-
1 қазаншы
-
2 азаншы
рел. -
3 қазаншы
1. 2.котельщик, мастер по изготовлению котлов••погов.
"Қазаншының өз еркі, қайдан құлақ шығарса" — "Котельщик волен сделать ушко там, где он захочет" -
4 азаншы
муэдзин, громко с минарета возвещающий о времени молитвы -
5 азаншы
зат.اذانگو ، اذانچي -
6 қазаншы
зат.1. ديگ ساز2. آشپز
См. также в других словарях:
азаншы — зат. Азан айтушы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қазаншы — зат. Қазан жасайтын шебер … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қазаншық — (Шымк., Түлк.) құмырша, құмыра. Бізде қ а з а н ш ы қ жоқ (Шымк., Түлк.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
азаншы — зат. көне. муз. Әлі табыла қоймаған, бірақ аты аңыздарда бар даусы зор музыка аспабы. Бұл аспаптар сазген, бозаншы, а з а н ш ы, егек болып бөлініп кете береді (Қазақст. әйелдері, 1983, 12, 26). Ал мес, безілдек, дүңкілдек, а з а н ш ы секілді… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қазаншы бала — кәсіб. Балықшыларға қолқабыс тигізетін, жағада қалып тамақ пісіретін бала … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
минарет — ар. зат. Елді азанға шақыру үшін азаншыға арнап жасалған мешіт мұнарасы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
ыспар — (Монғ.) 1. шебер, ісмер, іскер. Әзірге кім неге ы с п а р болса, соны істей тұрсын (Монғ.). Аңшылар бригадасының құрамына суыр майын дайындайтын ы с п а р адамдарды тағайындау дұрыс (“Ж. өмір”, 11.08. 1983). Жоңғар жұртында, “ханнан қазаншы ы с п … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
безілдек — зат. көне. Байырғы музыка аспаптарының бірі. Ал мес, б е з і л д е к, дүңкілдек, азаншы секілді біраз аспаптарды қалпына келтіру жолдарын әлі де іздестірудеміз (Қаз. әдеб., 13.07.1984, 12) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
мес — I зат. көне. Ішіне жел толтырылған мес сияқты музыка аспабы. Ал м е с, безілдек, дүңкілдек, азаншы секілді біраз аспаптарды қалпына келтіру жолдарын әлі де іздестірудеміз (Қаз. әдеб., 13.07.1984, 12). II … 2. ауыс. Семіз, жұнттай, қарны қампиған… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
найыбиман — зат. д і н и. Исламның орынбасары, көмекшісі. Ең бірінші муфти, оны шахислам деп те атайды. Одан кейін – қази, сосын – хатиф, имам, н а й ы б и м а м, азаншы, қари. Қаридың міндеті құран оқып отыру (Алматы ақшамы, 09.12. 1991, 2) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
хатиф — зат. д і н и. Ислам дініне еңбегі сіңген адамға берілетін қазиден кейінгі діни атақ. Муфтиден кейін – қази, сосын х а т и ф, имам, найбимам, азаншы, қари (Алматы ақшамы, 09. 12. 1991, 2) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
