-
1 αβουλία
ἀβουλίᾱ, ἀβουλίαill-advisedness: fem nom /voc /acc dualἀβουλίᾱ, ἀβουλίαill-advisedness: fem nom /voc sg (attic doric aeolic)——————ἀβουλίαι, ἀβουλίαill-advisedness: fem nom /voc plἀβουλίᾱͅ, ἀβουλίαill-advisedness: fem dat sg (attic doric aeolic) -
2 ἀβουλία
1 illadvisedness, thoughtlessness καὶ κεῖνος ἀβουλίᾰ ὕστατος θάνατον αἰπὺν οὐκ ἐξέφυγεν (Byz.: ἀβουλίαις codd.) O. 10.41 -
3 αβουλια
ион. ἀβουλίη ἥ (тж. pl.)1) необдуманность, тж. неблагоразумие, безрассудство Her., Soph., Plat., Thuc.2) нерешительность Pind., Thuc.3) дурной совет -
4 ἀβουλία
Βλ. λ. αβουλία -
5 ἀβουλίᾳ
Βλ. λ. αβουλία -
6 ἀβουλία
ἀβουλ-ία, ἡ,A ill-advisedness, thoughtlessness, Pi.O.10.41, Hdt.7.210, Antipho4.2.6, Men.16.9D, etc.;ἐπαρθέντες ἀβουλίῃ Hdt.7.9
.γ; ἐξ ἀ. πεσεῖν, ἀβουλίᾳ πεσεῖν S.El. 398
, 429: pl., A.Th. 750, Hdt. 8.57.2 irresolution, Th.5.75; indecision, Democr.119.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀβουλία
-
7 αβουλία
η безволие, нерешительность; абулия (мед.) -
8 ἀβουλία
-ας ἡ N 1 0-0-0-1-1=2 Prv 14,17; Bar 3,28recklessness, irresolution, indecision -
9 αβουλία
[авулиа] ουσ θ нерешительность. -
10 ἀβουλία
ἀ-βουλία, Mangel an gutem Rat und Überlegung; Unentschlossenheit; bes. Unüberlegtheit, Unklugheit, Unbesonnenheit -
11 αβουλίας
ἀβουλίᾱς, ἀβουλίαill-advisedness: fem acc plἀβουλίᾱς, ἀβουλίαill-advisedness: fem gen sg (attic doric aeolic) -
12 ἀβουλίας
ἀβουλίᾱς, ἀβουλίαill-advisedness: fem acc plἀβουλίᾱς, ἀβουλίαill-advisedness: fem gen sg (attic doric aeolic) -
13 αβουλίαι
ἀβουλίαill-advisedness: fem nom /voc plἀβουλίᾱͅ, ἀβουλίαill-advisedness: fem dat sg (attic doric aeolic) -
14 ἀβουλίαι
ἀβουλίαill-advisedness: fem nom /voc plἀβουλίᾱͅ, ἀβουλίαill-advisedness: fem dat sg (attic doric aeolic) -
15 ἀ-βουλία
ἀ-βουλία, ἡ, Mangel an Rath und Ueberlegung; Uncntschlossenheit, Pind. Ol. 11, 41; Thue. 5, 75 (neben μαλακία u. βραδυτής); auch wohl Her. 7, 216; bes. Unüberlegtheit, Unklugheit (VLL. ἄνοια, μωρία), Soph. El. 320. 421, ἐξ ἀβουλίας u. ἀβουλίᾳ πεσεῖν u. ähnl., Antia. 1227; πολλὴν-ίαν ἔχειν Eur. Med. 882. Gegensätze sind εὐβουλία, Plat. Alc. I, 125 e; σωφροσύνη Thuc. 1, 32; εὖ φρονῶν (ἀβουλίᾷ) Antiph. 4, β, 6; βουλεύεσϑαι Isocr. 1, 35. Auch im plur., Her. 8, 57. Böser Rath ist es wohl Aesch. Hpt. 732 κρατηϑεὶς ἐκ φίλων ἀβουλίαις.
-
16 αβουλίαν
-
17 ἀβουλίαν
-
18 περι-ΐστημι
περι-ΐστημι (s. ἵστημι), 1) act., herumstellen, herumsetzen, um Etwas, λαβὼν αὐτὸ περιέστησε τῷ πλασϑέντι ζῴῳ, Plat. Tim. 78 c; στρατὸν περὶ πόλιν, Xen. Cyr. 7, 5, 1; μεγίστους κινδύνους περιέστησε Καρχηδονίοις, Pol. 12, 15, 7; περιστήσας αὐτοῖς τὰ ϑηρία, 1, 85, 7; πόλεμον πανταχόϑεν, 2, 45, 4; auch zum Schutz, Plut.; so auch aor. I. med., ξυστοφόρους, Xen. Cyr. 7, 5, 41; – umsetzen, verändern, ἐκ τούτων εἰς τοῠτο τὰ πράγματα περιιστάναι, Isocr. 15, 120; τὰς αὑτῶν συμφορὰς εἰς ἐμέ, Dem. 40, 20; εἰς μοναρχίαν περιστῆσαι τὸ πολίτευμα, Pol. 3, 8, 2; τοῠ κεραυνοῠ τὴν ἀσϑένειαν εἰς πρηστῆρα περιΐστησιν, Plut. plac. phil. 3, 3; περιέστησεν ἡ μνήμη τὸν λόγον εἰς ζήτησιν αἰτίας, Sympos. 5, 1 u. ä.; dazu perf. περιέστακα, Plut. Ax. 370 d. – 2) med. u. intr. tempp., sich rings herum stellen, herumtreten, -stehen; περίστησαν γὰρ ἑταῖροι, Il. 4, 532; μήπως με περιστήωσ' ἕνα πολλοί, 17, 95, damit so Viele sich nicht um imich Einen herumstellen, mich umzingeln; vgl. εἴπερ πεντήκοντα λόχοι νῶϊ περισταῖεν, Od. 20, 50; umgeben, rings umstehen, πολλὸς δ' ἱμερόεντα χορὸν περιΐσταϑ' ὅμιλος, Il. 18, 603, wie βοῦν δὲ περιστήσαντο, sie stellten sich um das Rind, 2, 410; u. aor. pass., κῠμα περιστάϑη, Od. 11, 243, eine Woge wurde herumgestellt; ὑμεῖς δὲ βωμὸν – περίστητε, Aesch. frg. 434; περιστᾶσαι κύκλῳ, Eur. Bacch. 1104; u. so in Prosa: περιστᾶσαι αὐτὸ κύκλῳ, Her. 1, 43; ὡς κύκλῳ περιστὰς βίᾳ αἱρήσων τὴν πόλιν, Thuc. 5, 7; ὑπὸ τοῦ περιεστῶτος ἔξωϑεν πνεύματος, Plat. Tim. 76 b; πολὺς ὑμᾶς ὄχλος περιειστήκει, Euthyd. 271 a; καὶ οἱ ἄλλοι περιέστησαν ἡμᾶς, 206 e; περιίστασϑαι τὸν λόφον, umzingeln, Xen. Cyr. 3, 1, 5; dah. von Zuständen, bes. unglücklichen, die Einen bedrohen, oder in die er gerathen ist, so daß sie ihn rings umgeben, φόβος περιέστη τὴν Σπάρτην, Thuc. 3, 55; τὸ περιεστὸς ἡμᾶς δεινόν, 4, 10, u. sonst; auch τοὐναντίον περιέστη αὐτῷ, 6, 24. So Pol., μεγάλην αὐτοῖς συνέβη ἀπορίαν περιστῆναι, 1, 77, 7, διὰ τὸν ἀπὸ Καρχηδονίων φόβον περιεστῶτα Ῥωμαίοις, 3, 16, 2, vgl. 3, 75, 8; οἱ περιεστῶτες καιροί, 3, 86, 7; auch ὁ περιεστὼς καιρὸς τὴν Αἰτωλίαν, 20, 9, 1; τὰ περιεστηκότα πράγματα, Lys. 2, 32. – 3) in eine andere, gew. schlechtere Lage hineingerathen, sich zum Schlechten ändern, um schlagen, ἐς τοῠτο περιέστη ἡ τύχη, Thuc. 4, 12; μηκυνόμενος ὁ πόλεμος φιλεῖ ἐς τύχας τὰ πολλὰ περιίστασϑαι, 1, 78; περιέστηκεν ἡ πρότερον σωφροσύνη, unsere frühere Besonnenheit hat sich geändert, 1, 32, worauf folgt νῠν ἀβουλία φαινομένη, und scheint nun Unklugheit zu sein; was D. Hal. 6, 43 nachahmt: περιέστηκεν ἡ δοκοῠσα ἡμῶν τοῠ κοινοῠ πρόνοια ἰδίᾳ πρὸς ἑκάτερον μέρος ἀπέχϑειαν φερομένη; und Plut. Graech. 14: καὶ περιέστηκεν ἡ Ῥωμαίων βουλὴ ϑρηνοῠσα καὶ συνεκκομίζουσα. Daher ἐνϑάδε τὸ ἐναντίον περιέστηκεν, Plat. Men. 70 c; auch ὥςτε περιστῆναι αὐτῷ μηδαμόϑεν ἄλλοϑεν τὴν σωτηρίαν γενέσϑαι, Menex. 244 d, so daß es mit ihm dahin kam, daß; περιέστηκεν ἐς τοῦτο, ὥςτε, Lycurg. 3, es hat sich dahin zum Schlechtern geändert; vgl. Isocr. Phil. 55 Pac. 59 Areopag. 81; φοβοῦμαι, μὴ τὸ πρᾶγμα εἰς τοὐναντίον περιστῇ, Dem. 25, 12, vgl. 3, 9; περιειστήκει τοῖς βοηϑείας δεήσεσϑαι δοκοῠσιν, αὐτοὺς βοηϑεῖν ἑτέροις, 18, 218; Pol. 1, 62, 5; τὸ τέλος τῆς δίκης ἐς τοῠτο περιέστη, Luc. Eun. 5; περιστήσεσϑαι τὰ ἡμέτερα ἐς τόδε ἀμηχανίας προςεδόκων, Iov. trag. 19. – Auch 4) auf die Seite treten, aus dem Wege treten, vermeiden, ἐκτραπήσομαι καὶ περιστήσομαι ὥςπερ τοὺς λυττῶντας τῶν κυνῶν, Luc. Hermot. 86, vgl. Soloec. 5; Sp. auch geradezu = fürchten, mit μή construirt, Ios. – Nahe bevorstehen, Jacobs Ach. Tat. p. 529, Lob. Phryn. 377.
-
19 περιιστημι
(aor. 1 περιέστησα, aor. 2 περιέστην - эп. περίστην, pf. περιέστᾰκα и περιέστηκα; pass.: aor. περιεστάθην - эп. περιστάθην)1) ставить кругом, расставлять кругом, располагать вокругπ. τινί τι Plat. — окружать что-л. чем-л.;μεγίστους κινδύνους π. τινι Polyb. — окружать кого-л. величайшими опасностями;π. κακά τινι Dem. — обрушивать на кого-л. несчастья;περιστησάμενος τῶν ξυστοφόρων κύκλον Xen. — расставив вокруг себя копьеносцев2) поворачивать, обращать, приводитьπ. τινὰ εἰς τοὐναντίον Plat. — приводить кого-л. к противоположному мнению;
π. λόγον εἰς ζήτησιν αἰτίας Plut. — направить обсуждение на разыскание причины;π. κύκλῳ Arst. — вращаться3) вменять, приписывать(τὰς συμφορὰς εἴς τινα Dem.)
4) (тж. π. κύκλῳ Her.) становиться вокруг, обступать, окружать(περίστησαν ἑταῖροι Hom.; ὄχλος περιεστώς NT.)
κῦμα περιστάθη Hom. — волны вздулись кругом;πολλὸς χορὸν περιΐσταθ΄ ὅμιλος Hom. — многолюдная толпа окружала хоровод;π. τῇ κλίνη Plat. — стоять вокруг ложа;π. λόφον στρατεύματι Xen. — окружить холм войском;φόβος περιέστη τέν Σπάρτην Thuc. — страх охватил Спарту;5) со всех сторон подступать, подбираться, угрожать6) приходить, переходитьἐνταύθα τὰ πράγματα περιέστηκε Isocr. — вот до чего дошло дело;
τοὐναντίον περιέστη αὐτῷ Thuc. — случилось обратное тому, (чего ожидал Никий);περιέστηκεν ἥ πρότερον σωφροσύνη νῦν ἀβουλία φαινομένη Thuc. — то, что прежде было благоразумием, представляется теперь опрометчивостью;ἐς τύχας περιΐστασθαι Thuc. — становиться игралищем случайностей;περιστήσεται τὸ κράτος εἴς τι Plut. — власть перейдет к кому-л.7) отворачиваться (от), т.е. избегать(λυττῶντας κύνας Luc.; med.: τέν ἀφροσύνην Sext.; τὰς κενοφωνίας NT.)
-
20 πιπτω
(fut. πεσοῦμαι - эп.-ион. πεσέομαι, aor. 2 ἔπεσον - эп. πέσον и эол.-дор. ἔπετον, pf. πέπτωκα - поздн. πέπτηκα; part. πεπτεώς, πεπτηώς и πεπτώς, ῶτος)1) падать(πεδίῳ Hom.; ἐπὴ γᾷ Soph.; ἐπὴ τέν γῆν Plat.; ἐπὴ τῆς γῆς и εἰς τέν γῆν NT.; πρὸς οὖδας Eur.; ἀπ΄ οὐρανοῦ Aesch.; εἰς βόθυνον, ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, ἀπὸ τῆς τραπέζης NT.)
πέσεν ὕπτιος Hom. — он упал навзничь;πέσε πρηνής Hom. и ἐπὴ πρόσωπον NT. — он упал ниц;π. ὑπὸ ἄξοσι Hom. — падать под колеса;ὕπνος ἐπὴ βλεφάροισιν ἔπιπτεν Hom. — сон спустился на вежды;π. μετὰ ποσσὴ γυναικός Hom. — рождаться на свет;π. ἐς πόντον Hes. — (о созвездии) погружаться в море;ὕπνῳ Aesch. и εἰς ὕπνον πεσεῖν Soph. — погрузиться в сон;π. ἀμφὴ γόνυ τινός Eur. — пасть к чьим-л. коленям2) бросаться, устремляться, кидаться(ἐνὴ νήεσσι Hom.; ἐπ΄ ἀλλήλοισι Hes.)
π. περὴ ξίφει Soph. — броситься на (свой) меч;Βορεάο πεσόντος Hom. — при поднявшемся северном ветре3) падать мертвымπ. δορί Eur. — пасть сраженным копьем;
π. ὑπό τινος Her., Plut.; — пасть от чьей-л. руки;οἱ πεπτωκότες Xen. — павшие, убитые;τὸ Περσῶν ἄνθος οἴχεται πεσόν Aesch. — погиб цвет персов;ἀβουλίᾳ πεσεῖν Soph. — погибнуть от (собственного) неблагоразумия4) валиться, рушиться(οἰκία ἔπεσε NT.)
στάντες ἐς ὀρθὸν καὴ πεσόντες ὕστερον Soph. — воспрянув, а затем пав (снова);τὰ σκλήρ΄ ἄγαν φρονήματα πίπτει μάλιστα Soph. — слишком непреклонные души особенно скоро надламываются5) утихать, умолкать(ἄνεμος πέσε Hom.)
πέπτωκε κομπάσματα Aesch. — умолкла похвальба6) выпадать из (чего-л.), т.е. лишаться7) ускользать(ἐξ ἀρκύων Aesch.; ἔξω τῶν κακῶν Arph.)
8) впадать(εἰς ὀργήν Thuc.; τῆς ἀπειθείας NT.)
εἰς νόσον π. Aesch. — заболеть;εἰς ἔρον τοῦ μαθεῖν π. Eur. — загореться любопытством;ἐν μέσοις ἀρκυστάτοις π. Soph. — попасть глубоко в западню;π. ἐς δάκρυα Her. — залиться слезами9) выпадать (на долю), складываться, случаться, оказыватьсяὁ κλῆρος πίπτει τινί или παρά τινα Plat. и ἐπί τινα NT. — жребий выпадает кому-л., падает на кого-л.;
εὖ πίπτουσιν κύβοι Soph. — кости выпадают хорошо, т.е. обстоятельства складываются благоприятно;τὰ εὖ πεσόντα Aesch. — удачи;πρὸς τὰ πεπτωκότα Plat. — смотря по сложившимся обстоятельствам;ἐν ἀλαθεία π. Pind. — оказываться верным;ὠτακουστεῖν, ὅκῃ πεσέεται τὰ πρήγματα Her. — напряженно выжидать, как сложатся дела10) совпадать, приходиться11) подпадать, относиться(εἰς γένη ταῦτα, ὑπὸ παραγγελίαν οὐδεμίαν Arst.)
12) ошибатьсяτούτου ἐχόμενος, ἡγοῦμαι οὐκ ἄν ποτε πεσεῖν Plat. — полагаю, что, придерживаясь этого, я никогда не ошибусь
13) пропадать, исчезать(εὐκοπώτερόν ἐστι τὸν οὐρανὸν καὴ τέν γῆν παρελθεῖν ἢ τοῦ νόμου μίαν κεραίαν πεσεῖν NT.)
- 1
- 2
См. также в других словарях:
ἀβουλία — ἀβουλίᾱ , ἀβουλία ill advisedness fem nom/voc/acc dual ἀβουλίᾱ , ἀβουλία ill advisedness fem nom/voc sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀβουλίᾳ — ἀβουλίαι , ἀβουλία ill advisedness fem nom/voc pl ἀβουλίᾱͅ , ἀβουλία ill advisedness fem dat sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αβουλία — Ψυχοδιανοητική ανωμαλία που χαρακτηρίζεται από ανικανότητα, αδυναμία ή έλλειψη βουλητικών ενεργειών. Τα αίτιά της μπορεί να είναι οργανικά (υπολειτουργία αδένων) ή ψυχολογικά (διάφορες μορφές νευρώσεων ή ψυχονευρώσεων). Η α. άλλοτε εμφανίζεται ως … Dictionary of Greek
αβουλία — η έλλειψη βούλησης, αποφασιστικότητας: Στις δύσκολες στιγμές πάντα τον κυρίευε μια αβουλία … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
ἀβουλίας — ἀβουλίᾱς , ἀβουλία ill advisedness fem acc pl ἀβουλίᾱς , ἀβουλία ill advisedness fem gen sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀβουλίαι — ἀβουλία ill advisedness fem nom/voc pl ἀβουλίᾱͅ , ἀβουλία ill advisedness fem dat sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀβουλίαν — ἀβουλίᾱν , ἀβουλία ill advisedness fem acc sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀβουλιᾶν — ἀβουλία ill advisedness fem gen pl (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀβουλίαις — ἀβουλία ill advisedness fem dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀβουλίην — ἀβουλία ill advisedness fem acc sg (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀβουλίης — ἀβουλία ill advisedness fem gen sg (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)