қожыр

См. также в других словарях:

• ожыр-бұжыр — (Түрікм.: Таш., Көнеүр.) бұжыр бұжыр. Үй жаңа болғанымен сапа жағы ойдағыдай емес, қабырға бетінің әр жері о ж ы р б ұ ж ы р (Түрікм., Таш.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• сиыр — Сиырдың ұйқысындай. Сиырдың ұйқы безіндей бұжыр бұжыр д.м. Бұл екеуі әңгімелесіп отырғанда беті с и ы р д ы ң ұ й қ ы с ы н д а й мылжамылжа шикіл сары кісі қастарына келді (М.Дүйсенов, Меймандар, 103). Әлпеті біртүрлі – қожыр қожыр, с и ы р д ы… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• ителеген — зат. Иленген терінің шелін сүргілеп айыру үшін қолданылатын теңіз түбінің үгілмелі қожыр ақ тасы …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• кемпір — беттенді. Беті әжімәжім болды. Теңге жапырақтары сыпсың қағып төбесіне төніп тұрған саялы ағашқа оның к е м п і р б е т т е н і п, әжім басып кеткен қожыр бұтақтарына көзі түсті (Жалын, 1972, №5, 87) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• қаршыға — қанат. э п и т. Қанаты қаршығаның қанатындай. Иншалла, балапанның бітім болмысы қ а р ш ы ғ а қ а н а т, жылан бас, қожыр аяқ, талтақ бұттың өзі болар деп отырмын (К.Сегізбаев, Беласқан, 204) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі