-
1 чарача
сущ.; диал.се́ни, фли́гель -
2 сәрача
сущ.; ист.1) кры́тые воро́та мече́ти, павильо́н у воро́т2) вход в мече́ть3) предба́нниксм. тж. чарача
См. также в других словарях:
чарача — диал. Мунча алды, мунча алачыгы … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге