Перевод: с марийского на русский

с русского на марийский

туманлымаш

  • 1 туманлымаш

    сущ. от туманлаш ссора, брань, ругань, перебранка, шум, скандал. Туманлымаш деч посна ик кечат ок эрте. “Пачемыш”. Без скандала ни дня не проходит. Вӱ та кӧ ргӧ туманлымаш дене, йӱ кын шортмо дене сургаш тӱҥале. В. Юксерн. Хлев начал сотрясаться от ругани и плача в голос. Ср. вурседалмаш, туманлыме.

    Словарь. марийско-русский язык (Марла-рушла мутер) > туманлымаш

  • 2 туманлымаш

    сущ. от туманлаш
    буйство, скандал, шум.

    Словарь. марийско-русский язык (Марла-рушла мутер) > туманлымаш

  • 3 скандал

    скандал (туманлымаш). Кугу скандал большой скандал; скандал лектын возник скандал.
    □ – Григорий Петрович, --- шканет уто скандалым ит ыште. С. Чавайн. – Григорий Петрович, не устраивай себе лишний скандал. Но тидыже международный скандалыш шуктен кертеш вет. В. Юксерн. Но ведь это может привести к международному скандалу. Ср. туманлымаш.

    Словарь. марийско-русский язык (Марла-рушла мутер) > скандал

  • 4 содомлымаш

    Г. содома́йымаш сущ. от содомлаш скандал, буйство. Еҥ-шамыч коклаштат пӧ рткайык семын содомлымаш коеш. М. Горький. И среди людей наблюдаются скандалы, как среди воробьёв. Ср. туманлымаш, шургымаш.

    Словарь. марийско-русский язык (Марла-рушла мутер) > содомлымаш

  • 5 сӧйлымаш

    I диал. сущ. от сӧйлаш
    1. шум, гвалт, галдёж, гомон. Оляна ойлен гына шуктыш, погынымаште чодыра вуй мурымо гай сӧ йлымаш тарваныш. Д. Орай. Оляна успела только закончить свою речь, на собрании поднялся шум, словно гул в лесу (букв. от верхушки леса). См. лӱшкымаш, шургымаш.
    2. шум, скандал, ссора. Тушто (сырагудышто) кас еда йӱмаш, сӧ йлымаш. М.-Азмекей. В пивной каждый вечер пьянки, скандалы. См. вурседылмаш, каргашымаш, туманлымаш.
    II диал. сущ. от сӧйлаш II ведение войны, военных действий. Сӧ йлымашым кызытак чарыман. Надо сейчас же прекратить ведение военных действий. См. кредалмаш
    1.

    Словарь. марийско-русский язык (Марла-рушла мутер) > сӧйлымаш

  • 6 туманлыме

    1. прич. от туманлаш.
    2. в знач. сущ. брань, ругань, перебранка, шум, скандал, ссора. Ӱдырамаш-влакын туманлымышт, ӱчашымышт лугыч лие. А. Юзыкайн. Ругань, спор женщин прервался. Туманлымышт годым Илья Тропинлан мушкындым рӱ зен. Д. Орай. Во время ссоры Илья грозил Тропину кулаком. Ср. туманлымаш.

    Словарь. марийско-русский язык (Марла-рушла мутер) > туманлыме

  • 7 тумасымаш

    сущ. от тумасаш ругань, брань, ссора, скандал. Мый титакан улам, ужат? Кӧ лан верч тумасымашыже лектын? “Ончыко”. Ишь ты, я виновата? Из-за кого вышла ссора? Ср. каргашымаш, вурседылмаш, туманлымаш, тумасыме.

    Словарь. марийско-русский язык (Марла-рушла мутер) > тумасымаш

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»