-
1 ornement
-
2 ornement
-
3 aigrette
ai.grette['eigret] n 1 tufo de penas ou de cabelos usado como adorno, penacho. 2 qualquer adorno semelhante. 3 Ornith garça real. -
4 ornament
1. ['o:nəmənt] noun(something decorative, intended to make a room etc more beautiful: china ornaments.) ornamento2. [o:nə'ment] verb(to decorate: The church was richly ornamented.) ornamentar- ornamental* * *or.na.ment['ɔ:nəmənt] n ornamento, adorno, ornato, atavio. • vt ornamentar, adornar. by way of ornament como ou para adorno. -
5 отделка
ж( действие) acabamento m; ( доведение до совершенства) aperfeiçoamento m; ( украшение) guarnição f, adorno m, enfeite m -
6 убор
-
7 убранство
сarranjo m, decoração f; ( меблировка) mobiliário m; ( украшение) adorno m, ( одежда) traje m -
8 украшение
с( действие) ornamentação f, adornamento m; embelezamento m; decoração f; ( флагами) embandeiramento m; ( предмет) adorno m, enfeite m, ornato m; ( драгоценность) adereço m -
9 accessoire
[akseswaʀ]Nom masculin acessório masculino* * *accessoire akseswaʀ]nome masculino3 TEATRO, CINEMA adereço; acessóriodistinguer l'essentiel de l'accessoiredistinguir o essencial do acessórioadjectivo( não fundamental) acessóriosecundáriofrais accessoiresdespesas suplementares -
10 collerette
-
11 enjolivement
-
12 fioriture
-
13 garniture
[gaʀnityʀ](décoration) enfeite masculino* * *garniture gaʀnityʀ]nome femininoestofos m. pl.(de travão) lona -
14 panachage
-
15 parement
parement paʀmɑ̃]nome masculino1 adorno; enfeite(altar) parement d'autelfrontal2 parede revestida de silhares -
16 parure
[paʀyʀ]Nom féminin (de bijoux) conjunto masculino(de linge) jogo masculino* * *parure paʀyʀ]nome feminino1 adorno m.; adereço m.2 (roupa interior, lençóis) jogo m. -
17 adornment
noun enfeite* * *a.dorn.ment[əd'ɔ:nmənt] n 1 adorno, enfeite, ornato, ornamento. 2 decoração, ornamentação. -
18 aglet
ag.let['æglit] n 1 agulheta. 2 adorno metálico usado em roupas. -
19 bare
[beə] 1. adjective1) (uncovered or naked: bare skin; bare floors.) nu2) (empty: bare shelves.) vazio3) (of trees etc, without leaves.) despido4) (worn thin: The carpet is a bit bare.) gasto5) (basic; essential: the bare necessities of life.) básico2. verb(to uncover: The dog bared its teeth in anger.) mostrar- barely- bareness
- bareback
- barefaced
- barefooted
- barefoot
- bareheaded* * *[bɛə] vt 1 descobrir, despir, desnudar. to bare one’s head / descobrir-se, tirar o chapéu. 2 expor, revelar. he bared his soul to me / ele se abriu comigo. • adj 1 nu, despido, sem coberta. 2 com a cabeça descoberta. 3 aberto, exposto, à vista. 4 vazio, sem mobília, desguarnecido. 5 simples, sem adorno. 6 gasto, poído. 7 arch calvo, sem cabelo. 8 desfolhado. 9 suficiente, só. 10 mero, desacompanhado. I shudder at the bare idea só em pensar fico com arrepios. to be bare of estar desprovido de. under bare poles Naut sem velas. -
20 by way of ornament
by way of ornamentcomo ou para adorno.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
adorno — sustantivo masculino 1. Aquello que se pone para embellecer o mejorar una cosa o persona: Tengo que comprar los adornos de Navidad. Lleva una cinta de adorno en la cabeza. Le he comprado un adorno para la mesa. 2. Área: tauromáquia Lance con que… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
ADORNO (T. W.) — ADORNO THEODOR WIESENGRUND (1903 1969) Philosophe, sociologue, compositeur et musicographe allemand né à Francfort sur le Main. Élève de composition d’Alban Berg, Adorno émigre à l’avènement du nazisme en Angleterre puis aux États Unis, où il… … Encyclopédie Universelle
adorno — (De adornar). 1. m. Aquello que se pone para la hermosura o mejor parecer de personas o cosas. 2. balsamina (ǁ planta balsaminácea). 3. germ. chapines1. de adorno. loc. adj. Que no hace labor efectiva. Se emplea mucho jocosamente. Este está de… … Diccionario de la lengua española
Adorno — (izg. àdorno), Theodor (1903 1969) DEFINICIJA njemački filozof, sociolog i glazbeni teoretičar, u emigraciji u SAD u za vrijeme nacizma, od 1949. opet u Njemačkoj (frankfurtska škola) … Hrvatski jezični portal
Adorno [1] — Adorno, Stadt in der sardinischen Provinz Aosta; Bergbau, Weberei; 10,500 Ew … Pierer's Universal-Lexikon
Adorno [2] — Adorno, Familie in Genua, gibellinisch gesinnt, besonders berühmt durch 7 Dogen: 1) Gabriel, 1363–70; Antonietto I., 1384–97; 3) Georg, 1413–15; 4) Rafael, 1443–47; 5) Barnabas, 1447; 6) Prosper, 1461–78 u. 7) Antonietto II., 1513 u. 1522–27; in… … Pierer's Universal-Lexikon
Adorno — Adorno, berühmtes Geschlecht zu Genua, das der Republik 7 Dogen gab, in der Regel auf franz. Seite, Gegner der Doria … Herders Conversations-Lexikon
Adorno — Adorno, Theodor W … Philosophy dictionary
Adorno — (Theodor Wiesengrund) (1903 1969) philosophe, sociologue et musicologue allemand. Fondateur de l école de Francfort (1923) … Encyclopédie Universelle
adorno — /a dorno/ agg. [part. pass. senza suff. di adornare ], lett. 1. [ripieno d ornamenti] ▶◀ abbellito, adornato, decorato, ornato. ◀▶ disadorno, nudo, spoglio. 2. [che suscita attrazione] ▶◀ attraente, bello, leggiadro. ◀▶ brutto … Enciclopedia Italiana
Adorno — Adorno, Theodor Wiesengrund … Dictionary of sociology