-
1 αινικτηρ
-
2 γνωμων
- ονος ὅ1) знаток(γλῶττα γ. γλυκέων καὴ δριμέων Xen.; ὄσφρησις γ. τῆς δυνάμεως τῶν χυμῶν Plut.)
τῶν παράχρημα κράτιστος γ. Thuc. — мастер принимать решения в непредвиденных обстоятельствах2) истолкователь(θεσφάτων Aesch.)
3) ( в Афинах) смотритель, инспектор, ревизор Lys.4) стрелка солнечных часов(ὡρολογίων Plut.)
5) гномон, солнечные часы Her., Plut., Diog.L.6) угольник, линейка Arst.7) норма, правило8) возрастной признак (т.е. зуб, по которому узнают возраст лошадей или ослов) Xen., Arst. -
3 επισκηπτω
1) досл. опирать, упирать, перен. возлагать, поручать(τελευτέν θεσφάτων ἔς τινα Aesch.; τινὴ χάριν τινά Soph.; ζῶντά τινα κομίσαι εἰς Ἰταλίαν Plut.)
ἐ. τινὴ μηδὲν νεωτερίζειν περί τι Thuc. — убеждать кого-л. сохранить что-л. в неприкосновенности;ἐπισκῆψαί τι περί τινος Luc. — сделать какие-л. распоряжения насчет кого(чего)-л.;ὅ τι ἀποθνήσκειν μέλλοντες ἐπέσκηψαν Lys. — то, что они перед смертью завещали;ὧν ἐπισκήπτεις πέρι Eur. — то, о чем ты просишь;τοσοῦτον δή σ΄ ἐπισκήπτω Soph. — вот о чем я прошу тебя2) перен. обрушиваться, поражатьἐπεὴ δὲ πρᾶγμα ἐπέσκηψεν τόδε Aesch. — поскольку уж так случилось3) опровергать, возражать(τινί Plat.; med. οὐδεμίᾳ τῶν μαρτυριῶν Isae.)
4) med. выступать с обвинением, обвинять(εἴς τινα Lys.; τινι φόνου Plat., τινι τῶν ψευδομαρτυριῶν Dem.)
ἐὰν ἐπισκηφθῇ τὰ ψευδῆ μαρτυρῆσαι Plat. — если он будет уличен в лжесвидетельстве;ὡς αἰτίαν τινὸς ἔχων ἐπισκήψασθαι πρός τινος Soph. — быть кем-л. изобличенным как виновник чего-л. -
4 θεσφατον
τό преимущ. pl. пророчество, прорицание, оракул Hom., Trag., Arph. -
5 κομπαζω
бросать красивые, но пустые фразы, хвастливо говорить, хвастаться(τέν πατρῴαν τέχνην Soph.; μάτην Eur.; τι περὴ αὑτοῦ Plut.)
οὐ κομπάσαιμ΄ ἂν θεσφάτων γνώμων ἄκρος εἶναι Aesch. — не стану хвастаться, будто понимаю пророческие изречения;κρείσσον΄ ἐν κυναγίαις Ἀρτέμιδος εἶναι κ. Eur. — хвалиться (своим) превосходством в охоте над (самой) Артемидой;κ. μᾶλλον ἢ τιμωρεῖσθαι Lys. — больше разглагольствовать (о наказаниях), чем наказывать;τίνος δὲ παῖς πατρὸς κομπάζεται ; Eur. — сыном какого же отца слывет (Диомед)? -
6 τελευτη
дор. τελευτά (τᾱ) ἥ1) окончание, завершение, конец(μύθου Hom.; νόστου Pind.)
τελευτέν ποιῆσαι Hom. — положить конец, прекратить;τελευτέν ἔχειν Plat. — иметь конец, кончаться;ἐπὴ τελευτῇ τοῦ βίου Plat. — на исходе жизни;ἐς τελευτήν HH., Hes., Soph., ἐπὴ τελευτῆς Plat. и ἐν τελευτῇ Pind., Aesch. — на исходе, в конце2) исполнение, осуществление(θεσφάτων Aesch.)
3) развязка, результат, последствия(πράγματος Pind.; γάμου Aesch.)
4) окраина, край, оконечностьτελευταὴ τῆς Λιβύης Her. — окраины Ливии;
ἐκ μέσου πρὸς τὰς τελευτάς Plat. — от центра к периферии5) конец, кончина, смерть Pind., Soph., Thuc., Plat., Xen. etc. -
7 φατις
1) молва, слух, толки(ἀνδρῶν ἠδὲ γυναικῶν Hom.)
ὡς ἥ φ. μιν ἔχει Her. — как ходит о нем слух;ἔχει δέ τινα φάτιν Her. — есть какой-то слух;μαψίδιον ἔχειν φάτιν Eur. — быть предметом кривотолков2) весть(ἀγγέλλειν φάτιν τινός Batr.)
φόρειν φάτιν Aesch. — приносить весть3) речь, слова, изречение(θεοῦ Soph.; Μουσάων Arph.)
ἀπὸ θεσφάτων φ. Aesch. — прорицание оракула;τίνα τήνδε φωνεῖς φάτιν ; Soph. — зачем говоришь ты эти слова?4) предмет обсуждений, темаἀνθρώπων φ. Pind. — предмет людских разговоров;
φ. ἄφραστος Soph. — неописуемое, нечто невообразимое5) речь, язык(Ἕλλην φ. Aesch.)
См. также в других словарях:
θεσφάτων — θέσφατος spoken by God masc/fem/neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θάρρος — Τίτλος διαφόρων ελληνικών εφημερίδων. Η πρώτη ήταν της Καλαμάτας (1899) που εξέδωσε ο Ιωάννης Αποστολάκης, και ακολούθησαν ομώνυμες των Τρικάλων (1908 41) του Λ.Ν. Κλειδωνόπουλου, της Σμύρνης (1910 22) του Σ. Σολωμωνίδη, του Πειραιά (1913 41) του … Dictionary of Greek
συγγιγνώσκω — ΜΑ, και ιων. τ. συγγινώσκω Α [γιγνώσκω] (η μτχ. παθ. παρακμ. ως επίθ.) συνεγνωσμένος, η, ον από κοινού κατανοητός, από κοινού αντιληπτός αρχ. 1. έχω την ίδια γνώμη, συμφωνώ με κάποιον 2. (νομ.) έρχομαι σε συμφωνία με κάποιον 3. μυούμαι στη γνώση… … Dictionary of Greek
φάτις — εως και ιων. τ. ιος, ἡ, Α 1. ανθρώπινη φωνή, ομιλία, λόγος 2. είδηση, φήμη («αὐγὴν πυρὸς φέρουσαν ἐκ Τροίας φάτιν», Αισχύλ.) 3. αντικείμενο φήμης, θέμα ομιλίας («φάτιν ἄφραστον», Σοφ.) 4. φωνή από τον ουρανό ή από μαντείο, χρησμός («ἀπὸ...… … Dictionary of Greek