-
1 хиффәтләнү
неперех.; уст.сойти́ с ума́, помеша́ться (в уме, в рассудке; умом, рассудком), лиши́ться рассу́дкабу кеше хиффәтләнмәгән микән? — не сошёл ли э́тот челове́к с ума́?
-
2 хиффәт
сущ.; уст.; книжн.легкомы́слие, легкове́сность, несерьёзность, ве́тренность
См. также в других словарях:
хиффәт — иск. кит. Җүләрлек, акылсызлык, акылга җиңеллек … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
хиффәтләнү — иск. Акылга җиңеләю, җүләрләнү … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
