қабыну

См. также в других словарях:

• абыну — 1. Атлап барганда, йөгергәндә аяк белән нәр. б. бәрелеп яки эләгеп, тигезлекне югалту, сөрлегү 2. күч. Эштә, тормышта ялгышу …   Татар теленең аңлатмалы сүзлеге

• сөрлегү — 1. Үсеп утырган үлән, куак һ. б. тур. : бер якка авышу яки аву, яту 2. Ишле төркемнең кинәт кузгалып бер якка авышуы яки юнәлүе тур. 3. Абыну 4. күч. Эштә тормышта: ялгышлык эшләү, уңышсызлык бәхетсезлеккә очрау …   Татар теленең аңлатмалы сүзлеге

• сөртенү — I. 1. Юынгач, тирләгәч тәннең юешен сөртү 2. Ислемай кебек нәрсә сибенү. II. СӨРТЕНҮ – 1. Абыну 2. күч. Эштә тормышта: ялгышлык эшләү; уңышсызлык бәхетсезлеккә очрау …   Татар теленең аңлатмалы сүзлеге

• тәкенү — диал. Абыну …   Татар теленең аңлатмалы сүзлеге

• жалқаяқ — зат. Қабыну салдарынан денеде пайда болатын сұйық зат; жалқық …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• ағбыту — (ҚХР) аптығу, абыну. А ғ б ы тп а ханым күнен соң, сіздің естен кеткенмен, біздің естен кеткен жоқ (Жиенбет жырау) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• жалқық — (Алм.: Шел., Кег., Еңб қаз.; Жамб.: Шу, Мер., Луг., Жуа.) жалқыаяқ, қабыну салдарынан денеде пайда болатын сұйық зат. Денесі ақ ж а л қ ы қ болып кетіпті (Алм., Шел.). Қойдың бас қуысындағы кеңсірік құрттары бұзылған тканьдармен, сөлмен және… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• қабындырғыш — зат. мед. Қабынуға себеп болатын, қабындыратын нәрсе (вирус) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі