa mi tocca da vicino das geht mich direkt an
     II verbo intransitivo essere
     1 (accadere) zustoßen, widerfahren
     2 (essere obbligato) obliegen linguaggio elevato; mi tocca... infinito ich muss... infinito
     3 (spettare) zustehen; tocca a mete ich bindu bist an der Reihe; a chi tocca tocca wer dran ist, ist dran

    Dizionario italiano-tedesco > toccare

  • 4 tanto

    tanto
    tanto ['tanto]
      avverbio
     1 (molto) sehr; (con verbo) viel; ti ringrazio tanto ich danke dir vielmals
     2 (assai) so (sehr); tanto e poi tanto sehr viel; né tanto né quanto nicht im Geringsten, ganz und gar nicht
     3 (così) so (viel); fu tanto sciocco da crederlo er war so dumm es zu glauben
     4 (altrettanto) so viel; tanto... quanto... so viel... wie...
     5 (temporale) da tanto seit langem; di tanto in tanto von Zeit zu Zeit; ogni tanto ab und zu; una volta tanto (für) das eine Mal
     6 (loc): tanto meno um so weniger; tanto meglio um so besser; tanto per cambiare zur Abwechslung; tanto per far qualcosa nur um etwas zu tun; tanto è lo stesso es kommt auf dasselbe heraus; tanto vale che tu rimanga es ist besser, wenn du bleibst
    ————————
    tanto
    tanto , -a
     aggettivo
     1 (così molto) so viel, so sehr; figurato so groß, so weit; tanto... che... indicativo , tanto... da... infinito (so)viel..., dass...; (in senso astratto) so (groß)..., dass...
     2 (inero così grande) so viel; tanto-e volte so oft
     3 (molto) viel; tanto-i saluti viele Grüße; tanto-e grazie vielen Dank
     4 (in funzione correlativa) (genau)so viel, (genau)so sehr; tanto... quanto... genauso viel... wie, so... wie...
     5 (loc): con tanto d'occhi figurato mit (so) großen Augen
     II pronome
     1 (così molto) so viel; quel tanto che basta so viel, dass es reicht
     2 (molto) viel
     3 plurale (molte persone) viele

    Dizionario italiano-tedesco > tanto

  • 5 corripio

    cor-ripio, ripuī, reptum, ere (con u. rapio), I) anpacken, derb anfassen, in Haft, Eile ergreifen, 1) eig.: a) übh.: α) v. leb. Wesen: ferrum (Schwert), Verg.: magnam hastam, Verg.: arma, Vell.: arma adversus exteros pro libertate, Flor.: sacram effigiem, Verg. – Cacum corripit in nodum complexus (Alcides), Verg.: quas (volucres) corripuit serpens, Ov.: correptam Graeco verbo monuit, packt sie (an der Hand) und usw., Tac.: lora manu, Ov.: singulos manu, Curt.: manu arma virumque (v. Elefanten), Curt.: caput alcis morsu, Plin.: aurem alcis morsu, Val. Max.: sinistrā c. alqm dextrāque ferire bis pugione, Auct. b. Alex. – c. ambustum torrem ab ara, Verg. – β) von lebl. Subjj., ergreifen, v. Feuer, postquam ignis (rogi) corpus eius corripuit, Val. Max.: ignis inferiora aliquando corripit, Sen.: ignes terrā editi villas arva vicos passim corripiebant, Tac.: ipsas ignes corripuere casas, Ov.: quae (flamma) plurima vento corripuit tabulas, Verg.: correpti flammā alii sunt, alii ambusti afflatu vaporis (Gluthauch), Liv.: improviso igne correptae naves conflagraverunt, Macr.: turbine caelesti subito correptus et igni (Blitze), Verg. – vom Wasser, quod flumen, ubi appositae crepidinis fastigium excesserit, urbis tecta corriperet, nisi essent specus lacusque, qui exciperent, Curt. – b) auf- u. zusammenraffen, α) wegnehmend, αα) im guten Sinne, omnes suas res, Auct. b. Alex.: naves, quae forte paratae (sunt), Verg. – ββ) im üblen Sinne, einer Sache sich bemeistern, etw. in Beschlag nehmen,summa cum licentia naves, Val. Max. – u. eine Pers. zur Gefangennahme, zur Haft aufgreifen, überfallen, aufheben, iis, qui longius a castris processerant, correptis, Caes.: ipsi (magi) corripiuntur a pluribus, Iustin.: quos corripi atque interfici iussit, Caes.: hominem corripi ac suspendi in oleastro iussit, Cic. – β) erhebend aufraffen, eilends erheben, corpus de terra, Lucr., e stratis, Verg., ex somno, Lucr. – c. se, sich eilends aufmachen (s. Ruhnk. Ter. Hec. 3, 3, 5. Heinse Verg. Aen. 6, 472), absol., corripuit se repente et abiit, Plaut.: tandem corripuit sese, atque inimica refugit in nemus umbriferum, Verg. – m. Ang. von wo? od. wohin? c. se inde, sich eilends fortmachen, Ter.: se intro, sich hurtig hineinbegeben, hurtig eintreten, Ter.: se ad filiam, Plaut.

    2) übtr.: a) ein Besitztum zusammenraffen, an sich raffen od. reißen, etw. in Beschlag nehmen, erpressen, einer Sache sich bemächtigen, pecuniam, Cic.: pecunias, Cic. u. Tac.: aliena, Plin. ep.: bona vivorum et mortuorum usque quaeque, Suet.: fasces (Abzeichen der konsul. Gewalt), Sall.: u. so fasces atque insignia consulis, Vell.: communis victoriae praemia, Iustin.: omnium partes c. atque complecti, an sich reißen und in sich vereinigen, Nep.: anxiis sordibus magnas opes, Val. Max.: undique pecunias quasi in subsidium, Tac. – b) als Ankläger über jmd. herfallen, jmd. angreifen (vgl. Ruperti Tac. ann. 4, 3, 1), Priscum... corripuit delator, obiectans etc.,Tac.: statim corripit reum, Tac.: accusatione corripi, Tac. – m. Ang. weswegen? Aemilia Lepida a delatoribus corripitur ob servum adulterum, Tac. – m. Ang. wozu? passim delationes, et locupletissimus quisque in praedam correpti, Tac. – c) mit tadelnden, scheltenden Worten über jmd. od. etw. herfallen, jmd. od. etw. herunterreißen, mitnehmen, scharf tadeln, c. consules, Liv.: alcis securitatem, Plin. ep.: heus tu, numquamne fecisti, quod a patre corripi posset? Plin. ep. – alqm non inimice corripere, sed paene patrie monere, Quint.: alqm graviter, Suet.: alqm acrius severiusque, Plin. ep.: alqm c. quasi nimis fortiter incauteque progressum, jmdm. den gleichs. allzukühnen und unvorsichtigen Schritt verweisen, Plin. ep. – alqm dictis, Ov.: adulationes gravissimo edicto, Suet.: oft im Passiv, clamoribus maximis corripi, Cael. in Cic. ep.: voce magistri corripi, Hor.: corripi convicio alcis, Caes.: corripi iurgio, Suet. – m. Ang. weshalb? durch ob u. Akk., ob haec correptus, Suet. – oder durch einen Satz m. quod u. Konj., corripuit consulares, quod non de rebus gestis senatui scriberent, Suet.: populum quam potuit gravissimā oratione corripuit, quod eam potestatem bis sibi detulisset, Val. Max. – od. durch einen Satz m. cur u. Konj., ab eo correptus (zur Rede gestellt), cur ambularem, Plin. ep. 3, 5, 16. – d) jmd. krankhaft, verderblich ergreifen, befallen, v. Hitze u. Regen, modo (segetes) sol nimius, nimius modo corripit imber, Ov. – v. Gifthauch des Wassers, caeco corripi veneno, Lucr. – v. Rost, ferrum robigo corripiet, Solin. 1, 55. – von Krankheit u. dgl., nec singula morbi corpora corripiunt, Verg. georg. 3, 472: oft im Passiv, corripi febre, Plin.: corripi adversā valetudine, Iustin.: corripi morbo comitiali, Suet., od. vitio comitiali, Sen. u. Plin.: corripi morbo gravi, Val. Max.: corripi subito et gravissimo morbo, Cels.: corripi exitiabili morbo, Tac.: corripi subitā vi morbi, Val. Max.: corripi bis morbo inter res agendas, Suet.: corripi hoc malo (Epilepsie), Scrib.: corripi capitis dolore, Scrib., oculorum dolore, Eutr.: pedum dolore, Plin. ep.: stomachi dolore, Scrib. – od. hinraffen, quo celerius eiusmodi tempestates (epidemische Zeiten, Stürme) corripiunt (verst. homines), eo maturius etc., Cels.: im Passiv, corripi subitā morte, Curt.: absol., si (paralytici) correpti non sunt, diutius quidem vivunt, sed etc., Cels. 3, 27, 1. – e) jmd. leidenschaftlich ergreifen, hinreißen, übermannen,hunc plausus plebisque patrumque corripuit, Verg. georg. 2, 508 sqq. – gew. im Passiv, correptus misericordiā, Suet.: pueruli sui nimio amore correptus, Val. Max.: novercae Stratonices infinito amore correptus, Val. Max.: duplici ardore (näml. amoris et vini) correptus, Prop.: visae correptus imagine formae, hingerissen, bezaubert, Ov.

    II) in sich zusammenraffen, zusammennehmen, 1) im Gange beschleunigen, a) übh.: pedes, Sen. poët.: u. (im Bilde) tarda necessitas leti corripuit gradum, Hor. – b) einen Weg schleunig antreten od. zurücklegen und einen Raum schleunig zurücklegen, viam, Verg., Ov. u. Plin. ep.: iter, Val. Max.: campum, spatia, Verg.

    2) in sich zusammennehmend verkürzen, a) (als gramm. t. t.) in der Aussprache verkürzen, schärfen (Ggstz. producere, extendere), syllabam, verba, Quint.: correptae litterae syllabaeve, Quint.: singularis rectus casus correptus ( wie trabs aus trabes), Varro LL.: illis mos erat (fulgēre) correptā syllabā uti, ut dicerent fulgĕre, Sen. – b) in der Ausdehnung verkürzen, beschränken, α) der Zahl, Menge nach: c. nimium omnia (in der Rede), Quint.: singulos missus a septenis spatiis ad quina, Suet.: c. ludorum ac munerum impensas, Suet. – β) der Zeitdauer nach: numina corripiant moras, mögen kürzen die Frist, Ov. met. 9, 282: ut difficiles puerperiorum tricas Iuno mulceat corripiatque Lucina? Arnob. 3, 21. – / Vulg. Plusqu.-Perf. corrupuerat, Gran. Licin. p. 27, 9 Bonn. – Partiz. Perf.-Pass. corruptus vulgär = correptus, Paul. sent. 5, 4, 13.

    lateinisch-deutsches > corripio

  • 6 corripio

    cor-ripio, ripuī, reptum, ere (con u. rapio), I) anpacken, derb anfassen, in Haft, Eile ergreifen, 1) eig.: a) übh.: α) v. leb. Wesen: ferrum (Schwert), Verg.: magnam hastam, Verg.: arma, Vell.: arma adversus exteros pro libertate, Flor.: sacram effigiem, Verg. – Cacum corripit in nodum complexus (Alcides), Verg.: quas (volucres) corripuit serpens, Ov.: correptam Graeco verbo monuit, packt sie (an der Hand) und usw., Tac.: lora manu, Ov.: singulos manu, Curt.: manu arma virumque (v. Elefanten), Curt.: caput alcis morsu, Plin.: aurem alcis morsu, Val. Max.: sinistrā c. alqm dextrāque ferire bis pugione, Auct. b. Alex. – c. ambustum torrem ab ara, Verg. – β) von lebl. Subjj., ergreifen, v. Feuer, postquam ignis (rogi) corpus eius corripuit, Val. Max.: ignis inferiora aliquando corripit, Sen.: ignes terrā editi villas arva vicos passim corripiebant, Tac.: ipsas ignes corripuere casas, Ov.: quae (flamma) plurima vento corripuit tabulas, Verg.: correpti flammā alii sunt, alii ambusti afflatu vaporis (Gluthauch), Liv.: improviso igne correptae naves conflagraverunt, Macr.: turbine caelesti subito correptus et igni (Blitze), Verg. – vom Wasser, quod flumen, ubi appositae crepidinis fastigium excesserit, urbis tecta corriperet, nisi essent specus lacusque, qui exciperent, Curt. – b) auf- u. zusammenraffen, α) wegnehmend, αα) im guten Sinne, omnes
    ————
    suas res, Auct. b. Alex.: naves, quae forte paratae (sunt), Verg. – ββ) im üblen Sinne, einer Sache sich bemeistern, etw. in Beschlag nehmen,summa cum licentia naves, Val. Max. – u. eine Pers. zur Gefangennahme, zur Haft aufgreifen, überfallen, aufheben, iis, qui longius a castris processerant, correptis, Caes.: ipsi (magi) corripiuntur a pluribus, Iustin.: quos corripi atque interfici iussit, Caes.: hominem corripi ac suspendi in oleastro iussit, Cic. – β) erhebend aufraffen, eilends erheben, corpus de terra, Lucr., e stratis, Verg., ex somno, Lucr. – c. se, sich eilends aufmachen (s. Ruhnk. Ter. Hec. 3, 3, 5. Heinse Verg. Aen. 6, 472), absol., corripuit se repente et abiit, Plaut.: tandem corripuit sese, atque inimica refugit in nemus umbriferum, Verg. – m. Ang. von wo? od. wohin? c. se inde, sich eilends fortmachen, Ter.: se intro, sich hurtig hineinbegeben, hurtig eintreten, Ter.: se ad filiam, Plaut.
    2) übtr.: a) ein Besitztum zusammenraffen, an sich raffen od. reißen, etw. in Beschlag nehmen, erpressen, einer Sache sich bemächtigen, pecuniam, Cic.: pecunias, Cic. u. Tac.: aliena, Plin. ep.: bona vivorum et mortuorum usque quaeque, Suet.: fasces (Abzeichen der konsul. Gewalt), Sall.: u. so fasces atque insignia consulis, Vell.: communis victoriae praemia, Iustin.: omnium partes c. atque complecti, an sich reißen und in sich vereinigen, Nep.: anxiis
    ————
    sordibus magnas opes, Val. Max.: undique pecunias quasi in subsidium, Tac. – b) als Ankläger über jmd. herfallen, jmd. angreifen (vgl. Ruperti Tac. ann. 4, 3, 1), Priscum... corripuit delator, obiectans etc.,Tac.: statim corripit reum, Tac.: accusatione corripi, Tac. – m. Ang. weswegen? Aemilia Lepida a delatoribus corripitur ob servum adulterum, Tac. – m. Ang. wozu? passim delationes, et locupletissimus quisque in praedam correpti, Tac. – c) mit tadelnden, scheltenden Worten über jmd. od. etw. herfallen, jmd. od. etw. herunterreißen, mitnehmen, scharf tadeln, c. consules, Liv.: alcis securitatem, Plin. ep.: heus tu, numquamne fecisti, quod a patre corripi posset? Plin. ep. – alqm non inimice corripere, sed paene patrie monere, Quint.: alqm graviter, Suet.: alqm acrius severiusque, Plin. ep.: alqm c. quasi nimis fortiter incauteque progressum, jmdm. den gleichs. allzukühnen und unvorsichtigen Schritt verweisen, Plin. ep. – alqm dictis, Ov.: adulationes gravissimo edicto, Suet.: oft im Passiv, clamoribus maximis corripi, Cael. in Cic. ep.: voce magistri corripi, Hor.: corripi convicio alcis, Caes.: corripi iurgio, Suet. – m. Ang. weshalb? durch ob u. Akk., ob haec correptus, Suet. – oder durch einen Satz m. quod u. Konj., corripuit consulares, quod non de rebus gestis senatui scriberent, Suet.: populum quam potuit gravissimā oratione corripuit, quod eam potestatem bis sibi detulisset, Val. Max. –
    ————
    od. durch einen Satz m. cur u. Konj., ab eo correptus (zur Rede gestellt), cur ambularem, Plin. ep. 3, 5, 16. – d) jmd. krankhaft, verderblich ergreifen, befallen, v. Hitze u. Regen, modo (segetes) sol nimius, nimius modo corripit imber, Ov. – v. Gifthauch des Wassers, caeco corripi veneno, Lucr. – v. Rost, ferrum robigo corripiet, Solin. 1, 55. – von Krankheit u. dgl., nec singula morbi corpora corripiunt, Verg. georg. 3, 472: oft im Passiv, corripi febre, Plin.: corripi adversā valetudine, Iustin.: corripi morbo comitiali, Suet., od. vitio comitiali, Sen. u. Plin.: corripi morbo gravi, Val. Max.: corripi subito et gravissimo morbo, Cels.: corripi exitiabili morbo, Tac.: corripi subitā vi morbi, Val. Max.: corripi bis morbo inter res agendas, Suet.: corripi hoc malo (Epilepsie), Scrib.: corripi capitis dolore, Scrib., oculorum dolore, Eutr.: pedum dolore, Plin. ep.: stomachi dolore, Scrib. – od. hinraffen, quo celerius eiusmodi tempestates (epidemische Zeiten, Stürme) corripiunt (verst. homines), eo maturius etc., Cels.: im Passiv, corripi subitā morte, Curt.: absol., si (paralytici) correpti non sunt, diutius quidem vivunt, sed etc., Cels. 3, 27, 1. – e) jmd. leidenschaftlich ergreifen, hinreißen, übermannen,hunc plausus plebisque patrumque corripuit, Verg. georg. 2, 508 sqq. – gew. im Passiv, correptus misericordiā, Suet.: pueruli sui nimio amore correptus, Val. Max.: novercae Stratonices infinito amore
    ————
    correptus, Val. Max.: duplici ardore (näml. amoris et vini) correptus, Prop.: visae correptus imagine formae, hingerissen, bezaubert, Ov.
    II) in sich zusammenraffen, zusammennehmen, 1) im Gange beschleunigen, a) übh.: pedes, Sen. poët.: u. (im Bilde) tarda necessitas leti corripuit gradum, Hor. – b) einen Weg schleunig antreten od. zurücklegen und einen Raum schleunig zurücklegen, viam, Verg., Ov. u. Plin. ep.: iter, Val. Max.: campum, spatia, Verg.
    2) in sich zusammennehmend verkürzen, a) (als gramm. t. t.) in der Aussprache verkürzen, schärfen (Ggstz. producere, extendere), syllabam, verba, Quint.: correptae litterae syllabaeve, Quint.: singularis rectus casus correptus ( wie trabs aus trabes), Varro LL.: illis mos erat (fulgēre) correptā syllabā uti, ut dicerent fulgĕre, Sen. – b) in der Ausdehnung verkürzen, beschränken, α) der Zahl, Menge nach: c. nimium omnia (in der Rede), Quint.: singulos missus a septenis spatiis ad quina, Suet.: c. ludorum ac munerum impensas, Suet. – β) der Zeitdauer nach: numina corripiant moras, mögen kürzen die Frist, Ov. met. 9, 282: ut difficiles puerperiorum tricas Iuno mulceat corripiatque Lucina? Arnob. 3, 21. – Vulg. Plusqu.-Perf. corrupuerat, Gran. Licin. p. 27, 9 Bonn. – Partiz. Perf.-Pass. corruptus vulgär = correptus, Paul. sent. 5, 4, 13.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > corripio

  • 7 piacere

    piacere1
    piacere1 [pia't∫e:re] <piaccio, piacqui, piaciuto>
       verbo intransitivo essere
    gefallen, passen; (cibi) schmecken; mi piace nuotare ich schwimme gern; mi piacerebbe rivederti es würde mich freuen, dich wiederzusehen; che ti piaccia o no ob es dir gefällt oder nicht
    ————————
    piacere2
    piacere2
      sostantivo Maskulin
     1 (soddisfazione) Gefallen neutro; dare piacere a qualcuno jdm Freude machen; provare piacere nella musica Freude an der Musik haben
     2 (divertimento) Vergnügen neutro, Freude Feminin; gita di piacere Vergnügungsfahrt Feminin; viaggio di piacere Vergnügungsreise Feminin; canta che è un piacere er [oder sie] singt, dass es eine Freude ist; piacere! angenehm!; è un piacere conoscerLa angenehm, Sie kennen zu lernen; con piacere mit Vergnügen, gern
     3 (onore) Ehre Feminin
     4 (favore) Gefallen Maskulin; fare un piacere a qualcuno jdm einen Gefallen tun; fammi il (santo) piacere di... infinito familiare tu mir den Gefallen und..., sei so lieb und...; ma mi faccia il piacere! aber ich bitte Sie!; per piacere bitte(schön)
     5 (volontà) Belieben neutro; a piacere nach Wunsch, nach Belieben

    Dizionario italiano-tedesco > piacere

См. также в других словарях:

  • Infinito (canal de televisión) — Infinito Nombre público Infinito Eslogan Realidad que supera la ficción Tipo de canal Cable, satélite Programación Cultural Propietario Time Warner …   Wikipedia Español

  • Infinito (banda) — InFiNiTo Datos generales Origen Valladolid, España Información artística …   Wikipedia Español

  • infinito — infinito, ta (Del lat. infinītus). 1. adj. Que no tiene ni puede tener fin ni término. 2. Muy numeroso o enorme. 3. m. Lugar impreciso en su lejanía y vaguedad. La calle se perdía en el infinito. 4. En una cámara fotográfica, última graduación de …   Diccionario de la lengua española

  • Infinito — El símbolo de infinito ∞ (Unicode U+221E), también llamado lemniscata, en diferentes fuentes. Para el canal de televisión por cable, véase Infinito (canal de televisión). El concepto de infinito aparece en varias ramas de la filosofía …   Wikipedia Español

  • infinito — in·fi·nì·to agg., s.m. FO 1. agg., che non ha né inizio né fine, che non ha limiti di spazio, di tempo o di quantità: l universo infinito, la serie infinita dei numeri, l infinita misericordia di Dio Sinonimi: illimitato. Contrari: finito,… …   Dizionario italiano

  • Infinito — (Del lat. infinitus.) ► adjetivo 1 Que no tiene fin: ■ la capacidad de la imaginación humana es infinita; el universo es infinito. SINÓNIMO interminable ANTÓNIMO finito 2 Que es muy grande o numeroso: ■ su sabiduría es infinita; se equivocó… …   Enciclopedia Universal

  • infinito — adj, y s m 1 Que es ilimitado, que no se puede medir o que se extiende indefinidamente; que es muy grande, inmenso, sin límites que se puedan percibir: espacio infinito, un número infinito, de combinaciones, Siente por ella un cariño infinito ,… …   Español en México

  • infinito — {{#}}{{LM I21787}}{{〓}} {{[}}infinito{{]}} ‹in·fi·ni·to› {{《}}▍ adv.{{》}} {{※}}col.{{¤}} Muchísimo o en exceso: • Lamento infinito no poder ayudarte.{{○}} {{#}}{{LM I21788}}{{〓}} {{SynI22337}} {{[}}infinito{{]}}, {{[}}infinita{{]}} ‹in·fi·ni·to,… …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • Con libertad ni ofendo ni temo — Escudo de la Provincia Oriental Con libertad ni ofendo ni temo es una frase contenida en el escudo de armas mandado diseñar por José Gervasio Artigas para la Provincia Oriental en 1815. Frecuentemente se cita la frase como el lema nacional de… …   Wikipedia Español

  • Hotel infinito — El Hotel Infinito es una construcción abstracta que interviene en varias metáforas inventadas por el matemático alemán David Hilbert. Esta metáfora explica, de manera simple e intutitiva, hechos paradójicos relacionados con el concepto matemático …   Wikipedia Español

  • Gemas del Infinito — Las Gemas del Infinito son seis gemas que aparecen los cómics de Marvel. Originalmente conocidas como Gemas del Alma, estas gemas tienen consciencia propia[1] y hubo un tiempo en el que pudieron usarse al unísono para hacer a su portador… …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»