-
1 шапалак
сущ.; диал.1) челове́к, говоря́щий необду́манно и́ли бы́стро и невня́тно, тарато́р, тарато́рка2) неря́ха, неря́шливый, нечистопло́тный челове́к3) удар (рукой, ладонью); пощёчина, оплеу́ха, плю́ха прост., затре́щина4) хлопу́шка ( мухобойка)••шапалак бирү — уда́рить; бить ( обычно ладонью), дать пощёчину
-
2 чапалак
сущ.; разг.1) пощёчина, оплеу́ха2) самоде́льная хлопу́шка для мух; см. тж. шапалак3) перен. уда́р, потрясе́ние, несча́стье
См. также в других словарях:
шапалак — диал. 1. Сакау, ашыгып һәм аңлаешсыз сөйли торган 2. с. Шапшак (1). ШАПАЛАК БИРҮ – Шап итеп сугу, уч төбе белән сугу, кыйнау … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
шапалак — [شپلک] 1. шабпарак 2. парвона … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
Наша Казаша — Наша KZша Жанр Скетчком В главных ролях Нуртас Адамбаев Даут Шайхисламов Сабит Рахимбаев Страна … Википедия