ἔργοις

См. также в других словарях:

• ἔργοις — ἔργον weorc neut dat pl …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

• ВОДООСВЯЩЕНИЕ — [греч. ἁγιασμὸς (τῶν ὑδάτων); лат. aquae benedictio], церковное священнодействие, посредством к рого вода как один из первоэлементов тварного мира получает Божие благословение и освящение. Совершение В. свидетельствует об обновлении и… …   Православная энциклопедия

• Древнемакедонский язык — Страны: Древняя Македония Вымер: к III ве …   Википедия

• ACCEPTOR — vox Latio veteri cognita, teste Sosipatrô l. 10. in usum dein revocata a Scriptoribus medii aevi et in LL. antiquis frequens: in Salica tit. 7. §. 1. 2. 3. Burgund. add. 1. c. 11. Longobard. tit. 104. §. 18. 19. 20. etc. accipitrem notat. qui… …   Hofmann J. Lexicon universale

• CREBRATA Tela — apud Plin. l. 11. c. 24. ubi de aranearum teils, Quam non ad haec videtur pertinere crebratae pexitas telae et quadam politurae arte, per se tenax ratio tramae: est tela dense texta et multô subtemine farta, quae res pexitatem floccorum facit.… …   Hofmann J. Lexicon universale

• FAMA — tamquam Dea ab Atheniensibus colebatur: ea describitur ab Hesiodo in ἔργοις καὶ ἡμέραις, Est dea Fama quidem, sunt ipsi numina Famae. Scribit et Plutarch, in Camillo, templum Famae constructum fuisse. Eam copiose Virg. describit in l. 4. Aen. v.… …   Hofmann J. Lexicon universale

• MILESIUS — cognomen Apollinis, cuius et Strabo, et Lactantius l. 4. de vera Sapientia c. 13. meminerunt. Hic consultus aliquando, Utrum Christus homo esset an Deus? respondit: Θνητὸς ἔην κατὰ σάρκα, σοφὸς τερατώδεσιν ἔργοις, Ἀλλ᾿ ὑπὸ Χαλδαίων κριτῶν ὅπλοις… …   Hofmann J. Lexicon universale

• NICIAS — I. NICIAS Atheniensis pictor, qui diligentissime mulieres pinxit, Plin. l. 35. c. 11. Hic in artem tanta contentione animi incubuisse dicitur, ut cibum sumere saepe oblitus sit. Aelian. ποικιλ. l. 3. c. 31. Vide Pausan. in Attic. et Stobaeum Serm …   Hofmann J. Lexicon universale

• αττικός — I Όνομα ιστορικών προσώπων, Ελλήνων και Ρωμαίων, στους ρωμαϊκούς χρόνους. 1. Ηρώδης (βλ. λ. Ηρώδης ο Αττικός). 2. Τίτος Πομπώνιος Α. (Ρώμη 109 32 π.Χ.). Καταγόταν από οικογένεια που καταγόταν απο τον βασιλιά της αρχαίας Ρώμης Νουμά Πομπίλιον.… …   Dictionary of Greek

• γλυκόπικρος — η, ο (Α γλυκύπικρος, ον, Μ γλυκόπικρος, ον) 1. αυτός που έχει γεύση και γλυκιά και πικρή 2. εκείνος που είναι και ευχάριστος και δυσάρεστος, ο οποίος φέρνει και χαρά ή ηδονή και πίκρα ή οδύνη (α. «γλυκόπικρα μαντάτα» β. «ἔργοις γνωρίσεις ἔρωτος… …   Dictionary of Greek

• εναμβλυωπώ — ἐναμβλυωπῶ ( έω) (Α) έχω ασθενική, ελαττωματική όραση («τοῑς ἔργοις τοῡ σκότους ἐναμβλυωποῡντες», Γρηγ. Νύσσ.) …   Dictionary of Greek