-
1 ауыз
ауызға алу — вспоминать; обратить внимание; считаться
ауыз үй — прихожая; передняя
ауыз біріктіру — действовать согласованно, сообща
ауыз бірлік — единство; спайка
-
2 ауызғы
ауызғы үй — передняя комната, прихожая
-
3 ауыз
1) рот, уста, пасть 2) горлышко 3) отверстиеауызға ерекше түскені — особо говорили (о ком-чем-л.)
ауыздықтай алады — может покорить, обуздать
погов. аузы күйген үрлеп ішеді — обжегшись на молоке, дует на воду
-
4 қауыз
-
5 ауыз су
питьевая вода -
6 қауыз
шелуха, лузга, хлопья, скорлупа -
7 ауыз жаласу
-
8 ауыз әдебиеті
устное народное творчествоКазахско-русский словарь для учащихся и студентов > ауыз әдебиеті
-
9 ауыз жаласу
быть в близких отношениях, ладитьКазахско-русский словарь для учащихся и студентов > ауыз жаласу
-
10 ауыз тию
отведать, попробовать на вкусКазахско-русский словарь для учащихся и студентов > ауыз тию
-
11 ауызға алу
вспоминать; считаться;Казахско-русский словарь для учащихся и студентов > ауызға алу
-
12 ала ауыз
несогласный, недовольныйКазахско-русский словарь для учащихся и студентов > ала ауыз
-
13 ауызба-ауыз айту
книжн. -
14 ашықауыз
-
15 ауызба-ауыз
с гла-зу на глаз; досл. изо рта в ротКазахско-русский словарь для учащихся и студентов > ауызба-ауыз
-
16 ашықауыз
ротозей, разиняКазахско-русский словарь для учащихся и студентов > ашықауыз
-
17 халық ауыз әдебиеті
устное народное творчествоКазахско-русский словарь для учащихся и студентов > халық ауыз әдебиеті
-
18 жаласу
-
19 су
Iсу тасу — выливаться из берегов, разливаться; половодьеII -
20 бастырық
1.гнёт (или жердь, прижимающая сено на возу)2. устар.3. перен.ауыз бастырық — ценная вещь, даваемая одним лицом другому за молчание, неразглашение секрета
- 1
- 2
См. также в других словарях:
ауыз үй — зат. сөйл. Сырттан кіріп келгендегі алғашқы бөлме. Қазақ құрылысшылары үй салғанда оны ең алдымен жоспарлап, бөліп алады. Бұл үшін арқан керіп, кірпішті соның бойымен қалайды. Бөлмелердің аз көптігі әрбір шаруаның қабілетіне, мүмкіндігіне қарай… … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
ауыз — Аузы кебістей болды. Аузы ыржиды, мәз болды. Мұрны біздей сүйірлене, ұрты суала, а у з ы к е б і с т е й б о п ыржия, иегі имие қалыпты (І. Есенберлин, Шығ. Жин., 1, 39). Аузы кепердей болды [аузын кепердей қылды]. жерг. Қатты шөлдеді, таңдайы… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ауыз бөлме — Үйдегі кіре беріс бөлме; ауыз үй … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
ауыз алу — (Рес., Сарат.) ауыз тию. Тамақ жерде алдымен қарт кісі а у ы з а л д ы (Рес., Сарат.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ауыз бірлену — Қ орда., Арал) ауыз бірлесу. Сыздық Жақанмен а у ы з б і р л е н і п, Жақыпқа қарсы тұрды Қ орда., Арал) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ауыз там — (Шымк.: Түлк., Сайр.) ауыз үй. А у ы з т а м д а тамақ пісіреді (Шымк., Түлк.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ауызға уақып болу — (ҚХР) ауызға ие болу, абайлап сөйлеу … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ауыз су — Ішуге жарайтын тұщы су … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қауыз — зат. Астық дәнінің қауызы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
ауыз — (Жамб., Шу) арықтарға су жіберетін жер, жол. Арықтың а у з ы н кеңірек аш (Жамб., Шу) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ауыз от — (Көкш., Қ ту; Ақт., Ойыл) ертедегі салық түрі. Бұрынғы кезде жерге мал жайылғаны үшін а у ы з о т алатын (Көкш., Қ ту) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі