шырылдап

См. также в других словарях:

• шырылдап — рәв. 1. Шырыйлап 2. Тавышланып, шарылдап, көчле агым белән ярадан шырылдап кан китү …   Татар теленең аңлатмалы сүзлеге

• шілделік — зат. Аптап ыстықта шырылдап ұшып жүретін қос қанатты жәндік. зат. мед. Диатез …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• кермалдасу — (Шығ.Қаз., Ү Н.; Монғ.) жанжалдасу, ұрсысу, керісу. Шал мен кемпір әрі бері к е р м а л д а с ы п алып, қор ете түсті (Шығ.Қаз., Ү Н.). – Жарайды к е р м а л д а с п а й а қ қояйық, бірақ есіңде болсын өзіңді жақсы ұста (Қ. Жұм., Көкей., 29).… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• мәйіт — 1 (Рес., Волг.; Орал, Орда; Гур., Есб.) бейіт, қабір. Тона можағаштың (қ.) батыс жағында атамыздың м ә й і т і бар (Орал, Орда). М ә й і т бар жерде ауыл жақын (Гур., Есб.). Сарматтар м ә й і т т і ң бас жағы мен аяқ жағына сусын құйылған құмыра… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• тұздықшы — (Монғ.) күз басында шырылдап ұшатын қара шегіртке. Т ұ з д ы қш ы чырылдаса болғаны, күздің басы деп ұқ (Монғ.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• аш — тиді. Тіл көз тиді. А ш т и г е н ( тіл көз тиген) бала шырылдап жылап, мазасы кетеді (Қаз. этнография., 1, 290) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• әрегідік — үст. сөйл. Арагідік. Рас, ә р е г і д і к бір кездегі кіршіксіз сәби көңіл шырылдап, бой көрсетеді (Т. Әбдікұлы, Парасат., 62) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• құлақша — зат. Телефонның қолға алып, құлаққа тосатын бөлігі (трубкасы). Үстелімнің үстіндегі телефон шырылдап қоя берді. Қ ұ л а қ ш а с ы н көтеріп: Ало! –дедім (Д.Рамазан, Жылап аққан., 170). – Ол телефон қ ұ л а қ ш а с ы н орнына қойып, қасыма келді… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• тіл-көз — тиді… Аш тиген (т і л к ө з т и г е н) бала шырылдап жылап, ұйқысы бұзылып, мазасы кетеді (Қаз. этнография., 1, 290). Тіл көз тигір! «Тіл тисін, көз тисін» деген қарғыс. Тіл көзің тасқа. Тілің де, көзің де маған (бізге) емес, тасқа тисін д.м …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• ұйқыбезер — зат. сөйл. Түнімен шырылдап шығатын шегіртке; шілделік. Ұйқылы айналаны тескілеп бытпылдық үн қатты. Оған ілесе ұ й қ ы б е з е р безілдеді. Шолп етіп, балық секірді (Қ.Қазиев. Иманжапырақ, 85) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• шырылдауық — торғай. зоол. Торғайдың тынымсыз шырылдап жүретін бір түрі. Ит мұрыны өтпейтін шілікте томартауықтары, қамысшы, торғай тұқымдаст ардан сарышымшық, ш ы р ы л д а у ы қ т о р ғ а й л а р тіршілік етеді (Қорғалжын, 23). Шырылдауық шегіртке.… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі