қылтиып

См. также в других словарях:

• қылпық — зат. Қылтиып көрінген болмашы нәрсе, қылтық …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• ғоза пайа — (Өзб., Ташк.) мақтаның сабағы. ғозасын комбайн теріп әкеткен пақтаның ғ о з а п а й а л а р ы қылтиып тұр (Ташк., Калин.). [Парсыша ғүзәпайә (Пер. рус. сл., 1, 1983); өзб. ғұзапоя (Рус. узб. сл., 1954)] …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• тебен — (Қ орда: Сыр., Тер.) қауынның қылтиып көріне бастауы …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• чәрәпкілеу — (Жамб.: Луг., Мер., Шу) бостау, шабу. Қылча қылтиып, екі үш құлақ болғанда, түбін ч ә р ә п к іл е й м і з (Жамб., Шу). Колхозда биыл егілген 85 га қызылша егісін ч а р о в к а л а у қысқа мерзім ішінде аяқталды («Соц. еңб.», 17.05.1954) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• қызыл — I зат. г е о г р. Топырағы, тасы қызғылттау жер. – Жоқ, сері аға, адасып кетерсіз, бұл арада шоқ қ ы з ы л д а р көп, бір бірінен айнымайды (С.Жүнісов, Ақан сері 2, 303). Ол «Бұзау өлген» қ ы з ы л ы н а шыға беріп, бұйдасын іріккен… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• самылтыр — зат. Желінген шөптің қалдығы; кәшек. Қорадағы с а м ы л т ы р д ы ң арасынан қылтиып көрінген сүйріктерді жұлып жеп жүрген егіз лақ құлдыраңдап секірген күйі дереу анасының емшегіне жармасады (Қ.Омаров, Әке, 199) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі