-
1 οστρακον
τό1) скорлупа(τοῦ ᾠοῦ Arst.)
2) костный панцирь, щит(ок) (sc. τῆς χέλυος HH.)3) раковина(τῶν ὀστρέων Arst.)
4) (см. ὀστρακίνδα) игральный черепокὀστράκου περιστροφή Plat. — поворот или опрокидывание черепка;
ὀστράκου μεταπεσόντος погов. Plat. etc. — с поворотом черепка, т.е. когда дело приняло совсем другой оборот5) pl. кастаньеты, погремушка из раковин(τοῖς ὀστράκοις κροτεῖν Arph.)
6) глиняная миска или горшок Arph.7) глиняный черепок8) острак, вотивный черепок (преимущ. для подачи голоса по вопросу о чьем-л. изгнании; см. ὀστρακίζω и ὀστρακισμός)ὄστρακον ἐπιφέρειν τινί Plut. — высказаться за чьё-л. изгнание
9) остракизм, изгнаниеτοῦ ὀστράκου πόρρω τιθέμενος ἑαυτόν Plut. — полагая, что изгнание ему не угрожает
-
2 αιολος
1) проворный, подвижный(οἶστρος, σφῆκες, εὐλαί, ὄφις Hom.)
χορείαν αἰόλαν φθέγξασθαι Arph. — с песнями закружиться в быстром хороводе;πόδας αἰ. ἵππος Hom. — резвоногий конь2) переливчатый, пятнистый, пестрый(οστρακον HH.; δράκων Soph.)
αἰόλα σάρξ Soph. — тело, испещренное следами язв;αἰόλα νύξ Soph. — звездная ночь3) переменчивый, многообразный(ἡμέραι Arst.; ἀνθρώπων κακά Aesch.)
συρίγγων αἰόλαι ἰαχαί Eur. — переливчатые звуки сиринг4) хитроумный(ψεῦδος Pind.; μηχάνημα Σφιγγός ap. Plut.)
-
3 ευαπολυτος
-
4 καταστρεφω
1) загибать вниз(κέρατα κατεστραμμένα Arst.)
2) переворачивать вниз, опрокидывать, валить(τὰς εἰκόνας Diog.L.; τὰς τραπέζας καὴ τὰς καθέδρας NT.; ὄστρακον κατεστραμμένον Arst.)
3) (тж. κ. εἴσω Plut.) поворачивать внутрь(βώλους, ἃς ἀνίστησι τὸ ἄροτρον Plut.)
τὸ σπέρμα κ. Xen. — заделывать (в землю) семя4) накручивать, натягивать(χορδαὴ κατεστραμμέναι Arst.)
5) закруглять(ἥ λέξις κατεστραμμένη ἥ ἐν περιόδοις, sc. ἐστίν Arst.)
6) ставить вверх дном(τέν πόλιν Arph.)
7) развертывать до конца, т.е. кончать(λόγους, τήν βίβλον ἐπί τινος Polyb.; τὸν βίον Plut. и τοῦ ζῆν Diog.L.)
ποῖ καταστρέφεις λόγων τελευτήν ; Aesch. — к чему ты клонишь свою речь?;καταστρέψαι τοὺς λόγους εἴς τι Aeschin. — закончить свою речь чем-л.8) подходить к концу, кончаться(τοῦ ἐνιαυτοῦ καταστρέφοντος Plut.)
9) заканчиваться (чем-л.), переходить(εἰς ταὐτόν Arst.; εἰς γάμον Plut.)
10) кончать свою жизнь, погибать(ὑπὸ τῶν πολεμίων Plut.)
11) преимущ. med. подчинять, покорять(τέν ἄλλην Μακεδονίην Her.; τὰς νήσους Thuc.; τέν Ἰουδαίαν Plut.)
ὡς οἱ Λυδοὴ τάχιστα κατεστράφατο ὑπὸ Περσέων Her. — как только лидийцы были покорены персами12) заставлять, принуждать -
5 μεστοω
1) наполнять(τὸ ὄστρακόν τινος Arst.)
; med.-pass. наполняться, перен. напиваться(γλεύκους NT.)
2) преисполнять(τινα ὀργῆς Soph.; μεστοῦσθαι ὕβρεώς τε καὴ ἀδικίας Plat.)
-
6 ξυμφυης
21) сросшийся, приросшейἡ γλῶττα τῇ κάτω σιαγόνι σ. Arst. — язык (крокодила), приросший к нижней челюсти
2) сплошной, непрерывный(τὸ ὄστρακον Arst.; τοῖχοι Diod.)
τὸ συμφυές Arst. — непрерывность, т.е. материя3) связанный по природе, тесно сопряженный, приуроченный(τινι Plat.)
ἀκοέ σ. ἀέρι (ἐστίν) Arst. — слух тесно сопряжен с воздухом;αἱ μέλιτται τῷ κοινῷ συμφυεῖς Plut. — пчелы, от природы связанные с общественной жизнью;ξ. τοῦ παντὸς χρόνου Plat. — сопротяженный всему времени, т.е. вечный4) прирожденный, врожденный, природный(κακά Plat.)
-
7 συμφυης
21) сросшийся, приросшейἡ γλῶττα τῇ κάτω σιαγόνι σ. Arst. — язык (крокодила), приросший к нижней челюсти
2) сплошной, непрерывный(τὸ ὄστρακον Arst.; τοῖχοι Diod.)
τὸ συμφυές Arst. — непрерывность, т.е. материя3) связанный по природе, тесно сопряженный, приуроченный(τινι Plat.)
ἀκοέ σ. ἀέρι (ἐστίν) Arst. — слух тесно сопряжен с воздухом;αἱ μέλιτται τῷ κοινῷ συμφυεῖς Plut. — пчелы, от природы связанные с общественной жизнью;ξ. τοῦ παντὸς χρόνου Plat. — сопротяженный всему времени, т.е. вечный4) прирожденный, врожденный, природный(κακά Plat.)
-
8 χαρακοω
обносить частоколом, огораживать(τέν πόλιν χ. καὴ τειχίζειν Plut.; χ. καὴ ταφρεύειν Diod.)
τὸ ὄστρακον κεχαρακωμένον ταῖς ἀκάνθαις Arst. — скорлупа (морского ежа), окруженная шипами
См. также в других словарях:
ὄστρακον — earthen vessel neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τοὔστρακον — ὄστρακον , ὄστρακον earthen vessel neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀστράκοις — ὄστρακον earthen vessel neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀστράκοισι — ὄστρακον earthen vessel neut dat pl (epic ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀστράκοισιν — ὄστρακον earthen vessel neut dat pl (epic ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀστράκου — ὄστρακον earthen vessel neut gen sg ὀστρακόω turn into potsherds pres imperat act 2nd sg ὀστρακόω turn into potsherds imperf ind act 3rd sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀστράκων — ὄστρακον earthen vessel neut gen pl ὀστρακόω turn into potsherds imperf ind act 3rd pl (doric aeolic) ὀστρακόω turn into potsherds imperf ind act 1st sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀστράκῳ — ὄστρακον earthen vessel neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὄστρακα — ὄστρακον earthen vessel neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
όστρακο — Το σκληρό και ανθεκτικό κέλυφος, το οποίο περιβάλλει ολικά ή τμηματικά το σώμα διαφόρων ζώων και ιδιαίτερα των μαλακόστρακων και των μαλακίων. Βλ. λ. κοχύλι ή όστρακο. Όστρακον του 5ου π.Χ. αιώνα, με το όνομα του Θεμιστοκλή. (Αθήνα, Μουσείο… … Dictionary of Greek
Malacostraca — Temporal range: Cambrian–Recent … Wikipedia