-
1 αιχμαζω
1) (о метательном оружии, тж. перен.) метать(αἰχμάς Hom.)
αἰχμάσαι χέρα πρός τινι Soph. — поднять руку на кого-л.2) сражаться, воевать(δέκατον ἔτος Eur.)
ἔνδον αἰ. ирон. Aesch. — сражаться у себя дома, т.е. избегать военных походов;θέλγειν τινὰ αἰχμάσαι τάδε Soph. — вовлекать кого-л. в эту борьбу -
2 ευρυαιχμας
-
3 καρτεραιχμας
-
4 μεθιημι
ион. μετίημι (атт. всегда, Hom. иногда θῑ)1) (от)пускать(τινὰ χεροῖν или ἐκ χερός Soph.; τινὰ ἰέναι ἐπὴ τέν θήρην Her.)
ἐλεύθερον μ. τινὰ Eur. — освобождать кого-л.2) отпускать, ослаблятьμεθέμεν χόλον τινί Hom. — перестать гневаться на кого-л.;
μ. πολέμοιο Hom. — слабеть в бою;μ. ἀλκῆς Hom. — падать духом;μ. μάχεσθαι Hom. — прекращать сражение;κλαύσας μεθέηκεν Hom. — он поплакал и перестал3) выпускать, ( о растении) пускать, давать(βλαστόν Her.)
4) откладывать в сторону(τόδ΄ ἄγγος Soph.)
5) откидывать прочь, оставлять(φόβους Eur.)
τόνδε μέθες λόγον Eur. — брось эти речи;μ. ψυχήν Eur. — испустить дух, умереть6) ронять, лить(δάκρυα Her.; καρδίας σταλαγμόν Aesch.)
7) произносить, говорить(αἰσχίστους λόγους Eur.; μ. γλῶσσαν Περσίδα Her.)
8) издавать(βκρὺν βρόμον Eur.)
9) бросать, кидать, швырять(τι ἐς ποταμόν Hom.)
10) бросать, забрасывать(ἄγκυραν Aesch.)
11) пускать, метать, бросать в цель(ἰόν Hom.; βέλος Soph.)
12) вонзать(ξίφος εἰς γυναῖκα Eur.)
13) опускатьμ. τινὴ αἰχμάς Her. — опустить в честь кого-л. копья
14) облегчать(κῆρ ἄχεος Hom.)
15) уступать, отдавать, (пре)доставлять(Τρώεσσί τι, Ἕκτορι νίκην Hom.)
16) отбрасывать, отказываться, отменять(τὸ βεβουλευμένον, στόλον Her.)
; med. отказываться или лишаться17) отклонять, слагать с себя(ἀρχήν Her.)
18) пренебрегать, упускать(τὰ παρεόντα ἀγαθά Her.; τὸ κόσμιον Soph.)
19) отпускать на свободу, освобождать(τὸν παῖδα Xen.)
εἴ με μεθείη ῥῖγος Hom. — если меня пощадит холод;εἰρεσίαν ναῒ μ. Soph. — дать кораблю отплыть20) пускать, позволять, разрешать(τέν παῖδα νυμφεύειν τινί Soph.)
21) отпускать, прощать(προσοφειλόμενον φόρον, τὰς ἀμαρτάδας Her.)
22) вводить, представлять(τὸ δεῖγμα εἰς τὰς πόλεις Plat.)
-
5 παραπηγνυμι
1) втыкать, вбивать(αἰχμὰς ἔνθεν καὴ ἔνθεν Her.)
2) внедрять, внушать(τὰς ὑποθήκας τοῖς νέοις Plut.)
3) (pf. παραπέπηγα) быть воткнутым(παρὰ δ΄ ἔγχεα πέπηγεν Hom.)
4) (плотно) примыкать, быть тесно связанным5) med. закреплять, фиксировать, отмечать, записывать(τὰ τοῦ κόσμου παθήματα Plat.)
См. также в других словарях:
αἰχμᾶς — αἰχμᾶ̱ς , αἰχμάζω throw the spear fut ind act 2nd sg (doric) αἰχμή point of a spear fem gen sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αἰχμᾷς — αἰχμάζω throw the spear fut ind act 2nd sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αἰχμάς — αἰχμά̱ς , αἰχμή point of a spear fem acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
QUIRINUS, de QUIRITUM — QUIRINUS, de QUIRITUM, ac QUIRINI etymo quamquam proptie pertineat ad propria, παρέργως aliquid addemus (inquit Vossius in Quiritare.) Meô iudiciô c Curibus est Quirites, et Quirinus, non contra. Nam Quirites proprie qui Cures incolebant, Sabi… … Hofmann J. Lexicon universale
SIBYNA — apud Tertullian. adv. Marc. l. 3. c. 21. Et concident machaeras suas in aratra, et sibynas in salces> σιβύνη Ephippo apud Athenaeum l. 12. ζιβύνη Graecis Interpp. Ierem. c. 6. v. 23. Aristagorae et Herod. 1. 5. est αἰχμὴ βραχεῖα, hasla brevis … Hofmann J. Lexicon universale
ακόρεστος — Ο αχόρταγος, ο άπληστος, (αρχ.) αυτός που δεν προκαλεί κορεσμό, ο ακατάπαυστος. α. ατμός (Φυσ.). Ατμός που σε ορισμένη θερμοκρασία δεν περιέχει τη μέγιστη δυνατή ποσότητα της ουσίας στην αέρια φάση. Ο ατμός αυτός υπακούει, κατά προσέγγιση, στους… … Dictionary of Greek
μεθίημι — (Α) 1. αφήνω, απολύω κάτι δεμένο ή χαλαρώνω κάτι τεντωμένο 2. λύνω, αφήνω κάποιον ελεύθερο, απελευθερώνω αιχμάλωτο («εἰ μὲν γὰρ κέ σε νῡν ἀπολύσομεν ἠὲ μεθῶμεν», Ομ. Ιλ.) 3. (για γυναίκα) διώχνω, αποπέμπω («ταύτην τε κελεύεις μετέντα θυγατέρα τὴν … Dictionary of Greek
παραπήγνυμι — και παραπηγνύω ΜΑ προσθέτω κάτι ως υποσημείωση αρχ. 1. μπήγω κάτι κοντά σε κάτι άλλο (α. «παραπήξαντες αἰχμὰς ἔνθεν καὶ ἔνθεν τοῡ νεκροῡ», Ηρόδ. β. «παρὰ δ ἔγχεα μακρὰ πέπηγεν», Ομ. Ιλ.) 2. μτφ. εμφυτεύω κάτι κοντά σε κάτι άλλο («αἱ λῡπαι ταῑς… … Dictionary of Greek
χραίνω — ΜΑ μιαίνω, μολύνω, κυρίως από ηθική άποψη («λέχη δὲ τοῡ θανόντος ἐν χεροῑν ἐμαῑν χραίνω», Σοφ.) αρχ. 1. αγγίζω ελαφρά την επιφάνεια ενός αντικειμένου 2. χρωματίζω («γυναικὸς τέχνῃ ἐλέφαντα χραινούσης φοίνικι», Μάξ.) 3. αλείφω, επαλείφω («τῷ μὲν… … Dictionary of Greek