ішлі+(міналі)+дні

Дудæг айтæ-уыйтæ нал фæкодта, фæлæ йæ зæронд худ хидæй ныррæцыгъта æмæ ныхъхъæр кодта: «Æллæх, дон æй фæласы». – Дудаг не долго думая, снял свою старую шапку, швырнул ее с моста (в реку) и закричал: «Господи, вода уносит ее». (Гæлуаты А., Худæг æмæ Дудæг)

Гафи йæ куы федта, уæд хорзау нал фæци. – Гафи едва увидев ее, оторопела. (Гуыцмæзты А., Дæ уды фарн)

Уыцы æнагъæддаджы хабарæй афтæ фæтартсæн, æмæ та бауадзыг дæн. – Я так испугался (услышав) это небывалое известие, что снова упал в обморок. (Гуыцмæзты А., Дæ уды фарн)

НКВД-йы коймæ Иван æваст афæлурс, йæ хуыз фæцыди, бауадзыг уæвынмæ йæ бирæ нал хъуыди. – При упоминании НКВД Иван моментально побледнел, изменился в лице, и чуть было не лишился чувств. («Мах дуг», 2007, №1)

Ахауд, бауадзыг и, цасдæр нал ’мæ нал чъицыдта, стæй цадæггай æрцыдис йе ‘муд æмæ ракасти цæстæй. – Упал, лишился чувств, некоторое время он все не мог прийти в себя, потом медленно очнулся и открыл глаза. (Æгъуызаты Иуане, Алгъуызы кадæг)

Уалынмæ кæрдихæй ратагъд Туджы ’ртау. – Между тем с куска (мяса) капнула кровь. (Плиты Грис, Æвзаг)

Хуанæй сыбыртт дæр нал схауди, сыджытау ныцъцъæх, йæ къухтæ, йæ цæсгомы хуызы ’ртау нал уыд. – Хуан не проронил больше ни слова, он сделался землисто-серым: серыми стали руки, лицо. (Ж.-П. Сартр, Стена. Тæлмацгæнæг – Хъодзаты Æ.)

Æрдзы нал баззад хуызы ’ртау. – Все увяло вокруг ( букв. в природе не осталось и крупицы цвета). (Бестауты Г., Зымæг)

Ау, уый та куыд? Нæ зæрдæйы туг нал ис? – Как же так? Разве в нашем сердце нет больше крови? (Брытъиаты Е., Хазби)

Ау, мæлгæ кæны Гугула? – Неужели Гугула умирает (Мамсыраты Д., Гугула)

Ацы кæрцы ау нал ис. – В этой шубе нет больше (согревательной) силы. (Абайты В., Историон-этимологон дзырдуат, 1-æм том)

Уæдæй фæстæмæ йæ райгуырæн хъæумæ æмгæрон нал æрцыд (Бимбол). – С тех пор он (Бимбол) в родное село больше не приезжал. (Коцойты А., Бимболы карьерæ)

Мæнæ бæргæ дæн, фæлæ мæ азмæлæнтæ мæ бар нал сты. – Сам-то я вот перед тобой, да только конечности мои больше мне не повинуются. (Ирон адæмон таурæгътæ, кадджытæ æмæ аргъæуттæ, III. Дзæуджыхъæу, 1928)

Уæд ахъæр кодта иу айуан, зæгъгæ, Тарквини нал у тынг цæринаг. – Тогда один шут разгласил, что Тарквини долго не протянет. (Плиты Г., Тарквини)

Фæстаг ныхæсты уыди комкоммæ айуан... – В последних словах была откровенная издевка... (Малиты В., Сурмейы хæдзар)

ССР Цæдисы Президенты ныхас сæхицæн аргъуыцагыл нал нымайынц. – Слово Президента Союза ССР для них уже не предмет почитания. («Мах дуг», 1999, №4)

Абанайы астæрды цы хуынчъытæ уыд чъизи дон ацæуынæн, уыдон нал фаг кодтой æмæ-иу дон къæхты бын скул, суанг зæнджы хæцъæфты онг. – Отверстий для стекания грязной воды в полу бани не хватало и она нередко собиралась под ногами, вплоть до щиколотки. (Дзесты К, Зæрдæйы ностæ)

Хъазахъхъæй иу, фыдхуыз æмæ хурæй сыгъд сау цæсгомимæ, фыдрасыгæй, йæ сæр, йæ фат нал æмбæрста, афтæмæй уæлгоммæ хуыссыд хæдзары къулы цур, чысыл раздæр аууон кæм уыд, ныр та фæрсæрдыгæй комкоммæ хуры судзаг тынтæ кæдæм кастысты, уым. – Один из казаков с худым и черно-загорелым лицом, видимо мертвецки пьяный, лежал навзничь у одной из стен избы, часа два тому назад бывшей в тени, но на которую теперь прямо падали жгучие косые лучи. (Лев Тостой, Хъазахъхъ)

Ныртæккæ рацыд бригадæй. Цæуы сындæггай. Кæсы бынмæ йæ аууонмæ. – Он (Габил) только что вышел из бригады. Идет не торопясь. Глядит вниз, на свою тень. (Мамсыраты Д., Аууон)

Æхсæвы тары тыххæй æвзæрста Сафиат цавæрдæр лæджы аууон – В ночной мгле Сафиат едва различала силуэт какого-то мужчины (Гæдиаты С., Сафиат)

Чысыл фалдæр хибарæй мæсыджы аууон бады зæронд Баймæт. – Чуть поодаль, в уединении, в тени башни сидит старый Баймат. (Беджызаты Ч., Мæсгуытæ дзурынц)

Хъуыддагæн дарддæрмæ аргъæвæн нал уыд. – Дело дальше отсрочивать было нельзя. (Дзасохты М., Урс мæнæргъы)

Уый, дæ фæрцы стæм сæрибар, ничи, нал нæ дары джиз дæр. – Это благодаря тебе мы свободны, никто нас больше не беспокоит. (Шота Руставели, Стайы цармдарæг. Тæлмацгæнæг – Бестауты Г.)

Нал ис йæ разы рæсугъд æмæ бæрзонд нысан, – йæ хуыздæр фæндиæгтæ сты йæ физиологон домæнтæ æххæст кæнын... – Больше нет у него прекрасной и высокой цели, – первейшее желание его – это удовлетворение своих физиологических потребностей... (Джыккайты Ш., Уац «Стыр дурæн – стыр тулæн»)

Цы программæтæ æмæ ахуыргæнæн чингуытæм гæсгæ кусынц, уыдон нæ дæттынц дзуапп ныртæккæйы домæнтæн. – Программы и учебники, по которым они работают не отвечают современным требованиям. («Мах дуг»)