-
1 чыда(й)-чыда(й)
межд. возглас, которым подзывают овец. «Чыда-чыда», – манын, шорыклан шудым кудалтышым. Ӱпымарий. Сказав «чыда-чыда», я бросил сено овце. Чыдай-чыдай шорыкем, шаньык шудым кудалтем. Г. Кармазин. Чыдай-чыдай, моя овечка, брошу тебе навильник сена.Словарь. марийско-русский язык (Марла-рушла мутер) > чыда(й)-чыда(й)
-
2 чыда-чыда
межд. возглас, которым подзывают овец.Словарь. марийско-русский язык (Марла-рушла мутер) > чыда-чыда