-
1 тулартыме
1. прич. от туларташ.2. в знач. сущ. сватанье, сватовство. Кунам каче тулартыме нерген мутым луктын, ӱдыр кенеташте нимом каласашат ӧ рын. А. Асаев. Когда жених завел речь о сватовстве, девушка от неожиданности не знала, что и сказать. Ср. путлымо.Словарь. марийско-русский язык (Марла-рушла мутер) > тулартыме
-
2 путлымо
1. прич. от путлаш.2. прил. сватовства; относящийся к сватанью, сватовству. Путлымо йӱла обычай сватанья.□ Путлымо кечын кугу йӱр йурын эртыш. В день сватовства прошёл большой дождь.3. в знач. сущ. сватанье, сватовство. Путлымым вучалташ подождать сватанья.□ Самырык-влак – ӱдыр йӱктымымат, путлымымат, шӧрымымат огыт пале. Ю. Артамонов. Молодые не знают ни о помолвке, ни о сватовстве, ни о расстройстве свадьбы. Ср. тулартыме, темлыме.Словарь. марийско-русский язык (Марла-рушла мутер) > путлымо