-
1 λοχαγούς
λοχᾱγούς, λοχαγόςleader of an armed band: masc acc pl -
2 παρ-εγγυάω
παρ-εγγυάω, seitwärts oder neben sich hingeben, an den Nebenmann geben, VLL. erkl. παραδιδόναι, παραγγέλλειν, u. Moeris bemerkt παρηγγύησεν als attisch für das hellenistische παρήγγειλεν; bes. im Kriege von der Parole od. den Befehlen, die mündlich ertheilt, von Mann zu Mann, von Glied zu Glied weiter verbreitet werden, Xen. Cyr. 3, 3, 58. 7, 1, 10; παρεγγυῶσι στρατηγοὺς καὶ λοχαγοὺς παριέ-ναι, An. 6, 3, 13; Eur. παρηγγύων κελευσμὸν ἀλλήλοισι σὺν πολλῇ βοῇ, Suppl. 702; daher gradezu befehlen, παρηγγύησαν ἀκολουϑεῖν τῷ ἡγουμένῳ Xen. Hell. 4, 2, 19, u. sonst oft; auch ermahnen, ermuntern, Cyr. 3, 2, 6 An. 7, 1, 22; παρεγγυῶντες ἀλλήλους μὴ ἀπολείπεσϑαι τοῦ στρατοῦ, Plut. Cam. 37; – einhändigen, anvertrauen, empfehlen, τοῖς φίλοισι τὸν ξεῖνον Her. 3, 8, u. Sp., τὴν ἀρχήν τινι, Plut. Ant. 11; – versprechen, geloben, σημεῖα δ' ἥξειν τῶνδέ μοι παρηγγύα, Soph. O. C. 94. – Auch das med. findet sich in der Bdtg des act. befehlen, Xen. Lac. 11, 8, Plut. Oth. 16.
-
3 δοκέω
δοκέω; fut. δόξω; aor. ἔδοξα, Hom. h. 2, 205; perf. δέδογμαι; p. auch δοκήσω, Aesch. Prom. 586; Ar. Nubb. 554; δοκᾱσεῖς, Theocr. 1, 150; ἐδόκησα, Od. 20, 93; Pind. Ol. 6, 40. 13, 54; Ar. Ran. 1485; Eur. Suppl. 141, u. einzeln bei sp. D.; perf. δεδόκηκα, Aesch. Eum. 299; δεδόκημαι, Pind. N. 5, 19; Ar. Vesp. 726; Her. 7, 16; ἐδοκήϑην, Eur. Med. 1417 Alc. 1164. Bei Homer öfters in den Formen δοκέεις, δοκέει, δοκεῖ; δοκέω Iliad. 7, 192; δοκέουσι (ν) Iliad. 93, 459 Odyss. 1, 227; δόκησε Odyss. 10, 415. 20, 93. – Δοκέω = scheinen, den Anschein haben, wird dem wirklichen Sein entgeggstzt; οὐ γὰρ δοκεῖν ἄριστος ἀλλ' εἶναι ϑέλει Aesch. Spt. 574; μὴ ὄντες ἀλλὰ δοκοῠντες Plat. Rep. IV, 421 a, u. öfter; vgl. noch Soph. σοὶ μὲν δοκεῖν ταῦτ' ἔστ', ἐμοὶ δ' ἄγαν φρονεῖν Ai. 942; Xen. vrbdt τῷ δόξαι μὲν μέγαν καὶ καλὸν φανῆναι τὸν Κῠρον Cyr. 8, 3, 14; doch ist φαίνεσϑαι, »in die Augen fallen«, nachdrücklicher; Plat. vrbdt οἱ ϑεοὶ ἡμῖν ποιοῠσι δοκεῖν σφᾶς παντοδαποὺς φαίνεσϑαι, es scheint uns, daß sie in verschiedener Gestalt erscheinen, Rep. II, 581 e; dgl. Xen. Mem. 2, 1, 22. – Die gewöhnlichste Construction von Hom. an ist ὥς μοι δοκεῖ εἶναι ἄριστα, Il. 19, 215; ἐσϑλός μοι δοκεῖ εἶναι, Od. 2, 83; δοκέεις δέ μοι οὐκ ἀπινύσσειν, 5, 342; 17, 415; ἄλλοι μοι δοκέουσι παροίτεροι ἔμμεναι ἵπποι, Il. 23, 459; δο κεῖτε δή μοι τῆςδε κοινωνεῖν χϑονός, Aesch. Suppl. 520; κάκιστος εἶναι δοκεῖ, Soph. Ant. 181; u. so in Prosa überall; Xen. vrbdt auch ἐδόκει δὲ ϑεῖον εἶναι καὶ σαφῶς ὑποχωρῆσαι τὸν ποταμόν, An. 1, 5, 19, wo der acc. c. inf. als Subject zu betrachten; vgl. 3, 1, 11; – οὐδὲ ὁρᾶν ἐδόκει, er schien sie nicht zu bemerken, er that, als sehe er sie nicht, Xen. Hell. 4, 5, 6; vgl. Her. 1, 10; Ar. Eq. 1143. – An Vrbdgn, wie εἰ σεαυτῇ τυγχάνεις δοκοῦσά τι φρονεῖν Soph. El. 1044, οἱ δοκοῦντες πεπαιδεῦσϑαι, die sich für gelehrt halten, Plut. Thes. 2, schließen sich solche, wo δοκῶ, wie das lat. mihi videor, theils meinen, glauben, theils gedenken, vorhaben bedeutet und als eine gewisse Urbanität des Ausdrucks gilt; δοκέω νικησέμεν Ἕκτορα, es scheint mir, daß ich, d. i. ich glaube, daß ich den Hektor besiegen werde; δοκεῖτε δὴ ναίειν Ἀλυϑῆ πέργαμα Aesch. Prom. 957; δοκοῖμ' ἂν της νόσου πεφευγέναι Soph. Phil. 1038; δοκῶ ἄντρον εἰςορᾶν ibd. 27; αὐτὴ γὰρ ὑμῶν ἕνεκά μοι λέξειν δοκῶ, ich denke zu sprechen, ich werde sprechen, Ar. Eccl. 170; ἄλλην τινὰ ἐννενοηκέναι δοκεῖς ὁδὸν κρείττω; meinst du? Xen. An. 2, 2, 10; ἐδόκουν ἀκοαειν τινῶν Plat. Theaet. 501 d; ἐγὼ μέν μοι δοκῶ κατακεί. σεσϑαι, ich will mich niederlegen, Phaedr. 230 e, u. öfter; ἔδοξα ἀκοῦσαι ὄνομα αὐτῷ εἶναι Ἀγάϑωνα, er heißt, wenn mir recht ist, wenn ich mich recht erinnere, Agathon, Prot. 315 e. Vgl. noch für inf. praes. u. aor. εἰςιών μοι τὸν ὄνον ἐξάγειν δοκῶ Ar. Vesp. 177; αὐτὴν καὶ φιλῆσαί μοι δοκῶ, ich will sie küssen, Av. 671; Xen. ἡδέως ἄν μοι δοκῶ κοινωνῆσαι Cyr. 8, 7, 25. – Bes. von Träumen, τεκεῖν δράκοντ' ἔδοξεν Aesch. Ch. 527; vgl. Her. 7, 18. 5, 56; Ar. Fesp. 15; Plat. Theaet. 158 c. – Es folgt aber auch der acc. c. inf., es kommt mir so vor, ich meine, daß; Τροίαν νῦν πεπορϑῆοϑαι δοκεῖς Aesch. Ag. 577; δοκῶ μὲν οὖν σφε μηδὲ προςβαλεῖν πύλαις Spt. 615; τὴν δοκῶ οὖν μοι ἐγὼ παρακαλεῖν σε Plat. Prot. 840 a; ἐγὼ οὐκ ἄν ποτ' εἰς τοσοῦτον αἰκίας πεσεῖν ἔδοξα Soph. O. C. 753; εὕδειν νιν ἔδοξα Eur. Or 169; 85s. So Her. 1, 8 u. öfter, wie Folgde; περί τινος, Her. 9, 65; dah. auch καὶ τούτους τί δοκεῖτε; was meint ihr von diesen? Xen. An. 5, 7, 26; Plat. auch im pass., περὶ τοατων δοκεῖσϑαι, geglaubt, angenommen werden, Rep. X, 612 d; u. τὰ δοκούμενα, was gemeint wird, IV, 490 a; δεδόκησαι παρ' ἐμοὶ γενναῖος ἀνήρ, du giltst mir für einen edlen Mann, Eur. Med. 763. – Sehr gewöhnlich ist das eingeschobene ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, ὡς μὲν σοὶ δοκεῖ, Aesch. Spt. 351; Soph. O. R. 435; u. in Prosa bes. bei Plat. oft, nicht immer beschränkend, wie es mir scheint, sondern auch, wenn ich mich recht erinnere, wenn mir recht ist, ut opinor, Plat. Conv. 173 b; seltener auch τῷ πατρί, δοκῶ, Πυριλάμπης ὄνομα, Parm. 126 b; ὡς μὲν τοῖς πλείστοις ἐδόκουν Xen. An. 1, 4, 7. So steht auch der inf. absol., δοκεῖν ἐμοί, meines Bedünkens, meiner Meinung nach, Soph. El. 402; Her. 1, 172, u. häufig, wie Folgde; Plat. Euthyd. 275 a; ἀληϑῆ ἔμοιγε δοκεῖν Men. 81 a. – Hieran reiht sich noch – a) δοκεῖν, in der Gerichtssprache, überwiesen, überführt erscheinen, ἂν δ' ἁλῷ καὶ δοκῇ εἰργάσϑαι Dem. 23, 71, wie bei den Römern videtur fecisse; dah. δεδογμένοι καὶ ἑαλωκότες ἀνδροφόνοι ibd. 28; u. milder, »erfunden werden«, ἂν παρὰ τοὺς νόμους δόξῃ πείϑειν νέους Plat. Polit. 299 c; vgl. Phaed. 113, d ff. – b) δοκεῖ μοι, es scheint mir gut, ich beschließe, bestimme, bes. von Beschlüssen des Volks oder Senats; Ἐτεοκλέα μὲν ϑάπτειν ἔδοξε Aesch. Spt. 999; τοιαῠτ' ἔδοξε τῷδε Καδμείων τέλει ibd. 1016; τίνα πέμπειν δοκεῖς ibd. 632; τῇ βουλῇ καὶ τῷ δήμῳ Plat. Phaedr. 258 a; δοκεῖ πορευτέον εἶναι Xen. An. 4, 5, 1; ἐδόκει συγκαλέσαντας λοχαγοὺς λέγειν 4, 1, 26, u. öfter; bes. ἔδοξε ταῠτα, bei Abstimmungen; dah. im partic., δοκοῠντα καὶ δόξαντ' ἀπαγγέλλειν με χρή Aesch. Spt. 996; Soph. El. 29 Ai. 1029; so κατά u. παρὰ τὸ δοκοῠν, τὰ τῷ πλήϑει δόξαντα, die Beschlüsse, Plat. Polit. 298 d; ζημιούσϑω τῇ δοξάσῃ πᾶσι κοινῇ ζημίᾳ Legg. XII, 960 a; δεδογμέν', ὡς ἔοικε, τήνδε κατϑανεῖν Soph. Ant. 752, wie δήμου δέδοκται ψηφίσματα Aesch. Suppl. 596. Absol., δόξαν δὲ ταῠτα, als dies beschlossen worden, Plat. Prot. 314 c; Xen. An. 4, 1, 13; Luc. Nigr. 2; δό ξαντα ταῦτα Andocid. 1, 81; Xen. Hell. 3, 2, 19; auch δεδογμένον αὐτοῖς, Thuc. 1, 125. Seltener δόξαντος δὲ τούτου, Xen. Hell. 1, 1, 36; δοξάντων δὲ καὶ τούτων 5, 2, 24. – Man merke noch πῶς δοκεῖς, was als Zwischensatz ein Staunen ausdrückt, was meinst du dazu? denk einmal! τοῠτον λαβοῠσα, πῶς δοκεῖς, καϑύβρισεν Eur. Hipp. 446; Ar. Plut. 742; – οἱ δοκοῠντες εῑναί τι, die etwas zu sein scheinen, d. i. vornehm, neben σεμνός Plat. Euthyd. 303 c; οἱ δοκοῠντες, im Ggstz von ἀδοξοῠντες, Eur. Hec. 298; vgl. Troad. 608.
-
4 εφιστημι
ион. ἐπίστημι (fut. ἐπιστήσω, aor. ἐπέστησα - тж. med., pf. ἐφέστηκα; для непереход. знач.: praes. ἐφίσταμαι, fut. ἐπιστήσομαι, aor. 2 ἐπέστην, pf. ἐφέστηκα)1) ставить, устанавливать, класть(τὸν κύλινδρον τῷ τάφῳ Plut.; οἱ λέβητες ἐπεστεῶτες Her.)
2) надстраивать, возводить(τεῖχος τείχει Thuc.; χελώνην ἐπὴ τῇ φρεατίᾳ Xen.)
3) воздвигать(πύργους ἐπὴ τῶν γεφυρῶν Plat.)
ἥ ἐκ μέσου ἐπισταθεῖσα ὀρθή Arst. — восстановленный из середины (основания) перпендикуляр4) расставлять, размещать(ἱππέας κύκλῳ τὸ σῆμα Her.; ὅρους ἐπὴ τέν οἰκίαν Dem.; τὰς ἱππηγοὺς ἐπί τινι Polyb.)
ἐπιστήσασθαι φρουρούς Xen. — расставить вокруг себя стражу5) приставлять, присоединятьτῷ βίῳ τῷ βεβιωμένῳ τέν μοῖραν ἐπιστήσειν πρέπουσαν Plut. — увенчать прожитую жизнь славным концом;
τέλος ἐπιστήσασθαι Plut. — положить конец6) нагонять, наводить, причинять(λοι μικήν τινα πολέμου διάθεσίν τινι Polyb.; κατάπληξίν τινι Diod.)
7) ставить (во главе), назначать(λοχαγούς Xen., δεσπότας καὴ ἄρχοντάς τινι, στρατηγὸν στρατοπέδῳ Plat. τινὰ ἐπὴ συμμάχων Polyb.; τινὰ ποιεῖν τι Arst.)
ἐ. τινὰ τέλει τινί Aesch. — возложить на кого-л. что-л.;ἐ. τινὰ ἐπιμελεῖσθαί τινος Isocr. — возложить на кого-л. заботу о чем-л.;ἐ. τινὰ τοῖς πράγμασι Isocr. — поставить кого-л. во главе дел;ἐπισταθεὴς τῇ περὴ τὸ σιτικὸν οἰκονομίᾳ Plut. — уполномоченный ведать продовольственным снабжением8) приставлять, назначать(ἐπὴ τοῖς παισὴ παιδαγωγοὺς θεράποντας Xen. и τοῖς παισὴ διδασκάλους Aeschin.; τινὰ φύλακά τινι Aesch., Plat., Plut.; κύνα ἐπὴ ποίμνην φυλάττειν Dem.)
9) (тж. ἐ. τέν γνώμην Isocr., τέν διάνοιαν Arst. и τὸν νοῦν Diod.) обращаться мыслью, уделять внимание, размышлять(κατά τι Isocr., περί τινος и περί τι Arst. и τινί Arst., Diod.)
10) останавливать, задерживать(τὸ στράτευμα Xen.; τέν ὁδόν Diod.; τέν φυγήν Plut.)
τὸν λόγον ἐπιστήσας Plut. — прервав свою речь;ἐ. τινὰ ἐπί τι Polyb. — останавливать чьё-л. внимание на чем-л.11) устанавливать, вводить(τὸν νόμον Arst.)
ἐ. τινὴ ἀγῶνα ἱππικόν Her. — учредить в честь кого-л. конные состязания12) устраивать, замышлятьἐφεστὼς σφαγῇ Eur. — задумавший убийство
(δίφρῳ, βηλῷ ἐπὴ λιθέῳ Hom.; πετρίνοις βάθροις Eur.; ἐπὴ τὰς σχεδίας Polyb.)
πυκνοὴ ἐφέστασαν ἀλλήλοισι Hom. — (данайцы) стояли сомкнутым строем (ср. 14);τὸ τοῦ γάλακτος ἐπιστάμενον Her. — верхний слой (отстоявшегося) молока, молочные сливки14) стоять сзади, т.е. напирать, теснить(Ἀχαιοὴ ἐφέστασαν ἀλλήλοισιν Hom. - ср. 13)
15) подходить, приближаться, aor. и pf. подойти, (рядом, вблизи) стоять, находиться(πύλαις Aesch.; δόμοις Eur.; ἐπὴ τὰς πύλας и ἐπὴ τῇ πόλι Her.; ἐπὴ τοῖς προθύροις Plat.; εἰς τοὺς ὄχλους Isocr.; τῇ οἰκίᾳ τινός NT.)
ὅ καιρὸς ἐφέστηκε NT. — время настало16) публично выступать(ἐπέστη τῶν ἄλλων κατήγορος Aeschin.)
17) приступать(ἐπί τι Dem.)
18) останавливаться(ἐπιστήσας εἶπε Xen.)
ἐπορεύετο ἄλλοτε καὴ ἄλλοτε ἐφιστάμενος Xen. — он продвигался, делая от времени до времени остановки;περὴ οὖ ὅ λόγος ἐφέστηκε Arst. — то, на чем остановилось (наше) рассуждение;βραχὺ προπλεύσας ἐπέστη Polyb. — немного проплыв, он остановился;ἐπιστῆναι ἐπὴ τὰς θύρας Plat. — остановиться в дверях;τῶν νεῶν τινες ἐπέστησαν τοῦ πλοῦ Thuc. — некоторые из кораблей задержали свой ход;μικρὸν ἐπιστὰς ἀποθνήσκει Luc. — спустя короткое время, он умирает19) быть приставленным для охраны или наблюдения, стоять во главе(χρημάτων Eur.; προβατίοις Arph.; ἐπὴ τῆς πολιτείας Dem.)
οἱ ἐπεστεῶτες Her., ἐφεστηκότες Xen., Dem. и ἐφεστῶτες Arst. — начальники, власти20) являться, приключатьсяεὕδοντι ἐπέστη ὄνειρος Her. — спящему (Крезу) приснился сон;
πρίν μοι τύχη τοιάδε ἐπέστη Soph. — прежде чем со мной приключилось это событие -
5 υφιστημι
ион. ὑπίστημι (преимущ. med. с aor. 2 и pf. act.)1) ставить внизу, подставлять, устанавливать в качестве подпоры(τρεῖς κολοσσούς τινι Her.; κίονας προθύρῳ Pind.)
τρεῖς σταυροὺς ὑ. Her. — вколачивать три опорные сваи;οἱ σταυροὴ οἱ ὑπεστεῶτες τοῖσι ἰκρίοισι Her. — сваи, служащие подпорами для помостов;τὸ ὑφεστὸς τῷ βάρει Arst. — подпора тяжести;ἐν χειμῶνι ὑπὸ τειχὴον ὑποστάς Plat. — укрывшись во время бури у стены2) класть в основу, принимать за основание(γνωμὰς σοφάς Soph.; ὑποθέσεις τινάς Polyb.)
ἀγέννητον καὴ ἄφθαρτον ὑποστήσασθαι τὸν κὸσμον Diod. — допустить, что мир безначален и бесконечен;τὸν κράτιστον ὑποστήσασθαι Isocr. — принять за образец лучшего (из предшественников)3) размещать в засаде, тайно расставлять(τοὺς δορυφόρους Her.; ταξιάρχους καὴ λοχαγούς Xen.)
ὑποστάντες ἐν τῷ πορθμῷ Her. — устроив засаду в проливе;ὑ. δόλον τινί Eur. — устраивать кому-л. западню4) перен. подползать, закрадываться, проникатьτῷ πλήθει ὑπέστη δέος Polyb. — толпу охватил страх
5) противопоставлятьὑποστῆσαι τέν ἑαυτοῦ ναῦν ἀντίπρωρρον τοῖς πολεμίοις Polyb. — поставить свой корабль носовой частью к неприятелю
6) тж. med. оказывать сопротивление(τινί Aesch., Xen. и τινά Eur., Thuc.)
ὑποστάντες Μήδους Thuc. — выдержав натиск мидян;τοὺς κινδύνους ὑφίστασθαι Thuc. — подвергаться опасностям;ταῖς συμφοραῖς ὑφίστασθαι Eur. — стойко выдерживать несчастья;ὑφισταμένου οὐδενός Lys. — так как никто не оказывал сопротивления;ὑποστῆναι βέλος Eur. — противостоять (вражеским) стрелам;ὑποστῆναι ἔρωτα Eur. — устоять против любовного соблазна7) med. оседать, осаждатьсяτὸ ὑπιστάμενον (sc. γάλα) Her. — осевшее вниз, т.е. снятое молоко;
ἥ ὑφισταμένη ἁλμυρίς Arst. — соленый отстой8) покоряться, уступать(ὑποστήτω μοι Hom.)
9) тж. med. изъявлять готовность, тж. обязываться, обещать(τί τινι Hom.)
ὑπόσχεσις, ἥνπερ ὑπέστης Hom. — обещание, которое ты дал(а);ὑποστῆναι δώσειν τινός Her. — обязаться возместить что-л.;ὥσπερ ὑπέστη Thuc. — как он обещал;τῷ (Δαρείῳ) ἄνδρες τριήκοντα ὑπέστησαν Her. — тридцать человек предложили Дарию свои услуги;ὑποστῆναι δέκτωρ τινός Aesch. — обещать быть защитником чего-л.;τὸ ἐλάχιστον ὑποστῆναι Her. — согласиться на минимум;κατθανεῖν ὑφίστασθαι Eur. — быть готовым умереть;ὑφίστασθαι τὸν πλοῦν Thuc. — соглашаться отплыть10) тж. med. брать (принимать) на себя(τέν ἀρχήν Xen.; τριηραρχίαν Lys.)
ὑποστῆναι ποιεῖν τι Dem. — решиться сделать что-л.;διάδοχος ὑποστάς τινος Plat. — заменив (кого-л.) в чем-л.11) тж. med. быть устойчивым, прочным, постояннымἡ μὲν ὑφέστηκεν, αἱ δὲ οὔ Luc. — эта (наука) устойчива, те же нет
12) существовать, быть в наличииτὰ ὑφεστῶτα Polyb. — текущие дела;
τὸ παρῳχημένον τοῦ χρόνου οὐχ ὑπάρχειν, ἀλλ΄ ὑφεστηκέναι Plut. — (Хрисипп говорит), что прошлое не существует, а (лишь) существовало;ἐκ τοῦ μηδέ τ΄ ὄντος, μηδὲ ὑφεστῶτος γεννᾶσθαι Plut. — возникать из ничего13) med. останавливатьсяὑφιστάμενοι μένουσιν ἕως ἂν πλησίον ἔλθῃ Arst. — остановившись, они выжидают, пока он подойдет поближе;
ὑφισταμένη κοιλία Plut. — задержка стула, запор -
6 ταξίαρχος
ταξῐαρχ-ος, ὁ,A commander of a corps or squadron,ταξίαρχοι ἀπὸ τῶν νεῶν Hdt.8.67
;ταξίαρχοι τῶν τελέων Id.9.42
;τ. καὶ πεζῶν καὶ ἱππέων X.Cyr.8.1.10
; in the army of Alexander, Arr.An.3.9.6; in Ptolemaic Egypt, PMich.Zen.70.5 (iii B.C.); cf. ταξιάρχης.b = tribunus militum, D.H.5.41, J.BJ3.5.2, Plu.Cam.37, App.BC5.61, Agath.2.20 (- άρχης Plu.Pomp.32
, App.BC3.39).II at Athens, commander of a τάξις, or quota of infantry furnished by a φυλή, Ar.Ach. 569 (lyr.), Pax 1172 (troch.), Av. 353 (troch.), Th.4.4, 7.60, Arist.Ath.30.2, D.4.26, 54.5, Aeschin.3.169, IG22.334.13; [ὁ τ.] ἡγεῖται τῶν φυλετῶν καὶ λοχαγοὺς καθίστησιν Arist.Ath.61.3
; applied to naval officers, X.HG1.6.29,35.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ταξίαρχος
См. также в других словарях:
λοχαγούς — λοχᾱγούς , λοχαγός leader of an armed band masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λοχαγώ — λοχαγῶ, έω, ιων. τ. λοχηγῶ (Α) [λοχαγός] 1. διοικώ λόχο, στρατιωτικό σώμα που αποτελούνταν συνήθως από 100 άνδρες («ἐπεὶ εἰ οὕτω γε τοῡτο ἔχει, ἔφη, οὐδὲ λοχαγεῑν ἡμῑν ἔξεστιν... ὅτι Ἀρκάδες ἐσμέν», Ξεν.) 2. απαρτίζομαι από λοχαγούς … Dictionary of Greek
υφίσταμαι — ὑφίσταμαι, ΝΜΑ, και ενεργ ὑφίστημι ΜΑ, και ιων. τ. ὑπίστημι Α [ἵστημι/ ἵσταμαι] 1. (στη νεοελλ. μόνον ως μεσοπαθ.) υφίσταμαι α) υποβάλλομαι σε κάτι, δέχομαι μια, συνήθως βλαπτική, ενέργεια, υποφέρω (α. «υφίσταται τις συνέπειες τής κακής… … Dictionary of Greek
Καράπαυλος — Επώνυμο οικογένειας (αδελφών) αγωνιστών του 1821 από την Κορώνη. 1. Ηλίας. Ήταν πρόκριτος και διετέλεσε μέλος της Πελοποννησιακής Γερουσίας. Συμμετείχε στις μάχες για την κατάληψη των μεσσηνιακών φρουρίων. 2. Ιωάννης. Ήταν ένας τους πρωτεργάτες… … Dictionary of Greek
Καράς ή Καρόγλου, Ιωάννης — Αγωνιστής του 1821 από τη Σμύρνη. Ήταν επικεφαλής της Ιωνικής Φάλαγγας (την οποία σχημάτισε ο ίδιος το 1825) και συμμετείχε σε πολλές επιχειρήσεις στο πλευρό του Νικηταρά και, αργότερα, του Σταματελόπουλου. Μετά την απελευθέρωση κατατάχθηκε στους … Dictionary of Greek
Καψοκαλύβας, Γεωργάκης ή Σταματόπουλος — Αγωνιστής του 1821. Καταγόταν από τη Ζάτουνα και ήταν οπλαρχηγός στην περιφέρειά του. Συμμετείχε σε πολλές επιχειρήσεις και διακρίθηκε στις μάχες της Καρίταινας, του Λάλα, της Κορίνθου καθώς και στις επιχειρήσεις εναντίον του Δράμαλη και του… … Dictionary of Greek
Μαλάμος — Επώνυμο οικογένειας εθνικών αγωνιστών, από το Σούλι. 1. Γεώργιος. Γιος του Κολέτσου (3.). Υπηρέτησε στα ρωσικά και στα γαλλικά τάγματα της Επτανήσου. Πολέμησε στη δυτική Ελλάδα και, μετά την απελευθέρωση, κατατάχτηκε στους λοχαγούς της Φάλαγγας.… … Dictionary of Greek
Ορσίππος — Όνομα ιστορικών προσώπων. 1. Λακεδαιμόνιος κριτής. Ήταν ένας από τους τρεις κριτές (οι άλλοι δύο ήταν ο Μένασκος και ο Ηριππίδας, οι οποίοι απένειμαν τα έπαθλα, που ο βασιλιάς της Σπάρτης Αγησίλαος είχε ορίσει γυρίζοντας από την Ασία, για τις… … Dictionary of Greek