-
1 Ασιάρχης
-
2 Ἀσιάρχης
-
3 Ἀσιάρχης
Ἀσιάρχης, ου, ὁ (Strabo 14, 1, 42; ins) Asiarch, plainly equiv. to the ἀρχιερεὺς Ἀσίας (cp. CB I/2, 465 no. 299, where ἀρχιερεῖς is used in the sense ‘Asiarchs’) MPol 12:2 (cp. 21). Many would understand it so also in Ac 19:31 (s. e.g. JMarquardt, Röm. Staatsverwaltung I2 1881, 513ff; Lghtf., Ign. and Pol. III2 1889, 404ff; Ramsay, Bearing 88). But the titles are sometimes differentiated (SIG 900, 5), and the pl. in Ac rather favors a ref. to deputies of the κοινὸν Ἀσίας, the assembly of Asia, which met in Ephesus (so finally Beyer; Bauernfeind). Cp. Brandis, Pauly-W. II 1564ff (lit.); JWeiss RE X 538f; Thieme 17; LTaylor: Beginn. I 5, ’33, 256–62; DMagie, Roman Rule in Asia Minor, ’50, 449f, 1298–1301, 1526; Haenchen, ad loc.—RKearsley, in: BAFCS II, ’94, 363–76; idem, New Docs 4, 46–55. DDD 1350. EDNT. M-M. -
4 ἀσιάρχης
Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > ἀσιάρχης
-
5 ασιάρχης
Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > ασιάρχης
-
6 Ἀσιάρχης
правитель Асии, асийский начальник.Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > Ἀσιάρχης
-
7 Ἀσιάρχης
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > Ἀσιάρχης
-
8 Ἀσιάρχης
Ἀσι-άρχης, der Asiarch, der Oberpriester in der Provinz Asien unter der Herrschaft der Römer -
9 Ασιάρχας
Ἀσιάρχᾱς, Ἀσιάρχηςan Asiarch: masc acc plἈσιάρχᾱς, Ἀσιάρχηςan Asiarch: masc nom sg (epic doric aeolic) -
10 Ἀσιάρχας
Ἀσιάρχᾱς, Ἀσιάρχηςan Asiarch: masc acc plἈσιάρχᾱς, Ἀσιάρχηςan Asiarch: masc nom sg (epic doric aeolic) -
11 Ασιαρχών
Ἀσιάρχηςan Asiarch: masc gen plἈσιαρχέωan Asiarch: pres part act masc nom sg (attic epic doric) -
12 Ἀσιαρχῶν
Ἀσιάρχηςan Asiarch: masc gen plἈσιαρχέωan Asiarch: pres part act masc nom sg (attic epic doric) -
13 Ασιάρχην
-
14 Ἀσιάρχην
-
15 775
Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > 775
-
16 Ἀσιαρχία
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > Ἀσιαρχία
-
17 Ἀσίαρχος
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > Ἀσίαρχος
-
18 ἀρχιερεύς
ἀρχιερεύς, έως, ὁ (*ἀρχ-+ ἱερεύς; Hdt.+; on the freq. use of the title in polytheistic cults s. Brandis in Pauly-W. II 471–83; Magie 64).① one who serves as head priest, high priestⓐ gentile MPol 21=Ἀσιάρχης (q.v.) 12:2.ⓑ Israeliteα. president of the Sanhedrin (Schürer II 215–18): in Jesus’ trial Mt 26:57, 62f, 65; Mk 14:60f, 63; J 18:19, 22, 24. Those named are Ἀβιαθάρ, Ἁνανίας, Ἅννας, Καϊάφας, Σκευᾶς; see these entries.β. by fig. extension, of Christ, who serves as high priest by atoning for the sins of humans Hb 2:17; 3:1 (w. ἀπόστολος); 5:10; 6:20; 7:26; 8:1; 9:11; 1 Cl 61:3; 64; IPhld 9:1; MPol 14:3. ἀ. μέγας (1 Macc 13:42; Philo, Somn. 1, 219; Michel 1231, 1; cp. also the ἀ. μέγιστος=pontifex maximus of imperial ins) Hb 4:14 (GFriedrich, TZ 18, ’62, 95–115); ἀ. τῶν προσφορῶν 1 Cl 36:1. Cp. ANairne, The Epistle of Priesthood 1913, 135ff; HWindisch, Hdb., exc. on Hb 9:14; JUbbink, NThSt 22, ’39, 172–84 (on Hb); MDibelius, D. himml. Kultus nach Hb: ThBl 21, ’42, 1–11; HWenschkewitz, D. Spiritualisierung d. Kultusbegriffe Tempel, Priester u. Opfer im NT ’32; OMoe, D. Priestert. Christi im NT ausserhalb des Hb: TLZ 72, ’47, 335–38; GSchille, Erwägungen zur Hohepriesterlehre des Hb: ZNW 56, ’55, 81–109; AJansen, Schwäche u. Vollkommenheit des H-priesters Christus, diss. Rome, ’57.② a priest of high rank, chief priestⓐ in Israel’s cultic life. The pl. is used in the NT and in Joseph. (Schürer II 233, 25; 235, 34) to denote members of the Sanhedrin who belonged to highpriestly families: ruling high priests, those who had been deposed, and adult male members of the most prominent priestly families (s. Schürer II 232–36 w. ref. [235, 36] to the view of a jurisdictional body proposed by JJeremias, Jerusalem in the Time of Jesus ’69, 175–81, s. also GSchrenk, TW III 271, 37). ἀρχιερεῖς w. ἄρχοντες Lk 23:13; 24:20; w. γραμματεῖς and πρεσβύτεροι Mt 16:21; 27:41; Mk 8:31; 11:27; 14:43, 53; 15:1; Lk 9:22; 20:1; w. γραμματεῖς (IMagnMai 197, 11f; 193, 10; Thieme 21f) Mt 2:4; 20:18; 21:15; Mk 10:33; 11:18; 14:1; 15:31; Lk 20:19; 22:2, 66; 23:10; GJs 6:2; w. πρεσβύτεροι Mt 21:23 (cp. Lk 20:1); 26:3, 47; 27:1, 3, 12, 20; Ac 4:23; 23:14; 25:15; w. Σαδδουκαῖοι Ac 4:1 v.l.; ἀ. καὶ τὸ συνέδριον ὅλον Mt 26:59; Mk 14:55; Ac 22:30 (πᾶν τὸ συν.). οἱ ἀρχιερεῖς alone= the Sanhedrin Ac 9:14. Cp. Hb 10:11 v.l.; 1 Cl 40:5; 41:2; GJs 6:2.—On ἀ. τ. ἐνιαυτοῦ ἐκ. J 11:49, 51; 18:13 s. ἐνιαυτός 1.ⓑ by fig. ext., of Christian prophets D 13:3 and ApcPt 20 (Harnack’s text, Wilamowitz ἀδελφῶν, Schubert ἀρχηγῶν).—Pauly-W. II 471–83. EDNT. M-M. TW. Sv.
См. также в других словарях:
Ἀσιάρχης — an Asiarch masc nom sg Ἀσιαρχέω an Asiarch imperf ind act 2nd sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ασιάρχης — ο (Α) αρχιερέας της λατρείας του αυτοκράτορα της Ρώμης στην Ασία … Dictionary of Greek
Ἀσιαρχῶν — Ἀσιάρχης an Asiarch masc gen pl Ἀσιαρχέω an Asiarch pres part act masc nom sg (attic epic doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἀσιάρχην — Ἀσιάρχης an Asiarch masc acc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἀσιάρχας — Ἀσιάρχᾱς , Ἀσιάρχης an Asiarch masc acc pl Ἀσιάρχᾱς , Ἀσιάρχης an Asiarch masc nom sg (epic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ԱՍԻԱՊԵՏ — (ի, աց.) NBH 1 0314 Chronological Sequence: Early classical գ. ἁσίαρχης asiae princeps Իշխան կողմանցն ասիոյ: Գծ. ՟Ժ՟Բ 31 … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)