өкпелі

См. также в других словарях:

• демікпелі — сын. Демігіп ауыратын, демікпесі бар. Шоқанның д е м і к п е л і көкірегі ашиды (Т. Әлімқұлов, Кер толғау, 35) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• желқабыздық — зат. Елікпелік, желікпелік, көпірмелік. Тыңдаушылар Байжекеңнің ж е л қ а б ы з д ы ғ ы н а әрі күлді, әрі риза болды (Ғ. Мүсірепов, Жат қолында, 124) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• Болмыс — – бүкіл әлемнің тұтастығын, дүние мен адамның бірлігін, тіршіліктің мәнісін білдіретін философиялық категория. Адамзат өзінің және қоршаған дүниенің бар екендігіне сенеді. Қарапайым санада болмыстың баламалары ретінде әлем, ғарыш, дүние, табиғат …   Философиялық терминдердің сөздігі

• дәнекүстеу — (Шығ.Қаз., Қатон.) есерлеу, есерсоқтау, ақылы аумалы төкпелі. Ол өзі д ә н е к ү с т е у бала (Шығ.Қаз., Қатон.). Осы жігіттің өзі дәлдүр ма, д ә н е к ү с т е у ме?! (Қ. Ысқақ, «Жұлдыз», 1988, №6, 78) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• әбдіреңкі-күбдіреңкі — (Орал, Жән.) арлы берлі, аумалы төкпелі. Есенбай ә б д і р е ңк і к ү б д і р е ң к і сөйлейтін адам (Орал, Жән.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• олқылы-толқылы — (Жезқ., Жез.) аумалы төкпелі, тұрақсыз (мінез туралы) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• аупай-саупай — сын. сөйл. Аумалы төкпелі. А у п а й с а у п а й мінезді, Бейнетке нендей төзеді. Он кісінің жұмысын, Істейді жеке бір өзі (С. Мұқанов, Таңд. шығ., 12, 110) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• тәрпіл — сын. жерг. Аумалы төкпелі, құбылмалы, тұрақсыз. – Байқадың ба, дүние т ә р п і л деген осы. Сәл нәрседен от шығып кете жаздады (К.Ахметбеков, Ақдала, 2, 147) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• тірмізіктік — зат. Жанкештілік, өлермендік, тесік өкпелік. Осы әйелдің шыдамдылығы, тауқыметпен арпалысып, жанталасқан т і р м і з і к т і г і Едігені таңғалдырды (Ш.Айтматов, Боранды бекет, 110) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі