-
1 intendo
in-tendo, di, tum and sum, 3, v. a. ( part. intenditus, Fronto, Fer. Als. 3, 11 Mai.), to stretch out or forth, extend.I.Lit.A.In hunc intende digitum, hic lenost, point in scorn, Plaut. Ps. 4, 7, 45:B.dextram ad statuam,
Cic. Att. 16, 15:alicui manus,
Sen. Clem. 1, 25:bracchia,
Ov. M. 10, 58:manus,
id. ib. 8, 107:jubet intendi bracchia velis,
Verg. A. 5, 829:intenta bracchia remis, id. ib, 5, 136: ventis vela,
id. ib. 3, 683:nervos aut remittere,
Plin. 26, 10, 62, § 96:cutem,
id. 8, 35, 53, § 125:jamque manus Colchis crinemque intenderat astris,
Val. Fl. 8, 68.—To bend a bow, etc.:C.ballistam in aliquem,
Plaut. Bacch. 4, 4, 58:arcum,
Verg. A. 8, 704:intentus est arcus in me unum,
Cic. Sest. 7, 15.—To aim or direct at a thing:D.tela in patriam,
Cic. Prov. Cons. 9:tela intenta jugulis civitatis,
id. Pis. 2:sagittam,
Verg. A. 9, 590:telum in jugulum,
Plin. Ep. 3, 9.—To stretch or spread out; to stretch, lay or put upon a thing:II.tabernacula carbaseis intenta velis,
pitched, Cic. Verr. 2, 5, 12, § 30; 2, 5, 31, § 80:sella intenta loris,
Quint. 6, 3, 25:stuppea vincula collo Intendunt,
Verg. A. 2, 237:duro intendere bracchia tergo,
i. e. to bind with the cestus, id. ib. 5, 403:locum sertis,
encircled, surrounded, id. ib. 4, 506:vela secundi Intendunt Zephyri,
swell, fill, id. ib. 5, 33:intendentibus tenebris,
spreading, Liv. 1, 57, 8.—Trop.A.To strain or stretch towards, to extend:B.aciem acrem in omnes partes intendit,
turns keen looks on every side, Cic. Tusc. 4, 18, 38:aciem longius,
id. Ac. 2, 25, 80:quo intendisset oculos,
whithersoever he turns his eyes, Tac. A. 4, 70:aures ad verba,
Ov. P. 4, 4, 36: cum putaret licere senatui, et mitigare leges et intendere, to stretch, i. e. increase the rigor of, Plin. Ep. 4, 9, 17:numeros intendere nervis,
Verg. A. 9, 776 (per nervos intentos, Forbig.); cf.:strepitum fidis intendisse Latinae,
Pers. 6, 4.—Esp.1.To direct towards any thing, to turn or bend in any direction:2.digna est res ubi tu nervos intendas tuos,
Ter. Eun. 2, 3, 20:intendenda in senem est fallacia,
id. Heaut. 3, 2, 2:ut eo quo intendit, cum exercitu mature perveniat,
Cic. Mur. 9: iter, to direct one ' s course:ad explorandum quonam hostes iter intendissent,
Liv. 31, 33, 6:a porta ad praetorem iter intendit,
id. 36, 21:coeptum iter in Italiam,
id. 21, 29, 6; 27, 46, 9.— Absol.:quo nunc primum intendam,
whither shall I turn? Ter. And. 2, 2, 6.—Intendere animum, to direct one ' s thoughts or attention to any thing: quaero enim non quibus intendam rebus animum, sed, etc., Cic. Fragm. ap. Non. 329, 6:3.parum defigunt animos et intendunt in ea, quae, etc.,
id. Ac. 2, 15, 46:quo animum intendat, facile perspicio,
id. Verr. 1, 3;Liv. praef. 9: intentus animus tuus est ad fortissimum virum liberandum,
Cic. Phil. 11, 9:oculi mentesque ad pugnam intentae,
Caes. B. G. 3, 26:in ea re omnium nostrorum intentis animis,
id. ib. 3, 22:intendere animum in regnum Adherbalis,
Sall. J. 20, 1:ad bellum animum intendit,
id. ib. 43, 2:animum studiis et rebus honestis,
Hor. Ep. 1, 2, 36:considerationem in aliquam rem,
Cic. Inv. 2, 33:omnes cogitationes ad aliquid,
Liv. 40, 5:omnium eo curae sunt intentae,
Liv. 9, 31; id. 25, 9:ad scribendum animum, oculos, manum,
Plin. Ep. 7, 27, 7: ubi ingenium intenderis, valet, Sall. J. 51, 3:eruditionem tuam,
Plin. Ep. 7, 27, 14. —Hence, intendere alone, to urge on, incite:4.intenderant eum ad cavendi omnia curam tot auditae proditiones,
Liv. 24, 37:aliquem ad custodiae curam,
id. 21, 49:vis omnis intendenda rebus,
Quint. 10, 7, 21.—To enlarge, spread, extend, magnify:C.intendetur socordia, si nullus ex se metus aut spes,
Tac. A. 2, 38:amici accendendis offensionibus callidi, intendere vera. adgerere falsa,
exaggerated, id. ib. 2, 57;4, 11: gloriam,
id. ib. 4, 26;12, 35: tormentum,
Cels. 4, 15 init. —Absol., to turn one ' s attention to, exert one ' s self for, to purpose, endeavor, intend:(β).pergin, sceleste, intendere hanc arguere?
Plaut. Mil. 2, 4, 27 Brix:quod est tibi ante explicandum, quam illuc proficiscare, quo te dicis intendere,
Cic. de Or. 2, 42:quod ubi secus procedit, neque quod intenderat, efficere potest,
Sall. J. 25, 10:quocumque intenderat,
id. ib. 74, 2; cf. id. ib. 64, 1;102, 1: genera lectionum, quae praecipue convenire intendentibus, ut oratores fiant,
Quint. 10, 1, 45:ad nuptias,
Just. 13, 6.—With inf.:D.quo ire intenderant,
Sall. J. 107, 7:altum petere intendit,
Liv. 36, 44.—Intendere se, to exert one ' s self, prepare for any thing:E.se ad firmitatem,
Cic. Tusc. 2, 23:se in rem,
Quint. 4, 1, 39: qui se intenderunt adversarios in ejus tribunatum, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 4, 2.—Intendere animo, to purpose in one ' s mind, to intend:F.si C. Antonius, quod animo intenderat, perficere potuisset,
Cic. Phil. 10, 4, 9.—To maintain, assert:G.eam sese intendit esse,
Ter. Eun. 3, 3, 19.—Esp., as leg. t. t., to aver, maintain, assert as a plaintiff in court:quo modo nunc intendit,
Cic. Quint. 29, 88: si quod intendit adversarius tuus, probationibus implere non possit, Vet. cujusd. Jurec. Consult. 6, 16 Huschke; Dig. 10, 4, 9, § 6. —To threaten with any thing, to seek to bring upon, to afflict with:H.alicui actionem perduellionis,
Cic. Mil. 14:alicui litem,
id. de Or. 1, 10:periculum in omnes,
id. Rosc. Am. 3:crimen in aliquem,
Liv. 9, 26:injuriarum formulam,
Suet. Vit. 7:probra et minas alicui,
Tac. A. 3, 36:metum intendere,
id. ib. 1, 28.—Intendere in se, to contemplate one ' s self: quid sit Deus: totus in se intendat, an ad nos aliquando respiciat, Sen. Q. N. praef. 1.—I.Intendere alicui, to be intended for a person, Stat. S. 3 praef.—K.In rhet., to premise, to state as the proposition of a syllogism, Quint. 5, 14, 10.—L.In gram., to make long, to use (a syllable) as long:1.primam syllabam intendit, tertiam corripuit,
Gell. 13, 22. 18. — Hence, P. a. in two forms.inten-tus, a, um.A. B. (α).With dat.:(β).quem pueri intenti ludo exercent,
Verg. A. 7, 380:intentus recipiendo exercitui esse,
Liv. 10, 42, 1.—With abl.:C.aliquo negotio intentus,
Sall. C. 2; id. ib. 4; 54.—Absol., eager, intent:D.at Romani domi militiaeque intenti festinare,
Sall. C. 6, 5:senatus nihil sane intentus,
id. ib. 16, 5:intenti exspectant signum,
Verg. A. 5, 137:intenti ora tenebant,
id. ib. 2, 1:totam causam quam maxime intentis, quod aiunt, oculis contemplari,
Cic. Fl. 11:intentaque tuis precibus se praebuit aure,
Tib. 4, 1, 132. — Comp.:intentiore custodia aliquem asservare,
Liv. 39, 19.— Sup.:cum intentissima conquisitione ad triginta milia peditum confecisset,
Liv. 29, 35:intentissima cura aliquid consequi,
Quint. 10, 1, 111:haec omnia intentissima cura acta,
Liv. 25, 22, 4. —Strict:E.intentum et magnis delictis inexorabilem scias,
Tac. A. 12, 42:intentius delectum habere,
Liv. 8, 17:intentiorem fore disciplinam,
Tac. A. 12, 42.—Raised:F.intento alimentorum pretio,
Tac. H. 1, 89. —Of speech and style, vigorous, nervous:2.sermo,
Cic. de Or. 1, 60, 255:pars orationis,
id. ib. 2, 52, 211. — Adv.: in-tentē, with earnestness, attentively, intently:pronuntiare,
Plin. Ep. 5, 19:audire,
Quint. 2, 2, 13.— Comp. (cf. intense):cum delectus intentius haberetur,
Liv. 8, 17:et quo intentius custodiae serventur,
id. 25, 30, 5:apparare proelium,
id. 8, 1:se excusare,
Tac. A. 3, 35:premere obsessos,
id. ib. 15, 13:adesse alicui rei,
id. ib. 11, 11.— Sup.:exspectans intentissime,
Lampr. Elag. 14. —intensus, a, um.A. B.Violent:C.intensior impetus,
Sen. Ira, 2, 35:virtus in mediocribus modice intensior,
Nazar. Pan. ad Const. 23, 2.—Attentive; sup., Aug. Ep. 56 al.— Adv.: intensē, violently; comp.: intensius, Fronto de Fer. Als. 3 Mai.; Schol. Juv. 11, 15; sup.:intensissime,
Aug. Mor. Eccl. 19. -
2 intense
in-tendo, di, tum and sum, 3, v. a. ( part. intenditus, Fronto, Fer. Als. 3, 11 Mai.), to stretch out or forth, extend.I.Lit.A.In hunc intende digitum, hic lenost, point in scorn, Plaut. Ps. 4, 7, 45:B.dextram ad statuam,
Cic. Att. 16, 15:alicui manus,
Sen. Clem. 1, 25:bracchia,
Ov. M. 10, 58:manus,
id. ib. 8, 107:jubet intendi bracchia velis,
Verg. A. 5, 829:intenta bracchia remis, id. ib, 5, 136: ventis vela,
id. ib. 3, 683:nervos aut remittere,
Plin. 26, 10, 62, § 96:cutem,
id. 8, 35, 53, § 125:jamque manus Colchis crinemque intenderat astris,
Val. Fl. 8, 68.—To bend a bow, etc.:C.ballistam in aliquem,
Plaut. Bacch. 4, 4, 58:arcum,
Verg. A. 8, 704:intentus est arcus in me unum,
Cic. Sest. 7, 15.—To aim or direct at a thing:D.tela in patriam,
Cic. Prov. Cons. 9:tela intenta jugulis civitatis,
id. Pis. 2:sagittam,
Verg. A. 9, 590:telum in jugulum,
Plin. Ep. 3, 9.—To stretch or spread out; to stretch, lay or put upon a thing:II.tabernacula carbaseis intenta velis,
pitched, Cic. Verr. 2, 5, 12, § 30; 2, 5, 31, § 80:sella intenta loris,
Quint. 6, 3, 25:stuppea vincula collo Intendunt,
Verg. A. 2, 237:duro intendere bracchia tergo,
i. e. to bind with the cestus, id. ib. 5, 403:locum sertis,
encircled, surrounded, id. ib. 4, 506:vela secundi Intendunt Zephyri,
swell, fill, id. ib. 5, 33:intendentibus tenebris,
spreading, Liv. 1, 57, 8.—Trop.A.To strain or stretch towards, to extend:B.aciem acrem in omnes partes intendit,
turns keen looks on every side, Cic. Tusc. 4, 18, 38:aciem longius,
id. Ac. 2, 25, 80:quo intendisset oculos,
whithersoever he turns his eyes, Tac. A. 4, 70:aures ad verba,
Ov. P. 4, 4, 36: cum putaret licere senatui, et mitigare leges et intendere, to stretch, i. e. increase the rigor of, Plin. Ep. 4, 9, 17:numeros intendere nervis,
Verg. A. 9, 776 (per nervos intentos, Forbig.); cf.:strepitum fidis intendisse Latinae,
Pers. 6, 4.—Esp.1.To direct towards any thing, to turn or bend in any direction:2.digna est res ubi tu nervos intendas tuos,
Ter. Eun. 2, 3, 20:intendenda in senem est fallacia,
id. Heaut. 3, 2, 2:ut eo quo intendit, cum exercitu mature perveniat,
Cic. Mur. 9: iter, to direct one ' s course:ad explorandum quonam hostes iter intendissent,
Liv. 31, 33, 6:a porta ad praetorem iter intendit,
id. 36, 21:coeptum iter in Italiam,
id. 21, 29, 6; 27, 46, 9.— Absol.:quo nunc primum intendam,
whither shall I turn? Ter. And. 2, 2, 6.—Intendere animum, to direct one ' s thoughts or attention to any thing: quaero enim non quibus intendam rebus animum, sed, etc., Cic. Fragm. ap. Non. 329, 6:3.parum defigunt animos et intendunt in ea, quae, etc.,
id. Ac. 2, 15, 46:quo animum intendat, facile perspicio,
id. Verr. 1, 3;Liv. praef. 9: intentus animus tuus est ad fortissimum virum liberandum,
Cic. Phil. 11, 9:oculi mentesque ad pugnam intentae,
Caes. B. G. 3, 26:in ea re omnium nostrorum intentis animis,
id. ib. 3, 22:intendere animum in regnum Adherbalis,
Sall. J. 20, 1:ad bellum animum intendit,
id. ib. 43, 2:animum studiis et rebus honestis,
Hor. Ep. 1, 2, 36:considerationem in aliquam rem,
Cic. Inv. 2, 33:omnes cogitationes ad aliquid,
Liv. 40, 5:omnium eo curae sunt intentae,
Liv. 9, 31; id. 25, 9:ad scribendum animum, oculos, manum,
Plin. Ep. 7, 27, 7: ubi ingenium intenderis, valet, Sall. J. 51, 3:eruditionem tuam,
Plin. Ep. 7, 27, 14. —Hence, intendere alone, to urge on, incite:4.intenderant eum ad cavendi omnia curam tot auditae proditiones,
Liv. 24, 37:aliquem ad custodiae curam,
id. 21, 49:vis omnis intendenda rebus,
Quint. 10, 7, 21.—To enlarge, spread, extend, magnify:C.intendetur socordia, si nullus ex se metus aut spes,
Tac. A. 2, 38:amici accendendis offensionibus callidi, intendere vera. adgerere falsa,
exaggerated, id. ib. 2, 57;4, 11: gloriam,
id. ib. 4, 26;12, 35: tormentum,
Cels. 4, 15 init. —Absol., to turn one ' s attention to, exert one ' s self for, to purpose, endeavor, intend:(β).pergin, sceleste, intendere hanc arguere?
Plaut. Mil. 2, 4, 27 Brix:quod est tibi ante explicandum, quam illuc proficiscare, quo te dicis intendere,
Cic. de Or. 2, 42:quod ubi secus procedit, neque quod intenderat, efficere potest,
Sall. J. 25, 10:quocumque intenderat,
id. ib. 74, 2; cf. id. ib. 64, 1;102, 1: genera lectionum, quae praecipue convenire intendentibus, ut oratores fiant,
Quint. 10, 1, 45:ad nuptias,
Just. 13, 6.—With inf.:D.quo ire intenderant,
Sall. J. 107, 7:altum petere intendit,
Liv. 36, 44.—Intendere se, to exert one ' s self, prepare for any thing:E.se ad firmitatem,
Cic. Tusc. 2, 23:se in rem,
Quint. 4, 1, 39: qui se intenderunt adversarios in ejus tribunatum, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 4, 2.—Intendere animo, to purpose in one ' s mind, to intend:F.si C. Antonius, quod animo intenderat, perficere potuisset,
Cic. Phil. 10, 4, 9.—To maintain, assert:G.eam sese intendit esse,
Ter. Eun. 3, 3, 19.—Esp., as leg. t. t., to aver, maintain, assert as a plaintiff in court:quo modo nunc intendit,
Cic. Quint. 29, 88: si quod intendit adversarius tuus, probationibus implere non possit, Vet. cujusd. Jurec. Consult. 6, 16 Huschke; Dig. 10, 4, 9, § 6. —To threaten with any thing, to seek to bring upon, to afflict with:H.alicui actionem perduellionis,
Cic. Mil. 14:alicui litem,
id. de Or. 1, 10:periculum in omnes,
id. Rosc. Am. 3:crimen in aliquem,
Liv. 9, 26:injuriarum formulam,
Suet. Vit. 7:probra et minas alicui,
Tac. A. 3, 36:metum intendere,
id. ib. 1, 28.—Intendere in se, to contemplate one ' s self: quid sit Deus: totus in se intendat, an ad nos aliquando respiciat, Sen. Q. N. praef. 1.—I.Intendere alicui, to be intended for a person, Stat. S. 3 praef.—K.In rhet., to premise, to state as the proposition of a syllogism, Quint. 5, 14, 10.—L.In gram., to make long, to use (a syllable) as long:1.primam syllabam intendit, tertiam corripuit,
Gell. 13, 22. 18. — Hence, P. a. in two forms.inten-tus, a, um.A. B. (α).With dat.:(β).quem pueri intenti ludo exercent,
Verg. A. 7, 380:intentus recipiendo exercitui esse,
Liv. 10, 42, 1.—With abl.:C.aliquo negotio intentus,
Sall. C. 2; id. ib. 4; 54.—Absol., eager, intent:D.at Romani domi militiaeque intenti festinare,
Sall. C. 6, 5:senatus nihil sane intentus,
id. ib. 16, 5:intenti exspectant signum,
Verg. A. 5, 137:intenti ora tenebant,
id. ib. 2, 1:totam causam quam maxime intentis, quod aiunt, oculis contemplari,
Cic. Fl. 11:intentaque tuis precibus se praebuit aure,
Tib. 4, 1, 132. — Comp.:intentiore custodia aliquem asservare,
Liv. 39, 19.— Sup.:cum intentissima conquisitione ad triginta milia peditum confecisset,
Liv. 29, 35:intentissima cura aliquid consequi,
Quint. 10, 1, 111:haec omnia intentissima cura acta,
Liv. 25, 22, 4. —Strict:E.intentum et magnis delictis inexorabilem scias,
Tac. A. 12, 42:intentius delectum habere,
Liv. 8, 17:intentiorem fore disciplinam,
Tac. A. 12, 42.—Raised:F.intento alimentorum pretio,
Tac. H. 1, 89. —Of speech and style, vigorous, nervous:2.sermo,
Cic. de Or. 1, 60, 255:pars orationis,
id. ib. 2, 52, 211. — Adv.: in-tentē, with earnestness, attentively, intently:pronuntiare,
Plin. Ep. 5, 19:audire,
Quint. 2, 2, 13.— Comp. (cf. intense):cum delectus intentius haberetur,
Liv. 8, 17:et quo intentius custodiae serventur,
id. 25, 30, 5:apparare proelium,
id. 8, 1:se excusare,
Tac. A. 3, 35:premere obsessos,
id. ib. 15, 13:adesse alicui rei,
id. ib. 11, 11.— Sup.:exspectans intentissime,
Lampr. Elag. 14. —intensus, a, um.A. B.Violent:C.intensior impetus,
Sen. Ira, 2, 35:virtus in mediocribus modice intensior,
Nazar. Pan. ad Const. 23, 2.—Attentive; sup., Aug. Ep. 56 al.— Adv.: intensē, violently; comp.: intensius, Fronto de Fer. Als. 3 Mai.; Schol. Juv. 11, 15; sup.:intensissime,
Aug. Mor. Eccl. 19. -
3 intensus
in-tendo, di, tum and sum, 3, v. a. ( part. intenditus, Fronto, Fer. Als. 3, 11 Mai.), to stretch out or forth, extend.I.Lit.A.In hunc intende digitum, hic lenost, point in scorn, Plaut. Ps. 4, 7, 45:B.dextram ad statuam,
Cic. Att. 16, 15:alicui manus,
Sen. Clem. 1, 25:bracchia,
Ov. M. 10, 58:manus,
id. ib. 8, 107:jubet intendi bracchia velis,
Verg. A. 5, 829:intenta bracchia remis, id. ib, 5, 136: ventis vela,
id. ib. 3, 683:nervos aut remittere,
Plin. 26, 10, 62, § 96:cutem,
id. 8, 35, 53, § 125:jamque manus Colchis crinemque intenderat astris,
Val. Fl. 8, 68.—To bend a bow, etc.:C.ballistam in aliquem,
Plaut. Bacch. 4, 4, 58:arcum,
Verg. A. 8, 704:intentus est arcus in me unum,
Cic. Sest. 7, 15.—To aim or direct at a thing:D.tela in patriam,
Cic. Prov. Cons. 9:tela intenta jugulis civitatis,
id. Pis. 2:sagittam,
Verg. A. 9, 590:telum in jugulum,
Plin. Ep. 3, 9.—To stretch or spread out; to stretch, lay or put upon a thing:II.tabernacula carbaseis intenta velis,
pitched, Cic. Verr. 2, 5, 12, § 30; 2, 5, 31, § 80:sella intenta loris,
Quint. 6, 3, 25:stuppea vincula collo Intendunt,
Verg. A. 2, 237:duro intendere bracchia tergo,
i. e. to bind with the cestus, id. ib. 5, 403:locum sertis,
encircled, surrounded, id. ib. 4, 506:vela secundi Intendunt Zephyri,
swell, fill, id. ib. 5, 33:intendentibus tenebris,
spreading, Liv. 1, 57, 8.—Trop.A.To strain or stretch towards, to extend:B.aciem acrem in omnes partes intendit,
turns keen looks on every side, Cic. Tusc. 4, 18, 38:aciem longius,
id. Ac. 2, 25, 80:quo intendisset oculos,
whithersoever he turns his eyes, Tac. A. 4, 70:aures ad verba,
Ov. P. 4, 4, 36: cum putaret licere senatui, et mitigare leges et intendere, to stretch, i. e. increase the rigor of, Plin. Ep. 4, 9, 17:numeros intendere nervis,
Verg. A. 9, 776 (per nervos intentos, Forbig.); cf.:strepitum fidis intendisse Latinae,
Pers. 6, 4.—Esp.1.To direct towards any thing, to turn or bend in any direction:2.digna est res ubi tu nervos intendas tuos,
Ter. Eun. 2, 3, 20:intendenda in senem est fallacia,
id. Heaut. 3, 2, 2:ut eo quo intendit, cum exercitu mature perveniat,
Cic. Mur. 9: iter, to direct one ' s course:ad explorandum quonam hostes iter intendissent,
Liv. 31, 33, 6:a porta ad praetorem iter intendit,
id. 36, 21:coeptum iter in Italiam,
id. 21, 29, 6; 27, 46, 9.— Absol.:quo nunc primum intendam,
whither shall I turn? Ter. And. 2, 2, 6.—Intendere animum, to direct one ' s thoughts or attention to any thing: quaero enim non quibus intendam rebus animum, sed, etc., Cic. Fragm. ap. Non. 329, 6:3.parum defigunt animos et intendunt in ea, quae, etc.,
id. Ac. 2, 15, 46:quo animum intendat, facile perspicio,
id. Verr. 1, 3;Liv. praef. 9: intentus animus tuus est ad fortissimum virum liberandum,
Cic. Phil. 11, 9:oculi mentesque ad pugnam intentae,
Caes. B. G. 3, 26:in ea re omnium nostrorum intentis animis,
id. ib. 3, 22:intendere animum in regnum Adherbalis,
Sall. J. 20, 1:ad bellum animum intendit,
id. ib. 43, 2:animum studiis et rebus honestis,
Hor. Ep. 1, 2, 36:considerationem in aliquam rem,
Cic. Inv. 2, 33:omnes cogitationes ad aliquid,
Liv. 40, 5:omnium eo curae sunt intentae,
Liv. 9, 31; id. 25, 9:ad scribendum animum, oculos, manum,
Plin. Ep. 7, 27, 7: ubi ingenium intenderis, valet, Sall. J. 51, 3:eruditionem tuam,
Plin. Ep. 7, 27, 14. —Hence, intendere alone, to urge on, incite:4.intenderant eum ad cavendi omnia curam tot auditae proditiones,
Liv. 24, 37:aliquem ad custodiae curam,
id. 21, 49:vis omnis intendenda rebus,
Quint. 10, 7, 21.—To enlarge, spread, extend, magnify:C.intendetur socordia, si nullus ex se metus aut spes,
Tac. A. 2, 38:amici accendendis offensionibus callidi, intendere vera. adgerere falsa,
exaggerated, id. ib. 2, 57;4, 11: gloriam,
id. ib. 4, 26;12, 35: tormentum,
Cels. 4, 15 init. —Absol., to turn one ' s attention to, exert one ' s self for, to purpose, endeavor, intend:(β).pergin, sceleste, intendere hanc arguere?
Plaut. Mil. 2, 4, 27 Brix:quod est tibi ante explicandum, quam illuc proficiscare, quo te dicis intendere,
Cic. de Or. 2, 42:quod ubi secus procedit, neque quod intenderat, efficere potest,
Sall. J. 25, 10:quocumque intenderat,
id. ib. 74, 2; cf. id. ib. 64, 1;102, 1: genera lectionum, quae praecipue convenire intendentibus, ut oratores fiant,
Quint. 10, 1, 45:ad nuptias,
Just. 13, 6.—With inf.:D.quo ire intenderant,
Sall. J. 107, 7:altum petere intendit,
Liv. 36, 44.—Intendere se, to exert one ' s self, prepare for any thing:E.se ad firmitatem,
Cic. Tusc. 2, 23:se in rem,
Quint. 4, 1, 39: qui se intenderunt adversarios in ejus tribunatum, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 4, 2.—Intendere animo, to purpose in one ' s mind, to intend:F.si C. Antonius, quod animo intenderat, perficere potuisset,
Cic. Phil. 10, 4, 9.—To maintain, assert:G.eam sese intendit esse,
Ter. Eun. 3, 3, 19.—Esp., as leg. t. t., to aver, maintain, assert as a plaintiff in court:quo modo nunc intendit,
Cic. Quint. 29, 88: si quod intendit adversarius tuus, probationibus implere non possit, Vet. cujusd. Jurec. Consult. 6, 16 Huschke; Dig. 10, 4, 9, § 6. —To threaten with any thing, to seek to bring upon, to afflict with:H.alicui actionem perduellionis,
Cic. Mil. 14:alicui litem,
id. de Or. 1, 10:periculum in omnes,
id. Rosc. Am. 3:crimen in aliquem,
Liv. 9, 26:injuriarum formulam,
Suet. Vit. 7:probra et minas alicui,
Tac. A. 3, 36:metum intendere,
id. ib. 1, 28.—Intendere in se, to contemplate one ' s self: quid sit Deus: totus in se intendat, an ad nos aliquando respiciat, Sen. Q. N. praef. 1.—I.Intendere alicui, to be intended for a person, Stat. S. 3 praef.—K.In rhet., to premise, to state as the proposition of a syllogism, Quint. 5, 14, 10.—L.In gram., to make long, to use (a syllable) as long:1.primam syllabam intendit, tertiam corripuit,
Gell. 13, 22. 18. — Hence, P. a. in two forms.inten-tus, a, um.A. B. (α).With dat.:(β).quem pueri intenti ludo exercent,
Verg. A. 7, 380:intentus recipiendo exercitui esse,
Liv. 10, 42, 1.—With abl.:C.aliquo negotio intentus,
Sall. C. 2; id. ib. 4; 54.—Absol., eager, intent:D.at Romani domi militiaeque intenti festinare,
Sall. C. 6, 5:senatus nihil sane intentus,
id. ib. 16, 5:intenti exspectant signum,
Verg. A. 5, 137:intenti ora tenebant,
id. ib. 2, 1:totam causam quam maxime intentis, quod aiunt, oculis contemplari,
Cic. Fl. 11:intentaque tuis precibus se praebuit aure,
Tib. 4, 1, 132. — Comp.:intentiore custodia aliquem asservare,
Liv. 39, 19.— Sup.:cum intentissima conquisitione ad triginta milia peditum confecisset,
Liv. 29, 35:intentissima cura aliquid consequi,
Quint. 10, 1, 111:haec omnia intentissima cura acta,
Liv. 25, 22, 4. —Strict:E.intentum et magnis delictis inexorabilem scias,
Tac. A. 12, 42:intentius delectum habere,
Liv. 8, 17:intentiorem fore disciplinam,
Tac. A. 12, 42.—Raised:F.intento alimentorum pretio,
Tac. H. 1, 89. —Of speech and style, vigorous, nervous:2.sermo,
Cic. de Or. 1, 60, 255:pars orationis,
id. ib. 2, 52, 211. — Adv.: in-tentē, with earnestness, attentively, intently:pronuntiare,
Plin. Ep. 5, 19:audire,
Quint. 2, 2, 13.— Comp. (cf. intense):cum delectus intentius haberetur,
Liv. 8, 17:et quo intentius custodiae serventur,
id. 25, 30, 5:apparare proelium,
id. 8, 1:se excusare,
Tac. A. 3, 35:premere obsessos,
id. ib. 15, 13:adesse alicui rei,
id. ib. 11, 11.— Sup.:exspectans intentissime,
Lampr. Elag. 14. —intensus, a, um.A. B.Violent:C.intensior impetus,
Sen. Ira, 2, 35:virtus in mediocribus modice intensior,
Nazar. Pan. ad Const. 23, 2.—Attentive; sup., Aug. Ep. 56 al.— Adv.: intensē, violently; comp.: intensius, Fronto de Fer. Als. 3 Mai.; Schol. Juv. 11, 15; sup.:intensissime,
Aug. Mor. Eccl. 19. -
4 acenteta
ăcentētus, a, um, adj., = akentêtos, without points or spots: calix, Fronto de fer. Als. 3.— Subst.: ăcentēta, ōrum, n., = akentêta, used of crystals, Plin. 37, 2, 10, § 28. -
5 acentetus
ăcentētus, a, um, adj., = akentêtos, without points or spots: calix, Fronto de fer. Als. 3.— Subst.: ăcentēta, ōrum, n., = akentêta, used of crystals, Plin. 37, 2, 10, § 28. -
6 amicio
ăm-ĭcĭo, ĭcui, or ixi, ictum, 4, v. a. ( fut. amicibor, Plaut. Pers. 2, 5, 6; perf. only in exs. below; inf. perf. amicisse, Front.) [jacio], to throw round, to wrap about (cf. amphiballô); exclusively of upper garments (on the contr., induere, of clothes put or drawn on; vestire, of those for the protection or ornament of the body): se amicire or pass. amiciri, to throw round, veil one's self.I.Lit.:II.amictus epicroco, Naev. ap. Var. 7, 3, 92: palliolatim amictus,
Plaut. Ps. 5, 1, 29:amicibor gloriose,
id. Pers. 2, 5, 6:pallium, quo amictus, soccos, quibus indutus esset,
Cic. de Or. 3, 32:amictus est pallio,
Vulg. 1 Reg. 28, 14:amictus togā purpureā,
Cic. Phil. 2, 34: qui te togā praetextā amicuit, Brut. ap. Diom. p. 364 P.:celerius mater amixit, Varr. ib.: dum calceabat ipse sese et amiciebat,
Suet. Vesp. 21 al. — Poet.: nube umeros (Gr. acc.) amictus, Hor. C. 1, 2, 31; Verg. A. 1, 516:amictus nube,
Vulg. Apoc. 10, 1:lumine,
ib. Psa. 103, 2:mulier amicta sole,
ib. ib. 12, 1; so,(rex) amicietur terrā Aegypti, sicut amicitur pastor pallio suo,
ib. Jer. 43, 12.—Trop., of other things, to cover, clothe, wrap up:nive amicta loca,
Cat. 63, 70:colus amicta lanā,
id. 64, 311:amicitur vitibus ulmus,
Ov. P. 3, 8, 13:et piper et quidquid chartis amicitur ineptis,
Hor. Ep. 2, 1, 270:amicta ossa luridā pelle,
id. Epod. 17, 22:amicti vitibus montes,
Flor. 1, 16:partem alteram luce, alteram tenebris amicisse Jovem,
Fronto, Fer. Als. p. 188. -
7 apopsis
ăpopsis, is, f., = apopsis (far-sight), an eminence that furnishes an extensive view, Fronto, Fer. Als. 3. -
8 exaptus
-
9 Faustus
1.faustus, a, um, adj. [for favostus, from faveo; lit., favorable; hence], of favorable or fortunate omen, fortunate, favorable, auspicious, prosperous, lucky (rare but class.; cf.:2. I.felix, fortunatus, beatus, prosperus, dexter, secundus): quae (omina) majores nostri quia valere censebant, idcirco omnibus rebus agendis: QVOD BONVM FAVSTVM FELIX FORTVNATVMQVE ESSET praefabantur,
Cic. Div. 1, 45, 102: so,ut nobis haec habitatio Bona, fausta, felix fortunataque eveniat,
Plaut. Trin. 1, 2, 3:utile sit faustumque precor, quod imagine somni Vidimus,
Ov. F. 3, 27:omen,
Liv. 7, 25, 11; Ov. M. 6, 448; 9, 785 al.; cf.:exitus ut classi felix faustusque daretur,
Lucr. 1, 100:i pede fausto,
Hor. Ep. 2, 2, 37:indoles Nutrita faustis sub penetralibus,
id. C. 4, 4, 26:o faustum et felicem hunc diem!
Ter. And. 5, 4, 53; cf. Cic. Tusc. 1, 49, 118:o nox illa fausta huic urbi!
id. Flacc. 41, 103:annus,
Ov. F. 1, 63:nisi tempestas indulget tempore fausto,
favorable, suitable, Lucr. 1, 805.—Hence, * fauste, adv., favorably, fortunately:ut eis quoque hominibus ea res fauste, feliciter prospereque eveniret,
Cic. Mur. 1, 1.A surname of L. Cornelius Sulla, the son of the dictator, also called [p. 731] Faustus Sulla, Cic. Clu. 34, 94; id. Sull. 19, 54; id. Vatin. 13, 32; id. Agr. 1, 4, 12; id. Att. 9, 1, 4; 9, 11, 4; Caes. B. C. 1, 6.—B.Deriv.: Faustĭānus, a, um, adj., of or belonging to Faustus Sulla, Faustian:II. III.ager, that produced excellent wine,
Plin. 14, 6, 8, § 62:vina,
Front. Fer. Als. 3.—A poor tragedian, Juv. 7, 12. -
10 faustus
1.faustus, a, um, adj. [for favostus, from faveo; lit., favorable; hence], of favorable or fortunate omen, fortunate, favorable, auspicious, prosperous, lucky (rare but class.; cf.:2. I.felix, fortunatus, beatus, prosperus, dexter, secundus): quae (omina) majores nostri quia valere censebant, idcirco omnibus rebus agendis: QVOD BONVM FAVSTVM FELIX FORTVNATVMQVE ESSET praefabantur,
Cic. Div. 1, 45, 102: so,ut nobis haec habitatio Bona, fausta, felix fortunataque eveniat,
Plaut. Trin. 1, 2, 3:utile sit faustumque precor, quod imagine somni Vidimus,
Ov. F. 3, 27:omen,
Liv. 7, 25, 11; Ov. M. 6, 448; 9, 785 al.; cf.:exitus ut classi felix faustusque daretur,
Lucr. 1, 100:i pede fausto,
Hor. Ep. 2, 2, 37:indoles Nutrita faustis sub penetralibus,
id. C. 4, 4, 26:o faustum et felicem hunc diem!
Ter. And. 5, 4, 53; cf. Cic. Tusc. 1, 49, 118:o nox illa fausta huic urbi!
id. Flacc. 41, 103:annus,
Ov. F. 1, 63:nisi tempestas indulget tempore fausto,
favorable, suitable, Lucr. 1, 805.—Hence, * fauste, adv., favorably, fortunately:ut eis quoque hominibus ea res fauste, feliciter prospereque eveniret,
Cic. Mur. 1, 1.A surname of L. Cornelius Sulla, the son of the dictator, also called [p. 731] Faustus Sulla, Cic. Clu. 34, 94; id. Sull. 19, 54; id. Vatin. 13, 32; id. Agr. 1, 4, 12; id. Att. 9, 1, 4; 9, 11, 4; Caes. B. C. 1, 6.—B.Deriv.: Faustĭānus, a, um, adj., of or belonging to Faustus Sulla, Faustian:II. III.ager, that produced excellent wine,
Plin. 14, 6, 8, § 62:vina,
Front. Fer. Als. 3.—A poor tragedian, Juv. 7, 12. -
11 formido
1.formīdo, āvi, ātum, 1, v. a. and n. [v. 2. formido], to fear, dread any thing; to be afraid, terrified, frightened (class.; syn.: metuo, timeo, vereor, trepido, tremo, paveo).(α).With acc.:(β).illum,
Plaut. Capt. 4, 4, 5:et illud paveo et hoc formido,
id. Cist. 2, 1, 58:malum (shortly after: metuo malum),
id. Am. prol. 27:ipse se cruciat omniaque formidat,
Cic. Fin. 2, 16, 53:illius iracundiam formidant,
id. Att. 8, 16, 2: apoteugma formido et timeo, ne, etc., id. Q. Fr. 3, 2, 2:cum formidet te mulier,
Hor. S. 2, 7, 65:fures,
id. ib. 1, 1, 77:acumen judicis,
id. A. P. 364:nocturnos tepores,
id. Ep. 1, 18, 93. —In pass.:hic classe formidatus,
Hor. C. 3, 6, 15:formidata Parthis Roma,
id. Ep. 2, 1, 256:nautis formidatus Apollo (i. e. the temple of Apollo on the Leucadian promontory),
Verg. A. 3, 275; cf.:nec formidatis auxiliatur aquis,
i. e. the hydrophobia, Ov. P. 1, 3, 24:quo etiam satietas formidanda est magis,
Cic. Or. 63, 213.—With inf.:(γ).si isti formidas credere,
Plaut. Ps. 1, 3, 82; cf.:ad haec ego naribus uti Formido,
Hor. Ep. 1, 19, 46:meus formidat animus, nostrum tam diu ibi sedere filium,
Plaut. Bacch. 2, 3, 4.—With ut or ne:(δ).aliquem non formido, ut, etc.,
Vop. Tac. 2, § 2:formido miser, ne, etc.,
Plaut. As. 2, 4, 55.—With dat.: auro formidat Euclio: abstrudit foris, fears for the gold, Plaut. Aul. argum. 6.—(ε).With si:(ζ).male formido, si hera mea sciat tam socordem esse quam sum,
Plaut. Cist. 4, 2, 4.—Absol.:2.intus paveo et foris formido,
Plaut. Cist. 4, 2, 20:ne formida,
id. Mil. 4, 2, 20; id. As. 2, 4, 56; 3, 3, 48; id. Mil. 3, 3, 20: neque prius desinam formidare, quam tetigisse te Italiam audiero, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 10, 1.formīdo, ĭnis, f. [Sanscr. root dhar-, whence firmus; prop. the fear that makes rigid, Corss. Ausspr. 1, 148], fearfulness, fear, terror, dread (class.).I.Lit.:B.parasitus, qui me conplevit flagiti et formidinis,
Plaut. Men. 5, 5, 3: popolo formidinem inicere, Furius ap. Macr. S. 3, 9, 8:Stoici definiunt formidinem metum permanentem,
Cic. Tusc. 4, 8 fin.:ut aliqua in vita formido improbis esset posita, apud inferos antiqui supplicia constituta esse voluerunt,
id. Cat. 4, 4, 8:quae tanta formido,
id. Rosc. Am. 2, 5:neque miser me commovere possum prae formidine,
Plaut. Am. 1. 1, 181:subita atque improvisa,
Cic. Prov. Cons. 18, 43:formidinem suam alicui inicere,
id. Verr. 2, 3, 28, § 68:formidinem inferre,
Tac. H. 2, 15:intendere,
id. ib. 2, 54:facere,
id. ib. 3, 10:mortis,
Cic. Rep. 1, 3; Hor. Ep. 2, 2, 207:poenae,
id. ib. 1, 16, 53:fustis,
id. ib. 2, 1, 154.—In plur.:pericula intendantur, formidines opponantur,
Cic. Quint. 14, 47:ex ignoratione rerum ipsa horribiles exsistunt formidines,
id. Fin. 1, 19, 63:contra formidines pavoresque,
Plin. 28, 8, 29, § 115.—In partic., awe, reverence:II. A.(portae) religione sacrae et saevi formidine Martis,
Verg. A. 7, 608; Sil. 1, 83.—In gen.:B.alta ostia Ditis Et caligantem nigrā formidine lucum Ingressus,
Verg. G. 4, 468; Front. de Fer. Als. 3:defensoribus moenium praemia modo, modo formidinem ostentare,
Sall. J. 23, 1; 66, 1.—In partic., a scarecrow made of differentcolored feathers, a bugbear: cum maximos ferarum greges linea pennis distincta contineat et in insidias agat, ab ipso effectu dicta formido, Sen. de 1ra, 2, 12 (cf. Nemes. Cyneg. 303 sq.):cervum puniceae septum formidine pennae,
Verg. A. 12, 750; cf. Luc. 4, 437:furum aviumque Maxima formido,
Hor. S. 1, 8, 4.—Personified, as a goddess, Hyg. Fab. prooem. p. 10 Munk. -
12 illatenus
illātĕnus or illactĕnus, adv. [illetenus], so far (post-class. and very rare):navitas precum ejus (Arionis) commiseritum esse illactenus, ut, etc.,
Gell. 16, 19, 11:litteras illatenus, qua dixi, legendas praebebat,
App. Mag. p. 326; cf. Fronto Ter. Als. 4. -
13 libator
lībātor, ōris, m. [id.], one who makes a libation: cenarum libator, Front. de Fer. Als. ep. 3 Mai. -
14 macto
macto, āvi, ātum, 1 (old form of perf. subj. mactassint, Enn., Afran., and Pompon. ap. Non. 342, 12 sq.), v. freq. a. [macto, kindr. to Sanscr. makh, mah; intens. māmahyata, to slaughter, sacrifice; maha, victim; the ct in macto like vectum from veho; hence],I.Within the religious sphere, to offer, sacrifice, immolate any thing in honor of the gods:II.ferctum Jovi moveto et mactato sic,
Cato, R. R. 134, 2; so id. ib. § 4: pultem dis mactat, Varr. ap. Non. 341, 28:nigras pecudes,
Lucr. 3, 52:lectas de more bidentes Cereri,
Verg. A. 4, 57; Varr. ap. Non. 114, 27:mactatus vitulus concidit propter aras,
Lucr. 2, 353:manibus divis mactata,
id. 6, 759:mactata veniet lenior hostia,
Hor. C. 1, 19, 16:mactata Polyxena,
Ov. M. 13, 448:trecenti ex dediticiis hostiarum more mactati,
Suet. Aug. 15:vite caper morsa Bacchi mactandus ad aras,
Ov. M. 15, 114:suovetaurilia mactanda, Fronto de Fer. Als. 3 Mai.: se Orco,
Liv. 9, 40:hostium legiones Telluri ac diis Manibus mactandas dabo,
id. 10, 28; cf.:ruptores pacis ultioni et gloriae,
Tac. A. 2, 13.—Beyond the relig. sphere.A.To present, reward, honor with any thing good or bad: Livius inde redit magno mactatu' triumpho, Enn. ap. Serv. Verg. A. 9, 641 (Ann. v. 302 Vahl.):B.eos ferunt laudibus et mactant honoribus,
heap honors on, extol, Cic. Rep. 1, 43, 67 (also ap. Non. 342, 5); id. Vatin. 6, 14; id. Div. 1, 11, 18.—Far more freq. in a bad sense, to afflict, trouble, punish with any thing: illum di deaeque magno mactassint malo, Enn. ap. Non. 342, 15 (Trag. v. 377 Vahl.); Afran. ib. 16; Cic. Vatin. 15, 36; cf. without abl., Pompon. ib. 12:C.dotatae mactant et malo et damno viros,
Plaut. Aul. 3, 5, 61; cf.:mactare malo adficere significat,
Non. 342, 8:aliquem infortunio,
Plaut. Poen. 3, 1, 14: faxo tali eum mactatum, atque hic est, infortunio, * Ter. Phorm. 5, 9, 39:hostes patriae aeternis suppliciis vivos mortuosque mactabis,
pursue, punish, Cic. Cat. 1, 13, 33; cf.:divisores omnium tribuum domi ipse suae crudelissima morte mactaret,
id. Harusp. Resp. 20, 42:aliquem summo supplicio,
id. ib. 1, 11, 27:aliquem morte,
id. Rep. 2, 35, 60:mactantur comminus uno exitio,
Sil. 17, 500.—To kill, slaughter, put to death:D.hic mactat Ladona, Pheretaque Demodocumque,
Verg. A. 10, 413:illigatas mollibus damas plagis,
Mart. 1, 50, 24: haec dextra Lernam taetra mactata excetra Pacavit, Cic. poët. Tusc. 2, 9, 22.—To magnify; trop, to extol, glorify, honor; esp. to glorify [p. 1094] honor a deity with sacrifices, to worship:E.Liberum patrem fanorum consecratione mactatis,
Arn. 1, 24:puerorum extis deos manes mactare,
Cic. Vatin. 6, 14.—Poet., to give splendor to a festival: lacte Latinas, Cic. poët. Div. 1, 11, 18.—F.Aliquem or aliquid, to overthrow, ruin, destroy, Cic. Fl. 22, 52:quorum ego furori nisi cessissem, in Catilinae busto vobis ducibus mactatus essem,
should have been sacrificed, id. ib. 7, 16:perfidos et ruptores pacis ultioni et gloriae mactandos,
to offer up, immolate, Tac. A. 2, 13:cum videant jus civitatis illo supplicio esse mactatum,
Cic. Verr. 2, 4, 11, § 26: aut naves uram, aut castra mactabo, to destroy, Att. ap. Non. 341, 18.—Hence, mactus, a, um, Part., sync. for mactatus:boves mactae,
Lucr. 5, 1339 (better referred to maco, q. v.). -
15 madesco
I.Lit.:* B.semiusta madescunt Robora,
Verg. A. 5, 697: tellus Nubibus assi [p. 1095] duis pluvioque madescit ab austro, Ov. M. 1, 66:multā terra madescit aquā,
id. F. 6, 198: nec madescimus nisi umore, * Quint. 6, 2, 28: spectare oportet, num tempora paulum madescant, become moist, i. e. perspire, Cels. 3, 6 med. — Poet.:quibus invito maduerunt sanguine dextrae,
have killed, Val. Fl. 3, 391; cf.:nati maduere paterno Sanguine,
Luc. 2, 149.—In partic., to get drunk, become intoxicated:II.quem (Chrysippum) cotidie ferunt madescere solitum,
Front. de Fer. Als. 3 Mai.—Transf., to become soft:ne umore madescant ungulae,
Col. 6, 30; 11, 3, 23;id. poët. 10, 398: triticum madescit dulci aquā ligneis vasis,
Plin. 18, 7, 17, § 76. -
16 magira
măgīra, ae, f. [mageiros, a cook], the art of cooking, cookery, Front. de Fer. Als. 2 Mai. -
17 Matianus
Mătĭus, a, the name of a Roman gens. So, Cn. Matius, a poet and translator of the Iliad, Gell. 6, 6, 5; 9, 14, 14; Varr. L. L. 7, 5, § 96 Müll.;II.perh. the same with C. Matius,
a friend of Cæsar and Cicero, Cic. Fam. 6, 12, 2; 7, 15; 11, 28; Plin. 12, 2, 6, § 13; Col. 12, 4, 2 al.—Hence,Mătĭā-nus, a, um, adj., of or belonging to a Matius, Matian:mala,
a kind of apple, Col. 5, 10, 19; 12, 47, 5; Suet. Dom. 21:poma,
Front. de Fer. Als. 3;Minutal,
Apic. 4, 3. -
18 Matius
Mătĭus, a, the name of a Roman gens. So, Cn. Matius, a poet and translator of the Iliad, Gell. 6, 6, 5; 9, 14, 14; Varr. L. L. 7, 5, § 96 Müll.;II.perh. the same with C. Matius,
a friend of Cæsar and Cicero, Cic. Fam. 6, 12, 2; 7, 15; 11, 28; Plin. 12, 2, 6, § 13; Col. 12, 4, 2 al.—Hence,Mătĭā-nus, a, um, adj., of or belonging to a Matius, Matian:mala,
a kind of apple, Col. 5, 10, 19; 12, 47, 5; Suet. Dom. 21:poma,
Front. de Fer. Als. 3;Minutal,
Apic. 4, 3. -
19 nugalis
nūgālis, e, adj. [nugae], frivolous, trifling, worthless, empty (post-class.):theoremata,
Gell. 1, 2, 6; Mart. Cap. 1, § 2 Kopp (al. nugalas):scholica quaedam,
id. 4, 1, 1; 7, 17, 3:illa olim nugalia conscripsi,
trifles, bagatelles, Front. de Fer. Als. 3 Mai. -
20 obedio
ŏb-oedĭo (better than ŏb-ēdĭo, Cic. Rep. 3, 29, 41; Front. Ep. ad Verr. 7 Mai.; id. Fer. Als. 3; cf.: oboedire, obaudire, Paul. ex Fest. p. 187 Müll. and Bramb. s. v.— Ante-class. form of the fut., oboedibo: oboedibo tibi, Afran. ap. Non. 507, 30), īvi or ĭi, ītum, īre, 4, v. n. [ob-audio].I.In gen. (very rare), to give ear, hearken, listen to one:II.alicui,
Nep. Dat. 5, 4.—Esp.A.Prop., of living beings (class.).1.To obey, yield obedience to. to be subject to, to serve (freq. and class.; cf.: pareo, obtempero, obsequor).—With dat.:2.parere, et oboedire praecepto,
Cic. Tusc. 5, 12, 36:legi,
Nep. Epam. 8, 1:voluntati,
Cic. N. D. 1, 8, 19:obtemperare et oboedire magistratibus,
id. Leg. 3, 2, 5:qui nobis oboediunt,
id. Rep. 3, 29, 41:impulsu libidinum voluptatibus oboedientium,
id. ib. 6, 26, 28:pecora ventri oboedientia,
Sall. C. 1, 1:multorum oboedire tempori,
Cic. Brut. 69, 242.— Impers. pass.:utrimque enixe oboeditum dictatori est,
Liv. 4, 26.—To be obedient in any thing (post-class.).—With acc. of neutr. pron.:B.atque haec omnia perfacile oboediebam,
App. M. 10, p. 247, 11.— Absol., Suet. Calig. 29.—Meton., of things, to yield, be manageable:A.ramus oleae quam maxime sequax, atque oboediturus,
yielding, flexible, Plin. 17, 19, 30, § 137.— Hence, ŏboedĭens ( ŏbēd-), entis, P. a.Prop., of living beings, obedient, compliant (freq. and class.).1.With dat.:2.nulli est naturae oboediens aut subjectus deus,
Cic. N. D. 2, 30, 77:natio semper oboediens huic imperio,
id. Pis. 34, 84:appetitum rationi oboedientem praebere,
id. Off. 1, 36, 132:vivere oboedientem alicui,
Sall. J. 31, 26.— Comp.:imperiis nemo oboedientior,
Liv. 25, 38, 7.— Sup.:imperiis oboedientissimus miles,
Liv. 7, 13, 2.—With ad:a.ad nova consilia gentem oboedientem habere,
Liv. 28, 16.—Particular phrases.Dicto oboedientem esse alicui for dicto audientem esse alicui, to be obedient to one's word or command:b.magistro desinebat esse dicto oboediens,
Plaut. Bacch. 3, 3, 35; cf.:nec plebs nobis dicto audiens atque oboediens sit,
Liv. 38, 7. —Omnia secunda et oboedientia sunt, according to your wishes, Sall. J. 14, 19.—3. B.Transf., of things, yielding, manageable:oboedientissima quocumque in opere fraxinus,
i. e. easily wrought, Plin. 16, 43, 83, § 228.—Hence, adv.: ŏboedĭ-enter, obediently, willingly, readily (a favorite word of Livy; elsewh. very rare): conferre tributum, Liv. 5, 12:facere imperata,
id. 21, 34:facere adversus aliquem,
id. 39, 53.— Comp.:nihil oboedientius fecerunt, quam, etc.,
Liv. 38, 34.— Sup.: oboedientissime paruit, Aug. Civ. Dei, 22, 8.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Als — Als, eine Conjunction, deren Verrichtungen vornehmlich in folgenden Stücken bestehen. Es ist nehmlich: 1. Comparativ, eine Vergleichung auszudrucken, da es denn diejenige Sache, welche zum Maßstabe der Vergleichung oder zum Gleichnisse dienet,… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
Als — steht für: auf Dänisch eine dänische Ostseeinsel, siehe Als (Dänemark) einen Fluss in Wien, siehe Als (Fluss) ALS ist die Abkürzung für: Alternative Linke Schweiz, zur Unterscheidung von der Alternativen Liste. Abkürzung für die Alte Landesschule … Deutsch Wikipedia
ALS — steht für: einen Fluss in Wien, siehe Als (Fluss) auf Dänisch eine dänische Ostseeinsel, siehe Alsen ALS ist die Abkürzung für: Abraham Lincoln Stiftung einer Untergruppierung in Deutschland der Rockefeller Stiftung Advanced Life Support, die… … Deutsch Wikipedia
ALS — may refer to: * Acetolactate synthase, an enzyme involved in amino acid biosynthesis * Albany Law School, a private law school in Albany, New York, United States * Alexander Language Schools International * Als, a Danish island in the Baltic Sea… … Wikipedia
Als — Saltar a navegación, búsqueda Localización de Als Als (en alemán, Alsen) es una isla ubicada en el Mar Báltico, en la costa de Jutlandia y unida a ella por dos puentes. Pertence a Dinamarca, pero, como resultado de la guerra de 1864, pa … Wikipedia Español
Als — Als, adv. 1. Also. [Obs.] Chaucer. [1913 Webster] 2. As. [Obs.] Chaucer. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Als ob — (нем.) как если бы. Кант в «Критике способности суждения» утверждает, что разум должен мыслить природу так, как если бы в ней была осуществлена система целей. см. также Фикционализм. Философский энциклопедический словарь. М.:… … Философская энциклопедия
Als — Pour les articles homonymes, voir ALS. Als Alsen (de) Géographie Pays … Wikipédia en Français
ALS — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Sigles d’une seule lettre Sigles de deux lettres > Sigles de trois lettres Sigles de quatre lettres … Wikipédia en Français
ALS — See amyotrophic lateral sclerosis. * * * ▪ island, Denmark German Alsen island in the Little Belt (strait), Denmark. It is separated from the Sundeved peninsula of southern Jutland by the narrow Als Sound. Fertile clay loams support mixed … Universalium
ALS — Abbreviation for amyotrophic lateral sclerosis; antilymphocyte serum. * * * acute lateral sclerosis; advanced life support; afferent loop syndrome; air leak syndrome; alkali labile site; amyotrophic lateral sclerosis; angiotensin like substance;… … Medical dictionary