-
1 қызылша
-
2 қызылша
-
3 қызылша өсіру
-
4 қызылша
-
5 қызылша
I свекла II мед. корь -
6 қызылша
qizilcha, lavlagi -
7 Қызылша
لبلبو[lablabo] -
8 қызылша
зат.چغندر -
9 қызылша өсіретін аудан
Казахско-русский экономический словарь > қызылша өсіретін аудан
-
10 қызылша өсірушілік
-
11 қызылша шаруашылығы
Казахско-русский экономический словарь > қызылша шаруашылығы
-
12 қызылша қанты
beet sugar -
13 Базарда
-
14 Бірнеше кило … беріңізші
يو څو کيلو … راکړه[yew so kilo … rakra]картоп – الوګان[alogan]қызылша – چغندر[cheghander]орамжапырақ – کرم ګل[karam gul]сәбіз – ګازري[gazare]
См. также в других словарях:
қызылша — … 2. Қызылша өсімдігінің жеуге жарамды тамыржемісі. Олар қазірдің өзінде ақ алмадан, құлпынайдан, таңқурайдан, қарақаттан, қ ы з ы л ш а д а н, сәбізден жасалған шырындарға қанық болып алған (Жетісу, 06. 08. 1968, 4). Жылқыны қолда ұстаған… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қызылша — зат. мед. Балалардың денесіне қызара бөртіп шығатын жұқпалы ауру … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қызылша — 1 1. Қ орда., Арал) жерге жабысыңқырап шығатын, құмда өсетін өсімдік. Қ ы з ы л ш а н ы қой жейді Қ орда., Арал). 2. Қ орда., Қарм.) түсі көк шыбықты, майда жапырақты кісі бойлы құмаққа шығатын шөп. 3. (Гур., Маңғ.; Өзб., Там.) таулы жерге… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қызылшақат — зат. Қызыл түсті шақат. Үш көкшенің қ ы з ы л ш а қ а т шағылдарында ма ау, Ақбозат арындатып, қасқыр қуып келе жатады (Т.Әлімқұлов, Сейтек сарыны, 79) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қызылша бидай — (Көкш.: Щуч., Еңб.) кішкене қызыл бидай … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қызылшақалау — сын. Қауырсыны толық шығып үлгермеген (балапан). Енді біреулері қ ы з ы л ш а қ а л а у, әлжуаз болып келеді (Қаз. әдеб., 21. 11. 1975, 2) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
дем беру — (Шымк., Түлк.) ауа жіберу, қызылша егісіне құбыр арқылы ауа жіберу. Әрбір көмбеге құбыр орнатылып, оның ішіндегі қызылшаға д е м б е р е м і з (Шымк., Түлк.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жекелеу — (Шымк.: Сайр., Түлк., Қызылқ.; Жамб.: Мер., Луг., Шу; Түрікм., Таш.) сирету, бөлектеу, араларын ашу. Қызылша, мақта түптерін кезінде ж е к е л е у керек (Шымк., Сайр.). Бізде қылчаны (қ.) ж е к е л е у г е кірісті (Жамб., Шу). Бригадаға тиісті… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қылша — 1 (Жамб.: Шу, Мер., Луг., Мойын., Жам.) қызылша. Судың құлағын тартсаң болғаны, қ ы л ш а л а р д ы ң жері жарылып кетеді (Жамб., Жам.). Қарауылдағы жетісегіз атты қ ы л ш а ғ а жібергенің не? (Жамб., Шу). Қант қ ы л ш а с ы егілген жердің… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мәнжің — (Монғ.) қызылша. Бәкірақын сарттың м ә н ж і ң і н балалар ұрлап тоқтатпайтын (Монғ.). [Монғолша манжин қызылша (Монғ. қаз. сөз., 1954, 111)] … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қонақ — I зат. Қонақ өсімдігінің дәні, тұқымы. Аман бұрыла жүріп, өз үйінің егінін көрді. Биыл екі пұт бидай, бір пұт сұлы, бір аяқ қ о н а қ салған (Ғ.Мұстафин, Дауылдан кейін, 6). Демек, бұл Ақбоз емес. Оған ауыр болады деп, Біркімбай қ о н а қ… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі