(ἵπποι

(μετὰ ῥυθμοῦ Thuc. и ἐν ῥυθμῷ Plat.)

(ἐς δίφρρον и ἐφ΄ ἵππων, ἐπὴ νηός Hom.; med. δίφρον Hom.)

(ἀμφὴ δούρατι и περὴ τρόπιος Hom.)

(προτὴ ἄστυ Hom.)

(δόμον Ἄϊδος εἴσω Hom.; Θήβας Soph.)

(χῶρος ἐν ᾦ βεβήκαμεν Soph.)

(ἀπὸ πύργων χαμᾶζε, κατ΄ Οὐλύμποιο καρήνων Hom.)

(ἐν νηυσὴ ἐς πατρίδα Hom.)

(ἐς τόδε τόλμης Soph.)

δι΄ ὀδύνης β. Eur. — страдать

(αἶνον ἔβα κόρος Pind.; ὀδύνα βαίνει τινά Eur.)

(ἔβα νέμεσις ἔς τινα Eur.)

(ἐξ οἴκου Hom.)

(ἐν и ἐπὴ νηυσί Hom.)

(ἐκ βροτῶν Soph.)

(ἐνννέα βεβάασι ἐνιαυτοί Hom.)

(μετά τινα и τι Hom.)

(β. καὴ παιδοσπορεῖν Plat.)

(ἵππους ἐπὴ Βουπρασίου Hom.; τινὰ ἐς Ἑλλάδα Eur.)

(τινα ἐξ и ἀφ΄ ἵππων Hom.)

(τὸ ἔπος Arst.)

(τι εἰς ἅλα, ἐν πυρί, ποτὴ πέτρας, προτὴ γαίῃ Hom.; σπόρον ἐν νειοῖσιν Theocr.)

(ἐκ χειρός Xen.; β. καὴ τοξεύειν Dem.)

β. δάκρυ Hom. — проливать слезы;

(κύκλα ἀμφὴ ὀχέεσσι Hom.)

(αἰγίδα ἀμφ΄ ὤμοις, ῥάκος ἀμφί τινι, med. ἀμφὴ ὤμοισιν ξίφος Hom.; κρήδεμνον πλοκάμοις Anth.)

(τὸ δίκτυον εἰς τέν θάλασσαν NT.; ἀμφί τινι χεῖρας и πήχεε Hom.)

(τινὰ ἐν δαπέδῳ и ἐν κονίῃσι Hom.)

(οἶκον Aesch.)

(τινὰ γῆς ἔξω Soph.)

(τινὰ ἐς κακόν Hom.; τινὰ εἰς δεῖμα Her. и εἰς φόβον Eur.)

(νῆας ἐς πόντον Hom.; ὄμματα ἑτέρωσε Hom. и πρὸς γῆν Eur.; πρὸσωπον εἰς γῆν Eur.)

(ἑτέρωσε κάρη Hom.)

(ἵππους πρόσθε Hom.; κάτωθε τὰ μοσχία Theocr.)

(τινὰ δουρί Hom.; τινὰ κακοῖς Eur.)

(τινά Pind.)

(ἰὸν ἐνὴ στήθεσσί τινι Hom.)

(ὕπνον ἐπὴ βλεφάροις Hom.)

(τί τινι ἐν θυμῷ Hom., θυμῷ Aesch. и εἰς θυμόν Soph., Plut., ἐν στήθεσσι Hom. и ἐν καρδίᾳ Pind.; λύπην τινί Soph.)

(μῆλα ἐν νηΐ Hom.)

(χρόα βάλλεσθαι λουτροῖς HH.)

(ἐν πέδῳ Aesch.): ( о реке) изливаться, впадать (ποταμὸς εἰς ἅλα βάλλων Hom.)

(τινά Hom., Eur.)

(ἡνίοχον κονίης ῥαθάμιγγες ἔβαλλον Hom.)

(οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς παλαιούς NT.)

(ἀκτῖσιν Hom.; γαῖαν Eur.; σελήνη βαλλομένη διὰ θυρίδων Anth.)

(χαράκωμα πρὸς τῇ πόλει Dem.; χάρακα Polyb., Plut.)

(τι ἐπὴ θυμῷ и μετὰ φρεσί Hom.; ἐνὴ φρεσί Hom., Hes. или ἐπ΄ ἑωυτοῦ Her.)

βαλεσθαι ἐς γαστέρα γόνον Her. — забеременеть

(βοῦς Hom.)

(ἵπποι βουκολέοντο Hom.)

(τινα Arph.)

β. φροντίσιν νέον πάθος Aesch. — предаваться новой скорби;

(τινα Arph., Plut.)

(τὸ τῆς φύσεως ἀπρεπές Luc.)

(ἵπποι Hom.; λαγὼς ἕλειος Xen.; φορά Arst.; φθόγγοι Plat.)

(ἐπιλήσμων καὴ β. Arph.)

β. γενέσθαι Thuc. — запоздать;

(φῦλα πόντου χθονίων τε παιδεύματα Eur.)

(ψαλίοις πώλους Eur.; ἵππους ἐκ νέων Xen.; med. ἡμιόνους Hom.; ἵπποι δαμαζόμενοι Plut.)

(Ἀχαιούς, θυμὸν ἐνὴ στήθεσσι Hom.; βίῃ καὴ χερσί Hes.)

(ἀσκήσει τὸ ἄλογον Plut.)

(ἀνδρί, sc. θεάν Hom.)

(βίᾳ τὸν σίδαρον Eur.)

(δουρὴ δαμασθείς Hom.)

(ἐμπλεκόμενοι τοῖς δέμασι ἵπποι Polyb.)

(ὀπισθίοις διεσκίρτων σκέλεσι, sc. οἱ ἵπποι Plut.)

(ἵπποι πεδίοιο δίενται Hom.)

(δίεμαι ἀντία φάσθαι Aesch.)

δίζυγες ἵπποι Hom. — пароконная запряжка

δ. ἤπειρος Anth. — два (оба) материка, т.е. Европа и Африка

(ἂν δ΄ ἔβαν ἐν δίφροισι παραιβάται ἡνίοχοί τε Hom.)

(εἰ δ΄ ἐθέλεις πεζός, πάρα τοι δ. τε καὴ ἵπποι Hom.; ἁρμάτειος δ. Xen.)

(δίφρῳ ἐφέζεσθαι Hom.: κλιντῆρες καὴ δίφροι καὴ τράπεζαι Plut.)

(ὅ ἐλεφάντινος δ. Polyb.)

(τινά Thuc., Xen., Isocr., Arst. и τι Isocr., Arst.)

(τινά Arst., Plut. и τι Plat., Arst., Dem., Plut.)

(οὐκ ἐδοκίμασαν θεὸν ἔχειν ἐν ἐπιγνώσει NT.)

δοκιμασθείς (sc. εἰς ἄνδρας) Lys. — внесенный в списки совершеннолетних, достигший совершеннолетия;

δρόμῳ и δρόμοις Aesch., Thuc., Aeschin., Plut. — бегом, ( о конях) вскачь;

(οὔτε ἡμέρας οὔτε νύκτας ἀνιέναι τὸν δρόμον Plut.)

(νεφέλης Eur.; δρόμοι ἡλίου τε καὴ σελήνης Plat.)

(ἀπὸ νύσσης τέτατο δ. Hom.; δρόμον προκηρύσσειν Soph.)

(ἵπποι πλανόωνται ἀνὰ δοόμον Hom.; ἐμεστώθη δ. κτύπου ἁρμάτων Soph.)

(περὴ ψυχῆς Arph., Plat.)

δύ΄ ἢ τρεῖς δρόμους περιεληλυθώς Plat. — сделав два или три конца

(δ. κατάστεγος Plat.; ἐν δρόμοισιν Ἀκαδήμου Diog.L.)

(ἡμέρης δρόμον ἀπέχειν ἀπὸ γῆς Her.)

(δαίς Hom.)

(ἀσπίς Hom.)

(νηῦς Hom.)

(φρένες Hom.)

(τι ἐκ τοῦ μεγάρου Her.; τινὰ πολέμοιο Hom.)

πόντου νιν ἐξήνεγκε κλύδων Eur. — его выбросила на берег морская волна:

(ἐξενεῖκαί τινα καὴ θάψαι Her.; νεκρόν Eur.)

(τρία ἄλεισα Hom.)

(κόμης ἀγάλματα Eur.; τὰ ἑαυτοῦ Thuc.)

(λοισθήϊον ἄεθλον Hom.)

ἐ. νίκην Her., Plut. — одерживать победу;

(προς ὑποψίας τινά Plut.)

(ἀπαιδευσίᾳ ὀργῆς Thuc. и πρὸς ὀργήν Soph.)

(τὸν τῆς Δήμητρος καρπόν Her.; κύημα εἰς φῶς Plat.; σπέρμα Arst.)

(τὸ κύημα μέχρι или διὰ τέλους и εἰς τέλος Arst.)

(δύνασιν Eur.; κακίας μεγάλας ὥσπερ ἀρετάς Plut.; med. μέγα τι σθένος Soph.)

(λόγον τινά Soph. - ср. 12)

(τέν ἐπιχείρησιν Her.; τὸν λόγον τινός Plat. - ср. 11; εἰς τοὺς Ἕλληνας τὰ ἁμαρτήματά τινος Isocr.)

(πλεῖστον νοῦν ἐν βραχυτάτῃ λέξει и βραχέως τι Plut.)

(δεῖγμα Dem. и δεῖγμα εἰς φῶς Plat.; μαρτυρίας τινός Dem.)

(προβούλευμα εἰς τὸν δῆμον Dem.)

(διὰ μέτρων τι Arst.; Ἀριστοφάνης τὰς Νεφέλας ἐξέφερε Plut.)

(τέν ἰατρικήν Diod.)

(τὸ μῖσος εἴς τινα Polyb.)

(τὸ μισθοῖο τέλος Hom.; τὸ μόρσιμον Pind.; ἐς ὀρθὸν τὰ μαντεύματα Soph.)

(τινὰ ἐν τῇ σκέψει Plat.)

(διὰ τοῦ ε)

(αἱ ποδώκεες ἔκφερον ἵπποι Hom.)

(ἵπποι ἐν ἀμπυκτῆρσιν ἐμβριμώμεναι Aesch.)

(ἐνεβριμήσατο ἥ Βριμώ Luc.)

ἐνεβριμήσατο αὐτοῖς λέγων NT. — он строго сказал им

(ἐν ἑαυτῷ NT.)

(ἵπποι ἐφ΄ ἵπποις ἐμπεφυρμένοι Aesch.)

ἐξηνεμώθην μωρίᾳ Eur. — я обезумел

(Ἑλένης λέχη Ἀλεξάνδρῳ Eur.)

(αἱ ἵπποι ἐξανεμοῦνται Arst.)

(οὐ κυΐσκονται - sc. αἱ γυναῖκες - διὸ καὴ καλεῖται ἐξανεμοῦσθαι Arst.)

(μέσσης κελεύθου Theocr.)

(ἥ κίνησις ἐξίστησι τὸ ὑπάρχον Arst.)

(τέν ψυχέν εἰς ἀπάθειαν Plut.)

(τέν πολιτείαν Plut.)

(τέν φύσιν Plat., Arst.)

(τῆς ποιότητος τὸν οἶνον Plut.)

(τινά Eur., Arst.)

(οἶνον, λογισμόν, διάνοιαν Plut.)

(τῆς ὁδοῦ Her. ἐκ τοῦ μέσου Xen.)

(κοῖλον, οὐκ ἐξεστηκός Arst.)

(ὁδοῦ τινι и τῆς τιμῆς τινι Plut.)

(ὅ αὐτός εἰμι καὴ οὐκ ἐξίσταμαι Thuc.)

(ἁπάντων τῶν ὄντων Dem.)

(τῆς φύσεως Arst.)

(ἐξεστηκέναι ὑπ΄ ὀργῆς Arst., ὑπὸ λύπης Plut.)

(οἶνος ἐξεστηκώς Dem.)

(πρόσωπα ἐξεστηκότα Xen.)

(στῆναι ἐπι πύργου Hom.; ἐφ΄ ἵππων καὴ ἐπὴ νεῶν βαίνειν Aesch.; ἐπὴ γῆς καὴ ὑπὸ γῆς Plat.)

(κόλπος ὅ ἐπὴ Ποσιδηΐου Her.; μεῖναι ἐπὴ τοῦ ποταμοῦ Xen.)

(ἐπὴ τοῦ προαστείου Thuc.; ἐπὴ τῶν ἐργαστηρίων καθίζοντες Isocr.; καταλῦσαι τὸν βίον ἐπὴ τῆς πατρίδος Luc.)

(ἐπὴ τῆς γῆς καταπίπτειν Xen.)

(ἐπὴ μαρτύρων Isae., Xen.; ἐπὴ τοῦ δικαστηρίοιυ Isocr., Arst.)

ἐφ΄ ἑνός Xen. — по одному, поодиночке;

(ἐπὴ Κρόνου Hes., Plat.; ἐπὴ τῶν ἡμετέρων προγόνων Xen.; ἐπὴ δείπνου Luc.; ἐπὴ τῶν δείπνων Diod. и ἐπὴ τῆς τραπέζης Plut.)

(ἐπί τινος λέγειν Plat., Arst.; ἐπί τινος σκοπεῖν Xen.; ἐπὴ πάντων ὀργίζεσθαι Dem.)

(ὄνομα γίγνεταί τινι ἐπί τινος Her.)

ἐπὴ νόσου ἔχεσθαι Soph. — быть пораженным болезнью;

ἐπὴ πάντων Dem. — во всех случаях, при всех обстоятельствах;

οὐδεὴς ἐπ΄ ἀνθρώπων Soph. — никто из людей

(ἐπὴ πᾶσιν βωμοῖς καίειν τι Hom.; ζωέμεν ἐπὴ χθονί Hes.; ἐπὴ τῇ πυρᾷ κεῖσθαι Plat.)

(ἐπὴ γαίῃ καταθέσθαι Hom.: ἐπὴ γᾷ πίπτειν Soph.)

(ἐπὴ τοῖς δικασταῖς λέγειν Dem.)

(ἐπ΄ ἐχθροῖς χεῖρα τρέπειν Soph.; ἐπί τινι μηχανήν τινα ἱστάναι Eur.; τινὰ ἐπί τινι συνιστάναι Her.)

(τῷ δ΄ ἐπὴ ὦρτο Διομήδης Hom.)

(ἐπὴ τούτῳ, ἐπὴ τῷδε и ἐπὴ τούτοις Her., Eur., Xen., Arst.)

οἱ ἐπὴ πᾶσιν Xen. — следующие за всеми, т.е. арьергард:

(ἐπί τινι λέγειν, sc. ἔπαινον Thuc., Lys., Plat.)

τἀπὴ σοὴ κακά Soph. — твои несчастья;

ἐπὴ τοσούτῳ στρατεύματι Thuc. — во главе столь большого войска;

(ἐφ΄ ἡμέρῃ ἠδ΄ ἐπὴ νυκτί Hes.)

(ἐπὴ τοῖς νόμοις Dem.; καλεῖσθαι Ῥώμην ἐπὴ Ῥωμύλῳ τέν πόλιν Plut.)

(ἐπί τινι μάλα πολλὰ παθεῖν Hom., γελᾶν ἐπί τινι Aesch.)

ἐφ΄ οἶς ἐλήλυθας Soph. — (то), ради чего ты прибыл;

ἐπὴ ἐπῶν ποιήσει Ὅμηρον μάλιστα τεθαύμακα Xen. — в области эпической поэзии я больше всего восторгаюсь Гомером

τὸ ἐφ΄ ᾦ — В Arst. ( нечто), обозначаемое буквой В

(ἥ ἐπὴ τῷ Μήδῳ συμμαχίᾳ Thuc.; νόμους ἐπὴ τοῖς ἀδικοῦσι ἀναγράψαι Dem.)

ἐπ΄ ἀργύρῳ Soph., ἐπ΄ ἀργυρίῳ Dem., Arst. и ἐπὴ χρήμασιν Dem. — за деньги;

ἐπὴ πολύ Thuc., Xen.; — на далеком расстоянии;

πουλὺν ἐφ΄ ὑγρήν Hom. — по широко раскинувшемуся морю;

(κλέος πάντας ἐπ΄ ἀνθρώπους Hom.)

(πέμπειν στρατηγὸν ἐπί τινα Her.; ἰέναι ἐπὴ τοὺς πολεμίους Xen.)

ἐπὴ χρόνον Hom., Her. и ἐπὴ χρόνον τινά Plat. — в течение некоторого времени;

(ἐπ΄ ἠῶ Hom.)

ἐπὴ στάθμην ἰθύνειν Hom. — выравнивать по (натянутому) шнуру;

ἐπὴ πέντε καὴ εἴκοσιν Thuc. — по двадцати пяти;

(ἐπὴ δέκα ἔτη Thuc.)

(ἐπὴ διηκόσια Her.)

(τοὐπὴ τήνδε τέν κόρην Soph.)

(φρύγανα συλλέγειν ἐπὴ πῦρ Xen.)

ἐπὴ πᾶν Thuc., Arst. и ἐπὴ πάντα Plat. — в общем, в целом, вообще;

ἐπὴ ἄλφιτα πάλυνεν Hom. — поверх (Гекамеда) насыпала муки;

ἦλθε ἐπὴ ψυχέ μητρός Hom. — тогда приблизилась душа матери

ἐπὴ δὲ πλήξιππον Ὀρέστην Hom. — (Гектор и Арей убили) также искусного наездника Ореста

οὐ γὰρ ἔπ΄ ἀνήρ, οἷος Ὀδυσσεὺς ἔσκεν Hom. — ибо нет мужа, каким был Одиссей;