-
1 шабырдау
неперех.1) ча́сто и дро́бно стуча́ть, бараба́нить ( о дожде); ли́ться с шу́мом ( о дожде или воде в трубах)тышта яңгыр шабырдый — во дворе́ (на у́лице) дождь стучи́т
2) в знач. нареч. шабырдап шу́мно, с шу́мом (о дожде, о течении жидкости из чего-л.); пото́ком, ручьёмяңгыр шабырдап ява (коя) — с шу́мом льёт дождь
-
2 шабырдау
глчасто и дробно стучать, барабанить (о дожде) -
3 шабырдату
1) неперех.; см. шабырдау2) перех. вызыва́ть/вы́звать всплеск, шум; вспле́скиватьсуны шабырдатып, күлгә кереп тә китте — вспле́скивая во́ду, вошёл в о́зеро
-
4 шыбырдату
перех.1) вызыва́ть/вы́звать шум, шо́рох, ше́лест; шурша́ть, шелесте́ть чем-л.яфракларны шыбырдату — шелесте́ть ли́стьями
яңгыр шыбырдата башлады — начался́ дождь
шыбырдатып яңгыр ява — с шу́мом идёт дождь
-
5 шыбырдау
неперех.1) шурша́ть, шелесте́ть, издава́ть/изда́ть глухо́й звук, шум, шо́рох (с негромким треском от соприкосновения чего-л., от трения) || шурша́ние, ше́лесткамышлар шыбырдавы — шурша́ние камыше́й
аяк астында коры үлән шыбырдый — под нога́ми шурши́т суха́я трава́
2) см. шабырдау 1)яңгыр шыбырдау ый башлады — забараба́нил дождь
3) см. шыбырдашу4) прост.; груб. болта́ть, трепа́ть языко́м; нести́ вздор, шёпотомул хакта шыбырдамый тор — об э́том молчо́к (не болта́й)
шыбырдама әле — молчи́, наконе́ц, не болта́й, замолчи́
•- шыбырдап агу
См. также в других словарях:
шабырдау — (ШАБЫРДАТУ) – 1. Шабыр шобыр иткән тавыш чыгару 2. рәв. ШАБЫРДАП – Тоткарланып, буылып торган су яки башка сыеклыкның кинәт зур басым астында шаулап агып чыгуы тур. ШАБЫР ТИРГӘ БАТУ … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге